รักสุดป่วน ของนายเพลย์บอยกะยัยปากร้าย

ลำดับตอนที่ #5 : chapter5 >> ผับ กับความรู้สึกที่ไม่เข้าใจ

" เฮ้ย ๆ พอได้เเล้วจะลากพวกฉันไปไหนว่ะ "   ไรต์โวย หลังจากที่รีซังลากพวกเขาออกมานอกห้าง

" ก็ไปห้างอื่นไงว่ะ  จะอยู่ให้อายขายหน้ารึไงเล่า ถามไม่คิด !!! "   รีซังย้อนอย่างเจ็บเเสบ

" เออ ฉันไม่คิดเเล้วมันหนักหัวเเกมั้ยเล่า "    ไรต์ยังคงไม่ยอมง่าย ๆๆ

" มันหนักหัวฉันโว้ย   พวกเเกเลือกด่ากันได้ยังฟร่ะ รำคาญ "   บอลตะโกนออกมาอย่างสุดจะทน 

" เออ สรุปเราจะไปไหนต่อกันดี  "   ไรต์พูดอย่างเป็นทางการ  ซึ่งนาน ๆๆๆๆๆๆๆ ทีจะมีให้ได้ยิน

" ไปดูหนัง "   โดยไม่รอคำตอบไรต์ก็ออกความเห็นทันทีพร้อมกับจัดเเจงเพื่อน ๆ ให้ไปโดยเสร็จสรรพ 

ในขณะที่รีซังพยายามยั้งอย่างที่สุด  เพราะเธอเคยผ่านประสบการณ์อันตรายนี้มาเเล้ว  และได้สาบานไว้

ว่าจะไม่ไปดูกับไรต์อีกเป็นครั้งที่สองเเน่ ๆ เธอจึงยื่นขอเสนอใหม่

" ไรต์ฉันว่าไปบ้าน ฉันดีกว่าไหม "   รีซังเสนอความคิด นี่เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดเเล้ว ดีกว่าไปดูหนังเยอะ

" เออดีเหมือนกัน  เเต่ว่าไปบ้านฉันดีกว่าไหม ฉันจะจัดงานเลี้ยงฉลอง อีกไม่กี่วันโรงเรียนเราก็จะเปิด

เเล้วไม่ใช่หรอ "     ไรต์ออกความเห็นใหม่

" ดีเยี่ยม นาน ๆ ทีเราจะได้อยู่กันครบสามคนอีกครั้ง "   บอลพูดอย่างดีใจสุด ๆ ก็เพราะเค้านั้นจากพวก

เธอไปนานกว่าสองปี เเละเเถมไปไกลซะด้วย  เเละนี่ก็เป็นครั้งเเรกที่เราได้พบกันในรอบสองปี ถึงเเม้ว่า

มันจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักหรอก  ก็ผมเจอไรต์ตอนวิ่งไล่ตืบผู้ชาย โดยมีรีซังวิ่งไปให้กำลังใจ ฮ่ะ ๆๆ พวก

นี่ผ่านไปกี่ปีกี่วันก็ไม่ติ๊งต๊องไม่เปลี่ยนเลย

" งั้นลุย  ไปบุกบ้านฉันกัน "   ไรต์ชูกำปั้นขึ้น  ถ้าไม่ใช่เพื่อนเเกนะ ฉันคิดว่าเเกบ้าไปนานเเล้วล่ะ รีซังคิด 

ทำอย่างกับจะไปตรวจค้นบ้านตัวเองอย่างลับ ๆๆ

รีซังเดินนำพวกเรามาที่รถของรีซัง  รถฮอนด้าแจส สีดำสุดสะอาดจอดรอพวกเราอยู่ตรงหน้า

" พวกเธอขับนำไปก่อนล่ะกันนะ  เดี่ยวฉันตามไป พอดีฉันเอารถมาน่ะ "   บอลบอกพร้อมกับเดินไปอีก

ทาง สวนไรต์ก็ขึ้นรถไปกับรีซัง  และขับนำออกไปโดยมีรถของบอลตามมา

" เฮ้ย  รีซัง ระวังหน่อยเด๊ะ!! นั่นบ้านฉันนะ ถ้าพังเเกจะรับผิดชอบไหม "   ไรต์บอกรีซังขณะที่รีซังกำลัง

