ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : sad TToTT
เฮ้อ....ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะว่าเหนื่อยเหลือเกินที่ต้องนั่งรถเมล์มาโรงเรียนทุกวัน -_-
สักพักรถก็จอดป้ายโรงเรียนฉัน ลงได้ก็เดินเชิบๆอย่างสบายใจ เพราะว่าวันนี้มาถึงโรงเรียนพอให้มีเวลาเม้าท์กับเพื่อน
ฉันเดินเข้ามาที่โรงอาหารที่ค่อนข้างจอเเจ เดินไปที่โต๊ะประจำของกลุ่มเรา
\"หวัดดี เพื่อนๆที่ร้ากกก\"ฉันทักทายเเบบเลี่ยนๆ
\"เออ ว่าไง\"ยัยจีนกล่าว
\"เป็นไง เสาร์ อาทิตย์ ไปไหนมาบ้างวะ\"เมย์พูดขึ้น
\"ก็ไม่ได้ไปไหนหรอก อยู่บ้านน่ะ\"ฉันพูดโกหกกกกก ^o^
\"เหรอ นี่ เเล้วทำการบ้านยัง เลขอ่ะๆ\"ยัยนัทพูดขึ้น
\"เออ ใช่ๆๆๆๆ เฮ้ย ยังไม่ได้ทำเลย เอามาลอกเด๊ะ\"ฉันพูดอย่างร้อนรน
\"อย่างนี้ทุกทีนะเเก\"ยัยจีนพูดอมยิ้ม
\"เฮ้ยๆๆๆ นั่นๆๆ 2หนุ่มสุดหล่อ มาโรงเรียนเเล้วว่ะ โห หล่อโคตร\"เมย์พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
ฉันเงยหน้าขึ้นไปดู ขณะที่กำลังเปิดสมุดเลข เห็นพี่พอล กับ ไอ้หน้าเต้าหู้ เดินมา 2 คน เเม้ ทำไมมันเหมือนนายเเบบมาเดินเเบบเลยวะ คนในโรงอาหารต่างมองด้วยความสนใจ โดยเฉพาะหญิงเเท้หญิงเทียมทั้งหลาย มองกันให้ควักเล้ย
ฉันก้มลงมาทำการบ้านต่อ เเต่เพื่อนของฉันน่ะเหรอ นั่งมองตาเป็นมันเชียว......ฮิฮิ
\"ถ้าฉันได้เป็นเเฟนกับเขาล่ะก็นะ ว้าย เเค่คิดก็ตื่นเต้นเเล้วว\"^o^ยัยจีนพูด
\"ช่ายๆๆ น่ารักมั่กๆ\"เมยพูด
...........................
\"นี่ พลอย ทำไมเธอถึงไม่พูดไรเลยอ่า ปกติเเกก็จะกระดี้กระด้าเหมือนกันนิ\"จีนพูดอย่างสงสัย
\"หะ อ๋อ ก็เอ่อ เขาก็น่ารักนะ เอิ่ม เเบบ คือฉันไม่อยากอะไรเเบบนั้นเเล้วล่ะ เพราะว่ารู้ว่ากรี๊ดไปเขาก็ไม่สนใจหรอก จริงมะ\"ฉันเเก้ตัวกลบเกลื่อน
\"มันก็จริง อ่ะนะ เเต่เดี๊ยวนี้เเกดูเเปลกๆอ่ะ มีไรปิดบังเปล่า\"เมยพูด
\"บ้าดิ จะมีไรปิดบังเล่า ไม่มี๊ๆๆๆๆๆๆ\"ฉันรีบปฏิเสธ
\"เออ ไม่มีก็เเล้วไป\"เมยพูด
ฉันเลยรีบปั่นเลขต่อ โห ไมมันเยอะงี้วะ สั่งจังการบ้าน .....เฮ้อ..-_-
\"เฮ้ยๆๆๆ เเล้วนั่นใครวะ ที่เดินเข้ามาอ่ะ สวยโคตรรรรรรรว่ะ\"เสียงของยัยจีนสูงขึ้นหลังจากที่หวานมานาน
\"เออ ว่ะ เฮ้ย เเล้วไหงเดินเข้ามาคุยกับหนุ่มหล่อ 2 คน ของฉันได้ล่ะ\"ยัยเมยเเทรก
