คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 02 l Bingsu (3/3) NC18+
(3/3)
ทันทีที่ประูห้อปิล ผม็ึัวเธอเ้ามาูบ หลัาอทนาสายาที่มอมาลอทั้ทาและลิ่นหอมาร่าายอเธอที่มันยั่วยวนนผมแทบลั่ ผมั้ใะไม่ทำเธอแรนะ แ่พอเธอูบลับแบบสู้าย มัน็ยิ่โหมอารม์ในายผมให้พุ่สูึ้น
ผมถอนูบออมาเพื่อให้เธอพั แ่วาลมโอเธอลับปรือเปรยมอผมราวับ้อารให้ผมูบอี
ปิผมไม่ไ้อบูบสัเท่าไร มันน่าแปลที่ผมลับอยาูบเธอ้ำๆ ที่เาบอว่าูบมันหวาน ผม็เพิ่เ้าใในวันนี้นี่เอ หวานนผมอไม่ไ้ที่ะิม้ำๆ
“อ่อนโยนับเ้าหน่อยนะะ”
โห พูแบบนี้ … แล้วพี่ะทนไ้ไล่ะะ
เพราะเธออมาแบบนั้น ผมเลยลวามแรและเร็วล ผมามใเธอไ้ทั้ืนอยู่แล้วแหละ อให้เธอบอ ะฟีลแฟน ฟีลอ่อนโยนผมทำให้ไ้หมเลย ผมมันพวี้ามใอยู่แล้ว
ผม่อยๆ ูบเธออย่า่อยเป็น่อยไปแทน มือลูบไล้ที่เอวอเธอ เ้าาไม่ไ้แ่ัวโว์อะไร เธอใส่แ่เสื้อยืับาเาสั้น้วย้ำ แ่สายาอเธอที่มอมา มันทำให้ผมรู้สึว่าเราทัู้่เปลือยายไปแล้วเรียบร้อย
ัวอเ้าาหอมมา ไม่รู้ว่าเธอใ้น้ำหอมอะไร แ่มันหอมนผม้อพรมูบ้ำๆ ไปทั่วร่าาย ผมเลิเสื้ออเธอึ้น ูบเบาๆ บนหน้าท้อแบนราบ และ็ไ้รู้ว่าผิวาย้านอเสื้อผ้าว่าหอมแล้ว ผิวาย้านในลับหอมมาว่า หอมนิมู
“พีู่” เสียเธอราออมาแผ่วเบา ร่าายบิเร้าเ้าหาัน
“าน้อเ้า” ผมไม่ไ้เยหน้าึ้นไปมอหน้าเธอ เป็นเพราะถูลิ่นหอมอเธอมัวเมา ยิ่มเท่าไรมัน็ยิ่หอม ผมเลิเสื้ออเธอึ้นไปเรื่อยๆ นเอวามผุผ่อที่่อนเอาไว้ใ้เสื้อใน
“พี่ถอนะะ”
น้อเ้าาพยัหน้าเป็นารให้อนุา และยั่วยยัวึ้นเพื่อให้ผมถอเสื้อให้เธอไ้อย่าถนั
้านอว่าาวแล้ว ้าในาวว่านั้นอี าวนผมาพร่าเหมือนถูไฟายส่อหน้า ผมเอามือเอื้อมไป้าหลัเธอ ปละอ้วยสอนิ้วนเสื้อในเธอหลุออมา
นอะไรมันะ่อนรูปไ้นานี้วะ อแรร์ัๆ
“หนูสวยมาเลย่ะ”
เธอูเินเมื่อเห็นผมมอ้วยสายาแบบนั้น าสอ้าหนีบเ้าหาันราวับว่าำลัะทนไม่ไหว
“อูบหน้าอหนูไ้ไหมะ”
น้อเ้าาพยัหน้าอีรั้ เธอมอผม้วยสายาที่เหมือนนัเรียนมอรู มอุสีสวยอเธอที่ถูผมรอบรอเ้าไปในปา ผมใ้มืออี้าับหน้าอ้าที่ว่า บีบเบาๆ เป็นัหวะนเธอราออมา
“เ้ารู้สึแปลๆ”
เ้าาหวานไปทั้ัวเลย มันทำให้ผมอยาะูบเธอให้หมทุส่วน ผมถอเสื้ออออย่ารวเร็ว น้อเ้าาที่นอนมอผมอยู่ มอร่าายผม้วยแววาเป็นประาย
