ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : RM : 3
"วันนี้ฮยองจะมาบอกทวนตารางงานน่ะ ทุกคนเตรียมตัวให้ดี"เสียงของพี่เมเนเจอร์เปล่งออกมาในตอนเช้า ซึ่งตอนนี้ทุกคนอยู่รวมกันที่ห้องนั่งเล่นของบ้านเพื่อฟังตารางงานในช่วงนี้ของพวกเรา
"เรามีแฟนไชน์ที่โซลในอีก 3 วันข้างหน้าแล้วหลังจากนั้นจะเป็นกีฬาสีไอดอลน่ะ จำกันได้ใช่ไหม"พี่เมเนเจอร์ไล่ตารางงานให้พวกผมฟัง ซึ่งก็เป็นไปตามนั้น
"อ้อ!จงแดนายมีงานวันพรุ่งนี้น่ะ อย่าลืมล่ะแล้วก็ดูแลตัวเองให้ดี หลังจากนั้นมีถ่ายแบบ 2 คิว อีเว้นท์อีก 2 งานน่ะ เดี๋ยวยังไงพี่จะคอยเตือนอีกทีน่ะจงแด"คนตัวเล็กของผมนั่งพยักหน้าอย่างเข้าใจ (แหม เต็มปากเต็มคำน่ะค่ะอาอี้/ไรท์เตอร์) (ใครก็ได้เก็บไรท์เตอร์คนนี้ที/อาอี้)
"อี้ชิงนายมีงานอีเว้นท์กับจงแด 1 งานน่ะ"ผมพยักหน้าเข้าใจตามที่พี่เมเนเจอร์บอก
"ส่วนคนอื่นๆตั้งใจซ้อมกันให้เต็มที่ ทำให้ดี โอเค วันนี้มีแค่นี้แหละ พวกนายจะเข้าบริษัทกันเลยไหม เดี๋ยวฮยองจะเข้าไปก่อนน่ะจะไปเคลียร์ตารางงานพวกนายหน่อย ตอนเย็นๆแล้วค่อยเจอกัน"พี่เมเนเจอร์สรุปทุกอย่างเสร็จสรรพก็ลุกออกไปบริษัททันที
"เอาล่ะเรามากินข้าวกันก่อนแล้วกันแล้วค่อยออกไปบริษัทกันน่ะ"ซูโฮ ลีดเดอร์ประจำวงเอ่ยขึ้นหลังจากที่พี่เมเนเจอร์ออกไปแล้ว พวกเราจึงเดินเข้าไปในครัวกัน
"เฉิน เฉินช่วงนี้งานเยอะ ดูแลตัวเองหน่อยน่ะครับ พี่เป็นห่วง"อี้ฟานบอกกับจงแดพร้อมกับตักเอาแกงจืดใส่ในจานให้คนตัวเล็กด้วย
"หลังเสร็จจากตารางงานทุกอย่างแล้ว เราจะได้ไปพักผ่อนกันน่ะ เห็นพี่เมเนเจอร์บอก"ซูโฮบอก
.
.
.
.
.