ทันทีที่ฉันได้ยินดังนั้น ก็รีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที สิ่งที่เห็นก็คือ ผู้หญิง ขาว สวย หุ่นดี หน้าตาสวย น่ารัก (เฮ้ย คนหรือนางฟ้าวะ)รู้เเค่ว่าสวยมาก ขนาดฉันเป็นผู้หญิงฉันยังอึ้งขนาดนี้ เเละที่เเน่นอน ผู้ชายที่อยู่ในโรงอาหาร ต่างมอง เเละทำเสียงวีดวิ้ว กันให้ระงม
\"เฮ้ย เเล้วไมมันดูหนิดหนมกันจังวะ\"ยัยเมย์พูดน้ำเสียงฉุนเฉียว
\"เออ ๆๆๆ\"
-_-\"+
\"เฮ้ย พลอย เเกเป็นไรเปล่าอ่ะ เหนทำเหมือนไม่สนใจ เเต่พอมีผู้หญิงสวยๆเข้ามาล่ะก็ หน้าเครียดเชียวนะ\"ยัยเมยถาม
\"เฮ้ย ไร ไม่มี..ไร หรอก ก็เเค่อิจฉาที่เขาสวยกว่าน่ะ เเฮ่ๆ\"ฉันเเก้ตัว
ก็จะไม่ให้เครียดได้ไงเล่า ก็ผู้หญิงคนนั้นเล่น ทำตัว สนิทสนมกับพี่พอลซะขนาดนั้น เเม้มันน่าหมั่นไส้นัก O_o+
เธอเป็นใครกันนะ ...................
กิ๊งก๊องงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆ
ฉันกำลังเดินลงบันไดมากับพวกยัยจีนเพื่อที่จะไปกินข้าว เเต่ขอบอกว่าวันนี้ไม่มีอารมณ์เรียนเล้ย เพราะว่ายัยผู้หญิงคนนั้นมันใครกัน เฮ้อ......อยากรู้จริ๊งๆๆๆ
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ฉันก็เเยกออกมาคนเดียว เพื่อที่จะรีบไปห้องฝรั่งเศส(เด็กเรียนนี่จ๊ะ)
\"พลอย จะรีบไปไหนจ๊ะ\"เสียงพี่พอลดังขึ้น
\"คะ อ๋อ คือ รีบไปห้องฝรั่งเศสน่ะคะ\"ฉันตอบเเต่ไม่กล้าสบตา
\"อื้ม เเล้วนี่กินข้างยังอ่ะ\"พี่พอลถามต่อ
\"คือ..\"
\"พอล คุยกับใครอยู่เหรอ \"เสียงของผู้หญิงคนที่ฉันเห็นเมื่อเช้า
\"อ๋อ ก็กำลังคุยกับพลอยอยู่อ่ะ คนที่เล่าให้ฟังไง\"
\"พลอย นี่ เบล เเฟนพี่ เพิ่งกลับมาจากเมกา.....เเล้วนี่ พลอย น้องสาวที่เล่าให่ฟัง\"
เเฟน..นน.น..น.น.นน..น.น.น.น.นน.. น้องสาววววว.วววว.ว.ว.ว.ว..วว.ว..วว.ว.ว.ว.ว.ว.*o*
นี่ มันเกิดไรขึ้นเนี่ย มันเหมือนไรมาทิ่มที่ใจ มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เจ็บจัง อยากจะกรี๊ด เสียใจ ....ไม่ไหว เรารับไม่ไหว พี่พอล เขาเปงใคร ทำไมไม่บอกพลอยก่อน เเล้วไมถึงบอกพลอยอย่างไร้ความรู้สึกอย่างนั้นล่ะ .......ฉันเริ่มคิดอย่างบ้าคลั่ง หลังจากที่เดินดุ่มๆออกมาโดยไม่ลาเขาทั้ง 2 คนเลย ฉันกำลังเดินไปไหนไม่รู้ เดินไปเรื่อยๆๆ ในหัวไม่คิดไรเเล้วทั้งนั้น คิดเพียงเเต่ว่า ทำไม...พี่พอลถึงทำเเบบนี้...
