คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : QUEEN V 7 {NC}
ถึอนโ
ผมยัไม่ระสายาานัวเล็ไปไหนหลัาลารถแล้วำลัึ้นลิฟ์ไป้วยัน
ร่าบารหน้าผมเหมือนไม่ไ้ระหนัอะไรในอนนี้เพราะเป็นห่วไอ้ัวที่นอนอยู่ในลัใบเล็นั่น
เสื้อเิสีาวอหมอนั่นเออนนี้็เป็นสีน้ำาลเล็น้อย และผมอหมอนั่น ... ็ลายเป็นสีบลอน์อ่อน..ไปรึ่นึ
“นายห่วมันหรอ”
“แน่สิรับ
ะไม่ให้ห่วไ้ไ ..ัวเล็นิเียว มันะหนาวายเอา”
“ใระหนาวาย่อนัน
นาย็ัวนิเียวเหมือนันอะ แล้ว ...นายะเอาไปเลี้ยหรอ”
“ผมเลี้ยไม่ไ้หรอรับ
ผมอยู่หอพั”
“เออ
ลืมไป”
“ทำไีนะ”
“อา
..ถึห้อแล้ว”
ัวผมเออยู่บนเพ้นเฮ้าส์ใลาเมือที่ีที่สุในย่านนี้
ริ ๆ ผม็มีบ้านแหละรับ แ่ที่นี่มันใล้ที่ทำานที่สุแล้ว เราสอนเินเ้ามาในห้อว้าอผม
ผมแอบเฝ้ามอนัวเล็รหน้าอยู่ลอเวลา ในใลึ ๆ
ผมำลัภาวนาให้วามิอผมถู้อ ...และถ้ามันใ่ ผมมีวามสุมาทีเียว
“ไปอาบน้ำ่อนสิ
แบบนี้ไม่สบายแน่ เ้านี่เี๋ยวั้นูให้ .. ห้อน้ำอยู่รนั้น เลี้ยววา
ส่วนู้เ็บเสื้อลุมอาบน้ำับผ้าเ็ัวอยู่ห้อิันอะ”
“อา
รับ”
ผมพูพลาี้นิ้วบอทาไปแบบนั้น
แล้วแย่ล่อในมือมันไปวาบนพื้นที่หน้าโฟา หมอนั่นพยัหน้าทั้ที่ยัใส่แว่นเบลอ
ๆ เพราะละออน้ำ ่อนะเินเลี่ยไป พอหมอนั่นเินไป ผมเ็ัวให้ไอ้ลูหมานั่นเล็น้อย
และไร์นให้มันนิหน่อยนแห้ ่อนะเอาผ้าห่มลุมมันไว้ให้อุ่น แล้วผม็เินามร่าบาไป
ห้อน้ำอนโผม ไม่มีล๊อรับ ส้วมนรวย็แบบนี้อะรับ... พอหมอนั่นเินไปหยิบเสื้อลุมับผ้าเ็ัวไรเสร็็เ้าห้อน้ำไป
ผม็แอบามไปแล้วแ้มประูู หมอนั่นถอแว่นออ ล้าหน้าล้าา ่อนะใับัวเอในระนอ้าปา้า
เพราะสีผมที่หมอนั่นีเอาไว้ลอไรับ หมอนั่นูลุลี้ลุลน ผมเลยถือโอาสเปิเ้าไป
ันร่าบานหลัิำแพ แล้วับ้อมือสอ้าอนัวเล็ไพร่ึ้นไปเหนือหัว
หมอนั่นใมาแล้วเยหน้ามอผม ...พระเ้า!!!!!!!!!! ...วามิอผมถู!!!!
หมอนี่ือ วี!!!!!!
“อ๊ะ
... ะ เี๋ยว ๆ รับ .. ือ ือว่า ..”
หมอนี่หน้าแออมา
่อนะเลิลั ๆ ผม้มหน้าลไป้อหมอนี่ใล้ ๆ ใบหน้าอเราห่าันเพียแ่ืบ
วหน้าสวยำลัูร้อนรน แ้มแระเรื่อเล็น้อย หลบสายาาั้นอผม โอยยย
น่ารัิบหายยยย
“ือ
...”
“ทำไม้อปลอมัว??”
“....็ะให้ทำไละรับ
ผมะไปทำานแล้วเอนแบบุนี่ล่ะ ผม็ทำานไม่ไ้น่ะสิ”
“ยัไ??
นแบบผม??”
“นที่รู้ว่าผมเป็นใรไ
เวลาผมไปทำานที่ไหน ็ะอยู่ไ้ไม่นาน เพราะว่าพอเ้ารู้ ..ว่าผมือวีน เา็ะามอแยไม่เลิ
หวัะ ...ทำเรื่อแบบนั้นับผม ไม่็มาลวนลามบ้าละ นผมทำานไม่ไ้
ผมเลย้อปลอมัว ผมไม่รู้เลยนะ ว่าุะอยู่ที่นั่น้วย ..รู้็ไม่ไปหรอ”
หมอนั่นหันหนีหลบสายา่อนะหันไปทำแ้มป่อ
แล้วเบ้ปาเล็น้อยอย่าเอาแ่ใ เหี้ยยยยย าเม่อใแรมา
“ริหรอออออ
ไม่ใ่อยามาเอผมเหรอ”
“ใระไปอยาเอเล่า
บ้า... -/////- ุเป็นใรผมยัไม่รู้ัเลย ..อนแรอะนะ”
เอาอีแล้ว
หัวใผมมมมม เ้นเป็นัหวะสาม่าเลยรับ น่ารััวะโอ้ย ผมปล่อยมือออา้อมืออนร่าบารหน้า
่อนะเปลี่ยนเป็นึเ้ามาอย่าแน่น ๆ แทน ทำไมน่ะหรอ ผมิถึน่ะสิ ผมิอยู่แล้วว่าทำไมเ็นนี้ถึไ้แปลนั
เพราะแบบนี้นี่เอ เาือนที่ผมห่วหามาลอหลายวันที่ผ่านมา ทำเอาแทบบ้า
อนนี้ผมรู้แล้ว ว่าเาือใร.. ิมแทฮยอ
“เอ่อ
...ุอุ”
“เรียอุพอนะ”
“...-///-
ุอผมแน่นไปแล้ว”
“อา
อโทษ นายะ ...อาบน้ำ่อนไหม”
“อือ
...เี๋ยวผมอาบเสร็ ผมะออไปหา...นะ ไม่้อมาเฝ้าหรอน่า”
“ไม่เอาอะ
เี๋ยวนายหนีั้นไป”
“...ไม่หนีหรอน่า”
-/////-
ผมผละออมาแ่ยัไม่ไ้ปล่อยอ
เรา้อาันเล็น้อย ใบหน้าที่ผมแสนิถึ ผมรริมฝีปาลบนหน้าผามนเบา ๆ หมอนั่นหน้าแออมา
่อนะีที่หน้าอผม
“นี่
...ุนี่”
“อา
ทำไมนายน่ารัแบบนี้ แทฮยอ”
“....”
“เียบไมอะ
อบเวลาผมเรียแบบนี้มาว่าใ่ไหม”
“บ้า
..ใรอบ”
“หน้าแปิไม่อยู่แล้ว
แทแท”
“...-//////-”
“อาบน้ำพร้อมันไหมล่ะ”
“ุนี่!
ิะไรอยู่รู้เลยนะ!”
“รู้หรอ
แปลว่าิเหมือนันิ”
“....โอ้ยยย
ไมุ่ยับุแล้ว”
ร่าบาที่ทำท่าะผละอออย่าเอาแ่ใ
ทำไมมันน่ารัน่าฟัแบบนี้ เสื้อเิ้สีาวที่เปียแนบเนื้อ
ทำให้ผมเห็นรอยสัุหลาบวีอเาอย่าัเน เล่นเอาอึ้น ..แ่บอะไรอย่านี้
❀ TALK ❀
มี NC เพียเล็น้อยพอนะ๊ะ อิอิ หอมปาหอมออออ
มีใริว่าุะไม่รู้ไหม
อย่าที่บอ่ะ ไร์เป็นนอบแ่อะไรเรียล ๆ
มาุนี้ไม่รู้ ุ็ ..ลาน้อยเินไปเนอะ ฮ่ าๆ
แ่เี๋ยวะมีเรื่ออะไรเิึ้นอีเยอะแยะเลยหลัานี้
ยัไฝาิาม ิม อมเม้น ให้ำลัใเ๊า้วยนะัว ุ้บบบบบ ❥
ความคิดเห็น