Fic yuukoku no moriarty - คนของมอริอาร์ตี้

"โฮมส์ ผมจะทำยังไงดี" 

"หือ" 

มือเรียวลูบใบหน้างดงามของตน ที่มีคนตัวเล็กเชยชมนักหนาว่าดูดีอย่างกังวล "ผมอยากกักขังรันไว้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน..." 

"........" นักสืบหนุ่มสำลักนํ้าชา ขนลุกวืด

"ผมไม่อยากเห็นตัวผู้หน้าไหนได้จ้องรันของผม ไม่อยากไปเห็นเขามีสัมพันธไมตรี​กับใคร อยากเห็นเขายิ้มให้ผม ชื่นชมผมคนเดียว" 

เชอร์ล็อค​ โฮมส์ ผู้โด่งดังแทบอยากโดดรถไฟหนีจากดวงตาขลุกมัวของคนตรงข้าม 

"หรือผมจะต้องหากุญแจมือมาไว้นะ-?"

"ไม่ได้ดิเฮ้ย!" 

"เอ๊ะ" 

............. 

คนอ่อนแอและเปราะบาง​ คล้ายแก้วที่พร้อมจะแตกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน​เอนกายพิงโซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน ดวงตาสีแดงกํ่าช้อนมองเจ้าของมือนุ่มที่จับคางของตนไว้แผ่วเบา เหมือนพยายามทนุถนอม​รูปลักษณ์​ของแก้วใบนี้ไว้

"คุณทำแบบนี้ไปทำไม" 

"เพราะผมอยากเห็นพี่มีความสุข"

เป็นคำง่ายๆ... ที่ฆาตรกรอย่างเขาไม่สามารถทำได้

...................... 

มือแกร่งเผลอออกแรงบีบแน่น จนเจ้าของแขนสะดุ้งตัวโยน 

"ถ้ารันตาย พี่จะตามไปถึงนรก ถ้าใครมันฆ่ารัน พี่จะลงโทษมันอย่างสาสม" 

"เข้าใจใช่มั้ย ว่าเราจะต้องไม่เป็นอะไรเด็ดขาด?"

"อะ อื้ม" เพื่อความปลอดภัยของคนที่จะฆ่าเขาล่ะนะ อาเมน ฮือ

_ _ _ _ _ _  _ _ _ 

ยินดีที่ได้พบทุกคนนะคะ ขอบคุณสำหรับการเข้ามาเยี่ยมชมนิยายเรื่องนี้นะคะ ดีใจมากๆๆค่ะ

TW : เลือด, มีการกระทำและการใช้ถ้อยคำแสดงความเกลียดชัง​และดูถูก ลดทอนคุณค่าความเป็นมนุษย์ของอีกฝ่าย, ความตาย,  ฯลฯ 

จะทยอยมาเพิ่มนะคะ><

การอัป : เนื่องจากเรามีแพลนเรียน พรีดีกรี (เก็บหน่อยกิจป.ตรีระหว่างเรียนม.ปลาย)​ เลยน่าจะยุ่งมากกกกกแน่ค่ะ แถมเป็นพวกขี้เกียจๆอยู่ด้วย อาจจะ2-3อาทิตย์​ต่อตอนเลยค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ

_ _ _  __ _ ขอบคุณ​สำหรับการติดตามนะคะ ขอให้มีความสุข​กับนิยายเรื่องนี้นะคะ_ _ _ _

เราค่อนข้างอ่อนไหว กรณีคนไม่ถูกใจขอรบกวนกดออกนะคะ ได้โปรด