เลี้ยวรถเข้าไปในบ้าน ซึ่งมันเป็นการโค้งที่น่าหวาดเสียวสุดยอด  รถของรีซังเกือบชนประตูบ้านของไรต์

เเน่ะ เเล้วมันก็เป็นคนใจร้อน เล่นเบรกทีหัวแทบหลุดออกจากคอ

" เบรก เบา ๆ ไม่เป็นรึไงว่ะ "  ไรต์บ่นอย่างหัวเสีย ก่อนจะเปิดประตูรถลงไปดูว่าไอ้บอลตามมาถึงรึยัง

ไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจ ไอ้บอลก็กระโดดพรวดออกมาจากรถอย่างรถอย่างรวดเร็ว

" เฮ้  รีซังฉันว่าเปลี่ยนดีกว่า  ไปเที่ยวผับกันไหม วันนี้ผับเปิดใหม่ด้วย "  ไอ้บอลชวนสีหน้าดีใจสุด ๆ

" จะบ้าเรอะ ไอ้บอลพวกเราเพิ่งอายุได้สิบเจ็ดเองนะเว้ย  "   รีซังพูดขึ้น

" เออน่า  ระดับนี้แล้ว  อาฉันเป็นเจ้าของผับนั้นเองเเหล่ะ "  บอลพูดพร้อมกับหันมายักคิ้วให้ไรต์  ก็ไรต์น่ะ

ไม่เคยได้ไปเที่ยวผับมาก่อนเลย ทั้ง ๆ ที่เค้าชวนไปหลายรอบเเล้ว เเต่เพราะโรคประจำตัวเฮงซวยของ

เธอนั้น จากคนซวย ๆ คนนั้นทำให้ไรต์ไม่มีโอกาสได้เปิดหูเปิดตาเลย

" ดีเหมือนกัน  อยากลองไปดู คงสนุกพิลึก "  ไรต์พูดอย่างร่าเริง

" งั้นเธอไปเปลี่ยนชุดที่บ้านนะเเล้วมาเจอกันที่บ้านฉันตอนสองทุ่ม ไปล่ะ มีธุระ "  บอลพูดอย่างรีบร้อน

ก่อนจะกระโดดขึ้นรถไปด้วยความเร็วปานสายฟ้าผ่า  เเละก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว

……….. ขอให้มันคว่ำกลางทาง!!! ไรต์นึกเล่น ๆ

……..แล้วมันเป็นบ้าอะไร….ดีใจเว่อร์ไปป่าวฟร่ะเเค่ไปเที่ยว……… ไรต์คิด

รีซังขับรถมากลับไปที่บ้านของตัวเอง ส่วนไรต์ก็ขึ้นไปบนห้องเรียบร้อยเเล้ว มามองดูนาฬิกาอีกที  นี่มัน

ก็หกโมงกว่าๆ  เเล้ว   เนี่ยเรามั่วเเต่วิ่งไล่จับกันจนลืมเวลาเลยหรอ

ค่ำนั้นไรต์เเต่งตัวได้สวยมาก ๆ ในชุดหนังสีดำ ที่เเสนเท่ห์เเล้วสวย  ส่วนรีซังนั้นอยู่ในชุดหวานสีชมพู

และบอลในชุดเสื้อยืด กางเกงยีน สบาย ๆ เเต่มีระดับอย่างเเรง  ถ้าทั้งคู่ไม่ได้เดินเค้ามาในร้านพร้อมกัน

นะ คนอื่น ๆ เค้าคงคิดว่ามากันคนละที่อย่างเเน่นอน ก็สไตร์การเเต่งตัวนั้นต่างกันลิบลับเลยสามคนเเทบ

ไม่น่าเชื่อว่าพวกเขาเป็นเพื่อนสนิทกันได้

" เอาไงดีว่ะ "   ไรต์ถามขึ้นพร้อมกับมองไปรอบ ๆ ร้าน

บรรยากาศในร้านนั้นก็เหมือนกับผับทั่ว ๆ ไป เเต่ดูหรูกว่าด้วยโคมไฟผนังที่ทำด้วยเเก้วเจียระไนอย่างหรู
 
และโต๊ะนั่งไม้สีดำขาวที่สีเเตกต่างกันจนงง และพื้นลายตารางหมากฮอสกลมที่ชวนให้หลงทาง

