คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ร้ายนัก...รักซะเลย 4
"วันนี้พายสวยมาเลยนะ" ินสอเพื่อนอพระพายพูึ้น เพราะพระพายให้ินสอมา่วยเรื่อแ่หน้าทำผมให้
"สวยอะไรล่ะ อย่าพายนะ้อหล่อสิ" พระพายบอเพื่อนนสวยอเา พระพายเอ็ไม่เ้าใว่าทำไมใรๆ ่า็มว่าเาสวย ทั้ๆ ที่เาเป็นผู้าย ถ้าเอาามวามรินที่สวยริๆ เป็นินสอมาว่า เพราะทั้หุ่นบา ผิวาว ใบหน้าหวานสวย
"ิน หลัานี้พายะทำไี" พระพายัวลไม่น้อยที่้อแ่านับิมหัน์ทั้ๆ ที่ไม่ไ้รััน แ่เพราะรับปาผู้เป็นพ่อไว้ทำให้พระพาย้อยอมรับมัน
"ินเอ็ไม่รู้หรอนะว่าหลัานี้ะเป็นยัไ แ่ินว่าพระพายอย่าเพิ่ัวลไป่อนเลยนะ มันอาไม่มีอะไร็ไ้" ินสอบอออมา ินสอเอ็ไม่รู้ว่าะทำยัไเพื่อ่วยพระพายเหมือนัน ินสอเลยไ้แ่พูปลอบใเพื่อน
"เฮ้อ" พระพายถอนหายใออมา
"ิน หลัาที่พายแ่านแล้ว ินมาหาพาย้วยนะ" พระพายบอเสียเศร้า เพราะเมื่อ่อนเาสอนไปไหนมาไหน้วยันลอ แ่หลัานี้ทำแบบนั้นไม่ไ้แล้ว
"ไ้สิ ถ้าินว่าินะมาหาทันทีเลยนะ" ินสออบลับเพราะอยาให้พระพายหายัวล
"ไ้เวลาแล้วพาย พร้อมนะ" ินสอบอออมาเมื่อเห็นว่าไ้เวลาที่ะเ้าพิธีแล้ว
"อืม ไม่พร้อม็้อพร้อมแล้วสินะ ลา่อนีวิอิสระอพระพาย" พระพายบอเสียหอยๆ่อนะเินามินสอไปยัที่พิธี
บรรยาาศภายในานถูแ่ไว้อย่าสวยาม ้านหน้ามีุ้มอไม้สำหรับพิธี รอบ้ามีที่นั่สำหรับแที่มาร่วมาน และมีอไม้ประับามทาเินที่เ้าสาวะเินไปหาเ้าบ่าว
านวันนี้ถูัึ้นไม่ให่มา มีเพียรอบรัวอทั้สอฝ่ายและเพื่อนอิมหัน์ับพระพายเท่านั้น เพราะิมหัน์้อารวามเป็นส่วนัว
พระพายเินวแนผู้เป็นพ่อออมา และเินไปามทาผ่านแที่มาร่วมาน ทุน่ามอพระพายอย่าื่นมในวามสวย และมีเสียแ่้อออมาถึวามสวยอเ้าสาว
"ิมน้อมาแล้วนะ วันนี้น้อสวยมาเลยนะลู" ทิพย์ผู้เป็นแม่อิมหัน์บอลูายที่นั่บนวิลแร์เพื่อรอพระพาย
"เาะูีแ่ไหน็่าเาสิ ผมไม่สน" ิมหัน์อบลับผู้เป็นแม่ ไม่ใ่ว่าิมหัน์ไม่อยารู้ว่านที่เาะแ่าน้วยูีแ่ไหน แ่เพราะเามอไม่เห็นเลยแสอาารหุหิออมา
พระพายเินมาหยุรหน้าอิมหัน์ พลา้อมอว่าที่เ้าบ่าวอนเออย่าสนใ วันนี้ิมหัน์ูีว่าวันแรที่เอเสียอี ใบหน้าหล่อ ผมถูเทอย่าูี แ่วาสอ้าลับถูปิ้วยผ้าปิาสีาว สิ่เียวที่ไม่เปลี่ยนือนรหน้า็ยัทำหน้าุเหมือนเิม
