คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ภารกิจนั้นจงปล่อยวาง
อนที่ 2 ทาเลือที่แ่าออไป
โล ปี .ศ. 2025 (่อนวันสิ้นโล 1 สัปาห์)
ประเทศไทย.....
โรเรียนสีน้ำเิน...
าฟ้าโรเรียน..
เวลา 2 ทุ่ม
พื้นที่บนาฟ้าอโรเรียนแห่นี้เิวามผันผวนอเวลาอย่าัเน ่อนที่ะเิแสสีาวสว่าามมาอย่าน่าแปลใ มันไม่ไ้เป็นที่สะุาหามอมันะภายนอ แ่ถ้าอยู่ใล้มันะรู้สึอย่าแน่นอนว่ามันสว่ามาๆ นี่เป็นเพราะพื้นที่รอบๆมันนั้นมีวามผันผวนอมิิอยู่ และบุลที่อยู่ห่าออไปะไม่สามารถมอเห็นไ้ัเน
หลัส่อสว่ามาพัหนึ่็ปราร่าสอร่าออมา โยที่ผู้ายนหนึ่เป็นนผมสีแสวมุนัเรียนสีำและมีผ้าพันอสีแ หน้าาอเาหล่อเหลามาอย่าไร็ามามร่าายอเาเ็มไป้วยบาแผลหาไม่รีบเร่ในารรัษา เาอาะมีีวิอยู่ไ้ไม่นานเท่านั้นเอ ใ่เาือเรนนั่นเอ เาไ้ย้อนเวลาลับมาพร้อมับมานะ้วย
อีร่าหนึ่ไม่สามารถนับไ้ว่าเป็นมนุษย์ แ่มีรูปร่าเหมือนผู้หิผมสีำและเียว ส่วนอื่นนอานั้นเ็มไป้วยเทโนโลยีมามาย และมันเหมือนับร่าายอมนุษย์ เพียแ่ว่ามันไม่ใ่อ์ประอบปิอร่าายมนุษย์เท่านั้นเอ
"อือออ~~ ร่าายอัน.."มายะ
เธอพูออมาอย่ามึนหลัาื่นึ้นมาและสัเร่าายที่เปลี่ยนไปอัวเธอเอ ใ่แล้วเธอือ มายะนั่นเออย่าไร็ามอนนี้เธอไม่ใ่ายราอี่อไป แ่เป็นสาวที่ร่าายอเธอไม่ใ่มนุษย์ เธอยัรู้้วยว่าเธอืออะไรเพราะ้อมูลมันเ้ามาในวามิอเธอแล้ว
Deus ex machina เผ่าพันธุ์ที่ถือำเนิมาาแนวิ ารำร์่อไปออารยธรรมทั้หม วามหมาย็ือ หาอารยธรรมยัำเนิน่อไปไ้ มีารสร้าสรร์ใหม่ๆ มีแนวิใหม่ มีโอาสใหม่ เผ่าพันธุ์นี้็สามารถแ็แร่ึ้นไปไ้ และมายะือ Deus ex machina นสุท้าย
ารปราัวรั้แรอเธอือ ารำลอร่ามนุษย์และใ้ีวิอยู่ในสัมอมนุษย์ เพื่อทำวามเ้าใีวิอมนุษย์ั้แ่้นนบ เนื่อาภัยพิบัิ เรื่อไ้รับวามเสียหายและสูเสียหน่วยวามทรำอ้นำเนิอัวเอ และ้อใ้เวลานานในาร่อมแมและพันาึ้นาเิมเพื่อไม่ให้เิอันรายึ้นอี
ันั้นมายะึำ้นำเนิอัวเอไม่ไ้ เพราะเธอไม่เยมีอยู่ในสัมอมนุษย์เลย ร่าายอเธออ่อนแอในานะมนุษย์็เพราะมนุษย์ธรรมาไม่แ็แร่นานั้น ารที่ไม่ินริสัล MT เพราะว่ามันสปรเินไป ใ่ริสัลที่มนุษย์ทุนใ้เป็นประำ และเป็นสิ่อหลัในารำรีวิ ถูมายะมอว่ามันสปรน่ายะแยมาๆ
