>!^ รักวุ่นๆชุลมุนหัวใจ!^<

ลำดับตอนที่ #1 : กรี๊ดดดดดดดดดด........ นายจะทำไรฉันห๊า!!!!!!!!!!!

¯  ติ๊ด   ตะลิด   ติ๊ดฉึ่ง  ติ๊ดฉึ่ง  ¯

“ ฮาโหยวว วิ พูดค๊า”

“ ว่าไงฮึ ยัยตัวแสบ ตื่นได้แล้วนะ”

“โธ่ พ่อขา เพิ่งจะ 6 โมง เองนะค่ะ จะรีบไปไหน จะรีบไหนหาพ่ออออ”

“ ปะโถ่เอ้ย ไอลูกรัก พ่อกำลังจะเข้าประชุม ตื่นแล้วตั้งใจฟังพ่อ พ่ออยากให้แกไปช่วยเป็นแทนเลขาให้ลูกชายลุงอนลแทนเลขาเก่าที่ลาคลอด ที่บริษัท แดนเวอร์อาคิลิก ของลุงเขานั่นแหละ เก็ทแล้วใช่ไหม จบ แค่นี้แหละ”

“ เก็ทค่ะ นอนต่อละพ่อ ประชุมดีๆละ ระวังยอดตกฮวบ!! ^^ ”

“ปากหนอปากไอลูกคนนี้ - - ‘ แค่นี้ละพูดกับแกแล้วเดี๋ยวคิดมาก ฮ่าๆ”

6.30 น ..

“ ฮ้าวววว”

       เช้าอันแสนสดใส แต่เรื่องราวต่อไปกลับเศร้าหมองซะนี่ เลขาเหรอมีหวังตายแหงๆ ฉันจะเท้าความยามสาวความยืดให้ฟัง เมื่อ 2-3ปีที่แล้วนะฉันเคยเป็นเลขาให้กับพี่ชายสุดแสบที่อังกฤษ ผลปรากฏว่า ฉันดันเผลอ(เผลอนะค่ะเผลอ)ไปทะเลาะกับลูกค้าคนสำคัญ ด้วยประการเช่นนี้ฉันเลยโดนถีบกลับสู่บ้านเกิดเมืองนอน  ^-^

“ เป็ดอาบน้ำในคลอง ฟู่ๆ เป็ดอาบน้ำในหนอง ฟี่ๆ เป็ดอาบน้ำในโคม ฮ๋าๆ”

      เอ๋!! วันนี้จะใส่ชุดอะไรดีละเนี่ย เป็นเลขาก็ต้องใส่กระโปรง ไอ้หย๋า คิดแล้วจึ๊กกะดึ๋ยชะมัดเลย ทุกทีใส่แต่กางเกง เอ้า เอาก็เอาวะ รับปากไปแล้วนี่ ว้าว!! พอใส่กระโปรงไม่น่าเชื่อว่าจะสวยขนาดนี้ โอ้วจอร์ช (หลงตัวเองนื๊ดนึง ^^) โอ้แม่เจ้า ตายแล้ว ฉัน 7.30 น.!!ไปไม่ทันมีหวังซวย

 ณ บริษัท แดนเวอร์อาคิลิก

“ว๊าย!! เกือบสายไปแล้วไหมหล่ะ”

ติ๊งหน่อง!!

   ว้าว!! ชั้น 7 นี้สวยเป็นบ้าเลย เห็นวิวเมืองกรุงได้ชัดเจน แถมเฟอร์นิเจอร์เนื้อไม้อย่างดีอีกต่างหาก เฟอร์นิเจอร์ต่างๆล้วนเป็นสีโทนอ่อน รับกับแสงสว่างจากหลอดไฟดวงเล็กที่ติดอยู่ทั่วอาคารได้อย่างดี ชั้นนี้เป็นชั้นที่ค่อนข้างเงียบ สงบสบายดี

“ สวัสดีค่ะ ดิฉันมาพบคุณอนลค่ะ”

“สักครู่นะค่ะ”

“เชิญค่ะ คุณอนลรอคุณอยู่แล้วค่ะ”

แอ๊ด~!

“สวัสดีค่ะ คุณลุง”

“สวัสดีๆ หนูวิมานั่งก่อนเร็วลูก” คูณลุงอนลเป็นเพื่อนของคุณพ่อฉันเองหล่ะ คุณลุงเป็นคนใจดีมากๆๆเลย สมัยก่อนคุณลุงชอบซื้อขนมมาฝากฉันบ่อยๆด้วย

“ขอบคุณค่ะคุณลุง ว่าแต่คุณลุงจะให้หนูเป็นเลขาใครหรอค่ะ”

“พ่อหนูคงไม่ได้บอกรายละเอียดซินะ คือ เลขาของลูกชายลุงนะ เขาลาคลอด ลุงก็เลยอยากให้หนูมาช่วยทำแทนก่อนนะจ๊ะ”

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

“สวัสดีครับ คุณพ่อ”

“นั่นไง มาพอดีเลย เจ้านายหนูน่ะ”

“นี่เหรอพ่อ ลูกสาวเพื่อนพ่อที่จะมาเป็นเลขาน่ะ เหอะ หน้าตาอวดดีชะมัด”

