คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Love is inspiration: เพราะ...ฉันรัก ตอนที่3
Love is inspiration :เพราะ...ฉันรัก ตอนที่3
[ James part ]
เมื่อร่างสูงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านก็ต้องยิ้มร่า และเมื่อหันกลับไปก็เห็นหนุ่มน้อยหน้าแดงไปถึงหูจากนั้นเขาก็ส่งรอยยิ้มให้อย่างเอ็นดู แต่ในๆก็แอบนึกขำไม่ได้ที่เด็กน้อยดูเหมือนจะเมินเขาแต่ก็ดูเหมือนจะเขินจนหน้าแดง แต่ก็แอบดีใจที่เห็นหหนุ่มน้อยยังสนใจเขาอยู่
@ สนามบาส
หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกับการเรียนมาทั้งวันก็ไม่วายที่ทั้งสองคนจะต้องทำหน้าที่ๆได้รับมอบหมายและเป็นความหวังของคนทั้งโรงเรียน สำหรับเด็กผู้ชายแล้วคงไม่พ้นสำหรับการเล่นกีฬาไม่วายเป็นเตะฟุตบอลหรือไม่ก็บาส และหน้าที่ของทั้งสองคนก็คือการเป็น “นักกีฬาบาสของโรงเรียน”
ผมมาถึงโรงยิมของโรงเรียนตั้งแต่ยังไม่มีใครก็แหง่ล่ะก็ผมอยากเจอน้องเหนือนิเล่นเอาเมื่อเช้านี้เล่นกวนTreenน้องเค้าซ่ะขนาดนั้นก็อยาเจอเป็นธรรมดา555(มึงปัญญาอ่อนรึเปล่าวะเจมส์)
พอผมมาถึงก็รีบบึ่งตัวไปเปลี่ยนชุดที่ห้องพักนักกีฬาทันทีพอผมเปลี่ยนชุดเสร็จผมก็วอล์มร่างกายให้อบอุ่นเพื่อเตรียมตัวซ้อม ก็แหงล่ะเดือนหน้านี้มีการแข่งขันกีฬาภายในของสหวิทยาเขตที่โรงเรียนสังกัดอยู่โรงเรียนของผมซึ่งเป็นแชมป์เก่าหลายสมัยก็ต้องซ้อมหนักหน่อยเพราะเป็นความหวังของคนทั้งโรงเรียน หลังจากที่ผมวอล์มร่างกายได้ไม่นานเพื่อนๆในชมรมก็ค่อยทยอยๆกันมาทีล่ะคนๆ
“เฮ้ยๆไอ้เจมส์ชมรมเค้านัดมาตอน 4โมงครึ่ง ทำไม่มึงมาไวจังว่ะหรือว่ามารอใครฮ่าๆๆๆ”
ไอ้เป้หนึ่งในสมาชิกในทีมกล่าวทักทายผมมาแต่ไกล มันได้ทักทายธรรมดาซ่ะที่ไหนนี่มันแซวกันชัดๆตามมาด้วยเพื่อนๆอีกหลายคนไม่ว่าจะเป็น ไอ้ธารา คีตา พายุ ไอ้เดลเนี่ยลและไอ้อาร์เลียน ซึ่งไอ้เดลเนี่ยลและไอ้อาร์เลียน สองตัวนี้มันเป็นลูกครึ่งเยอรมันและเป็นฝาแฝดกัน แฝดนรกซ่ะด้วยน่ะเพราะสกิลปากนี้ใช่ย่อยเลยถ้านับอันดับรองลงมาจากไอ้เป้มันและก็รุ่นน้องอีกสองคนตามมา
“ไอว่าคงจะเป็นน้องเหนือล่ะม้างเจมส์ถึงได้มาไวซ่ะขนาดนี้ฮ่าๆๆๆ”
ไอ้แฝดเดลเนี่ยลเป็นฝ่ายแซวตามหลังไอ้เป้มัน
“ใช่ๆไอก็ว่าอย่างนั้นจีบเลยดีไหมเจมส์ไอเป็นกำลังใจช่วยฮ่าๆๆๆ”
ตามมาด้วยไอ้อาร์เลียนแซวผมตามาติดๆ และก็มีเสียงจากคนที่เหลือตามมา
“เอ้า พี่เจมส์มาว่ะฮ่าๆๆๆ”
“พี่เจมส์มารอไอ้เหนือจริงๆหรอ ฮ่าๆผมไม่อยากจะเชื่อ”
“จีบเลย...จีบเลย...จีบเลย....ฮ่าๆๆๆๆ”