" ไปเต้นกันเถอะ  "   บอลชวน ตอนนี้ทั้งสามคนเข้ามาในผับในฐานะลูกค้า วีไอพี ซึ่งจะมีห้องส่วนตัวไว้

ให้ด้วย เเต่มีหรือมาเที่ยวผับทั้งที่จะขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง

" อืม " ไรต์รับคำพร้อมกับเดินออกไปจากห้อง พร้อมกับปลดปล่อยตัวเองอย่างเมามัน

เเล้วไม่นาน ด้วยเสน่ห์ของสาวสวยไรต์จึงกลายเป็นจุดสนใจของผู้ชายหลายคนโดยไว  เธอมีผู้ชายเข้า

มาร่วมวงเต้นด้วยอย่างไม่ขาดสาย เเต่พอมันเริ่มลามปามไอ้ไรต์เราก็โชว์ฝีปากระดับพญามารร้ายไล่ไอ้

พวกนั้นออกไปไกล ๆ อย่างไม่สนใจเเละไม่ง้อ

แต่เเล้วสายตาของเธอก็พลางเหลือบไปเห็น ใครคนหนึ่งที่นั่งอยู่หน้าเคาเตอร์ กระดกเหล้าอย่างไม่กลัว

เมา  เห็นอย่างนั้นเเล้วไรต์ ก็เกิดอาการหลงตัวเอง 

หึ ลองดูดิว่าฉันจะมีเสน่ห์สักแค่ไหน   ไรต์คิด  ไม่ว่าเปล่าเธอเดินเข้าไปหาชายคนนั้นทันที

แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีผู้หญิงคนอื่น  เข้ามาตัดหน้าเธอไปก่อน เเต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอชะงักได้เท่ากับการ

เห็นหน้าผู้ชายคนที่เธอคิดจะหว่านเสน่ห์ใส่

…ไนท์…

" ไนท์… "  ไรต์พูดออกมาอย่างลืมตัว เธอก็ได้แต่ยืนมองไนท์กับผู้หญิงคนนั้น จนในที่สุด ไนท์ก็ออกมา

เต้นกับเธอด้วยท่าทางที่เเสดงว่ามันคนละระดับกับพวกเธอเลย  ไรต์ได้ยืนมองอยู่อย่างงั้น จนกระทั่งรีซัง

เดินเข้ามาเรียกให้ไปเต้นด้วยกัน

" เออ ๆ "  ไรต์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ เเต่เธอก็ยอมเดินตามรีซังไปโดยดี

" ปั๊ก …ผลัก…โครม…ตุ๊บ"

" โอ้ย  ไอ้บ้า เดินเเมร่งหัดดูทางหน่อยสิว่ะ "  ไรต์โวยวายหลังจากที่เธอเดินใครคนหนึ่งเดินชนเข้าเต็ม ๆ

" นี่น้อง เรื่องเเค่นี้เองจะถือสาอะไรหนักหนา  "    ผู้ชายร่างใหญ่คนนั้นตอบกลับมาเสียงดัง เเล้วก็เดินหนี

ไรต์ออกไปนั่นยิ่งทำให้เธอยิ่งโมโหสุด ๆ

ไอ้บ้าเอ้ย  เดินชนคนอื่นเเล้วไม่ขอโทษเรอะ  ไรต์คิด เธอพยายามพยุงตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว  แล้วหยิบ

เเก้วน้ำไปสาดหลังไอ้ยักษ์นั่นทันที

 ไอ้ยักษ์นั่นหันมามองหน้าไรต์อย่างเอาเรื่อง……..เเต่สายตาอย่างนี้ไม่เคยทำให้ไรต์หวั่นไหวได้หรอก

สาดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!

