คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 หน้าที่แรกของประธานนักเรียน ส่งคนไปนอนโรงพยาบาลอย่างสงบ??
ห้อสภานัเรียน
อารยาในร่าผู้ายำลันั่อ่านเอสารเรื่อ่าๆอโรเรียนอเา เา้อารูว่ามีอะไรบ้าที่เายัไม่รู้เี่ยวับโรเรียนแห่นี้ แ่าที่เามอูแล้วเหมือนว่าะไม่มีอะไรที่เาไม่รู้เี่ยวับโรเรียนนี้เลย นอานี้มันยัทำให้เาแสสีหน้าไม่อบใอี้วยเพราะในโรเรียนเหมือนับสัม้านอเลย นั่นือแ็แร่ะทำอะไร็ไ้
"วามแ็แร่ฝัลึในิใอผู้นมานานแล้ว......"อารยา
"ถ้าัน้อารเปลี่ยนมันไม่ใ่เรื่อที่ะสามารถทำไ้ในระยะเวลาสั้นๆแน่นอน..."อารยา
"ที่แน่ๆ ัน้อแสพลัอันเพื่อให้ทุนเห็น้วยนว่า พวเาะเริ่มเยินับอันแล้ว...."อารยา
"เฮอ~~~~~~~"อารยา
เาถอนหายใออมา้วยใบหน้าที่เหนื่อยใ เพราะารระทำ่อานี้มันะเริ่มยุ่ยาึ้นในแผนอเา เพราะในโรเรียนเาไม่้อารให้นในอ์รอเาเ้ามาเี่ยว้อ้วย เา้อารให้นัเรียนในโรเรียนนี้ัารันเอโยทำามระเบียบ้อบัับอเา อย่าไร็ามเา้อัเลือนให้ถู้อเพื่อทำานนี้้วยเพื่อไม่ให้นที่เาเลือใ้ำแหน่นี้ในารทำอะไรในทาที่ผิ ถ้าเิเหุาร์นี้ึ้นวามน่าเื่อถืออใหม่อเาะเหมือนเรื่อลอนทั่วไปแน่นอน
"ยัไ็เถอะนะ ผอ.ไม่ิะให้น่วยทำานมาสันเลยหรอเนี่ย...."อารยา
"ถึมันะี็เถอะนะ แ่ว่า มันลำบานิหน่อยที่้อทำานอสภานัเรียนนเี่ยวแบบนี้..."อารยา
เาบ่นออมาอย่า่วยไม่ไ้เพราะในอนนี้สภานัเรียนมีเพียัวอเาแ่นเียวเท่านั้น และไม่มีสมาินอื่นเลยูเหมือนว่าผอ.ะให้โอาสเาเลือ้วยัวเอล่ะนะ แ่้วยารระทำในอนรับำแหน่มันยุ่ยาสัเล็น้อยในารเลือน เนื่อานมีวามสามารถแ่ไม่มีพลัอาะลัวเธออยู่บ้า ส่วนพวมีพลัพวนั้นนิสัยไม่เหมาะในารมาเป็นสภานัเรียนเลย ยเว้นนที่เธอิไว้ว่าสามารถฝึไ้
"อืม..เหมือนะมีอยู่นหนึ่...."อารยา
ในอนที่เาำลับ่นนั่นเอเาเหมือนว่าะสามารถำอะไรบาอย่าไ้และยิ้มออมา านั้นเาึเินออาห้อสภานัเรียนเพื่อเินไปที่ห้อเรียนอา เนื่อาเาลายเป็นประธานนัเรียนแล้วเาึสามารถเว้นารเรียนอเาทั้หมไ้ แ่ะแนนอเา็ไม่มีผลอะไรเพราะเาเรียนทั้หม้วยัวเอแล้วไม่้อพูถึอนนี้ที่เามีพลั เทพปัา