“นี่คุณ!! พูดให้มันดีๆหน่อยสิ คนเจอหน้ากันครั้งแรกเขาทักทายกันอย่างนี้เหรอค่ะ ไม่ทราบว่าภาษาที่คนพูดอยู่นั้นเป็นภาษาคนรึเปล่า แต่ถ้าภาษาคนเขาไม่ได้ทักทายกันอย่างนี้นะค่ะ”

“ หนอย!! ยัยตัวแสบ เธอหาว่าฉันเป็นหมารึไง จะไม่อวดดีไปหน่อยเหรอ”

“ประทานโทษนะค่ะ ดิฉันพูดลอยๆ แถมยังไม่มีคำว่าหมาซักคำ แต่ถ้าคุณคิดอย่างนั้น ดิฉันก็จะน้อมรับความคิดคุณไปพิจารณาค่ะ”

“หยุดก่อนเลยทั้งคู่ ยังไม่ทันรู้จักกันก็จะเปิดศึกกันเสียแล้ว กิตแกก็ไปว่าน้องเขา น้องอุตส่าห์ช่วยมาเป็นเลขาแทนที่นาถนะ”

“ผมไม่ได้ขอร้องนะพ่อ พ่อต่างหากที่หาให้ผมเอง”

“หยุดไปเลยแกน่ะ แล้วพาน้องไปทำงานได้แล้ว”

       แหม!! ช่างเป็นการทำงานที่แสนจะรื่นรมย์อะไรเช่นนี้เนี่ย ได้บริหารปากแต่เช้านี่มันวิเศษณ์ที่สุดเลย มีประธานอย่างนี้การทำงานค่อยมีชีวิตชีวาหน่อย

“ เอ้า!! นี่โต๊ะเธอ แล้วก็ช่วยชงกาแฟเข้าไปให้ฉันด้วย”

“ รับทราบค่ะท่านประธาน”

      ชงกาแฟ ชงกาแฟ ชงแล้วใส่น้ำตาล ฮี่ๆ ^O^ ฉฮันชักจะคิดไรดีๆออกแล้วสิ นี่แน่ะอวดดีนักเหรอ น้ำตาลน่ะสำหรับนายไม่ต้องหรอกมั้ง มันหวานเกินไป สำหรับนายนะเกลือคงพอดี  นี่แน่ะ อวดดีเหรอ เอาไปเลย 2 ช้อน ฮ่าๆ

“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

“เข้ามาได้”

“กาแฟได้แล้... อ๊ายยยยยยยยยย!!!!!!!!!”

โครม!!!!!!!!!

“ขอโทษค่ะ ขอโทษนะค่ะ วิไม่ได้ตั้งใจค่ะ”

“โอ๊ย!!!! ร้อนชะมัด นี่เธอนะเดินภาษาอะไร มาวันแรกก็สร้างเรื่องซะแล้ว เอ้า ยืนบื้อทำไมไปหาผ้ามาสิ ตัวฉันเหนียวหมดแล้วเนี่ย”

          ชิชะ แผนกลับตาลปัตร จากที่ฉันจะดูคนสำลักกาแฟ ดันหกซะงั้น เพราะร้องเท้านี่แท้ๆ แผนฉันเลยพังไม่เป็นท่า แต่ดูๆไปก็ขำนะ ตานั่นนะแถบจะแยกเขี้ยวปีศาจออกมาเลยหล่ะ ดีหล่ะรู้จัก วิภา คนนี้น้อยไปซะแล้ว เรื่องมันไม่จบแค่นี้หรอกนะ เรายังมีอะไรสนุกๆรออยู่อีกมากมาย ฮ่าๆๆ

แอ๊ด~!

“ผ้าขนหนูได้แล้... กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!”

“เธอจะร้องทำไมฮะยัยบ้า”

“ก็ .... ก็ คุณ ถอดเสื้...อ”

“ปะโถ่เว้ย!!!! ฉันก็แค่จะเช็ดตัว คิดว่าฉันจะถอดเสื้อรอทำอะไรเธอรึไงห๊ะ!!!!”

“ต่อให้คุณมายืนโชว์ต่อหน้าฉันก็ไม่กลัวหรอก อย่างคุณก็ทำได้แค่นี้แหละ”

“รู้สึกว่าเธอจะดูถูกฉันมากไปแล้วนะสาวน้อย เธออย่าลืมสิว่าฉันเป็นผู้ชาย” ดูจากตาหมอนั่นแล้ว เหมือนมันจะเอาจริงนะเนี่ย ตายแล้วปากหนอปาก ฉันยังไม่อยากเสียเวอร์จิ้นนะย๊ะ

“คุณ!!!!จะทำไรนะ!!!!”

“ก็ทำอย่างที่เธอท้าฉันไว้ไงละสาวน้อย!!!”

“สาวน้อยบ้าบออะไร!!!! อย่าเข้ามานะ!!!”

“ถ้าเข้าไปแล้วจะทำไมเหรอจ๊ะ”

“ถ้านายเข้ามา!! ฉันจะ.. ฉันจะ จะ”

“จะอะไรเหรอสาวน้อย”

“ฉันจะกรี๊ดให้คนช่วยนะสิ”

“ก็เอาสิ”

หมับ!!!~!!

“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

                                                      *******************************

แต่งเป็นเรื่องแรกยังไงก็ฝากเม้น + ติชม +โหวตด้วยนะจ๊า