ไรต์หยิบอีกเเก้วเเล้วสาดเข้าไปเต็ม ๆหน้าไอ้ยักษ์นั่นอีกครั้ง ถ้าวัดจากขนาดเเละรูปร่าง

ไอ้ยักษ์สูงประมาณ 189 ซม.  ขนาดตัวก็เท่าผู้ชายธรรมดาไม่อ้วนมาก ไม่ผอม

ไรต์ สูง 165 ซม. ขนาดตัวเล็กมาก หนักเพียง 42 กก.เองง่ะ

เเล้วความได้เปรียบน่ะหรอใครชนะ รับรองว่าเป็น ไอ้ยักษ์นั่นเเน่นอน

" นี่เธอจะบ้าเเล้วรึไงว่ะ "  ไอ้ยักษ์คำรามเสียงดัง จนเพลงที่บรรเลงอยู่เริ่มปิดลง พร้อมกับความเงียบที่

เเผ่เข้าครอบคลุม ไฟเริ่มหรี่ลงจนมืดทำให้มองอะไรไม่ชัด ทางร้านนี้ก็ช่างจัดบรรยากาศเเห่ะ ไรต์คิด

เล่นๆๆ

" เออ ฉันบ้าทำไมว่ะ "  ไรต์ตอบกลับสีหน้าเรียบเฉย ด้วยท่าทางที่ผู้หญิงส่วนใหญ่เค้าไม่ค่อยทำกัน คือ

การมองหน้าไอ้ยักษ์อย่างเหยียดหยาม  เเละด้วยท่าทางเอกลักษณ์กวนส้นเท้าของเธออยู่เเล้ว  ยิ่งทำให้

เธอ กลายเป็นนักยั่วโมโหมือดีเลยล่ะ

ไอ้ยักษ์นั่นเดินมากลับที่ไรต์อย่างเอาเรื่อง    เเต่ไรต์ก็ยังคงยืนยิ้มตีหน้าตาย   ด้วยท่าทางอย่างงี้มันยิ่งทำ

ให้ใครหลาย  ๆ   คนเเถวนั้นเริ่มเป็นห่วงไรต์ขึ้นมาบ้างเเล้วล่ะ    รีซังก็ได้เเต่ยืนนิ่งอย่างสงบผิดจากเมื่อกี้ที่

ทำท่ากระดี้กระด๊า    เเละไอ้บอลผู้ชายคนเดียวที่ไรต์รู้จักก็ได้เเต่ทำหน้าเซ็งจัด   วางเเก้วไวท์ลงอย่าง

เบื่อหน่าย

เมื่อคนที่ไรต์ต้องการหาเรื่องด้วยเดินมาอยู่ตรงหน้าเธอ  ไรต์ก็เงยหน้ามองมันอย่างไม่สะทกสะท้านกับ

สายตาข่มขู่ของไอ้ยักษ์นั่น

มันก็ได้เเต่ขู่ล่ะหว้า  ไรต์คิด  เเละเเล้วเธอก็ยิ้มที่มุมปากอย่างสะใจ

" น้องมีปัญหาอะไรไม่ทราบ เรื่องเเค่นี้อย่าทำมาเป็นเรื่องใหญ่ว่ะ "  ไอ้ยักษ์นั่นพยายามพูดน้ำเสียงเรียบ

เเต่หลายๆ คนที่จับจ้องพวกเธออยู่นั้นกับสัมผัสได้ถึงความอดทนที่ใกล้จะหมดเต็มที่

" ก็ไม่มีปัญหาอะไร แค่อยากสั่งสอนคนไร้มารยาท ขอโทษฉันก่อนดิ "  ไรต์พูดอย่างท้าทายเเละนั่นคือ

ชนวนชั้นเยี่ยมในการจุดระเบิด

"ฮ่ะ ๆๆ  ขอโทษเรอะ เเม่ฉันยังไม่กล้าสั่งให้ฉันขอโทษตัวเองเลย  ไอ้เด็กเวร "  ไอ้ยักษ์ด่าเธอพร้อมกับ

กำปั้นที่ง้างขึ้นหมายจะตบหน้าไรต์เเต่กลับ ตกลงไปดังป๊าปที่โต๊ะอย่างเเรง

เล่นเอาทุกคนสะดุ้งเฮือก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เเต่ไรต์ รีซัง บอล และไนท์ยังคงตีสีหน้าเรียบไม่เกรงกลัวต่อการกระทำนั้นเลยแม้เเต่นิดเดียว

นั่นยิ่งทำให้สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายกว่าเก่า….เมื่อไอ้ยักษ์ไม่พอใจในการกระทำที่เเสนอวดดีของไรต์

" ไอ้เด็กเวร !!!!!!  พวกเรา  "    ไอ้ยักษ์หันไปเรียกพวกซึ่งตอนเเรกพวกของไรต์ก็นึกว่ามันมาคนเดียว