“กูว่าลูกของไอ้เจมส์กับน้องเหนือคงออกมาน่ารักแน่เลยฮ่าๆ”
พวกมันแซวผมซ่ะลั่นโรงยิมจะให้ผมทำไงล่ะ ก็เผลอพูดคล้อยตามพวกมันน่ะซิ
“เออ...กูมารอน้องเหนือจริงๆ อ้าวเฮ้ยไม่ใช่ๆๆๆๆ”
เวรล่ะไงเผลอพูดตามพวกมันจนได้ งานงอกซิค่าบงานนี้ ‘เฮ้อน้องเจมส์ล่ะเหมื่อยใจ’
“แหน่ๆมารอน้องเหนือจริงๆด้วยฮ่าๆ”
เวรล่ะไง พูดซ่ะพร้อมกันเลยอย่างกะนัดกันไว้เพื่อมาแกล้งกูผมจะทำอะไรได้ล่ะนอกจากยิ้มให้พวกมันไป ฮือๆแม่ค่าบน้องเจมส์โดนทำร้ายยยยย ‘รักกูจังพวกเพื่อนเวร’
แต่เสียงแซวและหัวเราะของพวกมันยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น พวกมันทั้งวอล์มร่างกายทั้งซ้อมไปด้วยแต่ปากนิไม่มีท่าทีที่จะหยุดแซวผมซักที จนไม่นานผมก็ไดยินเสียงฝีเท้าของใครคนนึงวิ่งมาแต่ไกลแล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าพวกผมท่าทางจะเหนื่อยน่าดูเพราะได้ยินเสียงหอบแหกๆเลยล่ะ พอผมเงยหน้าขึ้นมองก็ยิ้มแกมแทบฉีกเมื่อรู้ว่าเป็นน้องเหนือ
“ มาแล้วค่าบ....เหนือมาแล้ว”
“ขอโทษครับที่เหนือเหนือมาช้าพอดีว่าวันนี้เหนือมีเรียนถึง5โมงน่ะครับ”
“ขอโทษพี่ๆด้วยจริงๆครับ”
น้องเหนือพูดไปหอบไปด้วยทำเอาผมแทบอดขำไม่ได้แต่ผมยังไม่ทันที่จะเอ๋ยปากถามไอ้ห่าเป้มันก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
“อ้าว...มาแล้วหรอค่าบน้องเหนือมาซ่ะช้าเชียวรู้ไหมว่าไอ้เจมส์มันมารอน้องเหนือตั้งแต่โรงยิมยังไม่เปิดเชี่ยวน่ะฮ่าๆๆๆ”
ผมล่ะอยากลุกขึ้นไปโบลกมันด้วยหลังแหวนมันซ่ะจริงๆอุตส่าห์ว่าจะทำเป็นไม่ชอบแต่คงจะมาหลุดเพราะพวกเวรรตะไลนี่ล่ะ แล้วผมจะทำอะไรละเพราะว่ามันคือความจริง เอ้ายิ้มสิครับยิ้ม น้องเหนือไม่ได้ตอบอะไรแล้วก็เดินไปเปลี่ยนซื้อผ้าที่ห้องพักนักกีฬา แล้วก็ออกมาซ้อมตามปกติเพื่อรอเวลาที่โค้ชจะมาซ้อมให้
[ Nue part ]
หลังจากที่ผมเรียนเสร็จผมก็รีบบึ่งมาที่โรงยิมของโรงเรียนเพื่อมาซ้อมบาสทันทีก็แหง่ล่ะจะแข่งเดือนหน้าแล้วนิ ก็ต้องรีบซ้อมเป็นธรรมดา เมื่อผมมาถึงโรงยิมก็พบว่าพวกพี่ๆในชมรมมาถึงกันหมดแล้วโดยเฉพาะไอ้บักพี่เจมส์ พอผมเอ๋ยปากร้องทักพวกพี่เท่านั้นแหละไอ้พี่มันถึงกับยิ้มแฉ่งเชียวและก็ตามมาด้วยเสียงแซวจากพี่เป้
“อ้าว...มาแล้วหรอค่าบน้องเหนือมาซ่ะช้าเชียวรู้ไหมว่าไอ้เจมส์มันมารอน้องเหนือตั้งแต่โรงยิมยังไม่เปิดเชี่ยวน่ะฮ่าๆๆๆ”
ก้าวแรกที่มาถึงโรงยิมก็โดนซ่ะแล้ว ’อิแม่...เหนือล่ะเมื่อยใจ’
