ช่างจิงชุน ฮูหยินผู้โดนหิ้ว! หวังจื้อถิง บุรุษผู้สั่งหิ้ว!

ประมุขเทพประมุขมารช่วยข้าด้วย! โฉมสะคราญผู้นี้ไม่อยากเป็นฮูหยินเฉียงซื่อ(ผีดิบ)!

"แต่ฮูหยินขอรับ ท่านประมุขชำระค่าท่านแล้ว"

"บุรุษที่ไหนสั่งซื้อฮูหยินตนเอง! "

"แต่ฮูหยินขอรับ..."

"โปไป๋ ข้าเป็นมนุษย์! เป็นอาหารพวกเจ้าเจ้าเข้าใจไหม!!"

เป็นภรรยาประมุขแวมไพร์อย่างเขาน่ะหรือ เจ้าต้องล้อข้าเล่นแน่ๆ!

          ช่างจิงชุน ฮูหยินผู้ถูกหิ้ว อาหารอันดับหนึ่ง บุตรสาวแม่ทัพใหญ่แคว้นต้าฉิง มีนิสัยซุกซน นับตนเองเป็นหนึ่งในโฉมสะคราญของแคว้น เกิดจากภรรยาเอกหนึ่งเดียวของช่างหลิงหมิน มีพี่ชายร่วมมารดานาม ช่างไห่คุน รองแม่ทัพผู้ห่วงน้องสาวตนเองเป็นที่สุด!

          ตกระกำลำบากกำลังจะกลายเป็นอาหารหมู่อยู่ร่อนเร รู้ว่าตนเองกระทำผิดที่ฉกฉวยตราประทับที่ตกอยู่ของผู้อื่น แต่เหตุใดพระเจ้าจึงกลั่นแกล้งกันหนักถึงเพียงนี้ ข้าไม่เป็น! ไม่เป็นฮูหยินของใครทั้งนั้น!!

          พรรคมารทมิฬประหลาดเช่นนี้ จงล่มสลายไปซะ!

ช่างจิงชุ่น : เฉียงซื่อหน้าตาย เจ้าอย่าได้พลั้งเผลอ!

          หวังจื้อถิง บุรุษผู้สั่งหิ้ว ประมุขพรรคมารทมิฬ์มากเล่ห์ เรียกสั้นๆว่าพรรคแวมไพร์ ข้ามักเรียกเขาว่าเฉียงซื่อ(ผีดิบ) บุรุษควรตายงดงามเป็นหนึ่ง หื่นกาม โหดร้ายเป็นที่สุด! รู้ทั้งรู้ว่าจับผิดตัว เขาดันไม่ยอมปล่อยข้าจากไปแต่โดยดี!

          หวังจื้อถิง แวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ ผู้ยืนบนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร บุรุษหน้าด้านผู้ยิ่งใหญ่ในใต้หล้า ร้อยวันพันปีไม่เคยเสนอหน้า เพียงวันเดียวดันโผล่ขึ้นมาเป็นดอกเห็ด! 

          โฉมสะคราญเช่นข้าจะหนีเขาไปได้อย่างไร ลูกน้องก็น่ากลัว ประมุขก็น่ากลัว! ให้ตายเถอะท่านพ่อ!

          ผลงานล่าสุด สั่งซื้ออาหาร! อะแฮ่ม! ฮูหยินตนเองผ่านการขนส่งไท่ซาน

หวังจื้อถิง : อิสตรีน่าตาย นางหนีไปอีกแล้ว!

          "อึก! ท่านจับผิดคนแล้ว ข้าไม่ใช่ฮูหยิน! ไม่ใช่ฮูหยินของใครทั้งนั้น!"

          "เจ้ามีตราประทับ"

          "มันเป็นข้อผิดพลาด ข้าประทับตราตนเอง ใบหน้าฮูหยินผู้นั้นท่านจำนางได้อยู่แล้วใช่ไหม นางมิใช่ข้า! ท่านปล่อยข้าไปเถอะนะ!"

          "ข้ามิถือ"

          ไม่ถือบ้านท่านสิ! ฮือออ

          ตุบตับๆ

          "ท่านพ่... !!"

          "ชู่ เพียงหนึ่งอาจแหลกคาเตียง"

          โฮ~ ไอ้ผีบ้ากาม!

          "หึ! โฉมสะคราญงั้นหรือ เหตุใดจึงคิดเช่นนั้น"

          "..." เดินฝ่าประตู

          "ไปไหน!"

          "หาประมุขพรรคอื่น"

          "จิงชุน!!"

          "ท่านประมุข ฮูหยินหนีไปแล้วขอรับ!"

          อิสตรีน่าตาย! นางจะได้รู้ประมุขมารทมิฬ! อบรมสั่งสอนฮูหยินของเขาอย่างไร!

          "ตามนางกลับมา ข้าจะสลักชื่อจื้อถิงบนร่างของนาง!" อยากจะหนีไปที่ใดก็ไปเถิด! แต่เจ้าจะมิมีวันทำสำเร็จ!

          *นิยายเรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์ ภาษาค่อนข้างกำกวมตามยถากรรม แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้นน้อ เจอกันในนิยายจร้า