คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 06 – The Emperor's Queen
Chapter 06 – The
Emperor's Queen
หลังจากที่กลับจากพระราชวังได้สามวันเศษ
เทนทาเนียพร้อมด้วยสหายสนิทรูปงามอย่างยูทารอธและเพื่อนสาวอย่างเจนิซก็เดินทางเข้าไปในตัวเมืองเพื่อเดินเที่ยวและผ่อนคลาย
เจนิซเข้าขากับยูทารอธได้อย่างไม่น่าเชื่อ
อาจจะเพราะนิสัยที่เข้ากับคนง่ายของเพื่อนชายผมแดง
และความเป็นคนตรงๆไม่อ้อมค้อมของเจนิซ เอาจริงๆ
ทั้งคู่ก็มีนิสัยที่คล้ายกันอยู่หลายส่วน
“ถามจริง
เจ้าจะซื้อชุดนี้จริงๆเหรอเนีย” ยูทารอธมองไปยังชุดกระโปรงยาวสีแดงสดในมือเธอด้วยสายตาอ่านยาก
คงเพราะปกติเธอจะสวมชุดสีทึบๆมากกว่าสีฉูดฉาด
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขามองเธอเหมือนเห็นของแปลก
เทนทาเนียเชิดหน้าขึ้น
“เจ้าไม่รู้หรือว่าในบางประเทศสีแดงเป็นสีโชคดี
ช่วงนี้ข้าดวงซวยมากมายพอแล้ว ควรทำบุญตักบาตรไม่ก็หาอะไรมาแก้ความซวยหน่อยสิ”
เจนิซที่ฟังเงียบๆมาตั้งแต่เมื่อครู่ขมวดคิ้วเป็นปม
“อะไรคือตักบาตร”
“ช่างเรื่องนั้นก่อน! เจ้าช่วยคิดหน่อยสิว่าเครื่องรางนำโชคไหนที่ได้ผล
หรือมีวิหารไหนที่ศักดิ์สิทธิ์บ้างมั้ย ข้าต้องเพิ่มโชคของตัวเอง!”
“ได้รับการโปรดปรานจากองค์จักรพรรดิ
ถ้าเป็นคนอื่นคงกรี๊ดลั่นคฤหาสน์ ไปวิหารเพื่อแก้บนกันยกใหญ่แล้ว” เจนิซว่า
ก่อนหันมามองเพื่อนสาวตระกูลวินเทอร์ฮาร์ทด้วยหางตา “แต่เจ้านี่อะไร
ดันมองว่าเป็นเรื่องซวยซะงั้น ไม่แปลกกว่าใครเขาไปหน่อยเหรอ”
เทนทาเนียแขวนชุดกระโปรงไว้ที่เดิม
มันเป็นชุดที่เธอสั่งตัดเป็นพิเศษ ในยามนี้ก็เหลือเพียงจ่ายเงินเท่านั้น
กายเล็กเท้าสะเอวมองสหายทั้งสองด้วยสีหน้าจริงจัง
“งั้นเจ้าลองคิดตามข้า
สมมติว่าองค์จักรพรรดิอาจจะมีน้องชายต่างมารดาลับๆอยู่คนหนึ่ง และเขาก็มาหลงรักข้า
ชิงบัลลังก์จักรพรรดิและทำให้ข้ากลายเป็นจักรพรรดินี
แต่วันดีคืนดีก็มีหญิงบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ปรากฏตัวขึ้นให้เขาหลงรัก
แล้วเขาก็สั่งประหารครอบครัวข้ากับข้า เอาล่ะ
ไหนบอกสิว่าการเป็นผู้หญิงของจักรพรรดิมันดียังไง”
ยูทารอธหันมาสบตากับเธอแทบจะในทันที
“พอก่อนคนสวย
เรื่องที่เจ้าพูดมันจะเป็นไปได้ยังไงก่อน เอางี้ ใครมันจะไปกล้าชิงบัลลังก์จากจักรพรรดิที่โคตรสมบูรณ์แบบอย่างดาริอัสไม่ทราบ”
เจเรเมียในนิยายไง..
“อีกอย่าง
แค่ฝ่าบาทชอบมองเจ้า เขาอาจจะแค่ชมว่าเจ้าสวย ไม่ใช่อยากได้มาเป็นสนมก็ได้
คิดในแง่ดีหน่อย” เจนิซเสริม เทนทาเนียพยักหน้ารับคำพูดของเพื่อนทั้งสอง
หากแต่สีหน้ายังคงไม่คลายความกังวลใจแต่อย่างใด
ยูทารอธและเจนิซสบตากันราวกับกำลังปรึกษากันด้วยโทรจิตอะไรแบบนั้น (เว่อร์
โทรจิตมันมีที่ไหน)
เจนิซฉีกยิ้มกว้างก่อนคล้องแขนเพื่อนซี้อย่างสนิทสนม
“งั้นเพื่อความสบายใจ เจ้าซื้อชุดนั้นก็ได้
แล้วข้ากับยูทารอธจะพาไปวิหารเพื่อขอพรขอโชค ดีมั้ย?”
