คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : - 5 -
“หวัดดีสาวน้อย”ฮวานซองที่เดินมาเพื่อเข้าห้องชมรมก็ทักทายเอาเสียงกรี๊ดจากเด็กปี1แถวๆนั้น ฮวานซองรู้สึกดีมากเมื่อเค้าได้ยินเสียงกรี๊ด
“โอ๊ะ!”ฮวานซองที่มัวแต่โบกมือไปมาเดินเข้าชนกับสาวร่างบางเข้าอย่างจัง ฮวานซองก้มลงไปเก็บของช่วยหล่อนทันที
“เธอห้องเอ”ฮวานซองแอบตกใจปนดีใจนิดๆ แต่สาวร่างบางกลับทำหน้าบึ้งใส่ ฮวานซองสะกิดที่แขนร่างบางเบาๆ
“ชื่อไร”ฮวานซองกระซิบเบาๆแต่ดูเหมือนสาวร่างบางจะไม่ได้ยิน กลับเดินหนีทันที ฮวานซองมองตามไปเพื่อจะรู้อะไรสักอย่างและ..
“ชมรมดนตรี!”ฮวานซองตะโกนเบาๆเมื่อเห็นร่างบางเดินเข้าห้องชมรมดนตรี แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
เลื่อนๆฮวานซองเลื่อนดูรายชื่อบุคคลที่เค้าต้องการได้ยินตอบ ในที่สุดก็เจอ ฮวานซองกดเลขหมายปลายทางทันที
“บินว่อน ถ้านายไม่ถามชื่อเด็กใหม่ชมรมนายให้ฉันนายไม่รอดแน่”เหยื่อรายนั้นคือโอวอนบินหนุ่มน้อยห้อยกีต้าร์ - - ด้วยความที่วอนบินกับฮวานซองอยู่ห้องเดียวกันฮวานซองจึงสามารถข่มขู่ได้ เพราะไม่มีฮวานซองวอนบินก็ตกคณิต
“ครับท่าน”วอนบินตัดสายทันที ฮวานซองแอบยิ้มเล็กๆแล้วเดินตรงเข้าห้องชมรมทันที
“ประธานขอลายเซ็นหน่อย”ยอนฮีที่เดินมาดักหน้ายุนก่อนที่ยุนจะเดินออกจากห้องเรียน ยุนทำหน้าตกใจนิดก่อนจะยิ้มให้ยอนฮี
“นิเธอก็แอบบ้าฉันหรอ”ยุนพูดแล้วหยิบกระดาษที่ยอนฮียื่นมาให้
“ชมรมดีไซน์เนอร์ขอนุมัติเงินทุน”ยุนพูดแล้วโยนกระดาษทิ้งทันที ยอนฮีรีบวิ่งไปเก็บกระดาษอย่างรวดเร็วก่อนวิ่งไปดักอีกรอบ
“เซ็นสิย่ะ ถ้านายไม่เซ็นฉันจะให้ผอ.อนุมัติยังไงห๊า!”ยอนฮีตะโกนใส่หูยุนอย่างแรง ยุนก้มไปจิ้มหน้าผากยอนฮีแรงๆ
“ในกระดาษของเธอยังไม่มีลายเซ็นของรองมากิ ฉันก็ไม่เซ็น”ยุนพูดแล้วเดินหนีทิ้งให้ยอนฮีต้องตามหามากิอีก
“เอามานี่ เด๋วจัดการให้”ยุนเดินกลับมาแย่งเอากระดาษในมือของยอนฮีไป ทำเอายอนฮีแอบอึ้งนิดๆ
“มากิๆ”ยุนเดินเพื่อจะไปห้องชมรมกับมาเจอมากิที่หน้าห้องชมรมพอดี มากิรีบเดินเข้ามาหาประธานทันที
“ค่ะ”ยุนยื่นกระดาษให้มากิ มากิรับมาแล้วกอกสายตาอ่านอย่างละเอียด แล้วส่งคืนให้ยุน ยุนทำหน้างงนิดๆเมื่อมากิส่งกระดาษคืน
“รายละเอียดไม่มากพอค่ะ ฉันว่าให้เค้าเขียนมาให้มากกว่านี้นะค่ะ”มากิพูดแถลงให้ยุนได้ฟัง ยุนพยักหน้ารับรู้แล้วมากิก็ส่งกระดาษอีกแผ่นให้