มายะในสถานะมนุษย์ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แ่ในสถานะ Deus ex machina เธอรับรู้ไ้ว่าพลัที่เรนำลัใ้อยู่สปรมาๆ ในสายาอเธอ เรนที่ำลันอนมอเลืออยู่นั้นเ็มไป้วยออร่าสีำ ึ่ทำให้เธอไม่อยาเ้าใล้เาเลย อย่าไร็ามเรนือเพื่อนอเธอ และเธอเป็นนที่ให้วามสำัับเพื่อนมาที่สุแม้อนนี้เรนะ สปรมา แ่เธอ็ไม่สามารถปล่อยให้เรนายไ้ไม่ั้นเธอไม่พาเรนย้อนเวลาลับมา้วยอย่าแน่นอน
"เรนไ้รับบาเ็บหนัมา"มายะ
"ไอ้เ้าพวนั้น!!!!"มายะ
"มันไม่ไ้ยั้มือับอีเพื่อนอัวเอเลย!!"มายะ
"ี! เมื่อย้อนลับมาแล้ว พวเรา็ไม่เี่ยว้อันอี!!"มายะ
เธอพูออมา้วยวามโรธ เธอโรธมาที่เรนโนเพื่อนในอ์รที่อยู่มา้วยันมานานทรยศแบบนี้ และารโมีอพวเาไม่ไ้ยั้มือันเลย ทั้ที่เรนเป็นน่อั้อ์รึ้นมาและอย่วยเหลือทุนมาโยลอ เธอึเลียพวเามาและเธอะไม่สร้าวามสัมพันธ์ใๆับพวเาเหมือนในอนาแน่นอน
"ีที่หน่วยวามำอันลับมาแล้ว"มายะ
"ันั้นาร่วยเรนไม่ใ่เรื่อยา"มายะ
"ถือโอาสนี้ทำให้พลัอเรนสะอาึ้น้วยเลย"มายะ
เธอพูออมา้วยอารม์ที่ีึ้นมา ้วยหน่วยวามำที่ลับมา เธอสามารถุบีวินที่ายในเวลาอันสั้น้วย้ำ แน่นอนถ้าายไปนานแล้ว็อีเรื่อหนึ่ เธอเรียอุปร์เทโนโลยีออมา้วยวามิเพียวามิเียว
ร่าอเรนลอยึ้น้าๆอยู่ในศูนย์ลา านั้นมีอุปร์มามายล้อมรอบร่าายอเา ้วยารวบุมอมายะอุปร์่าๆเริ่มทำานอัวเอ ที่ริแล้วมีอที่ีว่านี้แ่เธอไม่แน่ใที่ะใ้ับเรนในอนที่เรนอยู่ในสภาพนี้ เพราะมันไม่เยใ้ริ้วยัวเธอเอมา่อน
มายะถูล้อมรอบไป้วยหน้าอโฮโลแรมมามายที่แสสภาพร่าายอเรน เธอรัษาเรนทีละั้นอนอย่าริัและอ่อนโยนเพราะเธอลัวพลาทำเรนเ็บปว นี่แสให้เห็นว่าเธอใส่ใเพื่อนอเธอมาแ่ไหน
"ร่าายอเรนไม่้อห่วอะไรมาแล้วอนนี้.."มายะ
"แ่สิ่สปรอริสัล MT ำเป็น้อูแลเป็นพิเศษ"มายะ
เธอพูออมา้วยวามสบายใเล็น้อยเมื่อร่าายอเรนไ้รับารรัษาอย่าีแล้ว อย่าไร็ามเมื่อพูถึสิ่สปรเธอ็ยัไม่ปล่อยวาออไ สิ่นี้มาาารสะสมมาหลายปีอเรน มันมีเยอะมาๆไม่ใ่เรื่อยาที่ะำัมันออไ แ่ารทำแบบนั้นะทำให้เรนเ็บปวเธอึลัเลเล็น้อย ในอนที่เธอลัเลนั่นเอ