เทนทาเนียมองเพื่อนสาว
ก่อนหันไปมองหน้าบุตรชายคนโตตระกูลเรดคลิฟที่พยักหน้ารับคำกล่าวนั้น
ในที่สุดเธอก็ยิ้มออก
“อื้อ!”
ใครหลายคนอาจจะคิดว่าเตนล์ในร่างเทนทาเนียต้องทำให้เทนทาเนียกลายเป็นผู้หญิงเท่ๆ
ขรึมๆ เย็นชา เลือดเย็น จับดาบฆ่าฟันนู่นนี่ แต่..เฮ้
เตนล์เป็นคนปกติธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้เก่งกาจมาจากไหน
ไม่ใช่พวกนางเอกในนิยายที่เป็นนักฆ่าหรือสายลับที่ตายแล้วมาเกิดใหม่ในต่างโลก
ที่เรียนดาบ ธนู หรือเวทมนต์ชั้นสูง ทั้งหมดนั่นเป็นเพราะเตนล์ชอบ เตนล์อยากลอง
เพราะแบบนั้นเขาในร่างเทนทาเนียจึงทำมัน
ซึ่งก็โชคดีนักที่ผลมันออกมาดีกว่าที่คาดเอาไว้
แม้อยู่ในร่างเทนทาเนีย
แต่เตนล์ก็ยังเป็นเตนล์ คนที่รักสนุก
เป็นเพียงคนธรรมดาๆที่ไม่ชอบให้มีเรื่องยุ่งยากมากวนใจ
และรักการได้เรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ
เป็นคนธรรมดาที่ยังคงรู้สึกกังวลกับอนาคตที่อาจจะเกิดขึ้น
และมีความรู้สึกโกรธ สับสน กลัว และมีความสุขยามที่มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นในชีวิต
ยิ่งถ้ากับเพื่อนที่สนิทและให้การยอมรับ
ก็ไม่รู้ว่าจะแอ๊บเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ไปทำไม
วิหารที่ยูทารอธและเจนิซพาเธอไปก็คือวิหารลูเซียน่าซึ่งตั้งอยู่ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลวินเทอร์ฮาร์ทพอสมควร
เป็นวิหารขนาดไม่ใหญ่นัก แต่กลับมีผู้คนมาเคารพบูชาอยู่มากพอสมควร
ตัววิหารทำจากหินอ่อนเกือบทั้งหมด เทนทาเนียมองด้วยความตื่นตาตื่นใจ
แม้นี่จะเป็นวิหารในเขตไอโซไลน์ของเธอ แต่เธอกลับไม่เคยเห็นด้วยตาของตัวเอง
นี่เป็นครั้งแรก
“ด้านข้างของวิหารเป็นน้ำตก
เขาว่ากันว่าเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ล่ะ ถ้าเจ้าขอพร..อาจจะสมหวังก็ได้” เจนิซว่า
ทั้งคู่เดินนำเทนทาเนียไปยังน้ำตาที่ว่านั้น
มันเป็นน้ำตกที่ไม่ชันมากนัก น้ำใสสะอาดจนแทบจะมองเห็นปลาที่แหวกว่ายอยู่ใต้น้ำ
เธอชะโงกหน้ามองบึงน้ำตรงหน้าด้วยสายตาอ่านยาก
ไม่แปลกที่ผู้คนจะคิดว่าที่นี่นั้นศักดิ์สิทธิ์
ในเมื่อทั้งต้นไม้ดอกไม้ที่ขึ้นในบริเวณนี้ล้วนเต็มไปด้วยต้นไม้หายากทั้งสิ้น
ทั้งยังอุดมสมบูรณ์จนแทบไม่น่าเชื่อว่าที่แห่งนี้อยู่ในไอโซไลน์ซึ่งเป็นแดนที่ค่อนไปทางหนาวเหน็บเกือบทั้งปี
เธอหลับตาลง
กุมมือเข้าหากันไว้ที่อก พลางสวดภาวนาขอพรเสียงเบา
“ถึงพระผู้เป็นเจ้า
ขอให้ข้าเป็นสตรีที่โชคดียิ่งกว่าผู้ใด คิดสิ่งใดก็สมความปรารถนา
ไม่ต้องเป็นสนมขององค์จักรพรรดิ” และไม่มีจุดจบเหมือนในนิยาย
หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินออกจากตัววิหาร
เทนทาเนียพูดคุยกับสหายทั้งสองอย่างเป็นมิตร สีหน้าสดชื่นแจ่มใส
ความกังวลในใจถูกคลายไปได้แล้วถึงแปดในสิบ จนกระทั่ง..