ห้อเรียน 1-A
อารยาเินเ้าห้อเรียนมา้วยวามไม่เร่รีบ ใน่วนี้เป็น่วพัเบรพอีทำให้มีบานออไปนอห้อเรียนแล้ว อนนี้สายาอนในห้อลับ้อมอมาที่ัวออารยา้วยสายาที่หลาหลายอารม์ บานเรลัวบานื่นมเา เหุเิาเรื่อที่เาทำในอนเารับำแหน่สภานัเรียนนั่นเอ แ่เาไม่ไ้สนใสายาพวนี้เลยแม้แ่น้อยแ่เาลับมอหาเป้าหมายอัวเอ
อย่าไร็ามเมื่อมอหาไปรอบๆแล้วเาลับไม่พบเอเป้าหมายในารมารั้นี้อเาเลย และเหมือนว่าเาะิอะไรบาอย่าไ้สายาอเาลายเป็นเย็นาทันที ทำให้ให้นในห้อรู้สึนลุบานยืนไม่ไ้้วย้ำ เาเินเ้าไปหานัเรียนที่ใล้ับัวอเามาที่สุ ึ่เป็นผู้หิผมสีทอ อีฝ่ายูไม่ไ้รับผลระทบมานั
"ไอะอยู่ที่ไหน..."อารยา
เาถาม้วยน้ำเสียปิที่สุโยที่เ็บอารม์เอาไว้ ึ่มันไม่ไ้ทำให้นอื่นๆลัวน้อยลเลยแ่ลัวมาึ้น ผู้หิผมทอ็เริ่มรู้สึไม่ีเหมือนัน แ่เธอ็พยายามอบลับำถามอเามาอยู่ และใ่เป้าหมายในารมารั้นี้อเาือ ไอะ เพื่อนอเานั่นเอ เป็นผู้หิผมสีน้ำเินเ้มที่มีพลัวบุมน้ำไ้ เธอมีรูปร่าหน้าาน่ารัอยู่แล้ว ้อเสียเพียเล็น้อยือนาหน้าออเธอ
"....ถูพวมาโโะพาไป่ะ ประธาน"สาวผมทอ
เธออบ้วยน้ำเสียที่สบที่สุอเธอแ่เมื่อไ้ยินำอบแล้ว อารยาลับปล่อยออร่าที่ไม่ีออมาในทันที เพราะลุ่มอมาโโะือลุ่มที่เป็นศัรูอเา พวนั้นอบหาเรื่อเาเป็นประำแ่ถูไอะ่วยเอาไว้ในสายาอนทั่วไป ึ่ริๆแล้วเาเอ็อบโ้ในวามมืเ่นัน แ่เพราะพวนี้เป็นแ่นัเรียนเาไม่ไ้ทำอะไรถึบาเ็บร้ายแร และนี่เป็นเพราะเาไม่ิอะไรมา แ่อนนี้พวนั้นเล็ไอะ.....
".........ูเหมือนในานพิธีะไม่มีใรริัับำเือนอันใ่ไหม....."อารยา
เาพูออมา้วยน้ำเสียที่เย็นาเาิว่าารัาร้วยหมัรั้เียวในอนนั้นพวบ้าพวนั้นน่าะไม่ทำอะไรอีในเร็วนี้ แ่นี่พวมาโโะลับเร่รีบัารับนสนิทอเาแทนึ่มันทำให้เาอารม์เสียมาในอนนี้ ถ้าเรารู้ว่าะเิเรื่อแบบนี้ึ้น เาะไม่ยั้มือเลย......