“อยาับไหมะ”
น้อพยัหน้าเบาๆ ผมับมืออเธอมาับที่หน้าท้ออผม เร็เพื่อให้มันึ้นล้ามัเน ุ้มแล้วที่ไปฟิเนสทุวันเพื่อปั้นหุ่น เธอูะอบใมาถึไ้ลูบมันไม่หยุ ลูบไปลูบมา็ยิ่มีแ่ะทำให้อารม์อผมเพิ่มึ้น บอามรว่าถ้าเป็นนอื่น ผมระโนใส่แล้วัารอย่ารวเร็ว แ่เพราะเป็นเ้าา ผมเลยพยายามะอ่อนโยนที่สุอย่าที่เธออเอาไว้
อีแบบนี้ะรั้เียวไ้ไ ้อทุ่มเทเอาใให้เธออบมาที่สุเพื่อไ้ีลันยาวๆ
“พี่ะถอาเหนูแล้วนะะ” าเาสั้นอเธอถูออในอนที่อีนพยัหน้ารับ ผมมอร่าายทุส่วนอเธอทั้แ่ปลายเท้านไปบที่วา วาลมโอเธอมันเหมือนลูวาที่ำลัมอผู้ล่า ทั้ไร้เียสาแ่ทว่าเร่เร้าอารม์ ยอมรับว่าแ่สายาอเธอมัน็มาเพียพอะทำให้ผมเิอารม์นแทบะบ้าแบบที่ไม่เยเิึ้นมานาน ส่วนล่าอผมมันปวไปหม
แ่ผมะรัษาสัาับเธอเอาไว้ รั้นี้ผมะอ่อนโยน ผม้มลิส่วนล่าอเธอ มันเหมือนเป็นุศูนย์ลาอวามหอมนผมอไม่ไ้ที่ะใ้มูสูมวามหอม ส่วนล่าอเธอื้นแะทะลุาเในัวบา ทำให้ผมรู้ว่าเธอำลัเิอารม์นาไหน
“เ้ารู้สึแปลๆ อีแล้ว”
ผมเ้าใแล้วว่าารบอว่ารู้สึแปลๆ อเธอ มันน่าะแปลว่ารู้สึี วา่ำน้ำ ริมฝีปาที่เผยอออ และเสียราเมื่อผมสัมผัสเธอ เป็นสิ่ยืนยันวามินั้น
าเในอเธอถูถอออ และาสอ้าอเธออ้าออเผยวามสวยามที่่อนให้ไว้
บอามรผมไม่เยใ้ปาให้ใร และมันไม่วระทำโยเพาะอย่ายิ่ับนที่เอเป็นรั้แร เพราะเราไม่รู้ว่าอีนะเป็นโรไหม แ่เธอลับทำให้ผมอยาที่ะลอทำ ลำออผมแห้ผา ผมหัห้ามใเอาไว้ เอาไว้ถ้าีลันยาวๆ เรา่อยไปรวโร้วยัน ผมรวเป็นปิอยู่แล้ว แ่ไม่อยาให้เธอรู้สึไม่แฟร์ถ้าะรวนเียว
“พีู่”
“า”
“เ้ารู้สึ …” ผมยับัวึ้นไปหอมแ้ม สอาอเธอยัอ้าออเพราะผมใ้าทับไว้ ส่นิ้วมือไปปรนเปรอให้เธอไ้เสร็สมไป่อน ไม่อยาทำไปส่ๆ เพื่อับอารม์ร้อนให้บไป ผมยัอยาเล่นับเธอ ฟัเสียราอเธอ อยาให้ืนนี้มันยาวนานว่านี้
ร่าายอเธอบิเร้าเพราะนิ้วอผมที่แะส่วนอ่อนนุ่ม เธอยมือสอ้าออผมเอาไว้ บหน้าลับแนวบ่าอผมเพื่อ่อนสีหน้าัวเอ ส่วนนั้นอเธอทั้แะ นุ่มและอุ่น ยิ่ผมยับนิ้วมาเท่าไร น้อเ้าา็ยิ่ราออมามาเท่านั่น นในที่สุเธอ็ราเสียัส่ท้าย เอวบายสู
“เ้า อึ”
