The Summon ศึกเทพถล่มโลก

ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่6 : เทวดาตกสวรรค์

หลังจากที่พวกลุกซ์เดินมาถึงหน้าโรงเรียนแล้วก็แยกทางกับคาเอเดะทันที ระหว่างทางที่ลุกซ์กับเอระนะกำลังเดินทางกลับคอนโดของเอรินะอยู่นั้นเอรินะก็ได้เอ่ยถามลุกซ์ว่า

“นี่ลุกซ์ ทำไมปีศาจที่เราเจอตอนนั้นถึงเรียนนายว่าท่านล่ะ”เอรินะถามสิ่งที่อัดอั้นภายในใจตั้งแต่ตอนที่ปีศาจตนนั้นเรียกลุกซ์ว่า “ท่านลุกซ์”

“อ๋อ นั้นน่ะหรอ จะว่าไงดีล่ะ ประมาณว่าฉันเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของพระเจ้าองค์ก่อนล่ะมั้ง”ลุกซ์กอดอกคิดอยู่สักพักนึงก็ตอบคำถามของเอรินะ เอรินะที่ได้ยินว่าลุกซ์ที่เป็นลูกชายของพระเจ้าก็เบิกตาโพรง

“นะ นายเป็นลูกชายของพระเจ้างั้นเหรอ”เอรินะถามยั้มกับคำตอบของลุกซ์

“นี่เธอหูหนวกรึไง ใช่ฉันเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของพระเจ้าล้วทำไมงั้นเหรอ”ลุกซ์ในช่วงแรกๆก็บ่นเอรินะ แต่ก็ยอมตอบคำถามของเธอ

“ก็เปล่าหรอก แต่ว่านายที่เป็นลูกชายของพระเจ้าองค์ก่อน นายก็จะต้องเป็นพระเจ้าองค์ต่อไปน่ะสิ แล้วนายมาอยู่ที่นี่จะไม่เป็นอะไรงั้นเหรอ”เอรินะถามลุกซ์ออกไปอีกครั้ง

“ไม่รู้สิ ท่านพ่อจับฉันมาขังไว้ในห้องสมุดนิรันดร์นั่นตลอดไม่เคยออกไปไหน บอกแค่ว่าเมื่อถึงเวลาลูกจะได้ออกมาเมื่อยามที่โลกเบื้องล่างถูกความมืดครอบงำน่ะ”ลุกซ์ตอบคำถามของเอรินะออกไปอย่างไม่ปิดบัง

“งั้นเอ-”  “ตูมมมมมม”ไม่ทันที่เอรินะจะได้พูดอะไรก็เกิดเสียงระเบิดขึ้นข้างหน้าของพวกเขาบริเวณตึกๆหนึ่งเสียงระเบิดดังไปทั่วพื้นที่

ทั้งคู่มองไปทางที่มีเสียงระเบิดเกิดขึ้นก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งกระเด็นมาอยู่ข้างหน้าพวกเขา คาดว่านะจะกระเด็นมาจากตรงที่เกิดระเบิดขึ้น ดูจากภายนอกของเธอแล้วเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งเลยถ้าไม่ติดว่าสภาพของเธอสะบักสะบอมเหมือนกับไปสู้กับสัตว์ประหลาดที่ไหนมา

“นี่เธอเป็นอะไรหรือเปล่า”เอรินะที่ตั้งสติได้ก็รีบวิ่งไปประครองร่างบางคนนั้นให้ค่อยลุกขึ้นมา

“หนะ หนีไป”ร่างบางได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

ตูมมมมมมม

“แกหนีข้าไม่พ้นหรอกสาวน้อย โอ๊ะ ดูเหมือนจะมีเหยื่อใหม่เข้ามาด้วยแหะ”จู่ๆเกิดเสียงระเบิดแล้วก็ปรากฏร่างๆหนึ่งขึ้น ถ้าดูจากปีกสีดำที่เหมือนกับปีกนกนั้นน่าจะเป็นเทวดาตกสวรรค์แน่นอน

“หนีไป”ร่างบางที่ถูกเอรินะประคองอยู่ก็ค่อยๆพลักเอรินะออกและพยายามยืนขึ้น พร้อมกับมีแสงสว่างเกิดขึ้นที่มือขวาของเธอและปรากฏสามง่ามสีทองออกมแล้วเธอก็นำด้ามของสามง่ามนั้นปักลงพื้น (รูปด้านล่างครับ)

ครืดดดด ฟู่ๆๆๆๆ

เสียงพื้นที่อยู่ใต้พื้นของเทวดาตกสวรรค์ตนนั้นกำลังแตกออกพร้อมกับมีน้ำพุ่งขึ้นมาขังเทวดาตกสวรรค์นั้นไว้ข้างใน

“รีบหนีไปเร็วซิ อยากตายรึไง”ร่างบางที่เรียกสามงามออกมาตะโกนให้ลุกซ์และเอรินะรีบหนี ลุกซ์ที่ยืนไม่ขยับไปไหนตั้งแต่แรกก็พูดออกมาว่า

“ถ้าทำแบบนั้นเธอก็ตายนะสิ”ลุกซ์พูดพร้อมกับทำหน้าตาไม่รู้สึกรู้สาอะไร

“อยากตายรึไง”ร่างบางได้ร้องตะโกนด้วยแรกเฮือกสุดท้าย

“เธอนั้นแหละอยากตายรึไง เฮ้อ ให้ตายสิจะช่วยล่ะกัน”ลุกซ์พูดพร้อมกับค่อยเดินไปทางร่างบางแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ร่างบางตกหน้าพร้อมพูดว่า

