รักนี้ขอเกี่ยวด้วยคน

ลำดับตอนที่ #6 : ฮิ้วๆๆๆ

                    ห้าววววว.... -O- ฉันตื่นขึ้นในห้องที่เงียบงัน เเต่หนาวจังเยย (เปิดเเอร์ซะ) เมื่อคืนนอนหลับไม่ฝันเลย ก็เเหงอยู่เเล้วล่ะ เล่นนอนซะดึกขนาดนั้น

                   ฉันจึงค่อยๆลุกขึ้นนั่ง บิดขี้เกียจ เเละลุกขึ้นพร้อมกับเก็บที่นอน พับผ้าห่มให้เรียบร้อย(เป็นกุลสตรีเหมือนกันนะยะ)ฉันมองไปที่เตียง ซึ่งก็ถูกคลุมไว้อย่างดี ก็เเน่เเหละ เห็นบ่นตั้งเเต่เมื่อคืนว่าตอนเช้าจะไปตลาดด้วยกัน สงสัยคงไปเเต่เช้าเพื่อซื้อกับข้าวมาทำอาหาร

                   ฉันเหลือบไปมองนาฬิกา เพิ่งจะ 8 โมงเอง (ปกติตื่นเที่ยง-บ่าย)

                   ฉันจึงค่อยๆเดินไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ เเต่งตัว พอเสร็จภาระกิจ ก็เดินออกมาชั้นล่าง

              เเอ๊ดดดด....ฉันเปิดประตูห้อง อุ๊ย.....พอดีกับพี่พอลเดินออกมาพอดีเลยอ่ะ โห เวลาเพิ่งตื่นเนี่ย เท่จัง หน้าตา เซ็กซี่ๆๆๆ*-*

              \"หวัดดีคะ พี่พอล\"ฉันพูดพลางยิ้มให้

              \"อื้ม เปงไง เมื่อคืนนอนสบายไหม\"พี่พอลถาม

              \"ก็ดีคะ\"ฉันตอบ

              ฉันค่อยๆเดินออกมาให้พ้นประตู เพื่อปิดประตู

              \"เเล้วนี่ เเม่กลับมายังอ่ะ\"พี่พอลถาม พลางเดินมาใกล้ๆฉัน

              \"อ๋อ ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะคะ คือพลอยก็เพิ่งตื่นเหมือนกัน\"ฉันตอบ เเต่ไม่กล้ามองหน้าพี่พอล อายจัง

              \"อื้ม\"พี่พอลพูดจบก็หันไปเรียกไอ้หน้าเต้าหู้ในห้อง

              \"เฮ้ย เสร็จยังวะ\"พี่พอลตะโกนถาม

              \"เออ\"มีเสียงตะโกนตอบมาจากในห้อง สักเเปปก็มีหน้าไอ้หมอนั่นโผล่ออกมา

              ฉันมองหน้ามองนั่น เเละก็สลับมามองหน้าพี่พอล พอเห็นหน้าหมอนั่นเเล้ว คำพูดหมอนั่นก็ดั๊นโผล่มาให้เเครงใจอีก

              \"ไป ลงไปข้างล่างกัน\"พี่พอลชวน

              หลังจากนั้นพวกเราก็เดินลงมาข้างล่าง ระหว่างที่เดินลง ฉันเดินหลังสุด โดยมีพี่พลอยนำหน้า ไอ้หน้าเต้าหู้คนที่สอง ทำให้ฉันเดินตามมัน ฉันมองหลังมัน ฉันกำลังเหม่อมองหลังมันอยู่ ไม่รู้เหมือนกันทำไมต้องมองหลังมัน ฉันมองสูงขึ้นไป เห็นผมข้างหลังมัน เห็นผมตั้งๆของมัน ทําไมฉันมองมันด้วยฟะเนี่ย เเต่ทําไมมองเเล้วมันเพลินขนาดนี้ฟะ เฮ้ย ที่คอมันมีไฝด้วยนี่หว่า 555+ขำว่ะ  เฮ้ย มันมีกล้ามที่เเขนด้วยนี่ฟ่า โห อีนี่ อยากเป็นชายงามหรือไงฟะ ฮ่า ฮะ..ว้าย...โครมมมมม................-_-

             .....................................