"พาย พ่อส่ลูถึสามีอลูแล้วนะ พ่อ้อลไป้าล่าแล้ว อยู่ับพี่เานะลู" วิศิษ์บอลูายออมา เาีใมาที่ไ้เห็นพระพายในุแ่าน
"รับ" พระพายอบรับผู้เป็นพ่อทันที พ่ออพระพายรวมถึพ่อแม่อิมหัน์เินลมารวมับแนอื่นๆ
"เอาล่ะ เริ่มพิธีเลยนะ" เสียอบาทหลวผู้เป็นพยานในารล่าวปิานอู่บ่าวสาว
"รับ/รับ" ิมหัน์และพระพายอบรับพร้อมัน
"พ่ออให้ลูทั้สอนปิาน่อันนะ" เสียอบาทหลวที่บอทั้สอนออมา โยที่ให้ิมหัน์เป็นนที่ล่าว่อน
"ผม ิมหัน์ พิพันสุล อรับ ุพระพาย ศิริพัส เป็นภรรยาอผม ผมสัาว่าะื่อสัย์่อุทั้ในยามสุ และยามยา ในยามไ้และสบายี ผมะรัุและให้เียริุลอั่วีวิอผม" ิมหัน์ล่าวำปิานออมา ถึแม้ทั้ิมหัน์ะไม่เ็มใในารแ่านรั้นี้ แ่า็้อทำามสัาอพ่อแม่ านั้นพระพาย็ล่าวำปิา่อ
"ผมพระพาย ศิริพัส อรับ ุิมหัน์ พิพันสุล เป็นสามีอผม ผมสัาว่าะื่อสัย์่อุทั้ในยามสุ และยามยา ในยามไ้และสบายี ผมะรัุและให้เียริุลอั่วีวิอผม" พระพายล่าวำปิาออมา้วยหัวใที่สั่นระรัว เพราะอนนี้เท่าับว่าพระพายและิมหัน์ไ้เป็นสามีภรรยาันแล้ว
"อนนี้ลูทั้สอ็เป็นสามีภรรยาที่สมบูร์แล้วนะ พ่อออวยพรให้ทั้สอมีีวิรัที่ยืนยาว อยูู่แลันไปนานๆ ภายภาหน้าหามีอุปสรรหรือปัหาที่เ้ามา อให้ทั้สอนเื่อใัน และเีย้าันลอไปนะ" บาทหลวล่าวอวยพรให้ิมหัน์และพระพาย และไ้ประาศว่าทั้สอนเป็นสามีภรรยาันแล้ว แในาน่าลุึ้นปรบมือแสวามยินีให้ิมหัน์และพระพาย
"ูบเลย ูบเลย ูบเลย" เสียอทิศเหนือะโนออมา ทำให้แที่มาร่วมาน่าส่เสียเียร์ให้ทั้สอูบันามทิศเหนือ
"ไอ้เหนือ มึนะมึ" ิมหัน์พึมพำออมา พร้อมทำสีหน้าไม่พอใที่ทิศเหนือะโนออมาแบบนั้น พระพายนั่ลรหน้าอิมหัน์และพูออมาเมื่อเห็นสีหน้าที่ิมหัน์แสออมา
"ล้าไหมรับ" พระพายที่เห็นสีหน้าไม่พอใอิมหัน์็ิอยาแล้ิมหัน์เลยถามออมา
"หึ นายอยาูบันสินะ" ิมหัน์หัวเราะเยาะ พร้อมถามออมา้วยน้ำเสียที่เย้ยหยัน
"เปล่ารับ แ่ไหนๆ เรา็แ่านันแล้ว ุ็่วยเล่นให้สมบทบาท้วยสิรับ" พระพายที่ไม่ยอมแพ้ที่อยาะแล้ิมหัน์บอออมา
"ั้น่วยแสให้สมบทบาท้วยนะ" ิมหัน์อบออมาอย่าไม่ยอมแพ้
