คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Gerbera ❀ 2
“อรุณสวัสดิ์ครับ”
“อรุณสวัสดิ์วันนี้มาแต่เช้าเลยนะครับ”
“กลัวหมดครับต้องรีบมาแล้วข้อเท้ากับแผลที่เข่าเป็นยังไงบ้างครับดีขึ้นหรือยัง”
“แผลแห้งตกสะเก็ดแล้วครับข้อเท้าก็มีปวดบ้างแต่พยายามไม่ใช้เยอะกลัวเดินไม่ได้อีกตามที่คุณบอก”
“ดีแล้วครับถ้าหายเราก็จะทำงานได้อย่างเต็มที่ถ้ายังดื้อก็อาจใช้การไม่ได้อีก”
“เข้าร้านเถอะครับขนมปังพึ่งออกจากเตาร้อนๆเลยครับเชิญเลือกตามสบายผมขอตัวไปหาน้องก่อนนะครับ”
“คุณมีน้องด้วยหรอครับ”
“มีครับน้องสาวเธออายุห้าขวบ”
“ผมเป็นลูกคนเดียวและก็อยากจะมีน้องสาวเหมือนกันนะครับน้องของคุณคงจะหน้าตาน่ารักมากแน่ๆ”
“ครับเจ้าหญิงน้อยของผมเธอน่ารักมากผมขอตัวไปส่งน้องที่โรงเรียนก่อนนะครับเดี๋ยวสายแล้วเจ้าหญิงน้อยของผมเธอจะงอแง”
“ผมที่จะได้เจอเจ้าหญิงหน่อยของคุณนะครับคุณก็เดินทางปลอดภัยนะครับ”
“ขอบคุณครับแล้วถ้าคุณอยากเจอเธอจริงๆคุณก็กลับมาอีกที่ตอนเย็นๆสิครับ” ผมบอกเขาก่อนจะยิ้มให้แล้วเดินออกมาจากร้านคุณเมลิกมาร้านทุกวันหลังจากที่เจอกันครั้งแรกเราได้พูดคุยกันเรื่อต่างๆผมชอบเรื่องที่เขตกลางมากๆจนตอนนี้ผมคิดว่าเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นผมรู้ว่าเขาชอบทานขนมหวานและไม่ชอบแยมสตอเบอร์รี่พูดถึงไม่ได้เลยขนลุกทันทีเป็นผลสดๆเขาบอกว่ากินได้แต่ไม่กินดีกว่ารู้สึกสงสารทุกครั้งที่เขาเห็นพายสตอเบอร์รี่หรืออะไรที่มีส่วนผสม
“เจียน่าคะมีคนอยากเจอหนู”
“ใครคะพี่เจนนิซ”
“เพื่อนใหม่ของพี่เองเขามาจากเขตกลาง”
“เขตกลางมันไกลมั้ยคะ”
“อื้อไม่รู้สิพี่เองก็ไม่เคยไปเหมือนกันถ้าพวกเรามีโอกาสก็คงจะดีเขาบอกว่ามีสวนสัตว์ด้วยนะ”
“มีสวนสัตว์ด้วยหรอคะอยากไปจังนะแล้วเพื่อนใหม่ของพี่ทำไมอยากเจอหนู”
“เขาเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องเลยอยากเล่นกับเจียน่าค่ะ”
“เขาคงจะเหงาแย่เลยอย่างนี้พี่ต้องมารับหนูเร็วๆนะคะ”
“ได้เลยค่ะถึงโรงเรียนพอดีเลยวันนี้ตั้งใจเรียนนะคะอย่าดื้ออย่าซนแล้วมาเล่าให้พี่ฟังด้วยนะว่าเขาสอนอะไรบ้าง”
“รับทราบค่ะไปแล้วนะคะ บ๊ายบาย”