"เฮ้อ! เหนื่อยจัง ขอตัวก่อนน่ะ"ชานยอลบอกกับทุกคนก่อนแต่ละคนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน ก็หลังจากทานข้านกันเสร็จเมื่อเช้าพวกผมก็เข้าบริษัทเพื่อซ้อมโชว์เตรียมขึ้นงานแฟนไชน์ที่ใกล้จะถึงนี้ กว่าจะเลิกซ้อมก็ปาไป 2 ทุ่มแวะหาอะไรกินกันนิดหน่อยแล้วค่อยกลับมายังที่พัก
"พี่อี้ชิงครับ ผมขออาบน้ำก่อนน่ะ เหนียวตัวจะแย่แล้ว"พอก้าวเข้ามาในห้องคนตัวเล็กก็เอ่ยกับผมพร้อมทำหน้าอ้อน (หรือเปล่าน่ะ) ขออาบน้ำก่อนผมเลยพยักหน้าเป็นคำตอบ
หลังจากที่ทั้งผมและจงแดอาบน้ำเสร็จก็เตรียมตัวพักผ่อนกันและก็เหมือนเดิมผมดึงให้ตัวเล็กมานอนกับผมพร้อมกับกอดเอาไว้ ผมทำแบบนี้มา 3 วันแล้วครับหลังจากที่จงแดย้ายเข้ามาอยู่ ถ้าเมมเบอร์คนอื่นรู้คงตกใจกันแย่เพราะทุกคนต่างก็จะรู้ดีว่าผมไม่ชอบให้ใครมานอนบนเตียงของผม อย่าว่าแต่นอนเลยแค่จะนั่งผมก็ไม่อนุญาตแต่กับคนตัวเล็กนี้ทำไมผมไม่เห็นเกิดอาการหวงเลยน่ะ
"พี่อี้ชิงเหนื่อยไหมครับ"จงแดถามขึ้นท่ามกลางความมืด
"นิดหน่อยน่ะ จงแดล่ะเหนื่อยไหมครับ ตารางงานเยอะด้วยนี่ พรุ่งนี้ก็มีงานไม่ใช่หรอ"ผมตอบกลับพร้อมกับถามคนตัวเล็กไปด้วย
"อ่อครับ มีงานช่วงเย็นน่ะครับ"จงแดตอบคำถาม
"งานอะไร บอกพี่ได้ไหม"ผมถามคนตัวเล็กอีก
"ขึ้นโชว์ MBC Music น่ะครับ"จงแดตอบ
"แล้วไปกับพี่เมเนเจอร์หรอ คนอื่นไปด้วยได้ไหม"ผมถาม
"ครับ ไปกับพี่เมเนฯ คนอื่นก็ไปได้น่ะครับเพราะคริสฮยอง กับจงอินก็ไปด้วยเห็นว่าจะไปให้กำลังใจผมน่ะครับ"จงแดตอบ ผมพยักหน้าเข้าใจ
"พี่อี้ชิงถามทำไมหรอครับ"เป็นฝ่ายจงแดที่ถามออกมาบ้างหลังจากที่ผมถามไปเยอะแล้ว
"ถ้าพี่จะไปด้วย จงแดจะว่าอะไรไหม" จงแดพลิกตัวกลับมามองหน้าผมท่ามกลางความมืดทันทีที่ผมพูดเสร็จ
"พี่อี้ชิงจะไปจริงๆหรอครับ"จงแดถามด้วยเสียงตื่นเต้น
"อื้ม นอนได้แล้วน่ะเก็บแรงไว้ทำงานพรุ่งนี้ แล้วพี่ก็จะไปให้กำลังใจจงแดด้วยน่ะครับ"ผมตอบแล้วกระชับกอดคนตัวเล็ก