ิมหัน์เอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าอพระพาย เาไล่สัมผัสั้แ่ิ้วบา ลมาที่วาลมโ มูโ่ที่รับับริมฝีปาอวบอิ่มพอี ิมหัน์สัมผัสริมฝีปานุ่มอวบอิ่มอพระพายสัพั็ัสินใูบลที่ริมฝีปาอพระพาย พระพายใเล็น้อยเหมือนะผละออแ่ิมหัน์ใ้มือล็อที่ออประพายเพื่อให้ให้พระพายหนี พระพายเห็นว่าหนีไม่ไ้ึูบอบิมหัน์ แ่เพราะวามเอะะอพระพายยิ่ทำให้ิมหัน์ไ้ใ บูบริมฝีปาอพระพายอย่าูื่ม ลิ้นร้อนเ้าไปสำรวโพลปาอพระพาย และไล่้อนลิ้นเรียวอร่าบาอยู่นานสอนาน
"อื้อ...พะ...พอแล้ว" พระพายผลัิมหัน์ออ พร้อมรีบโยเอาอาาศทันที พระพายเหมือนะาใรนี้ับูบที่ิมหัน์มอบให้ แ้มเนียนอพระพายึ้นสีนิๆ เมื่อนึถึบทูบที่เพิ่ผ่านมา แในาน่าส่เสียแวยิ่ทำให้พระพายหน้าแว่าเิม
'ทำไมหวานแบบนี้นะ' ิมหัน์ไ้แ่ิในใเมื่อเาไ้สัมผัสพระพาย
'ไม่ๆ ไอ้ิม มึห้ามิอะไรแบบนี้ มึ้อระาหน้าานนี้ออมาที่เาแ่านับมึเพราะเิน' วามิอิมหัน์ีันในหัวอเา
้านฝั่อปริมแม่เลี้ยอพระพายและพิมพ์พลอยนที่ไ้ื่อว่าเป็นน้อสาวอพระพาย ที่มาร่วมานแ่วันนี้ั้แ่เริ่มาน
"แม่ ะว่าไปพี่ิมหัน์็หล่อีนะ" พิมพ์พลอยบอแม่อัวเอออมาทันทีที่เห็นิมหัน์
"แล้วไ อยาไ้แล้วเหรอ" ปริมถามผู้เป็นลูสาวออมา
"หล่อ็รินะแม่ แ่พิารแบบนั้น ันไม่เอามาเป็นภาระหรอ" พิมพ์พลอยบอออมาามที่ิ
"ถ้าวันหนึ่ิมหัน์หายล่ะ" ปริมถามผู้เป็นลูสาวออมา
"แมู่สภาพพี่ิมหัน์สิ เป็นนานี้หายหรอ แ่ถ้าหายริๆ แล้วไ เาแ่านแล้วนิ" พิมพ์พลอยอบออมาอย่าไม่ใส่ใ
"แ่ถ้าหาว่าิมหัน์หายี แ้อแย่มาาไอ้พระพายนะ แอย่าให้มันไ้ีว่าแ" ปริมบอลูสาวพร้อมับมอไปที่พระพายอย่าโรธเือ
หลับพิธีาร แในาน็เามาร่วมอวยพรให้ิมหัน์และพระพาย และลอเล็น้อยทุน็แยย้ายันลับ เหลือเพียแ่สอรอบรัวและเพื่อนสนิทอิมหัน์และพระพายเท่านั้น
"พาย พ่อว่าพาาิมไปพัเถอะ พี่เาเหนื่อยแล้ว" พ่ออิมหัน์บอับพระพาย เพราะิมหัน์ร่าายยัไม่แ็แร และ้อื่นมาเรียมัวแ่เ้ามืเหนื่อยมาแล้ว
"เอ่อ...รับ ุลุ" พระพายอยาะ้านออมาแ่เพราะพ่อเามออยู่ และอีอย่าพระพายับิมหัน์็แ่านันแล้ว พระพายเลย้อเป็นนูแลิมหัน์หลัานี้
"ลุอะไรล่ะ เรียพ่อับแม่เหมือนพี่เานะ เพราะเราเป็นรอบรัวเียวันแล้ว" พ่ออิมหัน์บอออมาอย่าเอ็นู
"รับ" พระพายทำสีหน้าไม่ถู แ่็อบรับอย่าเลี่ยไม่ไ้
