คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ห้ามหวั่นไหวเชียวนะยัยเรนโบว์
ห้ามหวั่นไหวเชียวนะยัยเรนโบว์
"อ่าาา...แล้วที่นายพาฉันมานี่ล่ะ" รู้สึกแปลก ๆ แหะ หน้าฉันทำไมมันรู้สึกร้อนผ่าวๆแบบนี้ล่ะ
ฉันไม่เคยถูกผู้ชายมาบอกว่าชอบซึ่งๆหน้าแบบนี้เลย ทำไงดีเนี่ย ~~~
"ฉันแค่อยากอยากอยู่กะเทอนาน ๆ ก้อเท่านั้น เพราะตลอดเวลาฉันก้อได้แค่แอบมองเทออยู่ห่าง ๆ"
"เอ่อ อย่างั้นหรอ แล้วทำไมฉันจะต้องอยู่กะนายด้วยหล่ะ" ฉันเปลี่ยนสถานะการณ์ เพื่อไม่ให้มันเงียบมากไปกว่านี้
"ก้อฉันรักเทอนะซิ ยัยบ๋องเอ๋ย" นายกล้าว่าฉันเหรอ ชึๆๆ ไม่คุยด้วยแล้ว
"......"ฉันไม่ตอบอารัยแต่สะบัดหน้าหนีนายนั้น ทำให้นายนั้นงง อิอิ แค่นี้ก้อคิดไม่ออกว่าเรางอนอยู่
"เทอเปนอารัยอ่ะ งอนฉันหรอ" รู้ได้งัยอ่ะ
"ฉันง่วงแล้ว ฉันจะนอน นายออกไปนอนข้างนอกนะ" ฉันกลัวว่า มันจะเปนเหมือนในฝันอ่ะดิ่
"เรื่องอารัยหล่ะ นี่มานบ้านของฉัน ฉันจะนอนตรงไหนก้อได้" เชอะๆๆๆ ฉันนอนด้านนอกก้อได้ ไม่ง้อ
"นายจะนอนที่เตียงนี่ใช่มั๊ย" ฉันถามย้ำ
"ถะ ถะ ถูกต้องนะคร้าบบบบ!!~" ยังทำเป็นเล่นอีกนะ
"งั้นนายนอนในห้องไปคนเดียวละกัน ฉันจะออกไปนอนข้างนอก" ฉันสะบัดหน้าหนี แล้วจะเดินไปที่โซฟา
"โอ๋ๆๆ อย่างอนนะที่รัก " แล้วนายนั่นก้อดึงจนทำให้ฉันเซไปนั่งอยู่บนตักเคนตะ นายนั่นเลยรีบอ้อมมือมากอดตัวฉันเอาไว้และแล้ว....
"แก้มเทอนิ่มจังเลยนะ" อึ้ง กิม กี่ หน้าร้อนผ่าวอีกแล้ว
"อ๊าย...นายบ้า นายบังอาจมากที่เอาจมูกของนายมาชมแก้มของฉัน หึ๋ย !!!!~~~~~" ฉันยิ่งดิ้นให้หลุดแต่เคนตะกลับกอดฉันแน่นขึ้น ทำไงดีล่ะเนี่ย ???
"เลิกดิ้นซักทีเถอะน่าาา....ยังไงก็ไม่หลุดหรอก" ดูพูดเข้า ต้องหลุดสิ่ หลุด ๆๆๆ
"ไม่เลิกย่ะ แล้วเมื่อกี้นายว่า ใครเปนที่รักของนายมิทราบ"
"ก้อเทองัย จะใครซะอีกหล่ะ ตอนนี้ก้ออยู่กันแค่ 2 คน"
"ปล่อยฉันได้แล้ว....ฉันจะไปนอน" ฉันหยุดซักพัก เพราะเริ่มเหนื่อยแล้ว
"แต่เทอต้องนอนที่เตียงกับฉันนะ ไม่งั้นฉันไม่ปล่อย หึ หึ หึ" ตานี่ทำหน้าทำตาหื่นใส่ฉันอีกแล้วววว~~~ เรนโบว์รับม่ายด้าย
"ก้อได้ๆๆๆ ปล่อยซักทีสิ่ "
"อะ ปล่อยแล้ว ๆ" ฉันจึงรีบกระโดดลุกจากตักนายเคนตะ แล้วลงไปนอนที่เตียง แล้วทำเป็นแกล้งหลับทันที
"นี่เทอๆๆ หลับแล้วเหรอ"แล้วนายนั้นก้อมาจิ้มๆแก้มฉัน อยากลุกขึ้นไปเตะนายเคนตะซะจิงๆเลย
"...."
"นี่ๆๆๆ หลับง่ายจัง" แหน่ะ ยังจิ้มไม่เลิก
,,,,,แล้วเคนตะก้อเอาผ้าห่มนุ่มๆมาห่มให้ฉัน ส่วนนายนั้นก้อเดินไปนอนที่โซฟา ฉันหล่ะเซงจิงๆเลย(อ๊ายยย ไม่ดี ๆ)
"อ่าว..แล้วทำไมถึงไปนอนที่โซฟาล่ะ นายบอกให้ฉันนอนอยู่บนเตียงกะนายไม่ใช่หรอ"
"เดี๋ยวเทอจะไม่สบายใจน่ะ ฉันก้อแค่แกล้งเทอเล่นๆไปงั้นแหระ"
"งั้นหรอ ตามใจนายละกันนะ" แล้วฉันก้อกลับไปนอนอย่างเก่า
"นี่เดี๋ยวสิ" นายนั่นเรียกฉันขึ้นมา
"อะไรของนายอีกล่ะ" ฉันดันตัวขึ้นจากเตียง
"ฝานดีนะยัยบ๊อง" แล้วเคนตะก้อนอนลงไปซะเฉย ๆ
"อื้ม เหมือนกัน นายเบื๊อก" อิอิ เอาคืนบ้าง บังอาจเรียกฉัน ยัยบ๊อง
,,,,,,,,,แล้วฉันก้อทำเป็นแกล้งหลับต่อไปแต่นายเคนตะยังไม่หลับ แต่กลับเดินมาจ้องหน้าฉัน(มามองตอนไม่สวยได้ไงเนี่ย)
"ขอบคุณนะที่เทอยอมอยู่กับฉันคืนนี้" เคนตะพูดที่ข้างหูฉันเบา ๆ(พูดดังๆหน่อยไม่ได้รึไงนะ ฟังไม่ถนัดเลยง่ะ)
แล้วนายนั่นก้อเดินมาที่เตียงอีกฝั่งหนึ่ง แล้วเปิด.........................................(อ๊ายยยย!!~ จะทำอะไรน่ะ)
___________________________
to be continue,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ความคิดเห็น