\"นี่ ยัยช็อกโกเเล็ตเดินได้ เป็นไรไปอ่ะ ทำหน้ายั่งกะ เอ็มบริโอ้ของพยาธิงั้นเเหละ\"เสียงหนึ่งพูดขึ้น เเต่ฉันกลับได้ยินมาจากที่ที่ไกลเเสนไกล
\"นี่ เเล้วจะเดินไปไหนนั่นอ่ะ เป็นบ้าไรไปอีก\"พร่ามเข้าไป
\"เฮ้ย นี่ ยัยบ๊อง นั่นมันห้องน้ำชายนะ\"
รำคาญว่ะ เเต่ เอ๊ะ...ห้องน้ำชาย อ้าว เฮ้ยๆ..ฉันรีบวิ่งออกมา....ดีนะที่ไม่มีคน*O*
ว่าเเต่เสียงนั้น อ๋ออออ..ไอ้หน้าเต้าหู้นั่นเอง
\"นี่ ยัยหื่น เอาอีกเเล้วนะ เธอนี่....ถ้าอยากดูนักล่ะก็ ไปซื้อหนังสือมาอ่านง่ายกว่านะ\"ไอ้หน้าเต้าหู้พร่าม
\"อืม\" ฉันตอบได้เเค่นี้ เพราะไม่อยากทะเลาะอีกเเล้ว ตอนนี้เหนื่อยเเละรู้สึกเเย่มาก
\"นี่ เป้นไรอ่ะ หรือว่าไม่อยากเสียเงินซื้อ ถ้างั้นเข้าเน็ต โหลดเอาดะ\"
\"อืม\"
\"หรือว่าบ้านไม่มีคอม งั้นเอางี้ ....\"
\"พอเเล้วล่ะ ฉันไม่อยากดูหรอก\"ฉันพูดขัดเจ้านั่น เพราะรำคาญ
\"เฮ้ย เป็นไรเนี่ย เเปลกๆนะ ปกติจะด่ากลับ หรือไม่ก็ทำร้ายร่างกายยั่งกับ หมาบ้าไม่ใช่เหรอ\"นายนั่นถามอย่างสงสัย
\"เปล่า\"
\"อ๋อ รู้เเละ เรื่องเบลใช่ไหม\"
เบล เบล เบล ใช่ๆๆๆ เบลคือเเฟนพี่พอล เขาเป็นใครกัน ทำไมต้องเปงเขา????
\"เบล เบลคือใครเหรอ เเล้วเขาเป็นเเฟนกันจริงไหม\"ฉันรีบถามอย่างร้อนรน
\"เเม้ ทีงี้ล่ะ สนใจ\"
\"เล่ามาสักทีเซะ\"
\"อื้ม ก็คือ ....พอลกับเบลคบกันมา 2 ปีเเล้วตั้งเเต่อยู่ที่เมกาเเล้ว เเละเขาก็กลับมาเรียนต่อที่....เฮ้ย...ยัยช็อกโกเเล็ต\"
ตอนนี้น้ำตาก็ฉันมันไหลออกมาเปื้อนเเก้ม อย่างมากมายที่สุด ฉันเจ็บที่ใจมาก ทำไมต้องเป็นเเบบนี้ ทำไมต้องเป็นฉันที่เจ็บ ขอร้องล่ะ พอกันที ได้โปรด ให้ฉันลืมทุกสิ่งทุกอย่างทีเถอะอายที่สุดที่ต้องมาร้องไห้ต่อหน้าเจ้านี่ เเต่มันหยุดไม่ได้ ทำไมนะ ฉันถึงไม่เข้มเเข็งเอาซะเลย
\"ฉันนี่มันอ่อนเเอจริงๆ ได้เเค่ร้องไห้ ทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งๆที่รักเขาขนาดนั้น เเต่ก็ทำไรไม่ได้ ฉันมันเเย่จริงๆ นายก็คงจะสะใจล่ะสิ ที่ฉันเป็นเเบบนี้ มันก็เหมาะสำหรับคนหน้าตาอุบาดอย่างฉันเเล้วล่ะ ชอบใคร เขาก็ไม่สนใจ เพราะฉันมันไม่สวย ไม่ดีเหมือนใครๆ\"ฉันพร่ามไปยาว พร้อมกับร้องไห้อย่างมาก TToTT
\"พอเถอะ เลิกว่าตัวเองสักที เงียบไปเลย ร้องไห้ไปเถอะ ร้องออกมาให้หมด เเล้วลืมทุกๆสิ่งซะ\"นายนั่นพูด เเละ...มันก็คว้าตัวฉันไปกอด มันลูบหัวฉัน....โอ้ว O_o นี่มันอะไรกันนี่..... นายนั่นกอดฉัน จนฉันเกร็งไปหมด (ก็ฉันไม่เคยโดนกอดนี่)....ตอนนี้ฉันได้เเต่ร้องไห้ เเต่ทำไมฉันถึงไม่ต่อย หรือเตะน้องชายของมัน เเต่ฉันกลับรู้สึก อบอุ่น เเละตอนนี้หัวสมองของฉันมันคิดเพียงว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ฉันจะไม่สนอีกเเล้ว .....