“พี่เนีย!” นัยน์ตาสีอัญมณีมองไปยังทิศทางของเสียงที่คุ้นเคย
เฮนเดอริกยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ไกลจากจุดที่เธอกับเพื่อนอยู่มากนัก
นัยน์ตาสีเดียวกันของน้องชายแท้ๆแฝงไปด้วยความกังวล แววตาของเด็กสาวฉายแววฉงน
และยิ่งรู้สึกงุนงงเข้าไปอีกเมื่อข้างกายของน้องชายเป็นองครักษ์จากวังหลวง
เฮนเดอริกมุ่งตรงมาทางเธอในทันที
ใบหน้าหล่อคมมีร่องรอยของความร้อนใจอยู่ไม่น้อย
“เกิดอะไรขึ้น?” เธอถาม ในใจกู่ร้องว่าการที่เฮนเดอริกมาปรากฎตัวพร้อมสีหน้าเคร่งเครียดคงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก
“คือว่า..”
น้องชายร่วมสายเลือดเหลือบมององครักษ์จากวังหลวงข้างกายด้วยสายตาอ่านยาก
และคำบอกกล่าวต่อมาขององครักษ์ที่มาพร้อมกับน้องชายของเธอก็ทำให้เธอแทบจะล้มทั้งยืน
“มีราชโองการจากองค์จักรพรรดิให้เลดี้เดินทางไปยังวังหลวงเพื่อเข้ารับการแต่งตั้งเป็นราชินีลำดับที่
4 ขอรับ”
ไอพระเจ้าเฮงซวย!!
เพราะขอให้ไม่ต้องเป็นสนมเลยได้เป็นราชินีแทนเรอะ!!?
นัยน์ตาสีมรกตมองไปยังบุรุษผู้นั่งอยู่บนบัลลังก์ด้วยสายตาอ่านยาก
เตนล์เคยคิดถึงกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่อาจจะเกิดขึ้น..ก็คือการที่เขาในร่างเทนทาเนียกลายเป็นสนมของดาริอัส
ได้เจอเจเรเมีย กลายเป็นจักรพรรดินีของเจเรเมีย
แล้วเหตุการณ์ทุกอย่างก็วนกลับไปที่ลูปเดิม
อย่างไรก็ตาม
เศษเสี้ยวลึกๆในใจของเขาก็ยังคงมีความหวัง
ว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้น
ก่อนที่ประกายแสงแห่งความหวังอันเล็กจ้อยภายในใจจะถูกทำลายย่อยยับทันทีที่มีพระราชโองการเรียกตัวเธอจากไอโซไลน์เข้าวังหลวงเพื่อรับการแต่งตั้งเป็นราชินีลำดับที่
4 หลังจากที่เธอกลับมาจากงานเลี้ยงน้ำชานั่นได้ไม่กี่วัน
เธอต้องเก็บของอย่างเร่งด่วนเนื่องจากวันเวลาที่มีการแต่งตั้งได้ถูกประกาศให้เหล่าชนชั้นสูงทราบโดยทั่วกันแล้ว
นอกจากนั้นยังต้องฝึกการใช้ชีวิตในวังอย่างเร่งด่วนโดยท่านเคาน์เตสแห่งตระกูลเพอร์ลิเซ่นอีก
แล้วดูวันนี้สิ
เธอต้องตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อขัดผิวนู่นนี่
ต้องอดทนกับการแต่งหน้าทำผมซึ่งกินเวลาไปกว่าสามชั่วโมง อีกทั้งยังทำได้เพียงทานนมเป็นอาหารเช้าเพื่อต้องรักษารูปร่างให้เข้ากับคอร์เซ็ตได้อีกตั้งหาก
แล้วนี่มันอะไร?
