The Summon ศึกเทพถล่มโลก

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 : อัญเชิญ[1/2]

ณ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เวลา7.00น.

 “อืมมม”มีเสียงของเด็กสาวคนหนึ่งนามว่าเอรินะที่กำลังนอนอยู่บนเตียงอันนุ่มนิ้มของเธอพร้อมกับค่อยๆนำมือของเธอมาขยี้ตาของตัวเองแล้วค่อยๆลุกออกจากเตียง

“เช้าแล้วงั้นเหรอ”เธอพูดออกมาแล้วค่อยๆเดินไปทางห้องน้ำทันทีแล้วจัดการอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมที่จะไปโรงเรียนโดยที่เอรินะนั้นต้องทำทุกอย่างเองคนเดียวทั้งหมดแต่ถ้าเป็นเรื่องทำความสะอาดจะมีเมดค่อยมาทำให้เธอตลอด เพราะตระกูลเซโต้นั้นเป็นตระกูลที่เป็นผู้นำในด้านเทคโนโลยีอันดับ1ของโลกจึงทำให้พ่อแม่และเอรินะไม่ได้อย่ด้วยกันเพราะเรื่องงานแต่ก็ส่งเงินมาให้ทุกเดือน หลังจากที่เตรียมตัวเสร็จเอรินะได้ออกเดินทางไปโรงเรียนทันที

ณ โรงเรียนเมกามิ

“อรุณสวัสดิ์เอริ”หลังจากที่เอรินะเปิดประตูเข้ามาก็มีคาเอเดะเพื่อนสนิทของเอรินะทักขึ้น

“อืม อรุณสวัสดิ์คาเอเดะ”พูดจบเอรินะก็เดินมานั่งที่ซึ่งที่ที่เอรินะและคาเอเดะนั่งคือด้านหน้าสุดโดยที่เอรินะนั่งติดริมหน้าต่างและถัดมาก็เป็นคาเอเดะ

หลังจากที่ครูโรมรูมเข้ามาและคุยกับเด็กๆในหลายๆเรื่องและเวลาก็ผ่านมาจนตอนนี้คือพักเทียงแล้ว

“ได้โปรดคบกับผมด้วยครับ”หลังจากที่เอรินะเปิดประตูออกมาก็เจอกับพูดชายคนหนึ่งมาสารภาพรักกับเอรินะทันทีซึ่งนี่ก็เป็นกิจวัตรประจำวันของเอรินะที่จะมีคนมาสารภาพรักกับเธอ แต่ก็ปฏิเสธทุกคนไปเพราะคนส่วนมากที่เข้ามาต้องการแค่ทรัพย์สมบัติของตระกูลเซโต้เท่านั้น

“ขอโทษด้วยนะคะแต่ฉันคงคบกับคุณไม่ได้ ขอโทษด้วยค่ะ”เอรินะตอบปฏิเสธพร้อมกันก้มหัวนิดนึงพอเป็นมารยาท ฝ่ายนั้นที่โดนปฏิเสธก็วิ่งหนีไปทันที

“แหม่ ฮอตจังนะเธอน่ะ”จากนั้นเอรินะก็ได้ยินเสียงๆหนึ่งดังเข้ามาในหัวของเธอ

“อะ นายเองเหรอ”เอรินะพูดออกมาเบาพอที่จากไม่ให้เพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้างๆไม่ได้ยิน

“ใช่ฉันเอง ฉันจะมาเตือนเธอว่าความมืดเริ่มเข้าคืบคานมายังโลกใบนี้แล้วเพราะฉะนั้นในอีกไม่นานฉันคิดว่าเธอต้องเรียกชั้นไปแล้วล่ะนะ อย่าลืมคาถาอัญเชิญฉันด้วยล่ะแล้วฉันจะรอ หวังว่าเราจะได้เจอกันในโลกฝังนั้นนะ ถ้าเธอไม่ตายก่อนน่ะ”เมื่อลุกซ์พูดจบเสียงก็หายไปทันทีส่วนเอรินะตอนนี้กำลังยิ้มแห้งๆพร้อมกับเดินไปทางโรงอาหารกับเพื่อนสาวของเธอ

“เป็นไรไปเอริทำไมยิ้มแบบนั้นล่ะหรือว่าคนที่มาสารภาพกับเธอเมื่อกี้ทำให้เธอไม่ชอบใจอะไรหรือเปล่า”คาเอเดะเมื่อเห็นเพื่อนสาวของตนยิ้มแห้งๆก็ถามด้วยความเป็นห่วง

“อือ ไม่เป็นอะไรหรอกขอคุณที่เป็นห่วงนะ”เอรินะส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมกับพูดขอบคุณเพื่อนสาวของตน

ณ บนยอดตึกแห่งหนึ่ง

“หึๆๆ ในที่สุดก็เจอบุตรชายแห่งพระเจ้าไม่สิคลังอาวุธแห่งพระเจ้าหรือจะเรียกว่าอาร์ม ออฟ ก็อด[Arms of God]ดีล่ะ หึๆๆ 55555”เสียงของชายคนหนึ่งกล่าวขึ้นพร้อมกับมีควันสีดำพุงขึ้นมาจากพื้นมาคุมรอบตัวชายคนนั้นแล้วหายไปทันที

ทางด้านเอรินะตอนนี้เป็นตอนเย็นแล้วและทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านหลังจากเอรินะแยกตัวจากเพื่อนของเธอได้สักพัก

“อ๊ากกก อย่าเข้ามานะไอ้ปีศาจ”ระหว่างทางที่เอรินะกำลังเดินกลับบ้านอยู่นั้นก็มีเสียง เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากตรอกแคบๆตรอกหนึ่ง

“อะไรน่ะ”เอรินะพูดพร้อมกับหันหน้ามองไปทางตรอกแคบๆนั้น และค่อยๆเดินเข้าไปทีละนิดเมื่อค่อยๆเดินมาสักพักเอรินะก็เห็นเงาๆหนึ้งที่ขนาดให้กำลังอ้าปากที่เพื่อที่จะกินชายคนหนึ่งอยู่ชายคนนั้นจากที่ดูแล้วน่าจะวิ่งหนีเจ้านี่มาและสะดุดอะไรสักอย่างทำให้ชายคนนั้นลมหน้าทิ่มกับพื้นแล้วค่อยๆตะเกี่ยตะกายเพื่อที่จะหนี