คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : บทที่ 24 ชีวิตไม่ใช่การเล่นเกม (1)
บทที่ 24 ีวิไม่ใ่ารเล่นเม (1)
ผมเลือเ้าไปูามลำับอหน้า่า้อมูลที่อยู่รหน้า
[ประวัิ]
[ื่อ : นอวอน อายุ 22 ปี]
[วามสามารถพิเศษ]
[บัฟ : <เพิ่มพลัเสียร้อ> ่วยเพิ่มพลัเสียร้อให้มีวามเสถียรมาึ้นะร้อเพล]
[ำนวนแ้มที่ใ้ 30 แ้ม]
[ระับวามสามารถ]
หน้าา : S
ารร้อ : S
ารเ้น : B
ารแส : A
เสน่ห์ : B
ารพู : B
เป็นไปามา นอวอนมีวามสามารถใน้านารร้อเพลสูที่สุในวอเราริ ๆ
แล้วหน้าาอเาอี…ถึเาะเป็นพวปาหมาปามา แ่็้อยอมรับว่านอวอนเป็นนหน้าหวานและหล่อเหลาเอาาร
นอวอนมีผมที่่อน้ายาวและอบมัผมสีทอเป็นหาม้ายสู ถึนี่ะเป็นทรผมอพวผู้หิ แ่เมื่อรวมับรูปร่าหน้าาอนอวอน มัน็ูไม่เอะเินแ่อย่าใ
ส่วนเหุผลที่เสน่ห์อเาไม่ถึระับ A นั้น ็มาาวามปาหมาอเานั่นเอ
ใ่แล้ว ถึเาะหล่อเหลานาไหน แ่ถ้าเป็นนปาหมาอยู่ลอเวลา เสน่ห์็ลลไ้เ่นัน
โีที่ระับหน้าาอเาอยู่ในระับ S ส่วนทัษะารเ้นอยู่ในระับ B
ถ้าเาี้เหร่ ระับเสน่ห์อเาไ้ E แน่ ๆ
ส่วนะแนนทัษะารพูที่ไ้ระับ B นั้น มาาารที่เาพูเ่…
อาเป็นเพราะวามสามารถที่เาหาเรื่อเหน็บแนมนอื่นไ้ลอเวลา็เป็นไ้
หลัานี้ ็เหลือะแนนอนาอนอูแ่นเียวเท่านั้น
ผมรีบเปิูประวัิอสมาิวนสุท้ายและ้อมออย่าใ้วามิ
[ประวัิ]
[ื่อ : นาอนอู อายุ 21 ปี]
[วามสามารถพิเศษ]
[บัฟ : <ศูนย์แลอรี> สามารถินอาหารไ้อย่าเอร็อร่อยโยไม่้อลัวอ้วน เพราะำนวนแลอรีที่รับประทานเ้าไปะเท่าับศูนย์]
[ำนวนแ้มที่ใ้ 10 แ้ม]
[ระับวามสามารถ]
หน้าา : C* (SS)
ารร้อ : A
ารเ้น : B
ารแส : B
เสน่ห์ : B* (A)
ารพู : D
[วเล็บหลัเรื่อหมายอันือผละแนนในารรววัวามสามารถ่อนารแ้ไรั้ล่าสุ]
หืม? มีวามผิปิในผละแนนอนาอนอู ึ่เป็นสิ่ที่ผมยาทำวามเ้าใ
"อะไรือารแ้ไรั้ล่าสุ?"
[ผละแนนที่แสอยู่ในอนนี้ะยึามสภาพร่าายอสมาิในปัุบัน]
โฮ่!
เ้านปุ๋ยเห่าออมาอย่าเห็น้วยับำอธิบายในหน้า่า้อวาม
ผม็ไม่รู้เหมือนันว่ามันะเห่าอะไรนัหนา...
ผมส่ายหัวึ้นมาทันทีเมื่อนึถึไมันที่อยู่บนัวอนาอนอู
แน่นอนว่าวามอ้วนไม่ใ่วามผิบาป
อย่าไร็าม ถ้าแฟน ๆ าหวัรูปร่าหน้าาที่หล่อเหลาสมบูร์แบบ เา็ำเป็น้อปราัวบนเวที้วยรูปโมที่แฟนลับาหวั
ถึไออละเป็นนเหมือนัน แ่านอพวเา็ือารทำให้นูยอม่ายเินเ้ามาูัวเอให้ไ้
ผมะไม่พูถึธุริที่ผมไม่ำนา แ่เอาเท่าที่ผมรู้ในอนนี้...เรา้อพยายามันอีมาว่าะึ้นเวทีไ้ามมารานที่แฟนเพล้อาร
"ันมีำถาม ระับเลี่ยที่ถือเป็นะแนนมารานในผลวัวามสามารถือระับไหน?"