"ินสอ ลับยัไ" พระพายหันไปถามเพื่อนนสวยอเา เพราะินสอเอ้อเ็บอหลายอย่าลับ้วย
"พายไม่้อห่วนะ ินลับเอไ้" ินสออบเพืื่อนี้ห่วอเา
"พายูแลิมเถอะ เี๋ยวเพื่อนเราพี่ไปส่เอ" ภาินบอับพระพาย พร้อมมอไปที่ินสอ
พระพายเอ็สสัยว่าทำไมภาินถึ้อไปรับปาไปส่เพื่อนอเา ทั้ที่ทัู้่เพิ่ะเอันวันนี้ แ่็ไม่ไ้พูอะไรออมา
"ผมลับเอไ้" ินสอบอลับภาิน เพราะ้วยวามที่เพิ่เอัน และไม่ไ้สนิทัน ทำให้ินสอไม่ล้าไปับภาิน
"ไม่เป็นไร พี่ไปส่ไ้" ภาินบอออมา พระพายเอสัเว่าภาินแอบมอเพื่อนเาและยิ้มออมา ทำให้พระพายรู้บาอย่าทันที
"แ่..."ินสอำลัะ้านออมา
"ินลับับุภาิน็ีนะ พายะไ้ไม่ห่วมา" พระพายบอัเพื่อนอเาออมา
"็ไ้" ินสอเอ็ิว่านเอเลี่ยไม่ไ้แน่ๆ เลยอบลที่ะลับับภาิน
"ั้นูลับล่ะนะิม ยินี้วยอีรั้ ผมลับนะรับพ่อแม่" ภาินบอแสวามยินีับิมหัน์และพระพาย ่อนที่ะหันมาลารอบรัวอิมหัน์และพระพาย
"ป่ะรับ ุินสอ ลับันเถอะ" ภาิน บอับินสอ ินสอึบอลาพระพาย และลาพ่อแม่อิมหัน์ับพ่ออพระพาย และภาิน็พาินสอเินไปที่รถ เพื่อลับบ้าน
"ั้นผมลับเลยีว่า" ทิศเหนือบอออมา
"ผมลับ่อนนะรับ ไปนะิม ูยินี้วยนะ" ทิศเหนือบอลาพ่อแม่ และหันไปบอับิมหัน์ ิมหัน์เอ็พยัหน้าเป็นารอบรับ
"พี่ไปนะรับ ูปอ" ทิศเหนือหันไปบอูปอ
"รับ ับรถีๆนะรับ" ูปอบอออมา ่อนที่ทิศเหนือะเินออไปยัรถเพื่อลับบ้าน
"ไปไ้ยั ันอยาพัแล้ว" ิมหัน์บอออมาหลัาที่เพื่อนๆ อเาลับหม
"เอ่อ...รับ" พระพายอบรับิมหัน์ ูปอเลยอาสาพาพระพายไปยัห้อนอนอิมหัน์ และไ้สอนารูแลิมหัน์ให้ับพระพายไป้วย
"ั้นปอไป่อนนะ มีอะไรเรียไ้เลยนะพาย" ูปอเอ็รู้สึห่วพระพายเหมือนันที่้อมาูแลพี่ายอนเอ
"อบในะูปอ" พระพายบอออมาและยิ้มให้ับูปอ อย่าน้อยารอยู่ที่นี่็ยัมีูปอที่เป็นเพื่อนับพระพายไ้ ูปอบอลาิมหัน์และปล่อยให้พี่ายัวเอไ้อยู่ับพระพายสอ่อสอ
พระพายเ้าไปเปลี่ยนุและัเ็บ้าวอ เสื้อผ้าที่พ่ออนเรียมมาไว้ให้เพื่อมาอยู่ที่บ้านอิมหัน์ โยไม่ไ้สัเผู้ร่วมห้ออีนว่ามีสีหน้ายัไ'Game On' ิมหัน์นึึ้นมาในใ
-------------------------------------------------------
พระพายเรียมรับศึหนัแน่นเลย
พี่ิมอย่าแล้อะไรน้อนะ
ฝาิาม้วยนะะ
ความคิดเห็น