คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Harem's 01]จุดเริ่มต้นของเหล่าวิปริต
มันผิดที่เป็นอย่างนี้...ที่ปาเต้ของฉันนั้นถูกกิน
"นีอา! แกทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง!"เสียงของเด็กหนุ่มวัย17เจ้าของนัยน์ตาสีม่วงพูดขึ้นอย่างเหลืออดใบหน้าซึ่งสงบนิ่งของเขาตอนนี้แสดงถึงความโกรธ โมโห อาฆาตและแค้น...
"แบบนี้มันแบบไหนล่ะคุณพี่ชายคาเบรียส"เด็กหนุ่มที่มีอายุน้อยกว่าชายคนแรก2ปีเอ่ยขึ้นแววตาสีเทาของเขานั้นท้าทายคาเบรียส ผู้ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชาย
"ก...แก กินปาเต้ของฉันเข้าไปได้ไง แกรู้ไหมกว่าฉันจะเลี้ยงปาเต้โตเท่าควายได้มันยากแค่ไหน!!"
คาเบรียสนึกถึงตอนที่เขาไปจัดการฟัดเหวี่ยงฆาตกรรมกับต้นไม้กินคนหลังบ้านพอเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นภาพบาดตาบาดใจ เมื่อปลาตีนสุดที่รักของเขานั้นโดนเจ้าน้องชายตัวแสบเปิบพิสดารกินเข้าไปจนเกลี้ยงพร้อมกับเล่อแถมอีกนิดก่อนจะบอกว่า 'ปลาตีนเนี่ยอาหย่อยชะมัด นายเลี้ยงยังไงเนี่ย' และส่งยิ้มหวานมาให้เขา คิดแล้วอยากร้องไห้ ไม่ได้ๆคาเบรียสแกร้องไห้ไม่ได้...ฮือ
"ข้อ1.เอาเกลือมาโรยแล้วก็ไปปิ้งแล้วยัดเข้าปากแล้วก็เคี้ยวๆๆจากนั้นก็กลืน ข้อ2.ฉันจะไปรู้ได้ไง ก็ถามนายอยู่ว่าเลี้ยงยังไงก็ไม่บอกเอง โด่เอ้ยยังมาถามอีก"รอยยิ้มเหยียดฉายบนใบหน้าของเจ้าน้องชายตัวแสบ
มันน่านัก น่าจับไปให้ปลาปีรันย่ากินไม่ให้เหลือ ปาเต้จ๋าเฮียขอโทษ เฮียคิดไว้แล้วว่าไอ้นีอามันไม่น่าไว้ใจ เดี๋ยวจะอุทิศส่วนกุศลไปให้นะ คาเบรียสเสยผมสีถ่านขึ้นด้วยความหงุดหงิด
"เออจริงสิ คาเบรียสฉันลืมบอกแกอย่างหนึ่งปาเต้ของแกน่ะ มันบอกฉันว่า กิน...ฉันซะอ้ะอ้ะ เนื้อฉันอาหย่อยอ่อยอ่อย...น้า มันสะกดจิตฉันให้กินตัวมันเอง อย่าโทษฉันเลยนะ"นีอากล่าวเนิบๆพลางทำท่าเอียงคอลากเสียงให้เหมือนซอมบี้ แล้วจัดการมัดผมสีแดงเข้มซอยรากไทรขึ้นลวกๆ ก่อนจะเอามือยกขึ้นส่ายหัวไปมาประมาณว่า 'ช่วยไม่ได้อ่ะ'
"นีอา!!"คาเบรียสฟิวซ์ขาดอย่างแรง เขาวิ่งตรงไปจับคอเสื้อของนีอาที่เตี้ยกว่าขึ้นมาแล้วจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง
"พี่คาเบรียสคะ!!สงบสติอารมณ์หน่อยสิคะ นีอาด้วยอย่าไปแกล้งพี่คาเบรียชนักสิ อย่ามีเรื่องกันเลย"เด็กสาวหน้าตาเหมือนนีอาราวกับแกะดอลลี่(เกี่ยวไหมนิ)เอ่ยขึ้นหลังจากมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่นานสองนาน นัยน์ตาสีเทาของเธอนั้นทำท่าเหมือนจะร้องไห้