สุ่มกระโปรงที่ใหญ่จนแทบจะคลุมหัวคนได้เป็นสิบๆคนนี่น่ะ (เว่อร์)
ตามนวนิยาย..ตำแหน่งของเธอควรจะเป็นเพียงนางสนมเท่านั้น
(แม้ว่าจริงๆแล้วตำแหน่งนางสนมจะไม่เหมาะกับฐานะบุตรีดยุคผู้สูงศักดิ์เช่นเธอเลยก็ตาม)
แน่นอนว่าถ้าเป็นเพียงตำแหน่งสนม
พวกพิธีแต่งตั้งที่มันยิ่งใหญ่เลิศเลอนั้นไม่จำเป็นเลย
แค่รับตัวมาอยู่ในวังและประกาศให้คนในวังรู้โดยทั่วกัน แค่นั้นก็จบแล้ว
แม้ว่าเธอจะมาจากตระกูลดยุคก็เถอะ
แต่การที่เธอได้รับตำแหน่งราชินีลำดับที่
4 ซึ่งว่างอยู่นั้นเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายมาก
และนั่นทำให้เธอต้องมาเข้าพิธีบ้าๆ(?)นี่
ในมุมมองของผู้อื่น
ใบหน้าของเด็กสาวผู้มีศักดิ์เป็นถึงบุตรีดยุคนั้นช่างนิ่งสงบ
แต่ใครจะไปรู้ว่าในใจของเทนทาเนียกรีดร้องไปแล้วสามล้านรอบเห็นจะได้
ทั้งเด๋อด๋าเหรอหราเป็นที่สุด เธอจับกระโปรงพร้อมย่อตัวถอนสายบัวอย่างเรียบร้อย
ก้มศีรษะลงต่ำปิดบังรอยยิ้มแกนๆที่คงไม่เหมาะกับสถานการณ์ตอนนี้เท่าใดนัก
ขอร้องล่ะพระเจ้า
ขอให้ไอจักรพรรดิบ้านี่ช่วยเปลี่ยนใจตอนวินาทีสุดท้ายทีเถอะ!
ตึก
ตึก ตึก
นัยน์ตาสีมรกตยิ่งเบิกกว้างขึ้นเมื่อเสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
พอเดาได้ว่าคงเป็นดาริอัสที่กำลังก้าวขาลงมาจากบัลลังก์เพื่อประดับมงกุฎสีเงินประดับอัญมณีเพื่อเป็นเกียรติแก่ตำแหน่งของเธอ
มือทั้งสองข้างที่จับกระโปรงอยู่ชื้นไปด้วยเหงื่อเพราะความประหม่าและความกังวล
ทั้งห้องโถงมีเพียงความเงียบสงัดและเสียงหายใจเท่านั้นที่บ่งบอกว่าภายในห้องนี้ยังมีสิ่งมีชีวิต
บิดามารดาของเธอรวมถึงขุนนางจำนวนหนึ่งยืนเรียงกันทางฝั่งขวา
ในขณะที่ฝั่งตรงข้ามกันก็คือเหล่าบรรดาราชินีและนางสนมคนอื่นๆของดาริอัส รวมถึงอะเมทิสต์และเฮนเดอริกที่มีสีหน้าไม่สู้ดีนักและขุนนางอีกเล็กน้อย
ลึกๆแล้วในใจของอะเมทิสต์และเฮนเดอริกคงไม่ต้องการให้เรื่องทุกอย่างมันกลายเป็นแบบนี้
ถึงจะไม่ค่อยแสดงออก
แต่เทนทาเนียก็คิด(เอาเอง)ว่าทั้งคู่คงแอบหวงเธออยู่พอสมควร
หารู้ไม่ว่าสาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้พวกเขามีสีหน้าเคร่งเครียดเช่นนั้นกลับเป็น..
ถ้าไม่มีเนีย—
ใครจะมาเป็นไม้กันหมาให้พวกข้ากันล่ะ!?
สามพี่น้องช่างรักใคร่กลมเกลียวกันยิ่งนัก..