ฉันยืนร้องไห้ซบกับอกของไอ้หน้าเต้าหู้อย่างนั้น เเต่เวลามันกลับเหมือนผ่านไปอย่างเนิ่นนานเหลือเกิน จนเสียง ออด คาบบ่ายดังขึ้น.....
*****************************************************
ขอโทษจริงๆนะคะที่ไม่ได้มาอัพนานมาก ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคนที่ช่วยกันติดตามมากๆนะคะ
ยังไงก็จะพยายามต่อไปมากๆนะคะ
ปล.ตอนนี้พออัพเเล้ว มันเน็ตไม่ดีอ่ะคะ มันฮ่วย ปรากฏว่า เน็ตหลุด โอ้ว ...*O*
เนื้อเรื่องที่อัพหายหมดเยย อยากจะทุบคอมมาก เลยต้องทำใหม่หมด เฮ้อ..เหนื่อยๆๆ เเฮะๆ(ซุ่มซ่ามจริงๆ)-..-
ยังไงก็ติดตามกันต่อไปเรื่อยๆนะคะ
EQuiLiBrium....
สักพักรถก็จอดป้ายโรงเรียนฉัน ลงได้ก็เดินเชิบๆอย่างสบายใจ เพราะว่าวันนี้มาถึงโรงเรียนพอให้มีเวลาเม้าท์กับเพื่อน
ฉันเดินเข้ามาที่โรงอาหารที่ค่อนข้างจอเเจ เดินไปที่โต๊ะประจำของกลุ่มเรา
\"หวัดดี เพื่อนๆที่ร้ากกก\"ฉันทักทายเเบบเลี่ยนๆ
\"เออ ว่าไง\"ยัยจีนกล่าว
\"เป็นไง เสาร์ อาทิตย์ ไปไหนมาบ้างวะ\"เมย์พูดขึ้น
\"ก็ไม่ได้ไปไหนหรอก อยู่บ้านน่ะ\"ฉันพูดโกหกกกกก ^o^
\"เหรอ นี่ เเล้วทำการบ้านยัง เลขอ่ะๆ\"ยัยนัทพูดขึ้น
\"เออ ใช่ๆๆๆๆ เฮ้ย ยังไม่ได้ทำเลย เอามาลอกเด๊ะ\"ฉันพูดอย่างร้อนรน
\"อย่างนี้ทุกทีนะเเก\"ยัยจีนพูดอมยิ้ม
\"เฮ้ยๆๆๆ นั่นๆๆ 2หนุ่มสุดหล่อ มาโรงเรียนเเล้วว่ะ โห หล่อโคตร\"เมย์พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
ฉันเงยหน้าขึ้นไปดู ขณะที่กำลังเปิดสมุดเลข เห็นพี่พอล กับ ไอ้หน้าเต้าหู้ เดินมา 2 คน เเม้ ทำไมมันเหมือนนายเเบบมาเดินเเบบเลยวะ คนในโรงอาหารต่างมองด้วยความสนใจ โดยเฉพาะหญิงเเท้หญิงเทียมทั้งหลาย มองกันให้ควักเล้ย
ฉันก้มลงมาทำการบ้านต่อ เเต่เพื่อนของฉันน่ะเหรอ นั่งมองตาเป็นมันเชียว......ฮิฮิ
\"ถ้าฉันได้เป็นเเฟนกับเขาล่ะก็นะ ว้าย เเค่คิดก็ตื่นเต้นเเล้วว\"^o^ยัยจีนพูด
\"ช่ายๆๆ น่ารักมั่กๆ\"เมยพูด
...........................
