เบอร์เด็ดเบ็ดเสร็จรัก

ลำดับตอนที่ #1 : โทรผิด ไปโผล่เบอร์ไคเนี่ย !!!

แฮ่มๆๆๆๆๆๆ สวีดัด เพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่อง 'เบอร์เด็ดเบ็ดเสร็จรัก'

พอท่านอ่านตอนนี้จบ ช่วยกรุนา กลับไปหน้าหลักของเรื่องนี้ แล้วเลื่อนลงไปข้าง

ล่างแล้วก้อคอมเม้น สนุกไม่สนุก มีอะไรให้แก้ไขก้อบอกด้วยนะ พอคอมเม้นเส็ด

ก้อกลับมาที่หน้าหลักใหม่แล้วก้อเลื่อนขึ้นมา แล้วก้อ ช่วยโหวต ด้วยนะ 1

คะแนนก้อ ยังดี


     _________________________________________________________




"Love....I need somebody
Love....อยากขอสักคนเพื่อ...
Love.....ให้หัวใจไม่ว่างงาน
มีคนให้รักกัน มีคืนวันที่ดีด้วย....
Love....I need somebody
Love....อยากขอสักคนเพื่อ...
Love.....ให้หัวใจได้รักใคร
มีบางคนที่แคร์ คนที่มีรักแท้คือใคร"

เสียงดีๆแบบนี้ไม่มีใครที่ไหน มีอยู่คนเดียวก้อคือฉัน หรือ ลูกน้ำ หวีผมตัวเองพร้อมร้องเพลง I need somebody ของ บี้ The star
ฉันจ้องตัวเองในกระจกตาแป๋วแว๋ว จะว่าไปน่าตาฉันก้อเข้าขั้นน่ารักเลยนะเนี่ย

ผมสีดำขลับยาวถึงกลางหลัง ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม ผิวสีขาวอมชมพู
สูง170 น้ำหนัก 43 กก. สัดส่วนคงไม่ต้องบอกหรอกเนอะ ^^ น่ารักใช่เล่นเลยนะเรา
( มันคิดไปเอง หลงตัวเองที่หนึ่งในจักรยานเอ๊ย จักรวาล : ผู้แต่ง ) ฉันอยู่ ม. 3 โรงเรียนสาธิตเกษตร

ว่าแต่ว่างๆแบบนี้โทรไปหาคิม แฟนของฉันเองแหละ หล่อใช่เล่นเลยนะ 
ผมสีน้ำตาลเข้มระถึงต้นคอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มประดุจเหยี่ยว ริมผีปางบางราวกับผู้หญิง ผิวขาวจั๋ว เนียนอีกต่างหาก สูง 175 หนัก 50 กก.( เคยไปจับอะไรของเค้าหรอวะ ผู้แต่งคิดไปไกลแล้ว หึหึ <<หัวเราะอย่างหื่นกาม>> : ผู้แต่งเองอะ ) คิมอะอยู่ม.5 โรงเรียนสาธิตเกษตร โรงเรียนเดียวกับฉัน


"ตรูดด ตรูดด ตรูดด" เสียงอะไรวะ น่าเกียดฉิบโป้ง เอ๋ ทำไมไม่รับหละเนี่ย อ่อ เสียงรอสาย เอาเหอะ คงไม่ว่างมั้ง ฉันจึงนั่งอ่านการ์ตูนเล่น จนเกือบหลับ กำลังเคลิ้มๆ

" ไม่มีเทอให้น่ารำคานเหมือนเก่า มีเพียงแต่ความว่างป่าว แล้วทำไมน้ำตาต้องไหล ไม่ขอให้เทอหายโกดแต่ช่วยกลับมาหน่อยได้ไหม พึ่งเข้าใจ ช้านรักเทอ "
 ริงโทนเพลงเทอน่ารำคานของแบล๊กวานิลาดังขึ้น ไคบังอาจโทรมารบกวนเวลานอนของลูกน้ำคนนี้เนี่ยยย