เมื่ได้ยินอย่างนั้นทำเอาไอ้บักพี่เจมส์ยิ้มแฉ่งแก้มแทบจะฉีกไปถึงรูหูก็ไม่รู้ว่าอะไรถึงทำให้ไอ้พี่มันยิ้มได้ขนาดนี้ ‘สงสัยอากาศประเทศไทยคงจะร้อนมั้งทั้งยิมทั้งหน้าแดงอย่างนี้’ (น่ารักแล้วยังจะเอ๋ออีกน่ะเหนือ: Eesol )
ถ้าจะเป็นผมล่ะก็คงเป็นไปได้เพราะเมื่อคืนมันพึ่งบอกผมว่ามันไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันถ้าไอ้พี่มันจะยิ้มให้ผมก็คงจะไม่ใช่ ‘โอ้ยแม่ค่าบช่วยเหนือด้วยเหนืองง’แต่ผมก็อดเขินไอ้พี่มันไม่ได้ก็เลยต้องรีบตัดบทโดยการไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องพักนักกีฬาแล้วก็มาทำตัวให้ปกติที่สุด แล้วก็ซ้อมรอให้โค้ชมาซ้อมทีมให้ แต่ผมก็ต้องหยุดชะงักเมื่อรู้สึกว่ามีสายตาที่เหมือนกำลังจองมองผมอยู่ ที่จริงผมรู้สึกตั้งแต่วิ่งเข้ามาในโรงยิมแล้วล่ะ แต่พอผมหันไปมองก็ดู เหมือนว่าเจ้าของตาคู่นั้นจะทำเป็นเหมือนหลบสายตาผม มันไม่ใช่สายตาของไอ้บักพี่เจมส์แต่มันเป็นสายตาของ พี่ธาราไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้พี่มันจะมองผมหาพระแสงเลเซอล์อะไร ตั้งแต่ที่ผมวิ่งเข้ามาในโรงยิมแล้วตอนพี่เป้แซวผมก็เห็นว่าทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นโรงยิม ก็เหลือแต่พี่ธารานี่แหละที่ไม่มีท่าทีใดๆซักนิดเห็นแต่จ้องไอ้บักพี่เจมส์ตาขเม็งอย่างกับว่าไอ้บักพี่เจมส์ไปทำอะไรให้พี่มันไม่พอใจ คงเป็นเพราะแดดประเทศไทยอีกล่ะมั้ง
แต่ผมก็สงสัยไม่ได้นานเพราะได้ยินเสียงบุรุษวัยกลางคนที่มีเสียงหวานจนน้ำตาลเรียกพี่เลยล่ะตะโกนมาแต่ไกล นั่นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากโค้ชทิวก็แหง่ล่ะเสียงหวานซ่ะขนาดนั้นจะไม่ได้เป็นตุ๊ด อ่ะๆไม่ได้ว่าให้โค้ชตัวเองน่ะค่าบก็มันเป็นเรื่องจริง
“อ้าว...เด็กๆมาร่วมกันตรงนี้ก่อนจร้า”
ทันทีที่ทุกคนได้ยินก็รีบวิ่งมาหาโค้ชทิวทันทีแล้วก็นั่งลงตรงหน้าโค้ชอย่างใจจดใจจ่อว่าโค้ชเรียกมาเพื่ออะไร
“โค้ชมีอะไรรึเปล่าครับร้องมาแต่ไกลเชียว”
พี่เป้เป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน
“คือวันนี้โค้ชจะมาบอกว่า.............”
ท่าทางโค้ชคงอยากให้พวกผมลุ้นกับคำพูดที่โค้ชจะพูด เน้นประโยคสุดท้ายแล้วลากเสียงยาวจนพวกผมอ้าปากตาม แล้วก็ต้องพบกับคำที่ว่า
“เราจะซ้อมทีมกัน”
“ดีใจกันไหม คิก คิกๆๆ”
คำพูดของโค้ชที่ออกมาทำเอาพวกผมพากันหัวเราะร่า ก็อย่างนั้นแหละโค้ชทิวแกเป็นตุ๊ดก็คงมีคำพูดที่อยากให้พวกเราตื่นเต้นบางเพราะแกเป็นคนอารมณ์ดี
-//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////-
..................
งงไหมอ่ะ?
คงไม่หรอกมั้ง555//โดนตบ
ความคิดเห็น