"อบุสำหรับำอบ.."อารยา
"ยัไ็เถอะ ่วยเ็บอพวมาโโะหน่อยนะ"อารยา
"พอีันิว่า พวเาน่าะไ้ไปโรพยาบาลน่ะนะ"อารยา
เายิ้มออมาในะที่เาพูออมา แ่ในสายาอยในห้อมันลับเป็ยรอยยิ้มที่เย็นามา พวเา่าพาันพยัหน้าอย่ารุนแร่อนที่เาะเินออาห้อไป สาวผมทอ็ลมลไปนั่ับพื้นทันทีและหายใออ้วยวามเรีย นอื่นๆไม่รู้หรอว่าเธอพยายามมาแ่ไหนในารพูับอารยาที่ำลัอารม์เสียแบบนี้ และเธอไม่้อารเอเรื่อแบบนี้อีแน่นอน
บนาฟ้า
สาวผมสีน้ำเินทวินเทลึ่็ือไอะ ำลัยืนออและมอไปที่ฝั่ร้ามอเธอ ึ่เป็นลุ่มอมาโโะนั่นเอในลุ่มประอบไป้วยผู้ายทั้หม พวเาือผู้มีพลัพิเศษทั้หม แ่มันไม่ไ้รับารฝึมามานัทำให้หลายๆรั้พว่า็แพ้ให้ับไอะ รั้นี้เธอ็มีวามมั่นใในาร่อสู้เ่นเยพลัอเธอือารวบุมน้ำ ้วยารฝึฝนอย่า่อเนื่อรวมถึำแนะนำออารยา ทำให้ารใ้พลัอเธอมีวามเี่ยวามา และเทนิ่อสู้เอเธอ็เรียนับอารยามาเ่นัน
"มาโโะ นายมีเรื่ออะไรับันอีแล้ว..."ไอะ
เธอถามไป้วยน้ำเสียที่เย็นา ถึอย่าไร็ามอนนี้เธอรู้อยู่แล้ว็าม นั่น็ืออารยาเพื่อนอเธอลายเป็นประธานนัเรียนนั่นเอและอารยายัไ้ัารพว่อ้านอนเาึ้นำแหน่ำนวนมา ึ่พวมาโโะเป็นหนึ่ในนั้น ในอนนั้นเมื่ออารยาแปลร่าเป็นสาวผมแเธอเอ็ใเหมือนัน โยเพาะเมื่ออารยาให่ว่าเธอมาเมื่อลายเป็นผู้หิ วามแ็แร่เอ็้วย
"เฮยๆ~~~~เธอเอ็น่าะรู้นี่ไอะ..."มาโโะ
"เ้าอารยาลายเป็นประธานนัเรียนมัน็เอาให่เลยนะรู้ไหม"มาโโะ
"ในานะเพื่อนอเ้านั่นเธอ้อใ้แทนนะรู้ไหม.."มาโโะ
เาพูออมา้วยใบหน้าล้อเล่นูเหมือนับว่าพวเา็แ่หาเหุผลเพื่อมาัารับไอะล่ะนะ ไอะเอ็เหมือนะรู้แล้วแ่อารม์อเธอะไม่สบลเลยเมื่อรู้เลย สีหน้าอไอะเย็นามาึ้น้วย้ำ พวมาโโะเมื่อเห็นไอะอารม์เสียพวเา็ยิ้มออมมา่อนที่พวเาะพูอะไรบาอย่าที่ทำให้ไอะำเป็น้อสบล
"ริสิ ระหว่าทาันเอเ็หล้วยล่ะนะ เป็นเ็น่ารัมาเลยล่ะนะ"มาโโะ
"ูเหมือนะื่อ โยิโนะล่ะนะ"มาโโะ
"เพราะเห็นว่าไม่มีที่ไปพวเราเลยส่นไปอยูแลอยู่ในอนนี้"มาโโะ
เาพูออมา้วยน้ำเสียที่ล้อเล่น แ่เมื่อไอะไ้ยิน็หน้าเสียทันทีเพราะโยิโนะือื่อน้อสาวอเธํอ ไอะรีบโทรหาน้อสาวอเธอในทันที้วยวามเร่รีบ พวมาโโะ็ยิ้มอย่าอบใ เมื่อไอะโทริเธอ็ีใเมื่อเธอำลัพู็มีเสียผู้ายในสายพู่อน
"นั่นใร"????