“เธอน่ะพักไปเถอะ เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง”ลุกซ์พูดพร้อมกับค่อยประครองร่างบางให้นั่งลง ร่างบางก็ย่อมทำตามแต่โดยดี

“ฉันบอกให้เธอพักไงเพราะงั้นเก็บอาวุธเทพได้แล้ว”ลุกซ์พูดพร้อมกับนำมือของตนไปจับที่สามง่ามที่ลุกซ์คาดว่าน่าจะเป็นอาวุธของโพไซดอนพร้อมกับมีออร่าสีทองรอบๆสามง่ามแล้วก็ค่อยหายไปพร้อมกับคุกน้ำที่ขังเทวดาตกสวรรค์ค่อยๆหายไป

“หน้อยยัยเด็กนี่”ได้มีเสียงของเทวดาตกสวรรค์ตนนั้นเอ่ยออกมาอย่างโกรธเกรียน ร่างบางที่ลุกซ์กำลังประคองให้นั้งอยู่ก็ได้เบิกตาโพรงตกใจกับเสียงที่อยู่ข้างหน้า และที่เธอสัมพัสได้คือพลังของเทวดาตกสวรรค์ตนนั้นมีพลังเพิ่มขึ้มมากกว่าเดิมหลายเท่าเลยที่เดียว

“ไม่เป็นไร ถ้าฉันยังอยู่ตรงนี้เจ้านั้นทำอะไรเธอไม่ได้หรอก”ลุกซ์พร้อมเสร็จแล้วก็ยิ้มอ่อนไปทางร่างบางก่อนจะยืนขึ้นและหันไปทางเทวดาตกสวรรค์ตนนั้นโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองได้ปักธงหญิงสาวร่างบางที่อยู่ด้านหลังของตนเรียบร้อยแล้ว

“เอาล่ะ เรามาเคลียเรื่องของเรากันเทอะ คุณเทวดาตกสวรรค์”ลุกซ์พูดพร้อมกับเรียกบัลมุงออกมาในมือข้างขวาของตน

“แกมัน ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้”เทวดาตกสวรรค์ที่อยู่ข้างหน้าของลุกซ์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

“ฉันจะอยู่ที่ไหนมันก็เรื่องของฉันไม่ใช่เหรอ”ลุกซ์พูดพร้อมกับวิ่งไปทางเทวดาตกสวรรค์พร้อมกับยกดาบบัลมุงขึ้นเหนือหัวและฟันแนวทแยงลงด้วยความเร็ว เทวดาตกสวรรค์ตนนั้นก็ตกใจกับความเร็วของคู่ต่อสู่ของตนเองก็ได้นำดาบที่อยู่ในมือของตนขึ้นมากันแต่แน่นอนว่ามีหรือดาบธรรมดาของมันจะกันดาบบัลมุงของลุกซ์อยู่ ดาบบัลมุงได้ผ่าดาบของเทวดาตกสวรรค์ที่นำขึ้นมากันดาบของลุกซ์ราวกับตัดเศษกระดาษ ดาบของลุกซ์ได้ฝ่าทะลุร่างของเทวดาตกสวรรค์ไปทำให้ร่างของมันขาดครึ่งทันที

“ฟู่ จบแล้วล่ะ”ลุกซ์พูดพร้อมกับค่อยๆเดินไปหาร่างบางที่มีเรือนผมสีฟ้าซึ่งดูเหมือนกับพลังธาตุน้ำของตนกับแววตาสีฟ้าน้ำทะเลสดใสจ้องมองมาทางลุกซ์และพยายามจะลุกขึ้นยืนเพื่อขอบคุณชายหนุ่มที่ช่วยเธอไว้แต่ในขณะที่กำลังลุกขึ้นนั้นเธอก็เกิดเซเกิบจะล้มลง แต่ลุกซ์วิ่งเข้ามารับเธอไว้ทันทำให้ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองอยู่ใกล้กันมา ซึ่งจากมุมมองของหญิงสาวยิ่งดูหน้าของชายหนุ่มใกล้ๆแล้วยิ่งรู้สึกว่าหล่อเหลากว่าเก่าอีก หน้าของเธอตอนนี้เริ่มที่จะแดงเหมือนมะเขือเทศเขาไปทุกทีๆแล้ว

“นี่เอรินะช่วยพยุงเธอคนนี้ให้แปปนึงซิ”ลุกซ์ได้เงยหน้าขึ้นไปพูดกับเอรินะให้ช่วยพยุงร่างบางไว้ เมื่อเอรินะเดินมาช่วยลุกซ์พยุงหญิงสาวเสร็จแล้วก็บอกกับหญิงสาวคนนั้นว่า

“อยู่เฉยๆนะ”ลุกซ์พูดพร้อมกับร่ายเวทย์ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของเธอในทันที

“โห อวัยวะภายในได้รับการกระทบกระเทือนมากเลยนะ”ลุกซที่ตรวจสอบเสร็จก็พูดอาการของเธอออกมาอย่างไม่ปิดบัง ส่วนเจ้าตัวตอนนี้ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออก

“ไม่ต้องห่วงฉันรักษาให้ได้”ลุกซ์พูดพร้อมกับพยุงหญิงสาวอย่างช้าเพราะกลัวเธอจะเจ็บ ร่างบางที่ถูกพยุงก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรยอมให้ลุกซ์ช่วยเธอทันที ถึงว่าจะไม่รู้ก็เถอะว่าเป็นวิธีไหน

“เอรินะเธอกลับไปก่อนเลยนะ แล้วเจอกันตอนเช้า”ลุกซ์พูดจบก็หายไปทันที เอรินะก็ไม่ได้พูดอะไรพร้อมกับเดินทางกลับคอนโดของตนเหมือนกับว่าเหตุการณ์เมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้น