คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : - 8 -
“อยู่ไหน”คีย์วางความสงสัยไว้ แล้วกดโทรหาเพื่อนสาวที่ไม่ปรากฏตัวในห้องเรียนในวันนี้
“อยู่นี้!”แต่ดูเหมือนคนที่รับสายคงไม่ใช่ฮยอนอาอย่างแน่นอน
“พี่ยุน~ ฮยอนอาไปไหนครับ”คีย์วางเสียงใหม่แล้วถามยุน
“ไม่สบายแค่นี้นะจะเรียน”ยุนรีบตัดบทแล้วตัดสายทันที คีย์เก็บโทรศัพท์แล้วสะกิดเยจี
“เจ็บนะ”การสะกิดด้วยไม้บรรทัดเคาะหัวของคีย์อาจจะดูแรงไปหน่อย เยจีลูบๆหัวแล้วทำหน้าค้อนใส่คีย์ ก่อนคีย์จะทำใส่หล่อนตอบ
“ครูมาแล้ว~”เยจีเปลี่ยนเรื่องคุยทันที เพราะรู้ว่ายังไงๆคีย์ต้องถามเรื่องที่เธอรู้ว่าเมื่อคืนเค้าไม่กลับบ้านแน่นอน
“เต้นให้ฉันเถอะนะฮวานซอง”เสียงฮโยยอนที่อ้อนวอนอยู่ข้างๆฮวานซอง ฮวานซองรีบเดินหนีแต่โดนฮโยยอนจับแขนไว้
“ปล่อยได้ไหม”ฮวานซองพูดแล้วค่อยๆแกะมือฮโยยอนออก แต่ฮโยยอนยังคงเกาะแน่น ขณะที่ทั้งสองมัวแกะและเกาะสาวร่างบางนามจางมีก็เดินผ่านมา ฮวานซองสะบัดมืออกอย่างรวดเร็วแล้วตรงเข้าหาจางมีทันที
“สวัสดีจางมี”ฮวานซองทักทายจางมี ด้วยท่าทางร่าเริงมาก
“สวัสดี”เพียงคำสั้นๆของจางมีก็ทำให้ฮวานซองมีความรู้สึกดีไปอีกขั้น แต่ดูเหมือนฮโยยอนจะไม่พอใจอย่างมาก จางมีเดินเข้าห้องทันที ฮวานซองตัดสินใจไม่ตามเข้าห้องเพราะกลัวจะวุ่นวายมากเกินไป ฮวานซองแอบโบกมือให้จางมีก่อนจะเดินเข้าห้องของตัวเอง
“จางมี อย่ายุ่งกับฮวานซอง”ฮโยยอนตรงเข้าหาจางมีแล้วกระแทกเสียงอย่างแรง จางมีแหงนหน้ามองฮโยยอนที่ยืนค้ำหัวอยู่แล้วยิ้ม
“อย่างนายฮวานซอง ไม่ตรงสเปกฉันหรอก”จางมีพูดแล้วก้มหน้าหาหนังสือต่อ
“ก็ไม่แน่นะ”ฮโยยอนทิ้งท้ายไว้แล้วเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง
“ชิ!”จางมีอุทานเล็กๆแล้วก้มหาหนังสือต่อ กาเรียนการสอนในคาบเช้าก็สิ้นสุดลง วันนี้วันศุกร์โรงเรียนเรียนแค่ครึ่งวัน ภาคบ่ายนักเรียนสามารถเล่นที่ชมรมหรือกลับบ้านก็ได้ แต่เที่ยงนี้ถึงบ่ายดูเหมือนว่าชมรมแร๊พจะไม่ได้พักเลย
“เรื่องอนุมัติเงินทุนได้แล้วนะ”ยอนฮีเดินมาหายุนที่กำลังจะเดินเข้าโรงยิม ยุนหันมามองยอนฮี
“บอกทำไม”ยุนทิ้งคำพูดไว้แล้วเดินเข้าโรงยิมทันที ทำเอายอนฮีฉุนออกนิดๆ โรงยิมที่เต็มไปด้วยนักเรียนหลากหลายชั้นมารวมตัวกัน เมื่อยุนมาถึงการคัดเลือกแร๊พเปอร์คนที่ 5 ก็เริ่มขึ้น