“บ๊ายบายค่ะ” น่ารักจริงๆน้องสาวของผมเด็กน้อยในชุดเอี้ยมสีเหลืองเหมือนลูกเป็ดตัวน้อยที่ทั้งความน่ารักสดใสและเข้ากับคนง่ายเป็นมิตรถ้าเย็นนี้คุณเมลิกมาจริงๆผมว่าคุณเมลิกต้องชอบเจียน่าแน่ๆส่วนจีน่าก็จะมีเพื่อนเพิ่มอีกคนแค่คิดว่าสองคนอยู่ด้วยกันคงจะน่ารักดีเหมือนกัน
“อ้าว ยังไม่กลับอีกหรอครับ”
“ยังครับผมไม่มีอะไรทำเลยขออยู่ช่วยพ่อกับแม่คุณผมไม่มีเพื่อนที่นี้มันเหงาน่ะแถมยังโดนทิ้งไว้เฝ้าบ้านคนเดียว”
“ครับ”
“คุณมีอะไรที่พอจะให้ผมเป็นลูกมือคุณได้บ้าง”
“หั่นผลไม้เป็นมั้ยครับ”
“เป็นจริงๆผมทำอาหารคาวเก่งนะ”
“ดีเลยครับผมว่าคุณคงใช้มีดเก่งงั้นช่วยผมหั่นสตอเบอร์รี่ได้มั้ยครับผมจะทำแยมสตอเบอร์รี่”
“คุณกำลังจะฆ่าผมหรอนี้สินะที่เขาบอกว่าคนน่ารักมักใจร้าย”
“นะ น่ารักอะไรกันครับเมื่อกี้แค่แหย่เล่นเอง”
“อย่าให้รู้นะว่าคุณไชอบอะไรผมจะแกล้งคุณบ้างคุณเจนนิซ”
“คุณไม่มีทางรู้หรอกครับคุณเมลิกเพราะผมไม่กลัวอะไรเลย”
“แล้ว หมาป่า ล่ะกลัวมั้ย” เขาพูดน้ำเสียงจริงจังสีหน้าเรียบนิ่งจนทำให้รู้สึกอึดอันอย่างบอกไม่ถูกตาเขาที่จ้องมาตอนแรกที่ว่าดูดุมันยิ่งดูดุมากกว่าเก่า
“ทะ ทำไมอยู่ๆถึงทำเสียงจริงจัง” ไม่รู้ตัวเลยว่าตอบกลับไปแบบตะกุกตะกัก
“ป่าวแค่ถามดูคนส่วนใหญ่กลัวสัตว์ร้ายกันไม่ใช่หรือไงครับ” น้ำเสียงกลับสีหน้าอ่อนลงกลับมาเป็นคุณเมลิกคนเดิมไม่หลงเหลือคุณเมลิกคนเมื่อกี้เลย
“แล้วคุณกลัวมั้ยครับ”
“ไม่รู้สิแต่ผมว่าแยมสตอเบอร์รี่น่าจะน่ากลัวกว่าแค่พูดถึงก็ขนลุกขึ้นมาเลยเนี่ยคุณดูสิ”
“งั้นคุณช่วยผมรับลูกค้าหน้าร้านนี้แหละครับมีพ่อค้าหล่อลูกค้าสาวๆน่าจะเยอะวันนี้อาจเหนื่อยหน่อยนะครับคุณเมลิก”
“รับทราบครับ” คุณเมลิกทำท่าตะเบ๊ะแบบเดียวกับเจียน่าเมื่อเช้าเลยน่ารักเหมือนกันเลยต่างแค่คุณเมลิกดูแข็งแรงเหมือนกับทหารถ้าเขาไม่บอกว่าว่าเรียนอยู่คงคิดว่าเขาเป็นทหารจริงๆผมหัวเราะออกมาเบาๆคุณเมลิกทำหน้างงแล้วถามว่าผมขำอะไรผมแค่หยักไหล่แล้วเดินหนีไปเรียงขนมปังเขาก็เดินมาตื้อถามจนพ่อเรียงให้เขาเอาเค้กไปเรียงหน้าร้านเอาเลยชี้หน้าแล้วพูดเบาๆ ‘ ฝากไว้ก่อน ’ หลังเขาพูดเสร็จผมเลยแลบลิ้นใส่แล้วหัวเราะ
