ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Friend 2
FRIEND 2
" อีแล้วนะุบยอน "
" โห อาารย์ ...... "
" ุหลับในลาสอันแทบทุลาส ถึุะเรียนเ่เรียนีแ่ไหน แุ่มาหลับในลาสอันุ็ไม่ผ่านิวิสัยอยู่ี ุรู้มั้ยุโนหัะแนนิวิสัยนะิลบอยู่แล้ว "
" ารย์้าบบ ผมะไม่ทำอีแล้วนะรับน้าาา "
" รั้ที่แล้วุ็พูแบบนี้ รั้นี้ันไม่ให้อภัยแล้ว "
" แล้ว....อาารย์ะให้ผมทำอะไร็ไ้รับ แ่อย่าให้ผมเลยนะรับารย์น้าาาา "
หลัาบลาสอาารย์็เรียแบฮยอนไปพบเพราะแบฮยอนมัะหลับในลาสนี้วิานี้ประำ
เี้ยเอ้ยย เพราะมึนเียวเลยไอ้สัสเปร เพราะมึทำใหู้้อนอนึื่นเ้าแล้วมาเรียนสาย ทุรั้เลยมึ รั้นีู้วยเลยไอ้เลวววววว
" ทำไมวันนี้ไอ้แบมันมา้าัวะ " แเพื่อนในลุ่มพูึ้นปิแบฮยอนะะลมารอทุนที่โรอาหาร่อนเพื่อนพร้อมับลู่หานแ่วันนี้ทุน้อมารอแบฮยอนนเียว
" แบมันโนอาารย์เรียพบอะ อีสัพัมามั้ " ลู่หานพูพร้อมับเล่นโทรศัพท์ไป้วย
" เออแล้วนี่ ไอ้านอีนละไปไหน " รั้นี้เป็นพี่มาร์ถาม หรือว่ามันสอนะแอบไป อ๊ะป่ะะเฮ่ !! ัน
" มันะไปไหน็เรื่ออมันเหอะพี่ เสือั "
" ไอ้สัสเินหล ! "
" ลู่ไปหาไรินัน่อนป่ะ ปล่อยนแ่นั่ฟุ้่านไว้นเียวเหอะ 55555 " แล้วแับลู่หาน็ลุออไปหาอะไรินรอานยอลับแบฮยอนมา
" โธเอ้ย !! ทำไม้อเป็นูวะเนี้ยยย !!!!! " แบฮยอนบ่นพึมพำับัวเออยู่ลัึหลัาทีุ่ยับอาารย์เสร็
" ไอ้เี้ย !! มึมานั่ทำไรรนี้ มึหายไปไหนมาูหาั้นาน นึว่าอนูะไประโึายละ " านยอลเินมาหาแบฮยอนแล้ว็บ่นๆๆไมู่หน้าอีนเลยว่าสบอารม์รึป่าว แ่ให้ทำไไ้ละ็นมันหิว แล้วมึ็มาหายไปอี
" หยุพูสัทีไ้มั้ย ไม่มีอารม์ " แบฮยอนรู้สึหุหิ ทำไม้อมาเอเรื่อแบบนี้้วย!!!!
" มึเป็นไร มึอนูนานั้นเลยหรอ " านยอลับวามปิปิอแบฮยอนไ้ ปิแบฮยอนมัน้อสียัโวยวาย แ่ทำไมมันเียบๆวะ
" ป่าว แ่.......เพราะมึอะไอ้าน ไอ้ั่ววว!!!!! " แบฮยอนลุาม้านั่ระโนบีบอานยอลนานยอล้อพยามัมือออ เี้ยยย ิบหายผีเ้าสิแน่เลยว่ะ
" แอะๆๆ พะพอๆๆ ูเ็บ มึเป็นบ้าอะไรเนี้ยอีเี้ยย ผีเ้าหรอวะ " านยอลับมือแบฮยอนออ
" เพราะมึนเียวทำใหู้้อมาเรียนสายโนหัิวิสัย แถมยั....... โอ๊ย !!! มึแม่ ูไม่น่าไปปลุมึทุวัน ไม่น่ารอมาพร้อมมึเลย " แบฮยอนพูเหมือนะร้อไห้แล้วระทืบเท้าเหมือนเ็ๆ
" แล้วใรใ้ให้มึทำอะเี้ย " านยอลยืนมออีนำๆ
" ็ู.........เออ่าแม่ โอ๊ย!!!หุหิ !!!!!! อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! " แบฮยอนรี้แล้ว็เินาไป เอ้า! สัสรี้เสร็็ทิู้เลย ูอุส่าห์อ้าวเพื่อมาหามึเลยนะเว้ย
านยอลเิน้อแบฮยอนอยู่สัพันทุอย่าสบลเพราะอะไรรู้มั้ย เพราะานยอลบอะื้อระเป๋า รอเท้า เสื้อผ้า และเลี้ยหนั ้าว นม และอื่นอีมามาย่ายอ อนูรั้เียวเอาุ้มเลยนะมึ
" ไอ้านมึไปทำไรไอ้แบวะทำไมมันเียบๆผิปิ " แถามึ้นเพราะูอาารแบฮยอนแล้วมันผิปิริๆ
" ูะไปทำอะไรมันวะ เมื่อี้แม่ยัะ่าูอยู่เลย ูนี่้อมันแทบายอุส่าห์ะื้ออให้ ูเลือูเนื้อันสัสๆ " านยอลนั่มอแบฮยอนที่นั่บ่นพึมพำเบาๆอยู่นเียว
" สัสานูว่ามัน สิฟั่นเฟือน มันบ้าปะวะ ูเห็นมันเป็นแบบนี้มาสัพัแล้วนะเว้ย หรือว่า..... "
ปั๊ !