"ไอ%$#$$#%$%## ถ้าน้อสาวอันเป็นอะไรไปแายแน่!!!!!"ไอะ
เธอ่าไปที่ปลายสายทันทีเมื่อไม่ใ่เสียอน้อสาวอเธอ เพราะาสถานาร์แล้วน้อสาวอเธอถูพวลูน้ออมาโโะับัวไปแน่นอน ปลายสายเียบไปพัหนึ่่อนที่ะพูึ้นอย่าไร็ามเสียมันอยู่้าหลัอเธอ
"่าประธานนัเรียนแบบนี้เธอเรียมใเอาไว้แล้วใ่ไหมไอะ"อารยา
เาพู้วยใบหน้าเรียบเย ใ่แล้วนที่รับสายไอะ็ืออารยานั่นเอ เพราะเาิเผื่อเอาไว้แล้วว่าโยิโนะอาะเป็นเป้าหมายในรั้นี้เาึไม่รอ้า ใ้เทพปัาระบุที่อยู่อโยิโนะ และใ้เทพมิิในารวาปไปหาโยิโนะในทันที เาไ้ัารนอมาโโะทุน้วย เาใ้เวลาที่เหลือปลอบใโยิโนะ แล้วไอะ็โทรมาอนแรเาำลัะยืนยันว่าใ่ไอะ่อน่อยบอสถานาร์ แ่ใระิว่าำ่าะอบลับเาในทันใ ทำใ้เาใ้พลัระบุำแหน่อไอะและวาปไปพร้อมโยิโนะทันที
"พี่ไอะ!!"โฮิโนะ
เธอวิ่เ้าไปอไอะในทันที ไอะเอ็อปลอบน้อสาวอเธอ อย่าไร็ามเธอยัรู้สึไม่ีเมื่อเห็นใบหน้าออารยา ามนิสัยที่เารู้เี่ยวับเา เา้อัารเธอเมื่อเรื่อนี้บลแน่นอน ทาพวมาโโะ็หน้าีันไม่ใ่ว่าพวเาไม่รู้วามแ็แร่ออารยา แ่พวเามีัวประันทำให้พวเาหยิ่แบบนี้ แ่อนนี้โยิโนะไ้รับาร่วยเหลือแล้วพวเาะทำอะไรไ้
"มาโโะ ูเหมือนพวนายะหยิ่มาเลยนะ แม้ว่าันะัารพวนายไปไม่นาน็าม...."อารยา
"ราวที่แล้วเพราะันิว่าพวนายเป็นนัเรียนันั้นันัารพอเป็นพิธีเท่านั้น...."อารยา
"แ่ราวนี้.....พวนายทำให้ันอารม์เสียริๆ...."อารยา
เาพูออมา้วยน้ำเสียและใบหน้าที่เย็นามาและบรรยาาศรอบๆ็มีแรันบาอย่าพวมาโโะทันที พวมาโโะ็หน้าีมาเพราะรู้ว่าพวเาไม่สามารถหนีไ้ราวนี้แน่นอน ่อนที่พวเาะมอหน้าัน มาโโะ็ัสินใที่ะสู้ทันที
"อย่าหยิ่อารยา!!!!!"มาโโะ
"แิว่าัวเอเ่มานัหรือไ "มาโโะ
"พวเราฝึฝนพลัอพวเรามาอย่าีแล้วราวนี้แไม่รอแน่!!!!!!"มาโโะ
เาพูออมา้วยเสียที่ัแ่แน่นอนว่ามาโโะรู้ว่าเาสู้อารยาไม่ไ้แน่นอน อย่าไร็ามในอนนี้พวเามีแ่้อสู้เท่านั้น อารยาให้ไอะหลีทาออไปยืนู้าๆพร้อมับโยิโนะ ส่วนเา็แปลร่าลายเป็นสาวผมยาวทันที ในรั้นี้นอาร่าายที่เป็นสาวผมแแล้ว ยัมีาบโปร่แสอยู่ในมือออารยา้วย
นี่ือาบที่อารยาสร้า้วยพลัอเธอเอ มันือ าบที่สามารถัสิ่อในมิิระไ้เท่านั้น ึ่้วยวามที่เป็นมิิระมันะไม่มีสิ่มีีวิ นั่น็ือ ารฟันอาบเล่มนี้มันสามารถัเสื้อผ้าอพวมาโโะนั่นเอ อารยา้อารสร้าประวัิสีำอพวมาโโะในโรเรียนนี้ ึ่เธอไ้ัเรียมล้อเอาไว้ในมุม่าๆแล้ว และเป็นารถ่ายทอส้วย อนนี้นในโรเรียนำลัมอูภาพพวเธออยู่