จนตอนนี้เชื่อได้เลยว่าไอ้ยักษ์นี่ขาใหญ่จริง ๆ ว่ะ  เพื่อน ๆ พักพวกของมันนั้นอยู่ในผับกันประมาณ 7-8

คนเลยล่ะ

เอาไงเอากันว่ะ  สู้ไม่ถอยเว้ย………….อิ ๆๆๆ

เมื่อพูดจบพวกของไอ้ยักษ์ก็เริ่มตะลุมบอล พักพวกของมันทุกคนวิ่งเข้ามาจับไรต์ไว้เเน่น โดยไม่รู้เลยว่า

รีซังนั้นกำลังกำขวดเบียร์ไว้ในมือเเน่น เเละบอล เริ่มหยิบเก้าอี้ หลังจากที่เวลาผ่านไปได้ชั่ววินาที

การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น จากผู้หญิงปากเสียเจ้าอารมณ์กับ  ไอ้ยักษ์ใหญ่มารยามทราม

โครม ๆๆ ป้าปๆๆ ผลั่ก ๆๆ ตุ๊บ ๆๆ กรี้ด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ายๆๆๆๆๆ  เพล้งๆๆๆ

ความชุลมุลวุ่นวายเกิดขึ้นในเวลาเพียงไม่กี่นาที เเละมันก็จบลงด้วยไอ้ยักษ์ไม่ได้เตะต้องตัวพวกไรต์

เลยเเม้เเต่นิดเดียว มีเพียงปาดเเผลต่างๆ ที่เกิดขึ้นโดยที่พวกเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าโดนกันมาตอนไหน

เเต่ที่น่าหมั่นไส้ที่สุดก็คือ  พวกของไรต์มันเผ่นกันไปตั้งนานแล้วสิ!!!!!!

*-***-*-*-**-*-*-*---------------**-*-

" เฮ่ก ๆๆ ไอ้ไรต์แกนี่ ทำไมชอบกาเรื่องมาให้พวกฉันเรื่อย ๆ เลยว่ะ "    รีซังบ่น พร้อมกับสตาร์ทรถของ

เธอ

" เออน่า หนุกหนาน ๆๆ  "     ไรต์พูดอย่างไม่ใส่ใจ ถ้าไม่ได้ว่าไอ้บอลรู้ทางลับนะ มีหวังพวกเขาได้เล่น

ต่อสู้กับไอ้พวกนั้นจริง ๆ เเน่

" ว่าไปเเล้วเสียดายว่ะ  ทุบหัวมันได้เเค่คนเดียวเอง "    บอลบ่นอย่างเสียดาย

" เหมือนกันเลย ฉันฟาดหัวพวกนั้นไปได้เเค่ไม่กี่คนเอง "    รีซังที่เคยบ่น  แต่ว่าไรต์หาเรื่องให้พวกเขา
 
เเต่เธอกลับเสียดายสะงั้น อ้าวไอ้พวกนี้ตกลงเอาไงกันเเน่ฟร่ะ  อุตส่าห์หาเรื่องมาให้เล่นๆ กันเฉย ๆ

เเล้วนะเนี่ยดีเเค่ไหนเเล้ว

" แต่เดี่ยว!!!  ไอ้บอล แกเห็นไอ้ไนท์ป่าวว่ะ "   ไรต์ถามก่อนที่จะสตาร์ทรถเหมือนกัน

" เห็น มันเป็นคนลากไอ้ยักษ์นั่นไปอัดนี่หว่า "    บอลพูดอย่างไม่ใส่ใจ  แต่ไรต์นั้นงงอย่างเเรง มันลาก

ไปตอนไหน เเล้วตอนที่ฉันฟาดหัวไอ้ยักษ์นั้น ฉันฟาดหัวใครว่ะ มั่นใจนะเว้ยว่าฉันฟาดหัวมัน

" เออ กลับบ้านโดยสวัสดิภาพนะเว้ย "     ไรต์บอกลาเพื่อน ๆ ก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะว่า

เห็นพวกไอ้ยักษ์นั่นออกมาข้างนอกเเล้วล่ะสิ  จะอยู่ให้โง่เรอะ!!!!!!!!!!