“รอผลประกาศนะครับ ขอบคุณที่มาสมัครครับ”ไม่ทันที่ชินจะพูดเสร็จเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นอย่างแรง ฮวานซองก็อดไม่ได้ที่จะวิ่งมาโบกมือ แต่โบกมือไม่นานคีย์ก็ลากตัวเข้าห้องชมรม ตอนนี้ห้องชมรมกลายเป็นห้องเก็บเอกสารทันที ยุนนั่งนิ่งแล้วดูรูปของผู้สมัครแล้วนึกตอนผู้สมัครแร๊พ อันไหนไม่ดียุนโยนทิ้ง เหลือเพียง 5 แผ่นสุดท้ายเมื่อรวมกับสมาชิกในชมรมที่คัดเลือกไว้คนละแผ่น รวมเป็น 9 แผ่นที่ได้รับคัดเลือกเก็บไว้
“ตั้ง 9 คน จะเลือกยังไงดี”คีย์นั่งมองแผ่นกระดาษแล้วมองไปที่ฮวานซอง ฮวานซองส่ายหน้าไปมาแล้วมองไปที่ชิน ชินก็ส่ายหน้าแล้วชินก็..
“ไม่ต้องมองมา”ยุนขัดชินก่อนที่ชินจะมองไปหาเค้า แล้วยุนก็หลับตาลง
“อย่านะครับ”คีย์ ฮวานซอง และชินร้องขึ้นพร้อมกันอย่างแรง เพราะเอกสารอยู่ต่อหน้ายุนแล้วยุนก็หลับตา นั่นคือขั้นแรกของการสุ่มของยุนนั่นเอง
“แล้วจะเอายังไง เอามาทั้ง 9 เลยหรอ”ยุนลืมตาแล้วมองทั้งสามที่ทำท่าป้องกันเอกสาร แล้วทั้งสามก็มองหน้ากันอีกครั้ง
“เอางี้ครับ โหวตๆ”ฮวานซองพูดแล้วทำท่ากดโทรศัพท์ ยุนฟาดกระดาษลงที่หัวฮวานซองเบาๆแล้วนั่งดูเอกสารอีกครั้ง
“ชั้นให้พวกนายดูอีกครั้งแล้วเลือกเพียงคนเดียวไว้ในใจ”ยุนพูดแล้วส่งเอกสารให้ชินเป็นคนแรก ชินอ่านๆอีกรอบแล้วส่งให้ฮวานซอง ฮวานซองส่งต่อให้คีย์ทันที
“อ้าว พี่ฮวานซองไม่อ่านหรอฮ่ะ”คีย์สงสัยที่ฮวานซองต่อมาให้เค้าทันที ฮวานซองยิ้มแล้วชี้ไปที่หัว
“อ่อ ไมเกรนขึ้น”คีย์พูดแล้วขำเล็ก ก่อนจะโดนฮวานซองตบที่หัวเบาๆ
“ฉันหมายถึง มีอยู่แล้ว”ฮวานซองอธิบายบอกคีย์ คีย์พยักหน้ารับรู้แล้วอ่านเอกสารอีกครั้ง แล้วส่งคืนให้กับยุน ยุนเปิดทีละแผ่นทีละแผ่น แล้ววางลง
“ชินนายก่อน”ยุนหันไปหาชิน ชินวางมาดมั่นๆแล้วมองที่ยุน
“035”ชินบอกหมายเลขสมัครให้กับยุน
“เฮ้ย! คนเดียวกัน”ฮวานซองกับคีย์ตะโกนพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ยุนก็แอบขำนิดๆก่อนจะลุกขึ้นมองสมาชิกที่นั่งต่อหน้าเค้า
“ฉันก็คิดเหมือนกัน”ยุนพูดแล้วติดใบสมัครเลขที่ 035 ไว้ที่หน้ากระดานห้องชมรม แล้วทุกคนก็จ้องมองที่ใบสมัครหมายเลข 035 พร้อมกันก่อนจะแตะมือกันแล้วปิดห้องชมรม
ความคิดเห็น