น้อเสร็สมในที่สุ ผมถอนนิ้วออาส่วนอ่อนไหว ถอาเออ้วยวามเร่รีบ หุหิับาเที่ถอยาน้อเะมันออไปให้พ้นัว ยิ่่มใมาเท่าไร มัน็ยิ่ร้อนรุ่มเหมือนภูเาไฟที่รอวันระเบิ
“พีู่า”
เธอ้อนามอ อ้อนให้ผมูบ เป็นอีรั้ที่ผม้ามเส้นัวเอ ูบเธออีรั้ทั้ที่ไม่ำเป็น้อทำ็ไ้ สอมืออผมถอาเัวในออ แ่นายร้อนผ่าวที่ถูทับไว้ เ้ี้หน้าเธอทันทีที่เป็นอิสระ น้อเ้าามอผมที่ำลััส่วนร้อนอัวเอ วาอเธอูไร้เียสา เป็นอีรั้ที่ผมรู้สึว่าเธอแสไ้ีนเนื้อัวผมยิ่ระริระลี้อยาะะโบมโหมายใส่เธอแรๆ ทำลายวามเียสานั้น
“มันะเ้ามาในัวเ้าไ้ไหม” เธอเม้มปาแสร้ทำเป็นัวล ถ้ามันเป็นารแสเพื่อให้ผมพึใ บอเลยว่าโระไ้ผล ผมอยาะย้ำเธอแทบแย่
ที่้อเล้าโลม่อนเยอะๆ เพราะว่าไม่อยาทำให้เธอเ็บ ับนอื่นผมะใ้เล่วย ไม่ไ้อยาเสียเวลาเล้าโลม ับเธอ … ผมใเย็นสุๆ แล้วถึแม้ะรู้สึว่ามันเป็นารทรมานัวเอ
“ไ้สิะ เี๋ยวพี่ทำใหู้”
ผมปลอบเธออย่าใเย็น สวมใส่ถุยานเรียบร้อย แล้ว่อที่่อทารั เอาส่วนหัวถูไถเบาๆ พอเห็น่อทาสีสที่มิบราวับ้อารบาอย่ามาเิมเ็ม
“พี่เ้าไปแล้วนะะ”
“เบาๆ นะะ ‘
แล้วผมะไปทนไหวไ้ไเนี่ย
แ่นายอผมสอเ้าไปในรูรัับแบ แ่ส่วนหัวเ้าไปมัน็แน่นนผมแทบแ น้อเ้าาเม้มปาแน่น วาลมโเ็มไป้วยหยาน้ำา
“เ้าาะ อย่าเร็่ะ”
“เ้าเ็บ”
ยิ่เธอแสร้ทำเป็นไม่ไหว มัน็ยิ่เร้าอารม์อผม ้อให้วามีวามอบที่เธอแสไ้สมบทบาท ผม้มหน้าลไปูบปาเธอ เี่ยวระหวัลิ้นนุ่มเบาๆ มือหนึ่็อบุมหน้าออวบเอาไว้ พอถูผมเล้าโลมผม็สามารถสอัวเ้าไปไ้ลึนสุ
“นี่ไะ เ้าหมแล้ว”
ผม้มมอแ่นายที่ถูเธอูลืนนหม เ้าาเอ็ันัวึ้นมาูผมที่ยับัวเ้าออ เสียรวราับน้ำาที่ลอเบ้า ยิ่เร้าอาม์ผมนเสียเสียว เธอีมาว่าที่ผมะินนาารไว้
“เ่มาเลย่ะนเ่”
“เ้าารู้สึแปลๆ แรว่านี้ไ้ไหมะ” วามไร้เียสาที่แส่อนหน้า ถูสลัทิ้ ทว่าำร้ออที่ร้อนแร็เร้าอารม์ผมไ้อยู่ี
“เี๋ยวพี่ระแทให้แรเลยนะะ เ็บบอพี่นะะ”
ผมระแทระทั้นัวเอให้หนัึ้น รู้ว่าืนนี้ไม่ไ้บแ่หนึ่รอบแน่ๆ เธอทำให้ผมอยารอบรอเธอรั้แล้วรั้เล่า
“พีู่า”
“าน้อเ้า”
“แรๆ ว่านี้หน่อย่ะ”
ผมแลบลิ้นเลียริมฝีปาที่แห้ผา ำออเธอมัน่ายยิ่ว่า่าย
ไ้่ะนเ่ สัาว่าพี่ะเอาหนูยันเ้าเลย
--------------------------------------------
เินั ไม่ไ้แ่ NC นานมั่ หวัว่าะอบันนะะ ><
ความคิดเห็น