" รีซังเธอก็กลับได้เเล้ว พรุ่งนี้ฉันจะโทรไปนัดพวกเธอล่ะกันว่าจะไปเที่ยวไหนกันดี "    บอลพูดพร้อมกับ

บอกให้รีซังรีบขับรถออกไป ส่วนตัวเค้าเองก็ไม่รอช้าขับออกไปด้วยเหมือนกัน  ปล่อยให้ไอ้พวกนั้นเดิน

หาพวกเขากันให้วุ่น

*--*-*-*-*-*-*-----------*-*-*-*-------**

ทางด้านหนึ่ง ไนท์กำลังขับรถด้วยอาการปวดหัวตุ๊บ ๆๆ อย่างเเรง

" ให้ตายเถอะ ยัยบ้านั่นมีตารึเปล่าว่ะ ตีมาได้หัวคนนะโว้ย "  ไนท์บ่นอย่างอารมณ์เสีย

" ไม่เห็นไปไรเลยนี่ค่ะ  คุณก็ไปหาหมอสิ "  ผู้หญิงคนที่เเย่งไนท์ตัดหน้าไรต์พูดขึ้น ตอนนี้เธอกำลังนั่ง

อยู่ในรถของไนท์อย่างสบายใจเฉิบ   โดยมีไนท์ที่คอยมองหน้าเธออย่างเซ็ง ๆๆ 

ผู้หญิงอะไร กระโดดขึ้นมาได้  ไม่เกรงใจรถคนอื่นเลย  และนี่เเถมยังมาทำหน้าตาระรื่นอีก  มันน่าตบซะ

ไม่มีเลยว่ะ

ถ้าเป็นเเต่ก่อน  เค้าคงดีใจที่มีเนื้อมาให้ฟัน เเต่ตอนนี้เค้ากับไม่มีอารมณ์พิสวาทเลย   ในหัวคิดถึงเเต่คนที่

ให้แผลบนหัวเค้าเนี่ย  คิดถึงทำไมเนี่ย ยัยนั่นมันบ้านะโว้ย

เอี้ยด!!!!!!!!!!

รถเบรกอย่างเเรง

" หยุดรถทำไมค่ะ ยังไม่ถึงเลยนี่  "   ผู้หญิงคนที่ถือวิสาสะขึ้นมานั่งบนรถถาม

" ก็ถึงเเล้วไง  ลงไปได้เเล้ว "  ไนท์พูดพร้อมกับปลดล๊อกประตู  และทำสีหน้าเฉยฉา

" นี่คุณ  จะบ้ารึไง นี่มันถนนนะ เเล้วจะให้ฉันกลับบ้านยังไงล่ะ "  เธอเริ่มโวยวายเเต่เค้าไม่สนใจ

" ก็เเล้วแต่เธอสิ  เธอมาอย่างไงก็กลับอย่างนั้นเซ่ "    ไนท์ทำท่าเย็นชา ผู้หญิงคนนั้นก็ได้นั่งนิ่งไม่ยอม

ลงไป

โอ้ แห่ะ  หน้าด้านจริง ๆ เลยว่ะ 

" ลงไป!!!!!!! "  ไนท์ขู่ ผู้หญิงคนนั้นก็ได้เเต่เปิดประตูออกไปอย่างอารมณ์เสียสุด ๆ ผู้ชายคนนี้เธอรู้ดีว่า

เป็นคนอย่างไง  มันอันตรายเกินไปถ้าเธอยังคงอยู่บนรถของเค้าต่อไป

เมื่อประตูรถปิดลง ไนท์ก็เริ่มขับรถออกไปด้วยอาการที่ไม่เข้าใจตัวเองอย่างที่สุด

มีของดี ๆ เเล้วจะทิ้งไปทำไมว่ะ  ไนท์คิด

เเต่…มันเพราะอะไรว่ะ  ฉันจะมีอะไรกับผู้หญิงคนไหนก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนี่น่า

เเล้วผมเป็นบ้าอะไรเนี่ย   จะเเคร์ทำไมกับผู้หญิงปากร้าย อารมณ์ร้อนคนนั้นเล่า   โอ้ย งงงงงงงงงง

ผมเป็นอะไรไป 

**-*-*--------------------------------*-*-*-*-*-

เอิ้ก ๆๆ ไม่พูดพล่ามมากนะครับ จบไปอีกตอนเเล้วฝาก ๆ กันอ่านกันหน่อยน้า

nefarious ha..Ha**