“ยินดีตอนรับครับ ” คุณเมลิกพูดด้วยน้ำเสียงที่ใครฟังก็เคลิ้มและแจกรอยยิ้มทำเอาลูกค้าสาวเล็กสาวใหญ่พากันเขินหน้าแดงคุณเมลิกนี้เสน่ห์เหลือร้ายจริง
“น้องเจนนิซนี้ใครกันคะเคยเห็นหน้ามาก่อน”
“เพื่อนใหม่ครับเขาไปเรียนอีกเขตพึ่งกลับมา”
“อย่างนี่นี้เองเพื่อนใหม่น้องเจนนิซหล่อมากเลยนะคะน้องเจนนิซคิดอย่างงั้นมั้ยคะ”
“ครับเขาหล่อมีเสน่ห์น้ำเสียงก็น่าฟังเลยทำให้วันนี้ร้านของผมลูกค้าสาวๆและก็ขายดี”
“แล้วเขามีคนรักหรือยังน้องเจนนิซรู้มั้ยคะ”
“ไม่รู้สิครับ” หลังจากพูดประโยคนั้นจบหูก็อื้อผมไม่รู้ว่าลูกค้าคนนั้นพูดอะไรต่อผมมองคุณเมลิกที่ช่วยกำลังช่วยลูกค้าสาวเลือกเค้กรอยยิ้มที่เขายิ้มให้เธอมันทำทำผมเกิดรู้สึกที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรจนเขาหันมาแล้วส่งยิ้มให้รอยยิ้มที่แตกต่างจากที่เขายิ้มให้กับลูกค้าและก็มีคำถามเกิดขึ้นในใจว่าทำไมรอยยิ้มมันถึงต่างกัน ทำไมกันนะ
“เหนื่อยมั้ยครับ”
“ไม่สนุกดีนะครับ”
“วันนี้ขายดีมากเลยแถมหมดไวกว่าทุกวันขอบคุณนะครับ”
“ขอบคุณเรื่องอะไรครับ”
“เพราะคุณวันนี้ลูกค้าสาวๆเยอะเป็นพิเศษ”
“มันไม่ใช่เพราะผมหรอกครับมันเพราะขนมร้านนี้อร่อยที่สุดในเขตใต้ตั้งหาก”
“ถ้าพ่อแม่มาได้ยินดีใจแย่เลย”
“ผมว่าพ่อแม่คุณได้ยินจนเบื่อแล้วมากกว่าคุณเองก็เหมือนกันแล้วตอนนั้นคุณหัวเราะอะไรผมครับ”
“รู้ได้ไงว่าผมหัวเราะคุณผมอาจหัวเราะแมวที่เดินผ่านหน้าร้านก็ได้”
“ไม่มีแมวเดินผ่านสักตัวแถมคุณมองผมอยู่”
“ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลยผมแค่คิดว่าคุณน่ารักเหมือนน้องสาวของผมเธอกับคุณทำท่าตะเบ๊ะแล้วก็พูดรับทราบเหมือนภาพซ้อนทับกันเป็นความบังเอิญที่น่ารักคุณไม่คิดอย่างนั้นหรอครับ”
“ไม่รู้สิครับต้องเห็นเองเย็นนี้ผมขอไปรับน้องสาวกับคุณด้วยคนนะครับ”
“ได้สิครับเธอบอกว่าให้ไปรับเร็วๆเพราะอยากเจอคุณ”
“ก่อนไปรับน้องคุณผมต้องไปอาบน้ำหอมๆแต่งตัวให้หล่อหน่อยแล้ว”
“เว่อร์มากครับไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนั้น”