"ครับ ฝันดีน่ะครับพี่อี้ชิง"นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะรับรู้ถึงลมหายใจสม่ำเสมอของคนในอ้อมกอดซึ่งเป็นการบอกว่าร่างเล็กได้เข้าสู่ห้วงนิทราแล้ว
"งานเยอะขนาดนี้ต้องเหนื่อยแน่เลยแต่ก่อนงานเยอะแบบนี้หรือป่าวน่ะ พี่ชักจะเป็น 'ห่วง' เราแล้วสิ"ผมพูดบอกกับคนตัวเล็กเสียงเบากลัวว่าอีกคนจะตื่น
"ยังไงก็สู้ๆน่ะครับ ตัวเล็กของพี่ ฝันดี ฝันถึงอี้ชิงน่ะครับ"ผมกดจมูกลงบนกลุ่มผมนุ่มที่ได้กลิ่นแชมพูอ่อนๆก่อนจะผละออกมายิ้มบางๆให้กับจงแดในความมืด
"หลวมตัวเข้ามาอยู่กับพี่แล้วย้ายไม่ได้แล้วน่ะจงแดเพราะพี่ติดที่ต้องนอนกอดเราซะแล้วสิ"นั่นคือเสียงสุดท้ายของผมก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามคนตัวเล็กไป
"เรามีแฟนไชน์ที่โซลในอีก 3 วันข้างหน้าแล้วหลังจากนั้นจะเป็นกีฬาสีไอดอลน่ะ จำกันได้ใช่ไหม"พี่เมเนเจอร์ไล่ตารางงานให้พวกผมฟัง ซึ่งก็เป็นไปตามนั้น
"อ้อ!จงแดนายมีงานวันพรุ่งนี้น่ะ อย่าลืมล่ะแล้วก็ดูแลตัวเองให้ดี หลังจากนั้นมีถ่ายแบบ 2 คิว อีเว้นท์อีก 2 งานน่ะ เดี๋ยวยังไงพี่จะคอยเตือนอีกทีน่ะจงแด"คนตัวเล็กของผมนั่งพยักหน้าอย่างเข้าใจ (แหม เต็มปากเต็มคำน่ะค่ะอาอี้/ไรท์เตอร์) (ใครก็ได้เก็บไรท์เตอร์คนนี้ที/อาอี้)
"อี้ชิงนายมีงานอีเว้นท์กับจงแด 1 งานน่ะ"ผมพยักหน้าเข้าใจตามที่พี่เมเนเจอร์บอก
"ส่วนคนอื่นๆตั้งใจซ้อมกันให้เต็มที่ ทำให้ดี โอเค วันนี้มีแค่นี้แหละ พวกนายจะเข้าบริษัทกันเลยไหม เดี๋ยวฮยองจะเข้าไปก่อนน่ะจะไปเคลียร์ตารางงานพวกนายหน่อย ตอนเย็นๆแล้วค่อยเจอกัน"พี่เมเนเจอร์สรุปทุกอย่างเสร็จสรรพก็ลุกออกไปบริษัททันที
"เอาล่ะเรามากินข้าวกันก่อนแล้วกันแล้วค่อยออกไปบริษัทกันน่ะ"ซูโฮ ลีดเดอร์ประจำวงเอ่ยขึ้นหลังจากที่พี่เมเนเจอร์ออกไปแล้ว พวกเราจึงเดินเข้าไปในครัวกัน
"เฉิน เฉินช่วงนี้งานเยอะ ดูแลตัวเองหน่อยน่ะครับ พี่เป็นห่วง"อี้ฟานบอกกับจงแดพร้อมกับตักเอาแกงจืดใส่ในจานให้คนตัวเล็กด้วย
"หลังเสร็จจากตารางงานทุกอย่างแล้ว เราจะได้ไปพักผ่อนกันน่ะ เห็นพี่เมเนเจอร์บอก"ซูโฮบอก
.
.
.
.
.