“เทนทาเนีย
เรเน่ วินเทอร์ฮาร์ท บุตรีดยุคแห่งไอโซไลน์ เพียบพร้อมด้วยคุณงามความดี
จิตใจงดงามสูงส่ง— “ ผู้ที่กล่าวอยู่นั้นก็คือขุนนางชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่งซึ่งเคยดำรงตำแหน่งเป็นถึงเสนาธิการขององค์จักรพรรดิพระองค์ก่อน
เขาได้รับการเชิญมาเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอโดยเฉพาะ
ต้องบอกไว้ก่อนว่าการจัดพิธีอภิเษกสมรสที่วิหารศักดิ์สิทธิ์แห่งจักรวรรดิและได้รับการสวมมงกุฎจากหัวหน้านักบุญแห่งวิหารนั้นมีเพียงจักรพรรดินีเท่านั้นที่มีสิทธิ
เนื่องจากถือเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเพียงหนึ่งเดียวขององค์จักรพรรดิ
ส่วนตำแหน่งราชินี— แม้เป็นถึงบุตรีดยุคเช่นเธอ
หรือเป็นเจ้าหญิงจากอาณาจักรอื่นเช่นเอลายน์ ก็ไม่มีสิทธิ
เกียรติสูงสุดที่พึงมี
ก็คือการได้รับการแต่งตั้งโดยขุนนางผู้เฒ่าที่ได้รับการยกย่องและมีเกียรติสูงสุดในจักรวรรดิ
ซึ่งในบรรดาราชินีทั้ง
4 มีเพียงเธอและเอลายน์ ราชินีลำดับที่ 1 เท่านั้นที่ได้รับเกียรตินี้
เทนทาเนียยังคงอยู่ในท่าถอนสายบัว
สัมผัสได้ถึงสัมผัสบางอย่างที่ศีรษะพร้อมกับเงาของดาริอัสที่ก้าวถอยหลังห่างออกไปเล็กน้อย
“เงยหน้าขึ้นได้”
เธอเงยหน้าขึ้นตามคำสั่งของขุนนางเฒ่า บรรยากาศในท้องพระโรงเงียบกริบ
สายตามากมายจดจ้องมายังเธอด้วยความรู้สึกหลากหลาย ตรงหน้าของเธอคือดาริอัส
เขาอยู่ในชุดพิธีการสีขาวพิสุทธิ์คาดทับด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดงสด
นัยน์ตาสีรัตติกาลคู่นั้นมองเธอด้วยสายตาอ่านยาก ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะเริ่มขยับ
“ข้าขอแต่งตั้งเทนทาเนีย
เรเน่ วินเทอร์ฮาร์ท ขึ้นเป็นราชินีลำดับที่ 4 แห่งจักรวรรดิ ณ บัดนี้”
เสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยอำนาจและความแข็งแกร่ง
เหล่าขุนนางและชนชั้นสูงค้อมศีรษะลงอย่างพร้อมเพรียง
เพื่อเป็นการแสดงความเคารพและให้เกียรติแก่ราชินีคนใหม่
ณ
วินาทีนั้น..เทนทาเนียก็ไม่ใช่เพียงบุตรีดยุคอีกต่อไป
หลังจากเสร็จสิ้นพิธีในช่วงบ่าย
เทนทาเนียซึ่งได้รับการอัพเกรดยศจากบุตรีดยุคเป็นราชินีลำดับที่ 4
ขององค์จักรพรรดิดาริอัสก็จะถูกเชิญไปประทับที่วังของตน
โดยมีนางข้าหลวงและข้ารับใช้จำนวนหนึ่งคอยติดตามไปด้วยเพื่อดูแลความเรียบร้อยเรื่องต่างๆ
ภายในพระราชวังนั้นจะถูกแบ่งเป็น
3 ส่วนด้วยกัน คือ
ส่วนวังหน้า
อันประกอบด้วย เขตวิสทีเรียที่มีท้องพระโรงและวังรับรองซึ่งใช้สำหรับจัดงานเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่
นอกจากนั้นมีเรือนสำหรับรับรองแขกเช่นทูตหรือเชื้อพระวงศ์ของอาณาจักรอื่น และเขตพีโอนีซึ่งเป็นเขตที่ประทับและว่าราชการขององค์จักรพรรดิ
ในขณะที่ส่วนกลางถูกแบ่งออกเป็น 3 เขต ก็คือ เขตจูเลียตโรส..เขตที่ประทับและว่าราชการของจักรพรรดินี
(ซึ่งในขณะนี้ว่างอยู่) เขตคาลล่าลิลลี่
ซึ่งเป็นเขตที่ประทับของผู้หลักผู้ใหญ่ของจักรพรรดิพระองค์ก่อน เช่น
อดีตจักรพรรดินี หรืออดีตราชินี (ส่วนสนมจะต้องออกจากวังและกลับตระกูลไปทั้งหมด
ยกเว้นในกรณีที่ให้กำเนิดบุตรธิดาแก่จักรพรรดิ) และเขตอาซาเลีย
เขตขององค์รัชทายาทและพระชายา
และส่วนวังหลังจะถูกแบ่งออกเป็น
3 เขต คือ เขตแมกโนเลีย อันเป็นเขตที่ประทับของผู้ครองตำแหน่งราชินีทั้ง 4 เขตดาห์เลียของเหล่าสนม
และเขตไอวี่ เขตของบรรดาองค์ชาย องค์หญิง และเชื้อพระวงศ์
แน่นอนว่าสถานที่ที่จะกลายเป็นบ้านของเธอต่อจากนี้ก็คือวังตะวันออกในเขตแมกโนเลีย
ซึ่งเป็นเพียงเขตเดียวที่แบ่งโซนของวังแยกย่อยได้อีก 4 หลัง ได้แก่ วังทิศเหนือ
วังตะวันออก วังตะวันตก และวังทิศใต้ เพื่อเป็นเกียรติแก่ราชินีทั้ง 4
(จักรพรรดิทุกองค์มีจักรพรรดินีได้เพียงองค์เดียว และมีราชินีสูงสุดได้แค่ 4
คนเท่านั้น นอกนั้นคือสนม)
นางกำนัลส่วนใหญ่ที่คอยรับใช้
ส่วนหนึ่งเป็นคนที่ทางวังจัดเตรียมเอาไว้ให้ อีกส่วนคือคนที่เดินทางมาจากไอโซไลน์พร้อมกับนาง
ซึ่งภายในวัง นอกจากข้ารับใช้และก็ยังมีนางข้าหลวง..
