คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : First kiss (อ๊าย!เขิลลลล)
First kiss (อ๊าย!เขิลลลล)
"นายนั่นจะทำอะไรกันนะ" (ฉันคิดในใจ เนื่องจากฉันยังหลับไม่สนิท)
"เทอหลับแล้วก้อดี ฉันจะได้ขึ้นมานอนที่เตียง"
นายเคนตะเปิดผ้าห่มออกแล้วขึ้นมานอนข้าง ๆ ฉัน (ฉันจะทำไงดีเนี่ย นายนั่นจะทำไรฉันรึป่าวนะ ใช่แล้วต้องนอนนิ่ง นอนนิ่ง ๆนะเรนโบว์ )
และแล้วนายนั่นก้อเอื้อมมือมากอดฉัน
"ถ้าฉันจะกอดเทอ เทอคงจะไม่ว่าอะไรฉันนะ" (ไม่รู้รึไงนะว่าตอนนี้หน้าฉันร้อนผ่าวแดงเหมือนลูกตำลึงสุกเลย)
"(ก้ออยากจะว่าเหมือนกันแหละ แต่อย่างงี้มันก้ออบอุ่นดีเหมือนกัน อิอิ)" คงจะไม่ทำอะไรมากกว่านี้แร้วมั้ง
แล้วเราทั้งคู่ก้อหลับ ส่วนฉันก้ออยู่ในอ้อมกอดของเคนตะ อบอุ่นดีจัง~~~
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,เวลา 6.30 น. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ฉันรู้สึกตัวขึ้น พบว่าฉันยังอยู่ในอ้อมกอดของตาเคนตะโดยที่เรานอนหันหน้าเข้าหากัน ห่างกันแค่คืบเดียวเอง
"เวลานายหลับก้ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย" ฉันพูดเบา ๆ พร้อมกับจ้องมองหน้าเคนตะไปด้วย
"นี่ ๆ" ฉันสกิดแขนเคนตะเบา ๆ ไม่กะดิกเลยแหะ
"นายเคนตะตื่นได้แล้วววววว นี่ ๆๆ ต้องเขย่าแรงๆ" ฉันเขย่าตัวเคนตะอย่างแรง แต่นายนั่นยังไม่กระดิกเลย ทำไมตื่นยากนักนะ
"โอ๊ย! เสียงดัง หนวกหูชะมัด" นายเคนตะพลิกตัวไปอีกทาง
"หนอยแน่ะ นี่นายว่าฉันหรอ ตื่นเด๋วนี้นะ ฉันบอกให้ตื่น" ฉันก้มไปตะโกนข้างหูนายเคนตะ แต่แล้วนายนั่นก็หันหน้ากลับมาแบบที่ฉันยังไม่ตั้งตัว
ทำให้ปากเรากระกบกันพอดีเป๊ะ ตาเราสองคนก็จ้องเขม็งด้วยความตกตะลึง
"เอ่อ.........ตื่นแล้วใช่มั๊ย งะ งั้น งั้น ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ " ฉันรีบวิ่งออกไปเข้าห้องน้ำ หน้าฉันแดงอีกแร้ว
ส่วนนายเคนตะได้แต่นอนยิ้มไม่หุบอยู่อย่างนั้น
"นายเคนตะบ้าาา ฉันก้อเขินเป็นนะ-///////-" ฉันพูดกะตัวเองในกระจก หน้าแดงเหมือนลูกตำลึงสุกเลยอ่ะ
"นี่เทอ เมื่อไหร่จะเส็ด ฮะ นี่มันจะ 7 โมงครึ่งแล้วนะ" ง่าาา ขอโทดทีนะ ฉันลืมอ่ะ มัวแต่แช่น้ำเพลินๆ
"อ่อ ฉันขอโทดนะ ฉันแช่น้ำเพลินน่ะ"
"เร็วๆละกาน ฉันยังไม่ได้อาบเลยนะ"
"อืมๆ แปปนึงนะ" ก่อนฉันจะออกจากห้อง ฉันก้อมองไปเห็นชุดนักเรียนหญิง ฉันเลยหยิบมาใส่เลยอ่ะ นายนี่เตรียมพร้อมดีนะเนี่ย
"โทดทีนะ แฮ่ๆๆ ฉันอาบนานไปหน่อยน่ะ"