             \"โอ๊ย เจ็บจังเลยอ่ะ\"ฉันร้องออกมาเพราะเจ็บจริงๆ เเต่เอ๊ะ ทําไมมันนุ่มจัง นี่ฉันกำลังนั่งอยู่...บน.......เฮ้ยยย!!!!!! @o@

             \"นี่ เเล้วเมื่อไหร่เธอจะลุกออกจากตัวฉันสักที หะ\"ไอ้หน้าเต้าหู้ตะคอก

             \"อุ๊ย ขอโทษๆๆๆ ไม่ได้ตั้งใจ\"ฉันพูดพลางค่อยๆลุกจากตัวหมอนั่น ก็เล่นไปนั่งทับตัวมันอย่างนั้น

             พี่พอลส่งมือมาให้ฉัน เพื่อช่วยจับฉันลุก

             \"ขอบคุณคะ\"

             \"เป็นไรมากไหม\"พี่พอลถามฉันด้วยสีหน้าเป้นห่วง

             \"อ๋อ ก็ไม่เป็นไรมากหรอกคะ เเค่เจ็บนิดหน่อย\"

             \"เฮ้ย มึงอ่ะ ห่วงเเต่ผุ้หญิง ดูกูดิ๊ เจ็บมากกว่าอีก\"ไอ้หมอนั่นบ่น ในขณะที่ค่อยๆ ลุกขึ้น

             \"อีกเเล้วนะ เธอทำฉันเจ็บอีกเเล้ว เมื่อไหร่จะหายเบ๊อะสักที เเล้วอะไรอ่ะ ตกบันไดเเล้วยังมาพาลทำให้คนอื่นเขาเจ็บตัวไปด้วยอีก\"ไอ้หมอนั่นพร่ามยาวมาเป็นชุด

             \"ก็ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่\"ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดีนัก (ก็เราผิดนี่)

             \"ไม่ได้ตั้งใจ พูดเป็นคำเดียวเหรอไง ดูซิ ฉันเจ็บตัวอีกเเล้ว\"นายนั่นบ่นไม่หยุด

             \"เเล้วจะให้ฉันทําไง ฉันก็เจ็บเหมือนกันนี่ ไม่ใช่ไม่เจ็บ\"ฉันเถียง

             \"เออ น่า ไอ้ธิน มึงจะอะไรนักหนาวะ พลอยเขาก็ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ\"พี่พอลพูดเเก้ตัวให้

             \"อีกอย่าง ก็ดีเเล้วที่เเค่ขั้น 2 ขั้น ถึงไม่ค่อยเจ็บตัวกันมากนัก ถือว่าโชคดีเเล้ว\"พี่พอลพูดต่อ

             \"เออ ช่างเหอะ ถือว่ากูซวยเอง\"ไอ้หน้าเต้าหู้พูดพลางปัดเนื้อปัดตัว

             \"ไปเหอะ ป่านนี้เเม่กลับมาเเล้วมั้ง\"พี่พอลชวนเพื่อตัดบทสงครามระหว่างฉันกับไอ้หน้าเต้าหู้

            

             ไอ้หน้าเต้าหู้เดินตามพี่พอลไป ก่อนไป มันหันมาทำหน้ายักษ์ใส่ฉัน ฉันเลยเเลบลิ้นใส่มัน :p เเบ่รรร

              ฉันจึงค่อยๆเดินตามไป พลางคิดไป เฮ้อ.......ฉันเนี่ยมันเบ๊อะจริ๊งๆๆๆๆ ก็มัวเเต่มองมันอยู่ได้จนได้เรื่องเลย เเล้วทำไมกี่ทีกี่ทีต้องมามีวีรกรรมกับมันด้วยวะเนี่ย....เฮ้อ ฉันนี่เเย่จริงๆๆๆ -0-