\"นี่ พลอย ทำไมเธอถึงไม่พูดไรเลยอ่า ปกติเเกก็จะกระดี้กระด้าเหมือนกันนิ\"จีนพูดอย่างสงสัย
\"หะ อ๋อ ก็เอ่อ เขาก็น่ารักนะ เอิ่ม เเบบ คือฉันไม่อยากอะไรเเบบนั้นเเล้วล่ะ เพราะว่ารู้ว่ากรี๊ดไปเขาก็ไม่สนใจหรอก จริงมะ\"ฉันเเก้ตัวกลบเกลื่อน
\"มันก็จริง อ่ะนะ เเต่เดี๊ยวนี้เเกดูเเปลกๆอ่ะ มีไรปิดบังเปล่า\"เมยพูด
\"บ้าดิ จะมีไรปิดบังเล่า ไม่มี๊ๆๆๆๆๆๆ\"ฉันรีบปฏิเสธ
\"เออ ไม่มีก็เเล้วไป\"เมยพูด
ฉันเลยรีบปั่นเลขต่อ โห ไมมันเยอะงี้วะ สั่งจังการบ้าน .....เฮ้อ..-_-
\"เฮ้ยๆๆๆ เเล้วนั่นใครวะ ที่เดินเข้ามาอ่ะ สวยโคตรรรรรรรว่ะ\"เสียงของยัยจีนสูงขึ้นหลังจากที่หวานมานาน
\"เออ ว่ะ เฮ้ย เเล้วไหงเดินเข้ามาคุยกับหนุ่มหล่อ 2 คน ของฉันได้ล่ะ\"ยัยเมยเเทรก
ทันทีที่ฉันได้ยินดังนั้น ก็รีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที สิ่งที่เห็นก็คือ ผู้หญิง ขาว สวย หุ่นดี หน้าตาสวย น่ารัก (เฮ้ย คนหรือนางฟ้าวะ)รู้เเค่ว่าสวยมาก ขนาดฉันเป็นผู้หญิงฉันยังอึ้งขนาดนี้ เเละที่เเน่นอน ผู้ชายที่อยู่ในโรงอาหาร ต่างมอง เเละทำเสียงวีดวิ้ว กันให้ระงม
\"เฮ้ย เเล้วไมมันดูหนิดหนมกันจังวะ\"ยัยเมย์พูดน้ำเสียงฉุนเฉียว
\"เออ ๆๆๆ\"
-_-\"+
\"เฮ้ย พลอย เเกเป็นไรเปล่าอ่ะ เหนทำเหมือนไม่สนใจ เเต่พอมีผู้หญิงสวยๆเข้ามาล่ะก็ หน้าเครียดเชียวนะ\"ยัยเมยถาม
\"เฮ้ย ไร ไม่มี..ไร หรอก ก็เเค่อิจฉาที่เขาสวยกว่าน่ะ เเฮ่ๆ\"ฉันเเก้ตัว
ก็จะไม่ให้เครียดได้ไงเล่า ก็ผู้หญิงคนนั้นเล่น ทำตัว สนิทสนมกับพี่พอลซะขนาดนั้น เเม้มันน่าหมั่นไส้นัก O_o+
เธอเป็นใครกันนะ ...................