"เฮ้อ! เหนื่อยจัง ขอตัวก่อนน่ะ"ชานยอลบอกกับทุกคนก่อนแต่ละคนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน ก็หลังจากทานข้านกันเสร็จเมื่อเช้าพวกผมก็เข้าบริษัทเพื่อซ้อมโชว์เตรียมขึ้นงานแฟนไชน์ที่ใกล้จะถึงนี้ กว่าจะเลิกซ้อมก็ปาไป 2 ทุ่มแวะหาอะไรกินกันนิดหน่อยแล้วค่อยกลับมายังที่พัก
"พี่อี้ชิงครับ ผมขออาบน้ำก่อนน่ะ เหนียวตัวจะแย่แล้ว"พอก้าวเข้ามาในห้องคนตัวเล็กก็เอ่ยกับผมพร้อมทำหน้าอ้อน (หรือเปล่าน่ะ) ขออาบน้ำก่อนผมเลยพยักหน้าเป็นคำตอบ
หลังจากที่ทั้งผมและจงแดอาบน้ำเสร็จก็เตรียมตัวพักผ่อนกันและก็เหมือนเดิมผมดึงให้ตัวเล็กมานอนกับผมพร้อมกับกอดเอาไว้ ผมทำแบบนี้มา 3 วันแล้วครับหลังจากที่จงแดย้ายเข้ามาอยู่ ถ้าเมมเบอร์คนอื่นรู้คงตกใจกันแย่เพราะทุกคนต่างก็จะรู้ดีว่าผมไม่ชอบให้ใครมานอนบนเตียงของผม อย่าว่าแต่นอนเลยแค่จะนั่งผมก็ไม่อนุญาตแต่กับคนตัวเล็กนี้ทำไมผมไม่เห็นเกิดอาการหวงเลยน่ะ
"พี่อี้ชิงเหนื่อยไหมครับ"จงแดถามขึ้นท่ามกลางความมืด
"นิดหน่อยน่ะ จงแดล่ะเหนื่อยไหมครับ ตารางงานเยอะด้วยนี่ พรุ่งนี้ก็มีงานไม่ใช่หรอ"ผมตอบกลับพร้อมกับถามคนตัวเล็กไปด้วย
"อ่อครับ มีงานช่วงเย็นน่ะครับ"จงแดตอบคำถาม
"งานอะไร บอกพี่ได้ไหม"ผมถามคนตัวเล็กอีก
"ขึ้นโชว์ MBC Music น่ะครับ"จงแดตอบ
"แล้วไปกับพี่เมเนเจอร์หรอ คนอื่นไปด้วยได้ไหม"ผมถาม
"ครับ ไปกับพี่เมเนฯ คนอื่นก็ไปได้น่ะครับเพราะคริสฮยอง กับจงอินก็ไปด้วยเห็นว่าจะไปให้กำลังใจผมน่ะครับ"จงแดตอบ ผมพยักหน้าเข้าใจ
"พี่อี้ชิงถามทำไมหรอครับ"เป็นฝ่ายจงแดที่ถามออกมาบ้างหลังจากที่ผมถามไปเยอะแล้ว
"ถ้าพี่จะไปด้วย จงแดจะว่าอะไรไหม" จงแดพลิกตัวกลับมามองหน้าผมท่ามกลางความมืดทันทีที่ผมพูดเสร็จ
"พี่อี้ชิงจะไปจริงๆหรอครับ"จงแดถามด้วยเสียงตื่นเต้น
"อื้ม นอนได้แล้วน่ะเก็บแรงไว้ทำงานพรุ่งนี้ แล้วพี่ก็จะไปให้กำลังใจจงแดด้วยน่ะครับ"ผมตอบแล้วกระชับกอดคนตัวเล็ก
"ครับ ฝันดีน่ะครับพี่อี้ชิง"นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะรับรู้ถึงลมหายใจสม่ำเสมอของคนในอ้อมกอดซึ่งเป็นการบอกว่าร่างเล็กได้เข้าสู่ห้วงนิทราแล้ว
"งานเยอะขนาดนี้ต้องเหนื่อยแน่เลยแต่ก่อนงานเยอะแบบนี้หรือป่าวน่ะ พี่ชักจะเป็น 'ห่วง' เราแล้วสิ"ผมพูดบอกกับคนตัวเล็กเสียงเบากลัวว่าอีกคนจะตื่น
"ยังไงก็สู้ๆน่ะครับ ตัวเล็กของพี่ ฝันดี ฝันถึงอี้ชิงน่ะครับ"ผมกดจมูกลงบนกลุ่มผมนุ่มที่ได้กลิ่นแชมพูอ่อนๆก่อนจะผละออกมายิ้มบางๆให้กับจงแดในความมืด
"หลวมตัวเข้ามาอยู่กับพี่แล้วย้ายไม่ได้แล้วน่ะจงแดเพราะพี่ติดที่ต้องนอนกอดเราซะแล้วสิ"นั่นคือเสียงสุดท้ายของผมก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามคนตัวเล็กไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น