นัยน์ตาสีมรกตเหลือบมองสตรีข้างกายนิ่ง
เธอคือ ซาเนีย เมเรดิธ บุตรสาวของท่านเคาท์แห่งลูเซียน่า
และเป็นผู้ที่ได้รับการคัดเลือกมาเป็นนางข้าหลวงเพื่อคอยดูแลเธอ
แน่นอน
นางข้าหลวงกับข้ารับใช้นั้นไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้
ข้ารับใช้จะมาจากชนชั้นกลางและทำหน้าที่เป็นดูแลเรื่องจิปาถะภายในวัง
ทั้งการทำความสะอาด อาหาร และพื้นที่สวน
ในขณะที่นางข้าหลวงจะเน้นไปยังการให้คำปรึกษาและได้ดูแลผู้ที่ตนให้การรับใช้อย่างใกล้ชิด
“เจ้าว่าฝ่าบาทเป็นคนยังไงเหรอ”
เทนทาเนียเอ่ยปากชวนคุยหลังจากที่พวกเธอย่างเท้าเข้ามายังวังตะวันออก
สาเหตุหนึ่งก็เพราะไม่อยากให้บรรยากาศระหว่างพวกเธอตึงเกินไปนัก
ทั้งยังอยากให้ซาเนียรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าอึดอัด
ซึ่งนางข้าหลวงสาวที่อายุน้อยกว่าเพียงหนึ่งปีก็มีสีหน้าดีขึ้นมาในทันที
“ข้าได้ยินมาว่าพระองค์อ่อนโยนมากเพคะ
แม้จะไม่ได้เข้ามายังวังหลังบ่อยนัก
แต่ก็ให้ความรักและความสนิทสนมกับบรรดาราชินีและนางสนมอย่างเท่าเทียม
นอกจากนั้นยังทรงปรีชาสามารถ ฉลาดหลักแหลม และ— “
“เอาล่ะ พอก่อน
นี่ใครซักคนสั่งให้เจ้ามาอวยเขาต่อหน้าข้าเหรอ”
เด็กสาวสะดุ้ง
“ไม่ใช่นะเพคะองค์ราชินี คือว่า— เอ่อ”
“ว่าไงล่ะ?”
ซาเนียมีสีหน้าเลิ่กลั่ก
“องค์ราชินีลำดับที่ 1 สั่งข้ามาว่าให้เล่าเรื่องดีๆของฝ่าบาทให้ท่านฟังเยอะๆเพคะ”
หา?
เทนทาเนียทำหน้าเหรอหราอย่างถึงที่สุด
พยายามคิดเสียหลายตลบว่าเอลายน์จะได้ผลประโยชน์อะไรจากการทำแบบนี้
แต่เท่าที่คิด..ไม่มีเลย ไหนจะลักษณะนิสัยของดาริอัสที่ซาเนียว่ามาอีก
แว่บแรกที่เธอคิดก็คงจะเป็น—
นี่คือดาริอัสคนเดียวกับในนิยายนั่นจริงๆน่ะเหรอ?
ยิ่งนึกไปถึงตอนที่เจอกันครั้งแรกเมื่อเธออายุเพียง
12 ปี
“ผู้คนล้วนพูดกันว่าเจ้าดูคล้ายมารดา”
…
“แต่ข้าคิดว่าเจ้าดูต่างจากดัชเชสอยู่หน่อยนะ”
…
“ท่านดัชเชสสวยกว่าเจ้าเยอะ”
มันช่างน่าหงุดหงิดจริงๆ
อ่อนโยนตรงไหนไม่ทราบ!?
ตาถั่วเรอะ!!