              

              \"อ้าว มาเเล้วเหรอจ๊ะหนุ่มๆสาวๆ มาเร็วๆ มากินข้าวต้มร้อนๆ\"เเม่ฉันพูดขึ้น

              \"เเล้วก็นี่นะจ๊ะ น้ำกระเจี๊ยบเย็นๆ ชื่นใจ\"ป้ามะลิพูดต่อ

              \"เเล้วก็นี่อีก เเม่ไปเหมาผลไม้เเม่ค้ามา ป้าเเกเขาลดให้น่ะ ฮิฮิ\"ป้ามะลิพูดต่อ

              \"เเม้น่ากินจังเลยครับ\"พี่พอลพูดพลางเดินเข้าไปดมข้าวต้มที่เเม่ฉันโชว์ให้ดู

              \"ไปๆ ไปนั่งที่เตรียมกันเถอะ เดี๊ยวเเม่กับป้าจะเตรียมเสริฟให้\"ป้ามะลิพูด

              \"ไม่เป็นไรหรอกคะ เดี๊ยวหนูช่วยเสริฟ\"ฉันพูดพลางเดินไปหยิบชาม

              \"จ้าๆ\"เเม่ฉันพูดพลางรับไปใส่ข้าวต้ม

              

                 ฉันรับชามที่เต็มไปด้วยข้าวต้มร้อนๆหอมๆ มา ฉันเดินไปวางไว้ที่โต๊ะตรงที่พี่พอลนั่ง พี่พอลยิ้มให้ หลังจากนั้นฉันก็เดินมารับอีกชามซึ่งเป็นของ ...ไอ้หน้าเต้าห่วย เฮ้ย เต้าหู้ ฉันวางกระเเทกหน่อยๆ มันมองหน้าฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ฉันอยากจะบอกมันจริ๊งๆ ว่า....ถ้ามันทำหน้าตาเฉยๆ หรือว่ายิ้มๆอ่ะ มันจะน่ารักกว่านี้อ่ะนะ ไม่ใช่เหมือนเหม็นขี้เเบบนี้ ...

               พอทุกคนนั่งประจำที่กันหมดเเล้ว ต่อมาก็คือช่วงเวลาของการรับประทานอาหารกัน .................เฮ้อ อร่อยจริ๊งๆๆๆๆฉันสังเกตเห็นว่าเเวบนึง ไอ้หน้าเต้าหู้เเอบมองฉัน เพราะพอฉันมองมัน มันก็หลบสายตา โธ้ๆๆๆๆไอ้น้อง หลงเสน่ห์ฉันหรือไงจ๊ะ...^-^

                หลังจากที่กินกันหมดเเล้ว พี่พอลกับหมอนั่น ก็รับหน้าที่กันไปล้าง ฮิฮิ อยู่เเล้วล่ะ เป็นคุณชายกันมานาน (ยกเว้นพี่พอลนะ)

           หลังจากที่ล้างจานเสร็จ ไอ้หน้าเต้าหู้ก็ขอลากลับ(เออ กลับซะก็ดี)

                ฉันเห็นพี่พอลเดินไปส่งมันหน้าประตู ก่อนกลับ มันหันมามองฉัน ฉันเลยทำฟอร์มรีบมองไปทางอื่น -_-

         เเละมันก็ค่อยๆเดินออกนอกประตูไป.....

             เฮ้ออออ......ไปซะก็ดี เชอะๆ *-*

             ฉันเดินกลับเข้าไปในบ้านเพื่อไปเก็บของ เพื่อที่จะกลับบ้านน.....

          

             เฮ้อ....ยังไม่อยากกลับเลย อยากอยู่นานนนนๆๆๆๆๆ*O*









************************************************

ไม่ไอ้มาอัพนานเลย ขอโทษด้วยนะคะ ยังไงก็ช่วยๆกันอ่านด้วยนะคะ

จะพยายามทำให้ดีขึ้นนะคะ......^O^