“อันนี้ฉันอ่านดูแล้วผ่านค่ะ อยากให้รุ่นพี่ช่วยเซ็นหน่อย”มากิยื่นกระดาษให้แล้วยื่นปากกาด้ามเล็กให้ ยุนยื่นอ่านแล้วเซ็นลงช่องประธานนักเรียน แล้วส่งคืนให้มากิ
“รุ่นพี่ ถ้าไม่ว่าอะไร เรื่องชมรมดีไซน์เนอร์ฉันจะเขียนให้เค้าเองค่ะ”หยิบกระดาษมาจากมือของยุน ยุนทำท่าคิดแล้วดึงแขนมากิเข้าห้องชมรมทันที
“เฮ้ย!”ชินตกใจเมื่อได้เห็นมากิเดินเข้าห้องมากับยุน ยุนบอกมากินั่งที่โต๊ะแล้วส่งกระดาษให้มากิ
“งั้นก็เขียนตอนนี้แหล่ะ”ยุนพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะตัวเอง มากิทำหน้างงแล้วลงมือเขียนลายละเอียดให้ชมรมดีไซน์เนอร์
“มาแหล่ะคับ”คีย์เดินเข้าห้องแล้วพูดทักทายคนในห้องแต่แอบสะดุ้งนิดๆเมื่อเห็นมากินั่งอยู่ ก่อนจะเดินตรงไปหายุน คีย์ก้มขอโทษอีกครั้ง
“ผมขอโทษเค้าแล้วครับพี่”คีย์บอกยุน ยุนมองหน้าคีย์แล้วขยี้หัว
“อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก”ยุนพูดแล้วเดินไปหามากิที่นั่งเขียนอยู่ มากิเขียนๆจนเรียบร้อยแล้วอ่านอีกรอบ แล้วลงรายเซ็นลงกระดาษ
“เรียบร้อยค่ะ รุ่นพี่เซ็นแล้วฉันจะไปส่งผอ.ให้”มากิยื่นกระดาษให้ยุน ยุนลงมือเซ็นแล้วมองกระดาษแผ่นนี้ แล้วยื่นให้มากิอีกครั้ง มากิรับกระดาษแล้วทำความเคารพยุนแล้วเดินออกจากห้องทันที
“ชิน~ นายร้อนมากเลยหรอ”ยุนพูดทำเอาชินลุกลี้ลุกล้นไปมา
“ป่าวนิ ผมไม่ได้ร้อน”ชินปฏิเสธยุนด้วยการส่ายหัวไปมา ทำเอายุนขำกับท่าทางของชินอย่างมาก
“เมื่อกี้ๆ มากินิน่า”ฮวานซองที่เพิ่งจะเดินเข้าห้องทำท่าลุกลี้ลุกล้นไปมา
“อืม เค้ามาทำงานช่วย”ยุนพูดแล้วเดินเอากระดาษไปติดที่หน้าห้องแล้วยืนชี้ ทุกสมาชิกในห้องหันไปให้ความสนใจที่กระดาษที่ยุนชี้
“เราต้องหาสมาชิกอีกคน”ยุนพูดแล้วส่งกระดาษให้ชิน
“แข่งขันแร๊พประจำปี กลุ่ม 5 คน”ชินอ่านแล้วมองรอบตัว ดูยังไงสมาชิกก็มีแค่ 4 คน ชินหันหน้าไปหายุนอีกครั้ง ยุนนั่งกุมขมับแล้วลุกขึ้น
“ฉันไม่อยากรับ”ยุนพูดแล้วเดินไปนอกหน้าต่าง ฮวานซองหยิบขึ้นมาอ่านแล้วหันไปบอกยุน
“ไม่รับก็ไม่ได้แข่ง”ฮวานซองพูดแล้วส่งกระดาษคืนชิน
“ไม่ได้ เราต้องแข่ง อย่าให้แพ้โรงเรียนโซลสิฮ่ะ”คีย์พูดแล้วทำหน้าตื่นเต้น โรงเรียนโซลสถาบันอีกสถาบันที่มีคุณภาพในการเรียนสูงและมีชมรมแร๊พที่เด่นเช่นเดียวกัน ยุนได้ยินที่คีย์พูดแล้วก็เดินตรงเข้าหาชินทันที
ความคิดเห็น