“เว่อร์ตรงไหนกันการพบเจอกันครั้งแรกมันคือความประทับใจที่เราจะจำไปอีกนานผมเจอคุณครั้งรกมันเริ่มกันไม่ดีเท่าไรผมเลยอยากแก้ตัวตอนเจอน้องของคุณ”
“โอเคผมยอมแล้วนี้ก็บ่ายแล้วคุณยังไม่ได้ทานข้าวเราไปทานข้าวกันเถอะครับคุณเข้าไปที่ครัวก่อนเลยเดี๋ยวผมปิดหน้าร้านก่อน”
“ไปพร้อมกันผมช่วยจะคุณปิดร้าน ” ผมพยักหน้าให้เขาก่อนที่เราทั้งสองคนจะเดินกันไปเก็บป้ายและปิดหน้าร้านแล้วเดินไปที่ครัวช่วยพ่อกับแม่เก็บครัวก่อนที่พวกเราก็เดินกลับไปที่บ้านของผมแม่ขอตัวไปทำกับข้าวโดยมีลูกมือคือคุณเมลิกที่เสนอตัวทำเอาแม่ยิ้มแก้มปริเพราะแม่ชอบผู้ชายทำอาหารพ่อเลยเอาชนะใจแม่มาได้แถมลูกมือคนใหม่ของแม่ยังหล่อเชื่อเถอะว่าคุณเมลิกต้องได้ใจแม่ไม่มากก็น้อยผมอาจมีพี่น้องเพิ่มและเขาก็จะเป็นลูกชายคนโปรดของแม่แน่ๆ
“อาหารเต็มโต๊ะเลยนะครับ”
“งั้นเรามากินข้าวกันได้แล้ว” แม่พูดจนเราทุกคนก็ลงมือกินวันนี้ไม่ใช่แค่อาหารเยอะกว่าปกติอย่างเดียวรถชาติก็เปลี่ยนด้วยผมจำฝีมือของแม่ได้ดีเมื่อชิมสามารถแยกได้ว่าจานไหนที่แม่เป็นคนทำ
“คุณลองนี้ดูสิผมทำสุดฝีมือเลยนะ”
“ขอบคุณครับ”
“ตักให้แม่มั้งสิคุณเมลิกตักให้แต่เจนนิซแม่น้อยใจนะ”
“เรียกผมแค่เมลิกพอครับไม่ต้องคุณนี้ครับผมตักไก่อบน้ำผึ้งมัสตาร์ดอร่อยแน่นอนผมรับประกันสูตรของคุณแม่ผมเอง”
“อ่ะ ฮึ่มๆ ” พอคุณเมลิกตักไก่ใส่จานแม่พร้อมยิ้มหวานพ่อก็กระแอมขึ้นมาทันทีผมรู้ได้ในทันทีเลยว่าพ่อห่วงแม่มีเด็กหนุ่มหน้าตาดีมาทำแบบนี้ให้คนรักมันก็ต้องมีหึงหวงกันบ้างเพราะพ่อเคยบอกว่าแม่สวยที่สุดในเขตใต้
“ขอแห้งหรอกินน้ำสิพ่อ” พ่อหยิบแก้วน้ำขึ้นดื่มแล้วกลับมากินข้าวต่อทำให้แม่กับผมหัวเราะออกมาเบาๆพ่อน่ารัก
“ข้าวผัดของผมเป็นยังไงอร่อยมั้ย” ผมพยักหน้าตอบ
“คุณทานเยอะนะ”
“ถ้าชอบวันหลังผมจะทำให้คุณทานอีกนะ” เอาอีกแล้วประโยคสั้น ๆที่แสนจะธรรมดาที่มาพร้อมน้ำเสียงนุ่มและรอยยิ้มทำให้ใจเต้นอีกแล้ว
หลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จผมก็มาล้างจานพ่อแม่กับคุณเมลิกนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นถึงครอบครัวเราจะรู้จักคุณเมลิกได้ไม่นานและไม่รู้เรื่องของเขาสักอย่างแต่รู้สึกไว้ใจและปลอดภัย แถมยังเขากันได้ดีพ่อกับแม่ชอบคุณเมลิกมากเดาได้จากเสียงหัวเราะที่ดังออกมาเป็นระยะๆสงสัยต่อไปบ้านหลังนี้คงมีสมาชิกเพิ่มอีกคนจริงๆ