กิ๊งก๊องงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆ
ฉันกำลังเดินลงบันไดมากับพวกยัยจีนเพื่อที่จะไปกินข้าว เเต่ขอบอกว่าวันนี้ไม่มีอารมณ์เรียนเล้ย เพราะว่ายัยผู้หญิงคนนั้นมันใครกัน เฮ้อ......อยากรู้จริ๊งๆๆๆ
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ฉันก็เเยกออกมาคนเดียว เพื่อที่จะรีบไปห้องฝรั่งเศส(เด็กเรียนนี่จ๊ะ)
\"พลอย จะรีบไปไหนจ๊ะ\"เสียงพี่พอลดังขึ้น
\"คะ อ๋อ คือ รีบไปห้องฝรั่งเศสน่ะคะ\"ฉันตอบเเต่ไม่กล้าสบตา
\"อื้ม เเล้วนี่กินข้างยังอ่ะ\"พี่พอลถามต่อ
\"คือ..\"
\"พอล คุยกับใครอยู่เหรอ \"เสียงของผู้หญิงคนที่ฉันเห็นเมื่อเช้า
\"อ๋อ ก็กำลังคุยกับพลอยอยู่อ่ะ คนที่เล่าให้ฟังไง\"
\"พลอย นี่ เบล เเฟนพี่ เพิ่งกลับมาจากเมกา.....เเล้วนี่ พลอย น้องสาวที่เล่าให่ฟัง\"
เเฟน..นน.น..น.น.นน..น.น.น.น.นน.. น้องสาววววว.วววว.ว.ว.ว.ว..วว.ว..วว.ว.ว.ว.ว.ว.*o*
นี่ มันเกิดไรขึ้นเนี่ย มันเหมือนไรมาทิ่มที่ใจ มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เจ็บจัง อยากจะกรี๊ด เสียใจ ....ไม่ไหว เรารับไม่ไหว พี่พอล เขาเปงใคร ทำไมไม่บอกพลอยก่อน เเล้วไมถึงบอกพลอยอย่างไร้ความรู้สึกอย่างนั้นล่ะ .......ฉันเริ่มคิดอย่างบ้าคลั่ง หลังจากที่เดินดุ่มๆออกมาโดยไม่ลาเขาทั้ง 2 คนเลย ฉันกำลังเดินไปไหนไม่รู้ เดินไปเรื่อยๆๆ ในหัวไม่คิดไรเเล้วทั้งนั้น คิดเพียงเเต่ว่า ทำไม...พี่พอลถึงทำเเบบนี้...
\"นี่ ยัยช็อกโกเเล็ตเดินได้ เป็นไรไปอ่ะ ทำหน้ายั่งกะ เอ็มบริโอ้ของพยาธิงั้นเเหละ\"เสียงหนึ่งพูดขึ้น เเต่ฉันกลับได้ยินมาจากที่ที่ไกลเเสนไกล
\"นี่ เเล้วจะเดินไปไหนนั่นอ่ะ เป็นบ้าไรไปอีก\"พร่ามเข้าไป
\"เฮ้ย นี่ ยัยบ๊อง นั่นมันห้องน้ำชายนะ\"
รำคาญว่ะ เเต่ เอ๊ะ...ห้องน้ำชาย อ้าว เฮ้ยๆ..ฉันรีบวิ่งออกมา....ดีนะที่ไม่มีคน*O*
ว่าเเต่เสียงนั้น อ๋ออออ..ไอ้หน้าเต้าหู้นั่นเอง
\"นี่ ยัยหื่น เอาอีกเเล้วนะ เธอนี่....ถ้าอยากดูนักล่ะก็ ไปซื้อหนังสือมาอ่านง่ายกว่านะ\"ไอ้หน้าเต้าหู้พร่าม
\"อืม\" ฉันตอบได้เเค่นี้ เพราะไม่อยากทะเลาะอีกเเล้ว ตอนนี้เหนื่อยเเละรู้สึกเเย่มาก
\"นี่ เป้นไรอ่ะ หรือว่าไม่อยากเสียเงินซื้อ ถ้างั้นเข้าเน็ต โหลดเอาดะ\"
\"อืม\"
\"หรือว่าบ้านไม่มีคอม งั้นเอางี้ ....\"
\"พอเเล้วล่ะ ฉันไม่อยากดูหรอก\"ฉันพูดขัดเจ้านั่น เพราะรำคาญ
\"เฮ้ย เป็นไรเนี่ย เเปลกๆนะ ปกติจะด่ากลับ หรือไม่ก็ทำร้ายร่างกายยั่งกับ หมาบ้าไม่ใช่เหรอ\"นายนั่นถามอย่างสงสัย
\"เปล่า\"
\"อ๋อ รู้เเละ เรื่องเบลใช่ไหม\"
เบล เบล เบล ใช่ๆๆๆ เบลคือเเฟนพี่พอล เขาเป็นใครกัน ทำไมต้องเปงเขา????