เชอะ จะตีกันก็ตีเลยซี่ตีให้ตายๆไปทั้งคู่ฉันจะมรดกคนเดียว แต่เมนูเปิบพิสดารปลาตีนปิ้งของเจ้าเนียร์มันก็อร่อยจริงๆน่ะแหละ…วีอาเอ่ยในใจ
"โอ๋ๆๆวีอาน้องรักของพี่อย่าร้องไห้ไปเลย"คาเบรียสเห็นสายตาอย่างนั้นของน้องสาวตนเอง ก็รีบปล่อยจากคอเสื้อน้องชายทันที แล้วหันมาปลอบน้องสาวแทน
"หึ๋ย...เวียร์เราไปเที่ยวในเมืองกันดีกว่า"นีอาเดินไปลากแขนน้องสาวฝาแฝดของตัวเองออกจากอ้อมกอดของคาเบรียส
"เที่ยวเหรอ? ไปสิไป เวียร์อยากได้มีดใหม่อยู่พอดีเลยเดี๋ยวเราไปซื้อกันเนอะเนียร์"วีอาเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้มจากใจจริง ซึ่งหาได้ยากมากจากหล่อน
จะได้เอามีดมาแล่เนื้อปาปีรันย่าของคาเบรียช ให้เจ้าเนียร์ทำเมนูเปิบพิสดารอร่อยแน่ๆ มีดเล็มเก่าบิ่นไปเพราะไอ้ปลาตีนยักษ์หนังจระเข้แท้ๆ เชอะ…
"งั้นพี่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ!"
"โอเค เดี๋ยวเวียร์จะไปปล้นตังค์จากพ่อ แล้วค่อยไปเปลี่ยนชุดเอาชุดนั้นเนอะ"
"อื้ม ชุดนั้น"
ชุดนั้นของพวกมันเนี่ยชุดไหนวะ คาเบรียสคิดหลังจากมองดูนีอาและวีอาตกลงกัน
ปล้นให้เกลี้ยงกระเป๋าเลยดีไหมน้า จะได้ไม่เอาเงินไปถลุงกับบ่อน ช่วงนี้พ่อยิ่งรวยๆอยู่เพิ่งประดิษฐ์อุปกรณ์สอดแนมให้ประเทศ เอาไว้ไปสอดแนมอาวุธประเทศอื่น เฮอะ ก็ดีเหมือนกันแฮะ จะได้เห็นคนฆ่ากัน...รอยยิ้มฉายบนในหน้าขาวนวลของเด็กสาว เมื่อคิดได้ว่าต้องไปปล้นเงินจากผู้เป็นพ่อ(?)เธอจึงเดินตรงไปที่ห้องทำงานของพ่อนักประดิษฐ์อัจฉริยะ
"จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดปาเต้ลูกพ่อ...จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดปาเต้ลูกพ่อ...จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดปาเต้ลูกพ่อ..."ประโยคเดิมๆซ้ำซากไปซ้ำซากมาออกมาจากปากเรียวๆของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผู้มีนัยน์ตาสีม่วงเข้มและเส้นผมสีถ่านนามคาเบรียสเป็นร้อยๆครั้ง
"เฮ้ย คาเบรียสพอทีเหอะเห็นแล้วรำคาญวะ ปาเต้มันเป็นสุขเป็นสุขอยู่ในท้องฉันแล้ว ไปเที่ยวกัน เวียร์ปล้นเงินมาจากพ่อได้ตั้งเยอะแน่ะ"นีอาพูดยิ้มๆแล้วเดินไปตบบ่าพี่ชาย