“ให้ผมช่วยมั้ย”
“ไม่เป็นไรคุณทำอาหารแล้วผมล้างเอง”
“ผมชอบครอบครัวของคุณนะอบอุ่นดี”
“วันนี้เป็นไงบ้างครับเป็นพ่อค้าวันแรกชอบมั้ย”
“ผมว่าผมเป็นพ่อค้าได้หรือผมจะหันมาเอาดีด้านนี้ดี”
“วันแรกมันก็สนุกอย่างนี้แหละครับแต่วันต่อๆมันจะเริ่มมีปัญหาร้อยแปดจนทำให้คุณปวดหัว”
“แต่ผมชอบนะ”
“ลูกค้าสาวๆถามผมกันใหญ่เลยว่าพ่อค้าคนใหม่หล่อๆเขาเป็นใคร มาจากไหน แล้วก็คุณมีคนรักหรือยัง”
“แล้วคุณล่ะอยากรู้มั้ยว่าผมมีคนรักหรือป่าวถ้าคุณอยากรู้ผมจะบอก”
“...”
“ผมยังมีคนรักแล้วคุณล่ะ”
“ผมยังไม่มี”
“แล้วคุณชอบคนแบบไหน”
“ไม่รู้สิครับผมไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย”
“ลองคิด”
“อือ ผมเป็นคนชอบกินงั้นต้องชอบทำอาหารอร่อยๆ”
“โอ้ยยย เอ็นดูเด็กอ้วน”
“คุณว่าผมหรอ”
“ก็เด็กอ้วนจริงๆ”
“แค่ชอบกินเฉยๆไม่ได้อ้วนสักหน่อย อุนอะอำอะไอ”คุณเมลิกบีบแก้มทั้งสองข้างจนปากจู๋จะสู้ก็ไม่ได้เพราะกลัวจานในมือจะตกแตก
“หลักฐานมันก็คือแก้มนุ่มๆของคุณนี้ไง”
“ผมแค่แก้มเยอะแต่ผมไม่อ้วนน้องผมก็แก้มเยอะเหมือนกัน”
“พูดถึงน้องคุณก็ดีคุณจะไปรับเธอตอนไหน”
“ปกติจะไปรับบ่ายสาม นี้ ก็บ่ายสองจะครึ่งแล้ว”
“งั้นผมขอตัวกลับบ้านแป๊บนะบ่ายสองห้าสิบผมจะมาถึงบ้านคุณแล้วเราออกไปรับเธอพร้อมกัน”
“แล้วบ้านของคุณไกลมั้ยครับ”
“ไม่หรอกผมจะกลับมาตรงเวลาแน่นอนหรืออาจมาก่อนเวลาก็ได้ผมวิ่งเร็วนะคุณอย่าดูถูกผมเชียวผมนี่แชมป์โรงเรียนเลยนะ”
“โอเคงั้นคุณกลับดีๆนะถ้าเกิดอุบัติเหตุกลางทางคุณจะไม่ได้ไปรับ”
“ผมไปแล้วนะ” ผมยักหน้าเขาลืมหัวผมก่อนจะเดินออกไปลาพ่อกับแม่ไม่นานเสียงปิดประตูก็ดังผมหันกลับมาล้างจานให้เสร็จวันนี้ร้านขายดีคนเยอะอากาศก็ร้อนเหงื่อเต็มตัวไปหมดเลยตัดสินใจไปอาบน้ำวันนี้คงต้องแต่งตัวดูดีหน่อยเดี๋ยวคุณเมลิกจะหล่อกว่าแล้วชนะใจเจ้าหญิงน้อยของผมง่ายๆผมไม่ยอมหรอกนะคุณเมลิก