ร่างบางก้าวเข้าไปในห้องนอนของตัวเองด้วยสีหน้าที่พยายามปรับให้ดูปกติ
แม้ว่าในใจจะรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านเพียงใดก็ตาม เธอหันไปพูดกับซาเนีย “เฮ้อ
เจ้าออกไปก่อนเถอะ ข้าขออยู่คนเดียวซักพัก”
“แต่ว่า..”
“อะไรเหรอ?”
“องค์จักรพรรดิสั่งว่าให้ท่านเตรียมพร้อมไว้
คืนนี้พระองค์จะมาหาท่านเพคะ“
ไอจักรพรรดิบ้านั่น!!!
“เข้าใจแล้ว
เมื่อใกล้ถึงเวลาเจ้ามาเรียกข้าแล้วกัน” คนอายุน้อยกว่าพยักหน้าหงึกหงัก
เทนทาเนียปิดประตูลงจนสนิทถึงจะได้ยินเสียงฝีเท้าที่ก้าวออกไปจากหน้าประตู
“เฮ้อ”
เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็คงจะดีอยู่หรอก”
ภายในห้องทำงานขององค์จักรพรรดิ
ดาริอัสเท้าคางกับโต๊ะ เหม่อมองไปยังนาฬิกาโบราณสไตล์วินเทจซึ่งตั้งอยู่ตรงหัวมุมโต๊ะด้วยสายตาอ่านยาก
รอยยิ้มเล็กๆยังคงประดับอยู่บนใบหน้ายามเมื่อนึกถึงสีหน้าตลกๆของราชินีคนล่าสุดของตนที่พึ่งเข้าพิธีร่วมกันมาหมาดๆ
รอยยิ้มแกนๆน่าขำเช่นนั้น
นึกว่าจะไม่มีใครเห็นจริงๆรึไง
“ฝ่าบาท
ยิ้มอะไรของท่านน่ะพ่ะย่ะค่ะ น่าขนลุก” เสียงของ โจนาห์ กวินฟอร์ ดึงจักรพรรดิหนุ่มให้กลับมายังความเป็นจริง
ร่างสูงกระแอมไอสองสามครั้ง ทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แสร้งหยิบเอกสารขึ้นมาอ่าน
หารู้ไม่ว่าเอกสารนั้นกลับหัว
“ตั้งสติหน่อยเถอะพ่ะย่ะค่ะ
กลับหัวแบบนั้นท่านอ่านรู้เรื่องหรือ” เอกสารถูกพลิกแทบจะในทันที
ดาริอัสมองผู้เป็นทั้งสหายและที่ปรึกษาฝ่ายทหารตาขวาง
“หุบปากบ้างเจ้างี่เง่า”
“เอ๋”
เสียงของบุตรชายคนโตแห่งตระกูลกวินฟอร์ช่างน่าขัน ดาริอัสขมวดคิ้วเล็กน้อยเพื่อคิดบางอย่างขึ้นมาได้
“หมอนั่น น้องชายเจ้าเป็นไงบ้าง”
“จูเลียนเป็นไง? ก็— ปกตินะพ่ะย่ะค่ะ ตอนแรกข้าคิดว่าหมอนั่นจะชอบเทนทา.. หมายถึง
องค์ราชินีเสียอีก แต่เห็นทีคงเป็นแค่เพื่อนจริงๆ” จักรพรรดิหนุ่มพยักหน้ารับรู้
“ถ้าไม่เป็นไรแล้วก็ดี”
ร่างสูงหยัดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้
คว้าเสื้อนอกสีดำขลับมาพาดบ่า
“จะไปหาองค์ราชินีหรือพ่ะย่ะค่ะ”
“รู้มากนัก”
โจนาห์หัวเราะ
คล้ายกำลังเอ็นดู “คนนี้ก็ดูแลดีๆนะพ่ะย่ะค่ะ อุตส่าห์ตามส่องตามสืบมาตั้งนาน
นึกแล้วก็แค้นนัก แค่ข้าลืมรายงานเรื่องของนางไม่เห็นต้องพาลส่งข้าไปชายแดนตั้งเดือนนึงเลยนี่พ่ะย่ะค่ะ!”
“ข้าบอกแล้วนี่ว่าเรื่องนี้ต้องเหยียบให้มิด
ขืนเจ้าพูดขึ้นมาอีกข้าจะส่งเจ้าไปแบบไม่มีวันได้กลับมาเลย ดีมั้ย?”
“ฝ่าบาท!”