คาเบรียสหันกลับหลังไปมองการแต่งตัวของน้องสาวและน้องชายที่ยืนคู่กัน วีอาสวมกระโปรงยีนส์สีดำเลยเข่าขึ้นมาเล็กน้อย เสื้อแขนยาวลายทางสีดำแดงทับด้วยเสื้อกั๊กมีหมวกสีดำลายหัวกะโหลกสีขาว และรองเท้าผ้าใบปะติดผ้าออกแนวๆ ผมสีแดงยาวสลวยถูกมัดเป็นแกะติดโบว์สีขาวดำ หูข้างซ้ายของเธอมีหูฟังที่แบ่งกันคนละข้าง จากนีอา ส่วนนีอาสวมกางเกงยีนส์สีดำขาสั้น เสื้อแขนยาวสีดำแดงลายทางทับด้วยเสื้อกั๊กมีหมวกสีดำลายหัวกะโหลกสีขาว รองเท้าผ้าใบคล้ายๆวีอา ผมสีแดงเข้มซอยรากไทรถูกรวบไว้ด้านหลังเนื่องจากมันเริ่มยาวจนถึงบ่าก่อให้เกิดความรำคราญ ทั้งคู่สะพายกระเป๋าสะพายข้างสีดำที่เต็มไปด้วยเข็มกลัดต่างๆมากมาย ที่มาจากสถานที่ต่างๆที่พวกเขาเคยไป มันกลัวคนอื่นไม่รู้เหรอไงว่าเป็นแฝดสยองกันมองหน้าก็รู้แล้วว่าแฝดกันเหมือนกันยังกับหมา เอ๊ย แกะ
"พี่คาเบรียสทำไมจ้องพวกหนูยังงั้นล่ะคะ?ตลกเหรอ"วีอาเอียงคอเล็กน้อยพอให้ดูน่ารัก ตาของเธอกลมแป๋วไปด้วยความสงสัย
ลองบอกว่าตลกสิ ฉันฆ่าแกแน่ คงคิดล่ะสิว่าทำไมถึงแต่งตัวเหมือนกัน พอใจโว้ย...วีอาคิด
"ป่าวเลยน้อง แนวมาก"
มันแนวจริงๆแหละ เคยมีนิตยสารติดต่อไอ้สองคนนี้ไปถ่ายแบบนิตยสารวัยรุ่น(คิดได้ไงวะ)จนกลายเป็นนายแบบนางแบบกัน แหม ปลื้มจังมีน้องหน้าตาน่ารักตั้งสองคน ถ้าไอ้นีอาลดอาการปากหมาลงอีกสักนิด ลดขี้แกล้งลงหน่อย คงจะน่ารักมากๆหรือให้มันเป็นผู้หญิงเลยดีวะ หน้ามันก็หวานๆ เฮ้ย ตูคิดอะไรอยู่เนี่ย...
"ก็ดีค่ะ ฉันไม่อยากทำร้ายคนร่วมตระกูล…"
"วีอาพูดว่าอะไรนะ"
"ป่าวนี่คะ"
แววตาสีอเมทิสต์ยังคงสงสัยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากและลืมไปในที่สุดเมื่อเห็นรอยยิ้มของน้องสาวที่แสนจะน่ารัก ระหว่างที่เคลิ้มๆกับรอยยิ้มของวีอาเสียงหนึ่งก็ขัดขึ้น
"ขอโทษนะ จะไปไหมในเมือง ไปเที่ยวกันน่ะ ไปไหม เออลืมบอกไปอย่างหนึ่งถ้าไอ้คุณพี่ ไม่รีบไปที่ร้านออลบุ๊คส์ตอนนี้ แกจะพลาดซื้อหนังสือ 'อะจึ๋ย ความรู้โคตรมากภาค3' ที่วางแผงวันนี้ เพื่อเป็นการยืนยันฉันปริ้นหน้าปกมาจากเน็ตให้ดู เอ้า"
นีอายื่นแผ่นกระดาษสีขาวไปไว้ตรงหน้าคาเบรียส นัยน์ตาสีม่วงเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจอย่างสุดขีด ทันทีที่ตกใจเสร็จ คาเบรียสจัดการจับแขนของน้องทั้งสองพร้อมกับบอกว่า
"จับแน่นๆนะ"พูดจบรองเท้าผ้าใบคู่ธรรมดาๆกลับมีปีกเหล็กออกมาจากรองเท้าแล้ว
"แกจะทำอา...เฮ้ย ว้ากก!!"ดวงหน้าของนีอาที่ขาวอยู่แล้วกลับซีดลง เมื่อจู่ๆร่างที่เคยอยู่บนพื้นของตัวเองกลับลอยขึ้นอยู่บนท้องฟ้า
"พี่...คาเบรีย...ส พี่เอา...รองเท้าบินมาใช้ได้ไงคะ..."
