บทกลอนจากนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ของ ทมยันตี

ลำดับตอนที่ #2 : บทกลอนจากหนังสือ กษัตริยา (1)

เริ่มต้นกันด้วยบทกลอนจากหนังสือ กษัตริยา
เนื้อหาในหนังสือ กษัตริยา จะพูดถึง ขัตติยนารี  หนึ่งพระองค์คือ พระวิสุทธิ์กษัตรีย์พระองค์ทรงเป็นพระธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระศรีสุริโยทัย กับ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์
และทรงเป็นพระราชมารดาของ ขัตติยนารีอีกพระองค์คือ
พระสุพรรณกัลยาและ สองบูรพกษัตริย์ไทย
คือ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช และ สมเด็จพระเอกาทศรถ
ตลอดพระชนม์ชีพของขัตติยนารีพระองค์ประสบแต่ความโศกเศร้า สูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ดั่งบทกลอน…

  …สิ้นพระมารดา  วีระราชินี
 สิ้นพระบิดา  ยุรยาตรสู่สวรรค์
 อนุชา  ขนิษฐา  พลัดพรายกัน
 พระองค์เดียว  ประทับอยู่กลาง  สิ่งพังภินท์
                                       : ประพันธ์  ทมยันตี

และอีกหนึ่ง บูรพกษัตริย์ที่พูดถึงในเล่มนี้ คือ สมเด็จพระมหาธรรมราชา (สมเด็จพระศรีสรรเพชญ์)พระสวามีใน
พระวิสุทธิ์กษัตรีย์  พระองค์ถูกตราหน้าว้าทรยศต่อแผ่นดิน
จนทำให้เสียกรุงครั้งที่ 1
แต่บูรพกษัตริย์พระองค์นี่แหละ  คือผู้วางแผนกอบกู้อิสระภาพของไทยคืนมา 

 "วันนี้..มิใช่วันของเรา  วันใด..วันของเรา  เราจักเอาคืน !"

          เด็ดเดี่ยว  ตามสาย  พระโลหิต
  เด็ดขาด  ทรงสิทธ์  กล้าหาญ
  ใจเด็ด  เช่นดาบ  รอนราญ
  ใจแข็ง  เปรียบปราน  แท่งศิลา
                                     ประพันธ์ : ทมยันตี
…บทนี้กล่าวถึง  พระวิสุทธิ์กษัตรีย์

           กษัตริย์เชื้อชาติ   นักรบ
  กษัตริย์เคารพ               เลือดยิ่ง
  กษัตริย์ฤาอ่อนนบ         เหล่าศัต-ตรูนา
  กษัตริย์ยอมชีพสิ้น        ยากให้ใครหยาม
                                     ประพันธ์ : ทมยันตี

           จะพินาศ  หมดสิ้น  คราวนี้หรือ
  มันจะถือ  ไทยเป็นทาส  รองบาทได้
  สิ้นแผ่นดิน  สิ้นศักดิ์  ล้วนอับอาย
  ได้แต่ตาย  ซ่อนพักตร์  ไว้กับดิน
                                     ประพันธ์ : ทมยันตี
            บุญพระ  เคยก่อเกื้อ  รักษา
  คุ้มภัย  นานา  คลาดแคล้ว
  พระยัง  อันตรายา  พินาศ
  บุญนาคร  ล่มแล้ว  สิ้นสรวง
                                    ประพันธ์ : ทมยันตี
…กล่าวถึงตอนที่พม่ารบอยู่ที่พิษณุโลก

            ทั้งอับอาย  เจ็บล้น  คณนา
  เสือกโส  ให้เป็น  ข้าทาสเขา
  เสวยสุข  อยู่บนกอง  ทุกข์ของเรา
  วันหน้าเจ้า  ต้องยากเข็ญ  ลงเช่นกัน
                                    ประพันธ์ : ทมยันตี
             จะล่ำลาพระราชนิเวศน์
  จะไกลเนตรพระราชพงศา
  จะมิได้คืนกลับอยุธยา
  จะแรมราดับในหัตถ์ของศัตรู
                                    ประพันธ์ : ทมยันตี
              เมื่อใดเห็นแผ่นดิน   จำธรณินทร์เมืองแม่ไว้
  เห็นสายน้ำที่ใด                    จงจำสาย..เจ้าพระยา
  ทุกลงที่หายใจ                     จงจำไว้..อยุธยา
  รวีที่เจิดจ้า                            ไหนอุ่นเท่า..บ้านเราเอง
                                    ประพันธ์ : ทมยันตี
..กล่าวถึงตอนพระเจ้าบุเรงนองขอพระราเมศวรไปไว้ที่หงสาวดี 
แต่สิ้นพระชนม์กลางทางยังมิได้เสด็จถึงกรุงหงสาวดี

*เสริม พระราเมศวรเป็นพระโอรสพระองค์ที่ 3 ในสมเด็จพระศรีสุริโยทัย กับ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์  ทรงเชี่ยวชาญ เก่งกล้าในการรบมาก

***************************
ติดตามต่อใน .. บทกลอนจากหนังสือ กษัตริยา  (2)

www.nabaanwannagum.com << ลิงค์ ของสำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม