ฟิบติเชด ออฟ เกรย์ เวอร์ชั่น ก้อยดาว

ข้อมูลเบื้องต้น

แนะนำตัวแสดงนะจ้ะ

ก้อย วิริยา ก่อเกียรติภิรมย์

เป็นคนร่าเริง ใจกว้าง รู้สึกอะไรก็พูดออกมาตรงๆ

ดาว ดุจดาว จำรัสไพศาล

เป็นคนช่างฝัน จินตนาการสูง อารมณ์ร้อน

เก็บความรู้สึกเก่งจนอาจกลายเป็นคนเก็บกด 

เรื่องนี้ไรท์จินตนาการต่อ ให้มีฉากที่เขาสองคนย้ายเข้ามาอยู่หอด้วยกัน ว่าจะเป็นอย่างไร แต่เรื่องก็ออกมาเป็นแนว NC18+ ซะงั้น ลองอ่านกันดูก่อนนร้า นี่เป็นเรื่องแรกของไรท์เลย ขอฝากฟิกเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีดทุกๆคนด้วยนะค่ะ จุ๊บๆ

“นี่ๆ อันนี้ก็สวย ดูนี่ดิก้อย อุ๊ย....น่ารักอ่ะ แกชอบมั้ย?” ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ในแผนกสินค้าเฟอร์นิเจอร์ เสียงใสๆน่ารักๆของดาวกำลังเรียกร้องความสนใจจากคนตัวสูงให้ดูโต๊ะหนังสือ และเก้าอี้อันสวย อันโน้นอันนี้ ซึ่งดูเหมือนว่าคนตัวเล็กจะชอบไปหมดซะทุกอย่างเลย

“นี่ คุณดุจดาวค่ะ ชอบทุกอันเลย จะน่ารักไปไหนเนี่ย ไม่ต้องน่ารักขนาดนี้ก็ได้ แค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ว” ก้อยเห็นคนตัวเล็กของเค้าดูช่างอะเลิทเหลือเกินก็เผลอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นานก่อนจะพูดแซวออกไป

“แล้วคุณวิริยา จะปากหวานไปไหนค่ะ เอ...แต่ รักฉันขนาดนี้ก็ดีนะ เดี๋ยวจะทำตัวให้น่ารักมากๆๆๆเลย แกจะได้หลงฉันไง” ดาวกอดแขนคนตัวสูงพร้อมกับออดอ้อนอย่างกับเด็ก

“จร้าาาา ทั้งรักทั้งหลงเลยค้าบ หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วมั้งเนี่ย” คนตัวสูงเลิกคิ้วใส่ ก่อนจะเข้าไปพูดใกล้ๆคนตัวเล็ก แล้วเอียงหน้าเข้าไปทำทีเหมือนจะหอมแก้ม

“ฮึ่ย! ทำไร แอ๊ะๆ เดี๋ยวนี้ไวนะเรา” คนตัวเล็กเอียงหน้าหลบอย่างไวด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบพูดขึ้นพร้อมชี้นิ้วเล็กๆใส่คนตัวสูงที่ตอนนี้ทำหน้าหงอยๆ

“ไม่ได้หรอ ?” ก้อยก้มหน้างุดๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อยๆ ทำเอาคนตัวเล็กสงสารขึ้นมาทันที

“ง่าาา โอ๋ โอ๋ โอ๋ เก๊าแกล้งเล่นเฉยๆ เดี๋ยวกลับหอแล้วให้ทำนะ” ดาว ปลอบขวัญเอามือลูบหัวคนหน้าคมเบาๆ

“ให้ทำอะไรหรอค่ะ ?” คนตัวสูงทำตาโตใส่คนตัวเล็ก แววตาสื่อถึงอะไรบางอย่าง

“คืนนี้ฉันจะปลอดภัยใช่มั้ย” ดาวรู้เลยว่าก้อยหมายถึงอะไร รีบถอยออกห่างจากคนทะลึ่ง แต่คนตัวสูงก็กอดเอาไว้ไม่ให้หนี

“ไม่รู้สิ” ก้อยกระซิบใส่หูคนตัวเล็กก่อนจะจ้องตาแล้วยิ้มกว้างอย่างได้อกได้ใจ

“ก้อย คนเยอะนะ ไม่เอา” ดาวดีดดิ้น ขัดขืนกอดของคนตัวสูง แต่ดูเหมือนยิ่งทำให้น่ากอดยิ่งขึ้น ก้อยค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆดาว

“ก...ก้อย” ดาวเอียงหน้าหลบริมฝีปากหนาของก้อย น้ำเสียงเริ่มอ่อยลงบอกได้ถึงความรู้สึกหวามไหวของเจ้าของเสียง คนตัวเล็กยังไม่ละความพยายาม พูดปรามคนหน้าคมให้หยุดเพราะตอนนี้มีคนมองเยอะมาก

“ทำอย่างนี้ ยิ่งน่านะ ดาว” ก้อยพูดใส่คนตัวเล็ก ก่อนจะถอนกอดออกมา แล้วยิ้มให้อย่างมีเลศนัยน์

“เย้ จัดของเสร็จแล้ว โอ่ย เหนื่อย” ดาวกับก้อยพูดแทบจะพร้อมกัน ก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างหมดแรง ตอนนี้ทั้งคู่พึ่งจัดข้าวของ โต๊ะ ตู้ เตียง เก้าอี้ ที่หอกันเสร็จ ห้องที่โล่งๆตอนนี้ดูมีสีสันขึ้นมามากทีเดียว เตียงอยู่ติดกำแพงกลางห้อง โต๊ะที่ซื้อมาใหม่ วางเข้าที่ที่ตั้งใจไว้ตอนแรกอย่างสวยงาม เก้าอี้คู่สวยอยู่ข้างกันอย่างน่ารัก แต่กว่าจะจัดเสร็จก็ทำเอาทั้งคู่หมดแรงเลย ตอนนี้ก้อยกับดาวต่างคนต่างนอนมองเพดานห้อง ในหัวครุ่นคิดอะไรไปเรื่อย

“ดาว” ก้อยพูดขึ้นท่ามกลางบรรยากาศความเงียบ

“หื้ม?” ดาวเอ่ยเสียงตอบในลำคอเบาๆ ดวงตาปิดสนิทเพราะความนุ่นสบายของเตียงพาให้คนตัวเล็กเคลิ้มและง่วงนอน

“ฉันรักแกนะ” ก้อยหันไปยิ้มให้คนตัวเล็กที่นอนตาปิดอยู่ข้างๆ

ดาวค่อยๆลืมตาช้าๆแล้วหันไปมองก้อย

“ฉันก็รักแกมากนะก้อย” มือน้อยเอื้อมไปลูบผมของคนตัวสูงแล้วมองสบตาก้อยอย่างอบอุ่น

“ดาว คือ ฉันขอ...” ก้อยมองสบตากับคนตัวเล็ก ก่อนจะพูดขึ้นแล้วเงียบไป

“หื้ม?” ดวงตาคมของก้อยดูมีเรื่องกังวลฉายออกมา ทำให้ดาวหวั่นๆในสิ่งที่อีกคนกำลังจะพูด

ก้อยค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าเรียวเล็ก ก่อนจะหยุดแล้วหลุบตามองต่ำลงไปที่ริมฝีปากบาง คนตัวสูงกลืนน้ำลาย แสดงอาการกล้าๆกลัวๆ ลมหายใจอุ่นๆของดาวเริ่มใกล้เข้ามา ตอบรับกับคำขอของก้อย ริมฝีปากบางค่อยๆประกบเข้ากับริมฝีปากหนา ก้อยจูบตอบพร้อมดูดริมฝีปากล่างของดาวอย่างเบามือ มือหนาลูบไล้ไปตามใบหน้าเรียวเล็ก เรียวปากหนาพรมจูบอย่างอ่อนโยน ก่อนจะขบกัดเข้าที่ริมฝีปากบาง

“อ...อื้อ” เสียงครางหวานๆที่อยู่เหนือการควบคุมของคนตัวเล็กเริ่มออกอาการความรู้สึกที่ได้รับสัมผัสจากก้อย ก้อยค่อยๆชันตัวขึ้นจากด้านข้างไปอยู่ด้านบน เข่าข้างหนึ่งอยู่ระหว่างขาของคนตัวเล็ก ก้อยยันแขนขึ้นเพื่อให้กดจูบคนตัวเล็กได้อย่างถนัด มือหนาค่อยๆเคลื่อนมาลูบเอวบาง

“ก..ก้อย เดี๋ยว...” เสียงใส เอ่ยเบาๆ ซึ่งดูอ่อนแรงมากในตอนนี้

.

.

***ต่อจากนี้ เลทมากๆ ฝากเมลล์ไว้ได้เลยค่ะ

.

.

https://drive.google.com/file/d/0B16DPKolvQbbLTNtcVQxXzVnY1k/view?usp=sharing