ทั้งเธอและนีอาต่างก็กลัวความสูง คงมีแต่เจ้าพี่ชายคนเดียวเท่านั้นที่ไม่กลัวความสูง
อ้ากกก ฉันอยากฆ่าพี่ตัวเอง!!ความสูงมันชวนให้รู้สึกแย่ชะมัด...
"ถ้าพ่อรู้พ่อฆ่าแก...แน่ๆ..."นีอาเอ่ยเสียงอ่อยเกาะแขนพี่ตัวเองแน่น
"แกก็อย่าบอกสิ ฮึบ ถึงแล้ว!"
นีอาถึงกับวิ่งร่าถลาลงไปจูบพื้นดินเอ่ยพึมพำว่า แผ่นดิน แผ่นดินที่ร้ากกกกกพร้อมน้ำตาที่ไหลพราก แล้วจูบแผ่นดินต่ออีก2-3ที วีอามองพี่ชายฝาแฝดตัวเองอย่างสมเพชสักพัก ร่างบางของเธอก็ทรุดลงกับพื้น อยากอ้วกเว้ย...อุ้ก...
"I POD ฉ้านนนนนนน มันหายไปไหน เพราะแกแท้ๆคาเบรียช! แล้วฉันจะฟังเพลงยังงายยยยยยย"
นีอาครวญครางขึ้นทันทีเมื่อรู้ว่าไอพ็อดของตัวเองนั้นตกหายไปอยู่ไหนไม่รู้
"โธ่ นีอาเดี๋ยวเราไปซื้อกันใหม่ก็ได้ พี่คาเบรียสทีหลังจะใช้รองเท้าบินก็บอกก่อนนะ"
ฉันจะได้ใช้ชูว์กี้(รองเท้าติดจรวด)รู้สึกดีกว่าตั้งเยอะ ไอ้ความสูงบ้า...
"นั่นสินะ เรารีบไปกันเถอะ อัลบั้มใหม่ของ 'Everything Stink' ออกวันนี้ด้วย ว้าวๆ"นัยน์ตาสีเทาของนีอาวาวไปด้วยความตื่นเต้น พร้อมกับกระโดดโล้ดเต้นไปมา ก่อนที่จะเดินไปจับมือของวีอา
วีอาพยักหน้ารับและยิ้มให้เล็กน้อย ทั้งคู่จับมือกันและออกวิ่งไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งคาเบรียสไว้ผู้เดียวจนกลายเป็น โดดเดี่ยวผู้น่ารัก แก่เกินไปอ่ะป่าวเนี่ยเฮีย
ฟังอะไรไร้สาระจริงคู่นี้ ชื่อวงโคตรได้แก่นสารเลย ทุกอย่างเหม็นโสมมเนี่ย ต้องอย่างฉันเซ่ อ่านหนังสือจนสมองจะระเบิด บู้ม!! ว่าแต่ไหงทิ้งตูไว้คนเดียวล่ะฟ่ะไอ้น้องเวรทั้ง 2 โอ้ๆฉันต้องไปร้านหนังสือนิ ฮ่าๆๆจะได้อ่านหนังสือที่รักแล้ว คาเบรียสคิดไปยิ้มไปอยู่คนเดียว มีความสุขโว้ย!!
"..."
ความเงียบเข้าครอบคลุมเมื่อเด็กหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาสีม่วงนึกบางอย่างที่ไม่น่าลืมได้ขึ้นมา ตังค์ล่ะ ตังค์ โธ่ ไมตูโง่อย่างนี้วะ ลืมขอน้อง หรือไอ้นีอาจะแกล้งเรา…คาเบรียสรีบวิ่งตามน้องทั้งสองไปเพื่อไถ่ตังค์ไปซื้อหนังสืออันมีประโยชน์ล้ำเลิศ แต่ในหัวคิดของนีอาแล้วหนังสือไม่ใช้สิ่งที่มีประโยชน์เล้ย กินก็ไม่ได้ อ่านไปไมไม่เข้าสมอง เซ็ง เครียด เล่นเกมส์ กินหนม
ณ.ร้าน Yo!Yo!What's up hell?
นัยน์ตาสีม่วงกำลังสอดส่องมองหาเจ้าเด็กแฝดสยองทั้งสอง ภายในร้านที่เต็มไปด้วยเสียงเพลง วัยรุ่น กลิ่นบุหรี่ ภายในร้านตกแต่งด้วยโปสเตอร์โฆษณาอัลบั้มของศิลปินต่างๆมากมาย มีโซฟา5-6ตัวสำหรับให้ลูกค้านั่ง คาเบรียชพยายามมองหาน้องตัวเอง ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็จะเห็นเด็กวัยรุ่นที่แต่งตัวแนวร็อค-พังค์-แร็บ พวกบ้าเจาะร่างกาย หูข้างหนึ่งเจาะไม่ต่ำกว่า10รูเห็นจะได้ นี่ฉันมีคนร่วมตระกูลที่ชอบมาสถานที่อย่างนี้ด้วยเหรอว่ะ
"พ่อหนุ่มรูปหล่อไปเที่ยวกับฉันไหมจ้ะ"หญิงสาวอายุราวๆ25ทักคาเบรียสดวงตาสีฟ้าของเธอนั้นพยายามยั่วยวน มือของเธอลูบไล้เสื้อของคาเบรียชไปมา เฮอะ พวกฮาลัท(โสเภณี)น่าเกลียดเป็นบ้า...
"ขอโทษนะครับผมตามหาคนอยู่ ไม่ทราบว่าเห็นเด็กแฝดสองคนผมสีแดงๆตัวเท่านี้ไหมครับ"คาเบรียสเอามือของเขาขึ้นมาไว้ระดับอกเพื่อแสดงถึงส่วนสูงของน้องตัวเอง
"อ้อ เด็กน้อยน่ารักสองคนนั้นเอง เพิ่งออกจากร้านไปตะกี๋นี้เอง"
เธอยังคงพยายามส่งยิ้มหวานให้คาเบรียสสนใจ คงยากน่าดูก็คาเบรียสมันเคยสนใจอะไรนอกจากหนังสือ กับสัตว์เลี้ยงพิสดารของเขา หรือคาเบรียสจะเป็นเกย์
"เหรอครับ ขอบคุณมากครับ เอ่อ ช่วยเก็บมือของคุณไปด้วยก่อนที่ผมจะตัดมือคุณทิ้งซะ"
สายตาของเขานั้นแสดงถึงความเหยียดหยามอย่างเห็นได้ชัด และเอาจริง เธอจึงรีบเก็บมือของเธอไว้ข้างตัว เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มฮาลัทสาวหม้ายสาวแก่สาวเหลือน้อยทั้งหลาย หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ...
ไอ้น้องตัวแสบเอ๊ย! หายไปในกลีบเมฆเลยนะ! คาเบรียชเสยผมสีรัตติกาลของตัวเองอย่างเซ็งในอารมณ์ เหงื่อเม็ดโป้งผุดขึ้นที่หน้าผากของเขา คาเบรียชพยายามวิ่งหาแฝดสยองทั้งสองแต่กลับไร้ซึ่งร่องรอย ราวกับเด็กตัวแสบทั้งสองถูกมนุษย์ต่างดาวลักพาตัวไปอยู่ที่ไหนซักแห่งหนึ่ง
"ใบสมัครนักเรียนทุนโรงเรียนซัลชีนเต้ คร้าบ ช้าหมดอดเข้ากันนะครับอย่าช้าคร้าบ"เสียงกล่าวราวกับหมดอะไรตายอยากในชีวิตดังมาจากหัวมุมถนนตึกหลังใหญ่ที่ตอนนี้มีเด็กๆลุมล้อมยื้อแย่งใบสมัครนักเรียนทุนกัน
