The Summon ศึกเทพถล่มโลก

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 : การพบเจอ [2/2]

“มีคำถามค่ะ”หลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมดเอรินะตอนนี้นั่งอยู่ตรงข้ามผมก็พูดออกมาพร้อมกับยกมือขึ้นเหมือนถามครูเวลาไม่เข้าใจในเนื้อหาที่ครูสอน

“อะไรงั้นเหรอ”ผมถ้าพร้อมกับยกแก้วชาขึ้นมาซดโดยที่ตัวผมเองก็ไม่รู้ว่ามีคนชงชามาให้หรือเปล่าเพราะไม่ว่าจะกี่ครั้งที่ผมนั้งลงจะอ่านหนังสือหรือทำอะไรก็จะมีแก้วชามาเสริฟให้เลยโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลย

“คือว่าทำไมพวกเทพแห่งแสงถึงไม่ลงมาจัดการพวกนี้แทนล่ะ”เอรินะถามออกมาพร้อมกับเอียงคอสงสัย ดูๆไปเธอก็เป็นผู้หญิงที่น่ารัก ใสซื่อ ขนาดเราที่เป็นคนแปลกหน้าพูดด้วยยังเชื่อง่ายๆเลยแล้วถ้าเกิดว่ามีพวกหลอกจับไปขายจะทำยังไงล่ะนั่น

“ก็กฎของสวรรค์ที่ห้ามว่าพวกเทพห้ามมายุ่งเรื่องของพวกมนุษย์ยังไงล่ะ”ผมตอบคำถามของเอรินะออกไปทันทีและตอบคำถามต่อไปโดยที่เอรินะยังไม่ทันได้ถามราวกับว่าผมนั้นอ่านใจของเธอได้

“และที่เทพพวกนั้นไม่ลงมาก็เพราะว่าพวกเทพแห่งความมืดจะโจมที่เหล่าเทพแห่งแสงในยามที่มีกำลังน้อยกว่ายังไงล่ะ”เอรินะดูจะตกใจกับคำตอบของผมเพราะเธอยังไม่ทันได้พูดออกมาแต่ผมกับตอบเธอได้ตรงกับที่เธอกำลังจะถาม

“สงสัยอะไรอีกไหม?”ครั้งนี้เป็นฝ่ายผมที่เป็นคนถามมั่ง

“แล้วนายเป็นใคร?”เอรินะถามผมเอาจริงๆผมอยากจะรู้ว่าเราก็คุยกันมาตั้งนานแล้วแต่ทำไมถึงพึงถามชื่อ

“ชื่อของฉันคือลุกซ์  ลูเซียโน่ยินดีที่ได้รู้จัก”ผมพูดพร้อมกับยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อจะเช็คแฮนกับเธอ

“ฉันชื่อ ซาโต้ เอรินะยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ”เอรินะพูดพร้อมกับยื่นมือมาเช็คแฮนกับผม

หลังจากแนะนำตัวทำความรู้จักกันแล้วผมก็ได้คุยเรื่องหลายๆอย่างกับเธอเช่น ผมบอกเรื่องที่เธอถูกเลือกให้เป็นผู้ได้รับพลังหรือที่มนุษย์เรียกว่าซัมมอนเนอร์ วีธีการเรียกและต่างๆ ซึ่งตอนแรกดูเธอเหมือนจะตกใจอยู่ไม่น้อยเลยที่เดียว ในระหว่างที่เราพูดคุยกันนั้นพวกเราก็เริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆเพราะต่างคนต่างเปิดใจคุยกันนั้นเอง แต่ถ้าถามว่าทำไมผมถึงเปิดใจคุยด้วยงั้นเหรอก็ง่ายๆ ผมอยู่ที่ห้องสมุดนี่มาเป็นร้อยๆปีแทบจะไม่ได้เจอหน้าคนเลยด้วยซ้ำ เพราะฉนั้นผมเลยคิดว่านานๆทีที่จะเจอคนและจะได้ถูกอัญเชิญออกไปโลกภายนอกก็เลยคิดว่าจะเปิดใจคุยกับคนอื่นมันก็ไม่ได้เสียหายอะไร

“เอาล่ะนะฉันจะส่งเธอกลับล่ะนะ อย่าลืมล่ะว่าเมื่อเธอรู้สึกอันตรายให้รีบร่ายคาถาอัญเชิญที่ฉันสอนให้เธอไปเมื่อกี้ทันที ขอย้ำว่าทันที”ผมพูดเตือนเอรินะออกไปเพราะเป็นห่วงตัวของเธอด้วยและเป็นห่วงตัวเองด้วย เพราะถ้าเอรินะเป็นอะไรขึ้นมาผมก็อดเห็นโลกภายนอกน่ะสิ

“รับทราบ”เอรินะพูดพร้อมกัยชูมือสี่นิ้วไปที่หางคิ้วขวาเหมือนกับทหารทำความเคารพผู้พัน

จากนั้นก็มีวงเวทย์ปรากฏขึ้นมาใต้เท้าของเอรินะและทำการวาปเธอออกไปทันที

ณ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เวลา18.00น.

วืบบบบบบบ  ได้มีวงเวทย์เกิดขึ้นในห้องพักห้องหนึ่งซึ่งถ้าดูจากสภาพห้องล่ะก็บ่งบอกถึงฐานะได้อย่างดีถ้าจะให้บอกล่ะก็ว่าฐานะอะไรก็ลองสำรวจดูรอบๆห้องดูสิ มีตุ๊กตามากมายถูกวางไว้ทั้งหัวเตียงรอบๆเตียง ขนาดเตียงมีขนาดใหญ่มี่สามารถให้คนนอนด้วยกัน 5คนโดยที่ไม่เบียดกันยังได้เลย พอมองออกไปนอกกระจกก็พบว่าห้องๆนี้คือชั้นบนสุดของคอนโดเลยหลังจากที่รู้แล้วคงไม่ต้องบอกนะว่าฐานะอะไร

“เอ๊ะ ทำถึงอยู่ที่ห้องล่ะก่อนเราจะไปที่ห้องสมุดนั้นเราอยู่หน้าโรงเรียนอยู่เลยนี่นา”เอรินะแปลกใจนิดหน่อยเพราะตอนที่เธอโดนวาปไปหาลุกซ์เธอนั้นน่าจะยังอยู่หน้าโรงเรียนอยู่แต่พอกลับมาเธอกลับมาอยู่ที่ห้องของตัวเองชะงั้น

“งั้นช่างเรื่องนั้นแล้วกัน อาบน้ำแล้วทำการบ้านดีกว่า”เอรินะพูดออกมาจากนั้นก็รีบเดินไปถอดเสื้อผ้าอาบน้ำแล้วทำกิจกรรมที่ตัวเองพูดมาเมื่อครู่เสร็จแล้วรีบเข้านอนทันที