“โดยเฉพาะอะเมทิสต์
ขืนเจ้าบอกให้หมอนั่นรู้— มีหวังมาเอาน้องสาวคืนแน่ๆ เห็นไม่ค่อยสนใจมาโดยตลอด
ใครจะคิดว่าเป็นคนๆเดียวกับคนที่ค้านหัวชนฝาตอนข้าจะรับนางมาเป็นชายาเมื่อ 5
ปีก่อน” นึกย้อนกลับไปแล้วก็ช่างน่าตลก หลังจากงานเลี้ยงเต้นรำในวันนั้นดาริอัสก็เคยเรียกอะเมทิสต์มาพบครั้งหนึ่ง
ซ้ำยังเคยเกริ่นเรื่องที่จะรับเทนทาเนียมาเป็นชายาคนที่ 2 ให้หมอนั่นฟัง
ใครจะไปคิดเล่า
ว่าพี่ชายที่ดูไม่ค่อยสนใจใยดีน้องคนนั้นจะตอบปฏิเสธแทบจะในทันที
ไม่พอ หนึ่งปีให้หลังยังตัดโอกาสด้วยการเอาน้องตัวเองไปซ่อนในโรงเรียนเซนต์ลูซิเอลนั่นตั้งหลายปีอีก
ร้ายกาจนัก!
“จะว่าไป
เรื่องนี้ราชินีเอลายน์เห็นด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ แค่ราชินีกับนางสนมที่มีอยู่ก็คงทำให้นางปวดหัวมากพอแล้ว”
ดาริอัสหัวเราะเหอะแทบจะในทันที
“เหอะ
เอลายน์น่ะเหรอ? แทบจะประเคนเด็กคนนั้นให้ถึงมือข้า ตอนข้าบอกว่าจะแต่งตั้งเทนทาเนียเป็นราชินี
นางดีใจยิ่งกว่าตอนตัวเองถูกแต่งตั้งอีก พูดตามตรง ถ้าทำได้นางคงไปแต่งหน้าแต่งตัวให้ยัยนั่นเองกับมือแล้ว”
“ก็สมกับเป็นท่านเอลายน์ดีนะพ่ะย่ะค่ะ
ฮะๆ”
ไม่ทันที่จะก้าวขาออกจากห้องทำงาน
ดาริอัสชะงักไป ใบหน้าคมขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนหันมามองสหายคนสนิท “เจ้าได้สืบมารึยังว่านางชอบทานอะไร”
โจนาห์ฉีกยิ้มกว้าง
นึกสนุกสนานกับท่าทีแอบกังวลขององค์จักรพรรดิหนุ่มที่ดูท่าว่าจะกำลังมีความรัก
“แน่นอนพ่ะย่ะค่ะ
นางชอบขนมหวาน อย่างคุกกี้ช็อกโกแลตและคุกกี้กาแฟ ทาร์ตผลไม้ ช็อกโกแลตมูส ช็อกโกแลตร้อน
ชาคาโมมายล์ และชาจัสมินพ่ะย่ะค่ะ”
ดาริอัสเงียบไปครู่หนึ่ง
มองสาวใช้ที่รอถวายการรับใช้อยู่หน้าประตู
“เจ้า..”
“เพคะ”
“จัดเตรียมสิ่งที่โจนาห์พูดทั้งหมดให้ราชินีเทนทาเนียในเช้าวันพรุ่งนี้”
ทั้งหมดนั่นเลยเรอะ!?
-----|-----|-----|-----|-----|-----
พระเจ้าเฮงซว-- 555555555 อย่าว่าพระเจ้าแบบนั้นสิคะยัยเนีย พระเจ้าหวังดีกับเธอไง!
เธอต้องเจอเนื้อคู่!!! ไม่อยากเป็นสนมนักก็ให้เป็นราชินีซะเลย!!
ส่วนดาริอัส..จะขุนน้องให้อ้วนเหรอคะ รักน้องมากแหละค่ะ ดูออก!
เอ๊ะ แต่ดาริอัสตอนนี้นิสัยไม่เหมือนดาริอัสในนิยายนะ?
.....
เจอคำผิดก็สามารถทักมาบอกได้นะคะ รีบแต่ง บางทีก็เบลอๆไปนิดนึง (ไม่นิดแล้วมั้ง..)
สามารถคอมเม้นเป็นกำลังใจหรือเข้าไปหวีดกันได้ใน #เทนทาเนียdt ในทวิตภพค่ะ!
ปล. เรื่องนี้มีใน ReadAWrite ด้วยนะคะ แต่เรายังไม่ลงเนื้อหาที แหะ
สามารถมาตามฟิคหรือพูดคุยกับเราได้ที่ @EVE05x07 ค่ะ!
ความคิดเห็น