เป็นที่รู้ๆกันว่าโรงเรียนซัลชีนเต้เป็นโรงเรียนศิลปะและเทคโนโลยีทุกแขนงที่ใหญ่ที่สุดในมิดเดิล(ประเทศจุดศูนย์รวมเชื้อชาติทุกย่างบนโลกนีโอจะถูกกล่าวขึ้นจากนี้และตลอดไปในเรื่อง)มีทั้งหมด7สาขาหน่วยการเรียน เป็นโรงเรียนที่เด็กวัยรุ่นทุกคนอยากจะเข้าเพราะคิดว่าเท่ห์(ซะงั้น)รับนักเรียนที่มีอายุตั้งแต่15ปีขึ้นไป ไม่ว่าคุณจะแก่แค่ไหนคุณก็สามารถเป็นเด็กเอ๊าะๆเฟรชชี่ปีหนึ่ง ทั้งๆที่หน้าตาอายุใกล้เข้าโลงเตรียมปิดฝาแล้วก็ตาม ยิ่งเข้าโรงเรียนนี้ได้จากการเป็นนักเรียนทุนยิ่งเท่ห์เข้าไปกันใหญ่ เพราะการเลือกนักเรียนทุนในแต่ละปีของโรงเรียนนี้เป็นการเลือกที่แปลกประหลาดและลึกลับสุดๆ หน้าที่สมัคร ทุกคนต่างมีความลังเลว่าจะสมัครดีไหม? ส่วนบางคนก็ส่งใบสมัครด้วยความมั่นใจบางคนก็ส่งแบบเล่นๆ หนึ่งในนั้นก็คือเด็กชายเด็กหญิงฝาแฝดผมสีโลหิตเด่นเป็นประกายอยู่ทามกลางคนนับร้อย ทั้งคู่ดูเหมือนจะไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นจุดเด่น
"อีก30นาทีจะสอบเหรอเนี่ย หวา~ข้อสอบจะเป็นยังไงน้าน่าสนุกจัง คิๆๆ"นีอาหัวเราะออกมาเล็กน้อย
"ก็คงจะง่ายแหละนะ เรามันอัจฉริยะนี่เนอะ"
วีอากล่าวออกมาขำๆ เหล่าคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างคิดว่าสองคนนี้เป็นพวกหลงตัวเองหากไม่รู้จักดีๆลึกๆแล้วสองคนนี้ไม่ได้เป็นพวกหลงตัวเองเลยสักนิดเดียว นีอาและวีอาเป็นลูกของนายคีฟา อาเรียส แคนเทียร์ นักประดิษฐ์อาวุธสงครามกับนางซันเบีย ฟรานซิสก้า นักตัดต่อพันธุกรรม มันก็ไม่แปลกหรอกที่จะมีลูกออกมาอัจฉริยะ คนที่รู้ว่าสองคนนี้อัจฉริยะเตะมาเกิดคือ คาเบรียสพี่ชายคนโตประจำบ้านแคนเทียร์
"นีอาแกอยู่นี่เองเรอะ ฉันตามหาแกแทบแย่!"คาเบรียสเดินแวกว่ายผู้คนเข้าไปหาเจ้าน้องตัวแสบ
"อ้าว คาเบรียสนายไม่ลองสอบเข้าซัลชีนเต้ดูมั่งเหรอ น่าสนุกดีออก"
ซัลชีนเต้?โรงเรียนชื่อดัง?เอ๊ะ...คาเบรียสเงยหน้าขึ้นไปดูป้ายโฆษนาโรงเรียนขนาดมโหฬารก็ต้องตกใจ จริงสิ วันนี้สอบทุนนี่นา
คาเบรียสวิ่งตรงไปหยิบใบสมัครและกรอกเสร็จภายใน5วินาที เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
"มาต่อจากเมื่อกี้ แก..."
"ว้าย ตัวเองอ่ะ ตรงนี้ไม่โจงแจ้งไปหน่อยเหรอ บ้า!"นีอาทำท่าทำทางเหมือนเด็กผู้หญิงเล่นเอาผู้ชายแถวนั้นใจกระตุกสั่นไหวไปตามๆกัน
"นีอา!แกอย่ามาต๊องแถวนี้นะ แกแกล้งไม่ให้เงินฉันใช่ไหม!"
"ต๊ายตาย ทำไมคนนิสัยดีอย่างนีอา อาเรียส แคนเทียร์คนนี้ต้องไปทำเรื่องแบบนั้นด้วยหนอ"นีอายิ้มอย่างผู้ใส่ซื่อ
ชั่วได้ใจจริงน้องฉัน คาเบรียสถอนหายใจยาวเพื่อระงับสติอารมณ์ไว้
"ก็แกน่ะรีบวิ่งไปโดยที่ยังไม่ได้ให้เงินฉันน่ะสิ!!"
