[Fic all X Starcraft 2] Reverse creation {ปิดรับสมัครตัวละคร}​

วันนี้ก็ยังคงเป็นวันธรรมดาๆ อีกวันของหลายๆคน แต่ไม่ใช่ชายคนหนึ่งที่เพื่อจะเลิกงานมาหม่าดๆ เขามีชื่อว่าเอ็ดเวิด เป็นชายที่ไม่ได้มีอะไรที่โดดเด่นจากชายคนๆนึง มีงานอดิเรกเป็นการเล่นเกมส์ไม่ว่าจะเป็นแนวไหนก็ตาม แต่ชอบเกมส์แนวสงครามเป็นพิเศษอย่างเช่น Starcraft 2 และอีกหนึ่งเกมส์นึงที่มีความหมายต่อตัวเขา…

Honkai Impact 3rd

ในความคิดของหลายๆคนแล้ว เกมส์นี้อาจจะเป็นเพียงแค่เกมส์ขายเกลืออีกเกมส์นึงในโลกออนไลน์ แต่กับเอ็ดเวิดแล้วHonkai impact 3rd มีความทรงจำอันลํ้าค่าอยู่และยังเป็นเหตุผลที่เขายังมีวันนี้…

 วันนี้ควรจะเป็นวันที่เอ็ดเวิดได้เล่นเกมส์ตามปกติถ้าหากไม่ใช่เพราะว่า…

“ท่านกำลังจะบอกว่าโลกของผมแตกเพราะว่ามีการแทรกแซงของมิติอย่างรุนแรง โดยที่มีสาเหตุมาจากการเล่นกับมิติมากจนเกินไปสินะครับ?"

“ตามที่เจ้าพูดเลย ไอ้หนู”

ตอนนี้เอ็ดเวิดกำลังนั่งพูดคุยกับชายแก่ที่บอกว่าตัวเองเป็นพระเจ้าอยู่ในตอนนี้

*เอ็ดเวิดบรรยาย

…ให้มันได้อย่างนี้สิ

เขาวางแผนไว้ว่าจะไปนั่งฟาร์มhonkai ไปอันเคียน่าไฟสักหน่อย แต่แผนของเขาพังเพราะ"มิติแปรปรวน" ซะงั้น

แหวกแนวดีแท้…

“…ข้าอยากให้เจ้าช่วยจะได้ไหม?”

…หะ

“คือยังไงนะท่าน คือไม่ได้อยากจะลบหลู่ท่านนะ แต่ท่านไม่ได้อยากจะโยนงานหรอกนะครับ?”

“ข้าไม่สามารถเข้าไปยุ่งโดยตรงได้หรอก รวมไปถึงเหล่าเทวทูตเองก็เช่นกัน เพราะพวกข้าจะต้องแก้ไขวิกฤติไม่ให้มันทำลายมิติอีกๆหนะ และถ้าหากข้าไปเองก็จะทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปอีก …เพราะว่าพลังของข้าทรงพลังจนเกินไปแล้วการที่ข้าไปในจุดที่มิติบอบบางอีก คงไม่ต้องบอกนะว่าจะเลวร้ายขนาดไหน แต่แน่นอนว่าข้าจะให้ยืมพลังโดยการขอพร 3 อย่าง แต่จะต้องไม่เกี่ยวกับ"การควบคุมเวลา" …และแน่นอนว่าข้าอ่านใจได้เพราะงั้นไม่ต้องพูดมากหรือนินทาข้าและขอพรมาเลย จะได้รีบไปจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ข้าไม่อย่างทำร้ายจิตใจนะแต่โลกของเจ้าข้าทำอะไรไม่ได้แล้ว พังแล้วพังเลย”

…เล่นงี้เลยเรอะ ชั่งมัน

“งั้นผมขอ 1.ระบบกองทัพที่ผมสามารถสร้าง รับ และอัปเกรดกองทัพได้ 2.พลังจิตมหาศาร 3.ระบบข้ามโลก ละกันนะครับ”

“โห… เล่นอย่างนี้เลยซินะ เอาซิ”

เพราะที่อ่านใจได้ก็รู้เลยสินะว่าผมจะเอาพรแบบนี้ไปทำอะไร

“ถ้าได้พลังแล้วก็ไปซะ เราอาจจะได้เจอกันอีกเมื่อข้าเจอตัวการ แล้วก็…เบาๆมือหน่อยนะ ข้าขี้เกียจซ่อมเยอะ”

“ขอไม่สัญญานะครับ”

เพราะเขาพอจะมีเป้าหมายของตัวเองเหมือนกัน

“เอาละ… ได้เวลาลุยแล้ว!”

จากผู้เขียนนะครับ

ผมคงต้องบอกว่านี่เป็นนิยายแรกของชีวิตผมเลยก็ว่าได้ ส่วนตัวที่เขียนนิยายนี้ขึ้นมาเพราะว่ามีตัวละครที่ผมกระทืบหนะครับ เลยอยากเขียนฉากนั้นเอา แต่ถ้าจะให้พระเอกเก่งจัดๆแล้วไปกระทืบนี่…มันเขียนยากหนะครับ 555 ผมเลยลองอะไรแหวกแนวดู เพราะมองว่าพระเอกเก่งมันหาวิธีพัฒนายากไป เลยเอาตัวประกอบเก่งละกัน ยังไงก็ตามถ้าไม่ดีอะไรยังไงก็คอมเมนต์ได้นะครับ ผมจะทำให้เต็มที่