"ูเหมือนพวนายะอยา่อ้านริๆั้น็่วยไม่ไ้ล่ะนะ"อารยา
เธอพู้วยน้ำเสียที่เย็นา่อนที่ะพุ่เ้าหาพวมาโโะ้วยวามเร็วสูพวมาโโะ็ั้รับทันทีเพราะรู้ว่าพวเาไม่สามารถหลบไ้ แ่พวเาสามารถสัมผัสไ้ถึระแสลมที่พัผ่านพวเาไปเท่านั้น เมื่อพวเามอูอีที็พบว่าอารยาลับไปยืนที่เิมแล้ว และไอะำลัปิาอโยิโนะ พร้อมหน้าแไป้วย ่อนที่พวเาะสสัยอารยา็พูึ้น
"พวนายแ่ัวแบบนี้่อหน้าสาวสวย 3 นแบบนี้ไม่อายเลยนะ"อารยา
เธอพู้วยน้ำเสียที่ล้อเล่นทำให้พวเาเริ่มรู้สึัว พวเาำลัยืนเปลือยอยู่นั่นเอ พวเารีบใ้มือปิ่วล่าอพวเาในทันที อย่าไร็าม็มีเสียลมพัเ้ามาหาพวเา่อน อารยาพุ่เามาสวมเราะเพาะาระทืบ่วล่าอพวมาโโะในทันที ้วยวามเร็วสูแน่นอนว่าวบุมพลัเอาไว้ ไม่ั้นาฟ้าโรเรียนะพัไ้
พวมาโโะไม่มีเสียร้อ้วย้ำพวเาหน้าีมาๆ ่อนะลไปนอนับพื้นสลบไป แ่็มีบาส่วนอร่าายัระุ้วยารอบสนอ่อวามเ็บปว้วยเ่นัน นัเรียนทีู่ารถ่ายทอสโยเพาะผู้าย่าพาันหน้าีในทันที แล้วอารยา็ปิารถ่ายทอส านั้นปรับสีหน้าท่าทาเล็น้อยแล้วใ้โทรศัพย์ที่สร้า้วยพลัอเธอเพื่อโทรหารถพยาบาล
"่วย้วย่ะ!!! มีนัเรียนายแ้ผ้าเล่นันเอบนาฟ้าโรเรียน านั้นมีเรื่อัน แล้วสลบไป่ะ!!!!"อารยา
เธอพู้วยเสียเินริเล็น้อย่อนะบอสถานที่านั้นึวาสาย แล้วพาพวไอะที่มอเธอ้วยสายาแปลลับห้อสภานัเรียนในทันที ไอะ็รู้สึไม่ีทันที เพราะอารยามอเธอ้วยใบหน้ายิ้มแย้ม้วย
ห้อสภานัเรียน
ไอะำลัสวมำไลสีน้ำเินอยู่มันือสิ่ที่สร้ามาาพลัแนวิออารยาแน่นอน ึ่อนนี้เธอยัอยู่ในร่าสาวผมแเพราะไอะอาะเธอไ้เมื่อรู้ว่าเธอปรับแ่ระบบพิเศษให้ไอะอย่าไร
"เริ่มระบบ"ไอะ
เธอพูออมา้วยำสั่เสียเพราะยัไม่เยินแบบอารยา ่อนที่ร่าายอเธอะเปลี่ยนไปไอะำลัรออยารเปลี่ยนแปลอเธอโยเพาะบริเวส่วนนั้นอเธอ อย่าไร็ามเธอพบว่านอาุ พลัที่เพิ่มึ้น ับสีผมที่เปลี่ยนไป ส่วนนั้นมันไม่เพิ่มึ้นเลยและเธอไม่สามารถปรับนาไ้้วยเหมือนมันะไม่ฟั์ันนี่ล่ะนะ
"อารยา!!!!!"ไอะ
เธอมอูอารยาที่ำลัยิ้มให้เธออยู่อย่าไม่พอใเพราะเห็นไ้ัว่าเป็นเพื่อนันมานานแล้ว อารยาะไม่รู้ไ้อย่าไรว่าเธอ้อารให้ส่วนนั้นอเธอพันาึ้นมาๆ แ่่วยไม่ไ้เพราะเธอทำอารยาุ่นเือมา่อน
"เอาล่ะ่อานี้็พยายามทำานในานะรอประธานนัเรียน้วยนะ"อารยา
เธอพู้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ทา้วยไอะแม้ะไม่พอใแ่็ไ้แ่พยัหน้าอบลไปในที่สุ และแล้วสภานัเรียน็ไ้นเพิ่มเ้ามา 1 นนั่็ือไอะนั่นเอ
บ
ความคิดเห็น