"ความผิดฉันเหรอ?นายไม่ขอเองนิ จริงไหมเวียร์"
"ใช่ค่ะ พี่คาเบรียสไม่ยอมขอเงินเองนิคะ ไม่ใช่ความผิดพวกหนู"
อึ้ก...ฉันกำลังโดนลุมเหรอเนี่ย?
ทั้งสามต่างเงียบไป จนเสียงประกาศเรียกให้เข้าห้องสอบ ทั้งสามก้าวเข้าไปในห้องสอบด้วยความมั่นใจ เด็กหญิงเด็กชายรุ่นราวคราวเดียวกันอีกประมาณ10กว่าคนเดินเข้าไปในห้องสอบ คนสอบน้อยกว่าที่คิดแฮะ
หนึ่งในคือเด็กหนุ่มเจ้านัยน์ตาสีซากุระทาขอบตาให้ดูดำๆตามแบบพังค์ ผมสีดำรัตติกาลไฮไลท์สีขาวถูกซอยรากไทรอย่างยุ่งๆ ร่างสูงระหงที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องแต่งกายแนวพังค์สีดำ ก้าวเข้าไปในห้องสอบด้วยท่าทีสบายๆ ใบหน้าที่สวยยิ่งกว่าผู้หญิงนั้นทำให้คนเหลียวมองด้วยความอิจฉาและชื่นชม ปากบางสีเชอรี่ตัดกับผิวขาวอมชมพูนิดๆที่ถูกเจาะเชื่อมต่อกับต่างหูไม้กางเขนกลับหัว(แสดงถึงว่าเขาไม่นับถือศาสนา)สีเงินที่หูข้างเดียวกันถูกเจาะประมาณ3-4รู ยิ้มออกเล็กน้อยเมื่อเห็นคนขี้แกล้งคนหนึ่งเข้าที่กำลังยิ้มอย่างสนุกสนานให้กับแฝดตัวเอง เขาพึมพำชื่อนั้นออกมาเบาๆ
"นีอา อาเรียส แคนเทียร์ นายหนีฉันไม่ได้หรอก หึ..."
...............................................................................................................…..
Character Profile
1.นีอา อาเรียส แคนเทียร์(Neal Alias Cantear)
วันเกิด-13/10/M.D.ที่153
อายุ-15
ส่วนสูง-168 ซ.ม.(เตี้ยได้ใจจัง)
น้ำหนัก-49 ก.ก.(ผ้อม ผอม)
สิ่งที่ชอบ-แกล้งคาเบรียส มีความสุขกับการทำเมนูเปิบพิศดารกับสัตว์เลี้ยงของคาเบรียส ทุกๆอย่างที่ไม่เกี่ยวกับหนังสือ(ยกเว้นหนังสือการ์ตูน)
สิ่งที่ไม่ชอบ-ความสูง!หนังสือ ความเครียด ทุกๆอย่างที่ไม่สนุก ผี(นีอาจ๊ะ ไอเลิฟอยู่ จุ๊ฟส์ๆ^3^มาให้คิลจุ๊บที)
อาชีพ-นักเรียน นายแบบและนางแบบในบางครั้ง(อิๆๆ>.<น่ารักจัง เกิดความลำเอียงขึ้นมาทันใด?)
นิสัย-เด็กขี้แกล้ง ปากเสีย ร่าเริง ชอบทำตัวให้ดูแมนๆ(แต่ผู้หญิงกลับมองท่าทีอย่างนั้นว่าน่ารัก)
ลักษณะหน้าตา-ตากลมโตสีเทาที่ได้มาจากพ่อ ผมซอยรากไทรสีแดงเข้มที่ได้มาจากแม่ ผิวขาวอมชมพูนิดๆ ปากบางสีชมพูเกือบจะสีแดง จมูกโด่งพองาม หน้าหวานๆเหมือนผู้หญิง(-YY-เลือดกำเดาไหล คนอะไรจะน่ารักได้ปานนี้ 555+)
ความคิดเห็น