" สัส ปาหมา เี๋ยวูเอาีนสะิปาให้ " านยอลบหัวแแล้วทำท่ายีนึ้นมาใส่หน้า หยาบายที่สุ
" แบๆๆ เป็นไรเนี้ย เอ้ยย " ลู่หานสิเรียแบฮยอน แ่็ไม่มีปิิริยาอบรับ
ปึ่!!
" โอ๊ย สัสลู่ถีบูทำไมเนี้ยยย " แบฮยอนนั่รวราอยู่ที่พื้นเพราะถูลู่หานถีบนเ้าอี้ทุนพาันหัวเราะสนุเหมือนสะใมาอะ
" ูเรียมึ มึไม่อบเอ มึเหม่อลอยพึมพำอะไรนเียว เป็นบ้าหรอ " ลู่หานอบลับแบฮยอน
" ็ูำลัเรีย ู.....โอ๊ยยย พวเี้ย !! " แบฮยอนลุาที่นั่เินหนีออไป
" โอ๊ย ! " แบฮยอนล้มลเพราะแรระแทาันนใรสัน
" ะอ....อโทษรับ เป็นอะไรมามั้ย ? "
" เินประสาอะไรวะ ไม่เห็นนรึไ ! "
" พอีรีบอะ ไม่ทันมอ อโทษทีนะรับ ว่าแ่เป็นไรมั้ยรับ ? "
" เ็บิวะ ถามไ้ " แบฮยอนพยายามพยุัวเอึ้นแล้วไอ้นที่น็่อยๆมาพยุแบฮยอนให้ยืนึ้น
" อโทษริๆรับ ไม่ไ้ั้ใ "
" เออๆ ไปไ้แล้วไป " แบฮยอนเยหน้ามออีนเพราะเ้าสูว่าแล้ว็ำลัะเิน่อแ่ันถูอีนับแนรั้ไว้
" เี๋ยวรับ.....ผม เฮุน เรียนสัวแพทย์ปี1 รับ " เฮุนแนะนำัวับแบฮยอนแล้วยิ้มให้ริๆแล้วเฮุน้อมาพบอาารย์ในะนิเทศเห็นว่าะให้่วยอะไรสัอย่าเลย้อรีบแล้ว็ไม่ไ้สัเว่ามีนเินมาเลยเินนเ้า
" ใรถาม " แบฮยอนมออีนแบบไม่สบอารม์พร้อมัน้าวาไป้าหน้าแ่โนรั้ไว้อีรั้
" แล้ว....ื่ออะไรรับ ? " เฮุนยิ้มให้แบฮยอน
" แบฮยอน นิเทศปี 2 ันเป็นพี่นาย ไปละ " แบฮยอนเินาเฮุนไป แ่เฮุนลับยืนยิ้มเหมือนำลัเหม่อลอยละเมอไปถึไหน็ไม่รู้
" แม่โรน่ารั......... พี่แบฮยอนนิเทศปี2 "
* ออภัยนิยายเรื่อนี้ทีำหยาบ หยาบโรๆ หยาบสัสๆ โปรใ้ัรยานในารอ่าน
ผู้ที่มีอายุไม่ถึ18ปี ไม่วรเอาเป็นเยี่ยอย่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น