"ไม่หน่อยแล้วหล่ะ เทอเข้าไปตั้งแต่ 6 โมงนี่มานจะ 7 โมงแล้ว" ก้อฉันเปนผู้หญิงนะ จะให้อาบไม่กี่นาทีเหมือนนายได้งัย อาบทียังกะ
วิ่งผ่านน้ำ
"นายรีบไปอาบได้แล้วไป๊ เด๋วฉันก้อไปโรงเรียนสายหรอก"
"น้อยหน่อย เธอนั่นแหละที่จะทำฉันสายน่ะ"
"แล้วทีนายล่ะ ปลุกเท่าไหร่ก้อไม่ตื่น"ฉันย้อนกลับ
"อันที่จริงฉันตื่นตั้งนานแล้วล่ะ แต่ฉันนึกอะไรสนุกๆขึ้นมาได้ ก้อเลยแกล้งเทอเล่นนิดหน่อย" เคนตะทำหน้าตาล้อเลียนฉัน
"เอ่อ นายเบื๊อก แล้วกระเป๋านักเรียนฉันหล่ะ"
"วางอยู่บนโซฟานะ ส่วนพวกหนังสือเรียนฉันให้คนไปซื้อมาให้ใหม่แล้ว ลองไปดูเอาเองหล่ะกัน แล้วฉันก็ไม่ได้ชื่อ เบื๊อก ด้วย เรียกให้
มันถูกหน่อย"
โอ้โฮ้ สุดยอดเลย มีทุกอย่างพร้อม เลิศที่สุดดดดด
"ขอบใจนะ"
ฉันเดินไปนั่งดูทีวีที่โซฟา เพื่อรอนายเคนตะอาบน้ำ. . .
"อาบเส็ดแล้วคร๊าบบบ" นายเคนตะเดินออกมาจากห้องน้ำ ยิ้มซะหน้าบานเชียว
"อืม แล้วจะไปได้ยังเนี่ย มันสายมากแล้วนะ"
"อื้ม เชิญครับคุณผู้หญิง" นายเคนตะ ผายมือออกให้ฉันเดินนำหน้า แล้วพาฉันไปที่รถมอเตอร์ไซด์สุดรักสุดหวงของเค้า
"รถของนายสวยดีนะ" ฉันเดินไปรอบ ๆ รถ
"อื้ม เล่นเอาฉันเกือบหมดตัวเลยล่ะ จะไปกันได้ยัง" เคนตะสตาร์ทรถรอ
"ไปซิ" ฉันกระโดดขึ้นนั่งรถ
"นายอย่าพาฉันซิ่งมากนะ ฉันกัววว"
"รู้แร้วน่า!!"
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,5 นาทีผ่านไป,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
"นี่นายเล่นเอาฉันหายใจแทบไม่ทันแร้วนะ"
"ขอโทดค๊าบบบ ก็เทอเดี๋ยวบอกให้ช้า เดี๋ยวบอกให้เร็ว ฉันก็ทำตามที่เทอบอกแล้วนะ"
"อ๋อ นี่นายจะหาว่าฉันผิดช่ายม๊ะ,,,,?"
"ป่าวน๊าา,,,,ก็เท..อ...."
และแล้วก็มีคนมาขัดจังหวะ นั่นคือ ยัยดาว กะ ยัยหวาน นั่นเอง (รอดไปนะนายเคนตะ)
"ยัยเรนโบว์ นายเคนตะ เมื่อวานพวกเทอหายไปไหนกันมา รู้มั๊ยว่าพวกฉันต้องคอยแก้ตัวให้เนี่ย เกือบซวยแล้วรู้มั๊ย"
"เอ่อ เมื่อวานพวกฉันแค่ออกไปเที่ยวน่ะ"
"อื้ม ๆ ใช่ ๆ ฉันพายัยนี่ ไปกินไอติมน่ะ" เคนตะเอามือจับที่หัวฉัน
"อย่าทำให้ฉันกะยัยดาวเป็นห่วงมากได้ป่ะ ไปไหนก้อบอกกันบ้างเซ่ ไม่ใช่อยู่ ๆ ก้อหายไปเฉย ๆ"
"ขอโทด ค๊าบ/ค๊า" ประสานเสียงกันตอบ(โดนเทศซะหูชาเลย)
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง(ออดเข้าเรียน)
"ฉันว่ารีบไปเข้าเรียนกันเถอะ" ฉันรีบปัด ๆ ชวนขึ้นเรียนก่อนที่จะหูชามากกว่านี้
_________________________________
ความคิดเห็น