คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : บทที่ 45 การเจรจาและการโน้มน้าวใจ (2)
บทที่ 45 ารเราและารโน้มน้าวใ (2)
ถ้าบริษัทอนูรุ๊ปไม่สามารถใ้เส้นไ้ ็ใ้เส้นผ่านโรแรมอแม่อนอีเ็แล้วัน
ถ้าูามารเรียมานทั่วไป ทาทีมานรายารสาร์ิสโเวอร์รีเริ่มหาผู้เ้าแ่ันใน่วเือนันยายน ถึอย่าไรมัน็เป็นรายารสอยู่ี นอวอนะไ้ไปออรายารนั้นริ ๆ หรือไม่...ผมล้วนเป็นนัสินใ
ผมมอเห็นไ้าสายาอนอวอนเลยว่านี่เป็น้อเสนอที่เาิไม่ถึมา่อน
"ลอิูให้ีนะ นายะทำัวเป็นนวาโลแบบนี้ไปลอีวิ หรือะลืมวามเ็บปวในอีะ แล้ว็ใ้โอาสรั้สุท้ายใหุ้้ม่าที่สุ"
ให้ายเถอะ ำพูอผมระแทในอวอนเ้าอย่าั
"นายอยาร้อเพล่อไปสินะ"
มืออนอวอนสั่นเทาให้ับำถามอผม
"ั้นนาย็้อฟัสิ่ที่พี่ายนนี้ำลัะพูให้ี"
นอวอนัฟันรอและหลบาผม
หลัารในารเราั้นที่ 1 แ้ให้อีฝ่ายไ้ทราบอย่าัเนว่านเออยู่ในสถานะใ
ั้นอนที่ 2 ยื่น้อเสนอที่อีฝ่ายไม่อาปิเสธไ้
และั้นอนสุท้าย...
"ออไปาห้อไ้แล้ว พวเรายัมีาน้อทำอีเยอะ รั้นี้นาย้อทำให้ถู้อนะ ทุนรู้ีอยู่แล้วว่านายเป็นนมีวามสามารถนาไหน"
เฮ้อ เวลาที่้อพูประบนอื่นแบบนี้ ผมมัะรู้สึมวนท้ออยู่เสมอ
นี่ไม่่าาารยืนลูบหัวปลอบโยนเ้าหนุ่มปาหมาที่อย่านอื่นอยู่ลอเวลา
ผม้อ่มใอยู่ไม่น้อยับารประบเอาในอวอน
แ่อนนี้ เาเริ่มลายเราะป้อันัวลแล้ว สุท้ายผม็บัับให้เาเินลับไปที่ห้อนั่เล่นไ้สำเร็ สีหน้าอบรราเพื่อนร่วมว็แสออถึวามีใเหมือนันที่ไ้เห็นหน้าเา
"พี่อวอนไม่เป็นไรนะรับ?"
นาอนอูลัเลเล็น้อย่อนะเินเ้ามาถามนอวอน ผมผลันาอนอูออไป้วยมือ้าเียวและับนอวอนให้นั่ลบนโฟา
"่อนอื่น พวเราไม่มีเวลาแล้ว ันะรีบสรุปผลารประุมับทีมานให้ฟั็แล้วัน"
"อ่าหะ..."
โอเยุนมีสีหน้ามึนเล็น้อย แ่ผม็พู่อไปโยไม่เปิโอาสให้เาไ้มีเวลาเปิโทรทัศน์
"เรื่อารเรียบเรียทำนอและเียนเนื้อเพล พวเรา้อทำันเอทั้หม เพราะว่านี่เป็นเพลที่ทีมานไม่อยาใ้ พวเรา็เลยไม่มีทาเลือ"
"ว่าไนะ? ถ้าบริษัทไม่ยอมทำเพลให้เราแบบนี้ แล้วพวเายัะเอาส่วนแบ่ไปาเราอีทำไม?"
แน่นอนว่าผม็มีวามิเียวันนี้
"็นั่นแหละ ันว่าเพลที่ทีมานอยาะให้วอเราใ้เป็นเพลที่พวเาเยเรียมเอาไว้ให้วโฟลวส์มา่อน แ่วโฟลวส์ไม่เอา พวเา็เลยะเอามาให้พวเราแทน"
"เอาเพลประำฤูร้อนมาให้พวเราร้ออนะฤูหนาวเนี่ยนะ"
"นั่นไถึเป็นปัหา ัน็เลยไม่เอาเพลนั้น เาบอว่าถ้าเราะเลือเพลที่สามริ เรา็้อออ่าใ้่ายในารทำเพลทั้หม"
รยูยอฮวาไม่พลาโอาสนี้สรุปประเ็นสำัทันที ผมรีบมอหน้าโอเยุนและพู่อไปโยไม่ให้าอน
"ัน็เลยอยาะถามนายน่ะ ว่านายพอะ่วยเรียบเรียทำนอเพลไ้ไหม?"
"ผมเนี่ยนะ?"
โอเยุนะทำหน้าประหลาในานั้นไปทำไม? ็เาอบโม้ว่าัวเอเ่เรื่อแ่เพลไม่ใ่เหรอ?
"ผมไม่เยทำเพลที่้อใ้ในเิพาิย์มา่อนเลยแฮะ..."