"อืออ...มายะ?"เรน
เสียอเาอ่อนแรเล็น้อยเพราะพึ่รัษาเสร็ เมื่อเาื่นึ้นมาและมอเห็นร่าอมายะ เา็สามารถบอไ้ถึัวนอเธอทันที ทำให้มายะแปลใเพราะร่าายอเธอไม่ใ่ร่าที่ำลอร่ามนุษย์ผู้ายแล้ว เธอไม่เ้าใว่าทำไมเรนถึำไ้
"ที่นี่ือ.."เรน
เาไม่ไ้พูเี่ยวับเรื่อนี้เมื่อเห็นหน้าาที่สสัยอมายะ แ่ลับถามสถานาร์อที่นี่แทน ที่ริที่เาสามารถรู้ถึัวนอมายะไ้็เพราะ วามอ่อนโยนอเธอไม่สามารถปิเสธไ้ และไม่มีนแปลหน้านไหนะมีวามอ่อนโยนับเาฟรอริไหม ที่สำัเาอยู่ับมายะมาหลายปีแล้วถ้ามายะไม่สัเแ่เาสัเไ้ มายะไมุ่้นเยับร่าายอเธอ ้อใ้เวลานานมันถึะลัว แ่นั่น็เป็นวามสสัยอเาแล้ว
เรนลามาไม่ั้นเาะไม่เป็นหัวหน้าอ์รไ้ แ่หลายรั้เพราะเื่อใเพื่อนมาเินไป เาอาะไม่ลาหลายรั้ ันั้นึเป็นุบอเาแบบอนนี้ เายัสัมผัสไ้ถึวามุ้นเยาสาวรหน้าเา้วย้ำ และเาเื่อแบบนั้นเธอือมายะแน่นอน มายะเอ็ใที่เรนำเธอไ้แ่็อบอย่ารวเร็ว
"าฟ้าโรเรียนสีน้ำเิน เวลา 2 ทุ่ม ปี .ศ. 2025"มายะ
"มันเป็น 1 สัปาห์่อนวันสิ้นโล"มายะ
เธอพูออไป้วยวามสบ ั้แ่เธอรู้สึัวเธอ็ไ้รับ้อมูลอเวลาและสถานที่อย่ารวเร็วแล้ว ไม่ั้นเธอะไม่ล้ารัษาเรนในสถานที่ที่เธอไม่รู้ัแน่นอน เรนที่ไ้รับ้อมูล็นิ่ไปพัหนึ่่อนที่ะพูออมา
"เรา ย้อนลับมาั้นหรอ?"เรน
เาพูออมา้วยวามแปลใเพราะเายัสัมผัสไ้ถึวามแ็แร่อัวเออยู่ และไม่ไ้อ่อนแอลเลยแม้ว่าะย้อนเวลาลับมา็าม อย่าไร็ามมาะไ้อธิบายเพิ่มเิมถึเหุผลนี้
ารย้อนเวลา้อใ่พลัำนวนมาถ้าะไปทั้ัวสามารถรัษาพลัในเวลานั้นไ้ แ่ะใ้พลัมาึ้นมายะึสละร่าที่ำลอมนุษย์อเธอทิ้ หลัเป็นมนุษย์มานานพลัานอมันมีมหาศาล ันั้นเธอึสามารถพาเรนย้อนเวลาลับมา้วยไ้ และเรนยัสามารถรัษาวามแ็แร่ั้เิมไ้ เรนเียบไปพัหนึ่่อนที่ะอมายะ
"อบุมานะ...มายะ....อบุริๆ"เรน
"ที่่วยนไร้วามสามารถแบบัน..."เรน
เาอมายะและพูออมา้วยวามอบุ เพราะเารู้ว่ามายะให้สำัับร่าำลอมนุษย์มานาไหน เาอยู่้ามายะเือบะลอเวลาะไม่รู้ไ้ยัไ มายะูแลร่านั้นอย่าีมาหลายปีแ่เธอสามารถสละมันไ้เพื่อเา ใ่มายะไม่ำเป็น้อสละร่าายำลอเลยถ้าเธอแ่ะย้อนเวลาไปแ่นเียว