\"เบล เบลคือใครเหรอ เเล้วเขาเป็นเเฟนกันจริงไหม\"ฉันรีบถามอย่างร้อนรน
\"เเม้ ทีงี้ล่ะ สนใจ\"
\"เล่ามาสักทีเซะ\"
\"อื้ม ก็คือ ....พอลกับเบลคบกันมา 2 ปีเเล้วตั้งเเต่อยู่ที่เมกาเเล้ว เเละเขาก็กลับมาเรียนต่อที่....เฮ้ย...ยัยช็อกโกเเล็ต\"
ตอนนี้น้ำตาก็ฉันมันไหลออกมาเปื้อนเเก้ม อย่างมากมายที่สุด ฉันเจ็บที่ใจมาก ทำไมต้องเป็นเเบบนี้ ทำไมต้องเป็นฉันที่เจ็บ ขอร้องล่ะ พอกันที ได้โปรด ให้ฉันลืมทุกสิ่งทุกอย่างทีเถอะอายที่สุดที่ต้องมาร้องไห้ต่อหน้าเจ้านี่ เเต่มันหยุดไม่ได้ ทำไมนะ ฉันถึงไม่เข้มเเข็งเอาซะเลย
\"ฉันนี่มันอ่อนเเอจริงๆ ได้เเค่ร้องไห้ ทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งๆที่รักเขาขนาดนั้น เเต่ก็ทำไรไม่ได้ ฉันมันเเย่จริงๆ นายก็คงจะสะใจล่ะสิ ที่ฉันเป็นเเบบนี้ มันก็เหมาะสำหรับคนหน้าตาอุบาดอย่างฉันเเล้วล่ะ ชอบใคร เขาก็ไม่สนใจ เพราะฉันมันไม่สวย ไม่ดีเหมือนใครๆ\"ฉันพร่ามไปยาว พร้อมกับร้องไห้อย่างมาก TToTT
\"พอเถอะ เลิกว่าตัวเองสักที เงียบไปเลย ร้องไห้ไปเถอะ ร้องออกมาให้หมด เเล้วลืมทุกๆสิ่งซะ\"นายนั่นพูด เเละ...มันก็คว้าตัวฉันไปกอด มันลูบหัวฉัน....โอ้ว O_o นี่มันอะไรกันนี่..... นายนั่นกอดฉัน จนฉันเกร็งไปหมด (ก็ฉันไม่เคยโดนกอดนี่)....ตอนนี้ฉันได้เเต่ร้องไห้ เเต่ทำไมฉันถึงไม่ต่อย หรือเตะน้องชายของมัน เเต่ฉันกลับรู้สึก อบอุ่น เเละตอนนี้หัวสมองของฉันมันคิดเพียงว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ฉันจะไม่สนอีกเเล้ว .....
ฉันยืนร้องไห้ซบกับอกของไอ้หน้าเต้าหู้อย่างนั้น เเต่เวลามันกลับเหมือนผ่านไปอย่างเนิ่นนานเหลือเกิน จนเสียง ออด คาบบ่ายดังขึ้น.....
*****************************************************
ขอโทษจริงๆนะคะที่ไม่ได้มาอัพนานมาก ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคนที่ช่วยกันติดตามมากๆนะคะ
ยังไงก็จะพยายามต่อไปมากๆนะคะ
ปล.ตอนนี้พออัพเเล้ว มันเน็ตไม่ดีอ่ะคะ มันฮ่วย ปรากฏว่า เน็ตหลุด โอ้ว ...*O*
เนื้อเรื่องที่อัพหายหมดเยย อยากจะทุบคอมมาก เลยต้องทำใหม่หมด เฮ้อ..เหนื่อยๆๆ เเฮะๆ(ซุ่มซ่ามจริงๆ)-..-
ยังไงก็ติดตามกันต่อไปเรื่อยๆนะคะ
EQuiLiBrium....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น