"ฮัลโหล แกเป็นไค โทรมาทำไม รู้ไหมฉันนอนอยู่ ถ้ามีอะไรก้อรีบๆพูดมา ง่วงโว้ย"
ฉันรัวคำพูดเป็นเพลงใส่คนที่โทรมา ทั้งๆที่ยังไม่รุว่าเป็นไค

"นี่แม่คุน เธอเป็นคนโทรมาหาฉันเองนะ ฉันต้องถามมากกว่าว่าเธอมีอะไรถึงได้โทรมาเนี่ย ฉันนอนอยู่เหมือนกัน แล้วยังมาด่าฉอดๆๆๆแบบนี้ บ้ารึไง ไม่เปิดโอกาสให้คนโทรมาพูดบ้างเลย" ว่าแต่คนอื่นนะแก พูดทีนี่ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย เป็นกลอนเลยนะแก บ้า

"นายก้อเหมือนกันนั่นแหละ แล้วฉันเคยโทรไปหานายตั้งแต่เมื่อไหร่ นายมั่วป่าว" ฉันถามมัน ก้อจิงนี่น่า ฉันยังไม่ได้โทรไปหาไค ก้อมีแต่คิมอะ แต่ไม่รับ หรือว่าฉันโทรผิดเนี่ย ไม่ใช่หรอกน่า

"ก้อเมื่อ 15 นาทีที่แล้วอะ เบอร์เธอนี่แหละที่โทรมา" เอ๋ งั้นฉันต้องเช็กก่อนๆ

"แปปนะ" ฉันพูดแต่ได้ยินเสียงไอ้บ้านั่นพูดด่าฉันสารพัด - - แต่ก้อไม่ได้สนใจอะไร ฉันเช็กเบอร์ที่โทรออก เอ๊ะ ไม่ใช่เบอร์คิมนี่ นี่ฉันโทรผิดๆจิงๆหรอ

"นี่ยัยเซ่อ ตอบเส่ ยัยเซ่อ ยัยโก๊ะ ยัยบ๊อง ยัยมั่ว อย่าหนีเส่ เฮ้ยๆๆๆ" - - ด่าตูทีเป็นชุดเลยนะ   

" เออ ด่าทีเป็นชุดเลยนะ ฉันโทรผิดเองแหละ ขอโทด พอรึยัง" ฉันพูดแบบเน้นเสียงตรงคำว่า ขอโทด

"นี่ถ้าไม่อยากขอโทดก้อไม่ต้องหรอก ว่าแต่ เธอชื่ออะไรอะ" เชอะ ไม่อยากขอ
โทดหรอก แต่เปนผู้ดีพอ

"จะรู้ไปทำไมยะ มันไม่ได้เกี่ยวกับการที่ฉันโทรผิดนะ " จะรู้ไปทำไม ไม่เกี่ยวนี่

"เอาเหอะน่า ชื่ออะไร บอกมา" อย่าตะคอกเด่

"ชื่อ ลูกน้ำ มีอะไร" ฉันตอบไป เชอะ คนอย่างลูกน้ำอะ ไม่ยอมหรอกยะ

"หรอ ฉันชื่อ เคนนะ "  ไคอยากรุไม่ทราบ แต่ชื่อคล้ายๆคิมเลยนะเนี่ย

"อืม"

"อ้าว ฉันต้องไปแล้วแหละ ไปแล้วนะ ว่างๆจะโทรหานะจ๊ะ จุ๊บๆ My love" ยี้ จุ๊บๆ แล้วไคเป็น My love ของนายยะ

"นี่ไคเป..... ตรูดๆๆๆๆๆ" วะ วางสายไปเฉยเลย - -^^^^^^ โทรไปหาคิมดีกว่าๆๆๆ

"ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด ฮัลโหล หวัดดีคับ คิมพูดคับ" อ๊ายย นี่แหละ คิมสุดหล่อของฉ้านนนนนไม่ใช่ไอ้เคนบ้าบอนั่น