ำถามที่ลอยมาในสายานั้นเป็นเพียระบบอบโ้อัโนมัิเท่านั้นมันะอบโ้ามวาม้อารอมายะ และมายะในอนนั้นไม่มีวามิเี่ยวับัวเอเลย เธอิเพียแ่อยาให้เรนรอเท่านั้น ันั้นระบบอัโนมัิึรวมเรนในารย้อนเวลาุเิน พลัานมันเลยไม่พอเพราะเรนแ็แร่เินไป
มายะทำแบบนี้เพราะเรนที่ไม่มีพลัแม้ะย้อนลับมา็เปลี่ยนแปลอะไรไ้เล็น้อย เธอ้อารให้เราสามารถปป้อัวเอไ้แม้ว่าะย้อนเวลาลับมาแล้ว็าม เรนอบุเธอเรื่อนี้มาและอเธอโยร มายะไม่ไ้พูอะไรและออบเาอย่าอ่อนโยนเท่านั้นเอ
"ไม่เป็นไร นี่ือสิ่ที่เพื่อนอย่าันะ้อทำ"มายะ
เธอพูออมา้วยวามอ่อนโยน เรนอเธอแน่นึ้นเาไม่รู้สึไม่สบายเลย เหมือนับว่าเาำลัอผู้หินหนึ่ที่ไม่สวมเสื้อผ้าอยู่มันนุ่มมา นี่เป็นเพราะมายะลัวทำเรนเ็บึทำให้ร่าายอเธออ่อนนุ่มึ้นเหมือนเนื้อหนัอมนุษย์ แววาอเรนแเล็น้อยเมื่อไ้ยินเี่ยวับเพื่อนเพราะเาเศร้า
มายะรู้ีว่าทำไมเราถึเศร้า เรนเื่อมาโยลอว่าเพื่อนในอ์รอเาเป็นเพื่อนริๆและทุนแสวามริใ่อันมาลอ วามสัมพันธ์็ีมาโยลอแ่เมื่อเอเพื่อนทรยศนเือบาย เรนเอ็เศร้ามาเพราะเาไม่สามารถทำให้ทุนเื่อในัวอเาไ้อย่ามั่น และเาโทษัวเอเี่ยวับเรื่อนี้
"เรนอนนี้นายไม่ใ่ผู้นำแล้วนะ..."มายะ
"ไม่ำเป็น้อเ็บอาารหรอนะ~"มายะ
เธอพูออมา้วยวามอ่อนโยนมาๆ เรน็ร้อไห้ออมา ในอนที่เป็นผู้นำเรนำเป็น้อรัษาอาารอเาเพื่อให้นอื่นสามารถเื่อในัวเา และไม่สามารถแสออมาเินไปเมื่อเอเรื่อลำบาใใๆ ห้ามแสให้เห็นวามสิ้นหวัเพราะมันะทำให้ำลัใอลุ่มหายไป นี่ือิประำใอเรน เาเ็บวามัน่าๆมาหลายปีแล้ว และมายะเป็นเพียนเียวที่สัเเห็นมัน แ่เธอ่วยอะไรไม่ไ้เพราะนี่เป็นสิ่ที่ผู้นำอย่าเรนเท่านั้นที่ทำไ้
แ่อนนี้แ่าออไปอ์รไม่้อารเรนเป็นผู้นำแล้ว และเา็ย้อนเวลาลับมาับเธอึ่มันไม่มีอ์รนี้เลย ทำให้ภาระหลายปีอเรนหายไป เรนสามารถผ่อนลายวามัวลไ้ในที่สุ และเาสามารถปลปล่อยวามันอัวเอไ้ในที่สุ และเธอ้อารแ่นั้นเธอไม่้อารให้เรนันัวเอแบบนั้นอีแล้ว
เรนระบายสิ่ที่ันลอหลายปีอเาออมาในะที่อมายะเอาไว้ และไ้รับารปลอบใามายะ อย่าไร็ามเายัไ้เป้าหมายีวิใหม่ามายะ มันเป็นสิ่ที่เา้อทำให้ไ้ไม่ว่าอะไระเิึ้น็าม นั่น็ือ
ใ้ีวิที่สบสุับมายะลอไป
บ
ความคิดเห็น