"ั้น็เยในรั้นี้แหละ ยิ่สมาิวมีส่วนร่วมในารทำเพลมาเท่าไหร่ ็ยิ่เป็นภาพลัษ์ทีู่ีมาเท่านั้น"
ผมเสริมประเ็นสำัเ้าไปในอนท้าย โอเยุนพยัหน้าอย่า้า ๆ
"ไ้รับ ั้นผมะลอู"
หลัานั้น ผม็สูหายใลึและล่าว่อไป
"ส่วนในอนนี้ พวเรานอื่น ๆ ะมาเียนเนื้อเพลันเอ ทุนะเียนเนื้อเพลามที่ัวเออบออมา แล้วันะเอาเนื้อเพลพวนั้นส่ไปให้นัแ่เพลมืออาีพ่วยเลาอีที อย่าน้อยพวเรา็บอับแฟนเพลไ้ว่านี่เป็นเพลที่พวเราแ่ันออมาาใ"
ผมลอเอาำพูอโปริวเอร์ที่ผมูลิประหว่าหา้อมูลมาพูับเพื่อนร่วมว แล้วพวเา็ูระือรือร้นันึ้นมาทันที
"ือว่า…"
นาอนอูพึมพำอะไรบาอย่าอยู่ในลำอ แ่ผมไม่รู้สึว่าำเป็น้อสนใเาเลย ผมพู่อไปว่า
"ะสสัยเรื่ออนเป์ับท่าเ้นันแล้วใ่ไหม?"
ผมพูเ้าประเ็นอย่ารวเร็วและให้ำอบออไปว่า
"เรื่ออนเป์ ันับยอฮวาะเป็นนัารเอ ส่วนเรื่อท่าเ้น อนนี้ันำลัหานัออแบบท่าเ้นมืออาีพอยู่"
ราบใที่มีเิน ็ไม่มีอะไรที่ทำไม่ไ้ทั้นั้น
แ่ให้ายเถอะ สีหน้าอเพื่อนร่วมวในอนนี้ พวเา้อมอผมเหมือนำลัเห็นัวประหลา
"ถ้าทุนเ้าใีแล้ว เี๋ยวันะส่ไฟล์เพลไปให้ ถ้านึภาพหรือเนื้อเพลอะไรึ้นมาไ้ ็มาบอยอฮวาับันไ้ลอเวลา ระบวนารแ่เนื้อเพละเริ่มึ้นนับานี้"
"ไ้เลยรับ มีใระใ้อมพิวเอร์ไหม? ผมว่ามันีว่าถ้าเปิฟัในอม ผมะไู้เรื่อโน้เพล้วย"
"ามสบาย เี๋ยวันะส่ไฟล์เพลเ้าไปในลุ่มแอพวเรานะ"
หลัานั้น พวเรา็แบ่หน้าที่ันเรียบร้อย พวเรารู้แล้วว่าแ่ละท่อนนั้นะเป็นหน้าที่ใรในารแ่เนื้อเพลบ้า
นอวอนยัไม่ึัเท่าไหร่ แ่ว่า...
ผม้อุยับเาอีรั้เมื่อมีเวลา อย่าน้อย็รอให้เาร่วมมือับผมมาว่านี้่อน
"ผม้อทำไบ้า?"
นอวอนเินลับเ้าไปในห้ออัวเอ โอเยุน็เ้าไปอยู่ในห้ออมพิวเอร์เียบ ๆ นเียว ในห้อนั่เล่นอนนี้ึเหลือเพียนาอนอูที่มอหน้าผม้วยวามอึอัใ เพราะเาไม่รู้ว่าัวเอวรทำอย่าไรี
"นาย็ฟัเพละ แล้ว็พยายามนึหาำที่น่าะเหมาะับทำนอที่ไ้ฟั อะไรแบบนั้นน่ะ"
"อ้อ! ั้นผมะพยายามนะรับ!"
พวเราแ่ละน่า็มีหน้าที่อัวเอ และหน้าที่อผม็ือารนำพาทุนไปในทิศทาที่ถู้อให้เร็วที่สุเท่าที่ะเป็นไปไ้
"พวเรามาเริ่มันเถอะ!"
เมื่อรยูยอฮวาลุึ้นยืนาโ๊ะ เา็รู้สึว่าสมออนเอปลอโปร่มาว่าเิม
"วันนี้ันรู้สึว่านายมุ่มั่นแบบที่ไม่เยเป็นมา่อนเลย"
รยูยอฮวามอแล็ปท็อปบนโ๊ะและมอมาที่ผมพร้อมับยิ้มเล็น้อย
แ่ารประุม ารเรา และารโน้มน้าวใเหล่านี้ือเรื่อปิสำหรับผมในานะนัธุริอยู่แล้ว
"เลิพูเหลวไหลไ้แล้วน่า พวเรารีบแ่เพลันให้เสร็เร็ว ๆ เถอะ เราะ้อทำให้บริษัทหน้าหายให้ไ้"
ำมปลุใออมาาปาผมอีรั้โยไม่าิ แ่มัน็ไม่สำัหรอ
[ระยะเวลาในารทำภาริฝึสอน (ระยะเวลาหมสัา) : 161 วัน]
ารเินทาเพื่อวามอยู่รอในานะไออลไ้เริ่ม้นึ้นอย่าเป็นทาารแล้ว
ความคิดเห็น