หลังจากที่อาบน้ำแต่งหล่อเสร็จก็นั่งเล่นในห้องไปพรางๆเพื่อรอคุณเมลิกสักสิบนาทีผมก็เดินออกมาจากห้องแต่ภาพตรงหน้าทำให้ผมขมวดคิ้วเพราะคุณเมลิกนั่งอ่านหนังสือเสื้อผ้าถูกเปลี่ยนเป็นชุดใหม่หน้าผมก็ดูดีมันเร็วไปมั้ยแต่เขาก็บอกว่าบ้านเขาไม่ไกลนินา
“อ้าวเสร็จแล้วหรอ”
“คุณมาถึงนานหรือยังครับ”
“ไม่นานมาถึงก่อนคุณออกจากห้องนาทีสองนาทีมั้งประมาณนั้นทำไมหรอ”
“ป่าวหรอกครับบ้านคุณคงใกล้มากสินะครับ”
“เราไปกันเถอะครับ”
ผมไม่ได้ถามเขาต่อเราเดินไปคุยไปเขาเล่าเรื่องเขตเหนือให้ฟังที่นั้นหน้าหนาวมีหิมะตกเมื่อถึงเทศกาลต่างบ้านเรือนถนนหนทางจะถูกตกแต่งด้วยไฟหลากหลายสีทำให้ทั้งเขตสว่างไสวผู้ปกครองจะพาเด็กๆออกมาเล่นปาหิมะแถมยังมี ช็อกโกแลตร้อน กับ ขนมสมอร์ ที่เป็นขนมและเครื่องดื่มที่ขึ้นชื่อของเขตเหนือเขาบอกว่าถ้าได้กินคู่กันจะทำให้วันเรามีความสุขทั้งวันผมอยากจะลองมีความสุขทั้งวันแบบนั้นบ้าง
“พี่เจนนิซหนูมาแล้ว”
“เจ้าหญิงน้อยของพี่วันนี้หนูเป็นเด็กดีหรือป่าวคะ”
“เป็นค่ะเรากลับเลยมั้ยคะหนูอยากเจอเพื่อนใหม่ของพี่แล้ว”
“ค่ะ แต่เจียน่าคะถ้าเด็กดีนี้ต้องมีรางวัลให้หรือป่าวคะพี่จำไม่ได้”
“ต้องมีค่ะเป็นเด็กดีต้องได้รางวัลแต่ถ้าเป็นเด็ดดื้อต้องโดนดุๆเลยค่ะ”
“หรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
“เมื่อกี้เจียน่าบอกว่าเป็นเด็กดีอย่างนี้คงต้องให้รางวัลหน่อยแล้ว” ผมพูดเสร็จก็เบี่ยงตัวเพื่อให้เจียน่าเห็นคนที่ยืนหลบอยู่ด้านหลังคุณเมลิกเดินมาหยุดยืนตรงหน้าก่อนจะย่อตัวลงให้ระดับสายตาเท่ากับเจียน่า
“สวัสดีค่ะพี่ชื่อเมลิกนะคะ”
“สวัสดีค่ะหนูชื่อเจียน่าค่ะพี่เป็นเพื่อนใหม่ของพี่เจนนิซใช่มั้ยคะ”
“ใช่ค่ะวันนี้พี่ขอเป็นเพื่อนกับเจียน่าได้มั้ยคะ”
“ได้สิคะทำไมจะไม่ได้พี่เมลิกหล่อน้องชอบ”
“5555พี่ให้ตอบแทนที่ยอมเป็นเพื่อนกับคนหล่อๆแบบพี่ ” คุณเมลิกหยิบลูกหวาดยื่นให้เจียน่าเธอยิ้มก่อนจะขอบคุณแล้วรับมาเก็บใส่กระเป๋าคุณเมลิกอาสาอุ้มเจียน่าทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติเรื่องสวนสัตว์เห็นแบบนี้ก็รู้สึกมีความสุขที่เห็นเข้ากันได้ดีขนาดนี้เขาคงอยากมีน้องสาวจริงๆเพราะแววตาที่มองเจียน่ามันแสดงออกมาทั้งหมด
#Gerberamj
ความคิดเห็น