"ฮัลโหล คิมหรอ เราลูกน้ำนะ" ฉันทักอย่างเป็นกันเอง

"อ้าว ลูกน้ำหรอ มีอะไรป่าว"โทรไปต้องมีอะไรด้วยหรอเนี่ย ก้อคนมันคิดถึงนี่

"ไม่มีอะไรก้อโทรมาไม่ได้หรอ" ฉันพูดหงอยๆ

"ป่าวหรอก ไม่ใช่ไม่มีอะไรก้อโทรมาไม่ได้หรอก แต่ว่าคิมคิดถึงน้ำจังเลยอะ ปิดเทอมนี้เราไม่ได้เจอกันเลยเนอะ" อิอิ คิมของช้านนนนนน

"นั่นสิ พรุ่งนี้ออกไปเจอกันที่ เซนทั่น ดีปะ" อยากเจอมากกกกกเลย

"พรุ่งนี้หรอ เอ่อ คือว่า..." เฮ้อ ไม่ว่างแหงเลย

"ไม่เปนไรๆ ไว้วันอื่นก้อได้ งั้นแค่นี้นะ บาย......ตึ๊ด " คนมันก้อน้อยใจเปนนะเว่ย

"ไม่มีเทอให้น่ารำคานเหมือนเก่า มีเพียงแต่ความว่างป่าว ตึ๊ด..." ฉันกดรับสาย  

"ฮัลโหล หวัดดีฮะ ลูกน้ำพูด " ฉันรับสายแบบนี้ตลอดแหละ ( ไม่จิง ทีกับเรานะยังด่าฉอดๆๆๆๆเลยอะ : เคนสุดหล่อ )

"น้ำหรอ คิมนะ คือพรุ่งนี้คิมไม่ว่างจิงๆอะ ขอโทดนะ" เฮ้อ มันก้อต้องเข้าใจอะนะ คิมอาจจะไม่ว่างจิงๆก้อได้

"อืม ไม่เปนไร ไว้วันอื่นก้อได้ไง แค่นี้นะ บาย ตึ๊ด" เฮ้อ ยังไงมันก้อน้อยใจอยู่ดีอะแหละ  ว่าแต่ เซฟเบอร์ไอ้เคนอะไรนั่นไว้หน่อยละกัน เอ๊ะ ทำไมเราต้องเซฟหละ ช่างเหอะ เซฟไว้ก้อไม่เหนเปนไรเลย

"ไม่มีเทอให้น่ารำคานเหมือนเก่า มีเพียงแต่ความว่าง.... ตึ๊ด" ทำไมวันนี้มีแต่คนโทรมาวะ

"โหล  ดี  ลูกน้ำพูด " ฉันรับแบบห้วนๆ

"ฮัลโหล น้ำหรอ เราตาลนะ พรุ่งนี้ไปเซนทั่นกันเอาปะ เซงๆด้วย" อ่อ ตาลเพื่อนของฉันเอง ตาลอะเป็นผู้หญิงที่สวยเอาการเลยแหละ พอๆกับฉันเลย
(  คิดไปเองอีกแล้ว:คนแต่งอะ)  ผทสีน้ำตาลอ่อน ตากลมโตสีน้ำตาล ผิวสีขาว
สูง 170 เท่าฉันเลย หนัก 41 โรงเรียนสาธิตเกษตร โรงเรียนเดียวกับฉันนั่นแหละ


"อื้ม ได้สิ กี่โมงหละ " ฉันตอบแล้วถามตาลในประโยคหลัง

"ซัก 10.30 ละกัน" 10โมงครึ่งหรอ ได้ๆ ตื่นแล้วๆ ( ปกติมันตื่นกี่โมงเนี่ย : ผู้แต่งอะ )

"อื้อ ได้ "

"งั้นแค่นี้นะยะ มัน เปลือง บาย ....ตึ๊ด" - -  นี่ที่มันคบมามีแค่เงินหรอเนี่ย เอาเหอะ
 
แล้วต่อจากนั่นฉันก้อหาไรทำไปเรื่อยๆ จนดึก