ผมเาเอาว่าะ้อเป็นระับ D
เมื่อผมถามออไป้วยวามาหวั ระบบ็อบลับมาอย่าไร้เยื่อใยว่า
[ระับ C ถือว่าีว่านปิเล็น้อย]
ให้ายเถอะ
เ้านปุ๋ยใ้เท้าอมันะุยพื้น พร้อมับแสวามเศร้าออมา้วยภาษาาย
นี่หมายวามว่า...
วามสามารถในารเ้นอผม ปัุบันนี้ ยัไม่ผ่านเ์มารานเลย้วย้ำ
"ันะใ้ลูแ้วเพิ่มพลัทั้สอลูเพิ่มะแนนวามสามารถในารเ้นทั้หมเลยไ้ไหม?"
[เมื่อลูแ้วเพิ่มพลัถูใ้านแล้ว ะไม่สามารถเรียืนลับมาไ้อี]
[้อารใ้ลูแ้วเพิ่มพลัำนวน 2 ลู เพิ่มระับวามสามารถให้แ่ารเ้นใ่หรือไม่?]
[ล / ปิเสธ]
ผมปุ่มลโยไม่ลัเล
หลัานั้นหน้าอ็สว่าวาบ แล้วระับวามสามารถอผม็เปลี่ยนแปลในทันที
[ประวัิ]
[ื่อ : อนอีเ (อิมฮยอนอ) อายุ 24 ปี]
[ระับวามสามารถ]
หน้าา : S
ารร้อ : D
ารเ้น : C
ารแส : E
เสน่ห์ : A
ารพู : A
ระับารเ้นอผมึ้นมาอยู่ในระับ C ไ้อย่าหวุหวิ...
อนนี้ ารเ้นอผมเหนือมารานนทั่วไปเล็น้อย
ใ่แล้ว อย่าน้อย็ีว่าทัษะารเ้นอผู้ายอายุ 40 ปีที่เยเ้นแ่เพลลูทุ่บนรถบัสเท่านั้น...
หนทายัอียาวไลเหลือเิน
ผมยั้อหาทาแ้ปัหาเรื่อเสียร้อและารแสสอัวเออี
ไม่มีอะไรที่ผมะทำไ้ในอนนี้อีแล้ว...ผมิว่านเอวรรีบนอนหลับพัผ่อนให้เร็วที่สุ
ผมล้าหน้าล้าาและเินไปทิ้ัวนอนบนเีย
แ่เมื่อหัวถึหมอนแล้ว ผม็ยันอนไม่หลับอยู่ี อาเป็นเพราะว่าร่าายอผมยัรู้สึสื่นมาเินไป
ผม้อรีบหลับให้ไ้...
อนที่ผมเป็นายอายุ 40 ปี ผมทำานหนั ร่าายึอ่อนแอมา
ปิผมทำานล่วเวลา ึไ้นอนวันละไม่ถึ 4 ั่วโม
แ่โทษทีเถอะนะ ไม่ั้นผมะูแลธุริให่โนานั้นไ้อย่าไร
แ่ถึแม้ผมะนอนน้อยในร่าที่แล้ว แ่ทุรั้ที่หัวผมถึหมอน ผม็ะหลับไปอย่ารวเร็ว ไม่ว่าะอยู่ที่ไหน็าม
แล้วทำไมอนนี้ผมถึนอนไม่หลับ?
หลัานอนพลิัวลับไปลับมาอยู่นาน ผม็รู้สึเหนื่อยล้าแทนาร่วนอน
ผมยัสัมผัสไม่ไ้ถึวาม่วเลยสันิ
เป็นเพราะว่านี่ไม่ใ่ร่าายอายอายุ 40 ปี แ่มันเป็นร่าายอนหนุ่มที่ยัแ็แรี
ในเวลาเียวันนี้ นอาะไม่่วแล้ว ผมยัาสว่าเพราะวามื่นเ้นอี้วย
และเมื่อผมไ้อยู่นเียวอย่านี้ ผม็เริ่มเิวามิบาอย่าึ้นมา
หาอะไรู่าเวลาีว่า...เพราะในอนนี้ผมทำอะไรไม่ไ้อีแล้ว
ผมนอน้อมอเพานห้อ ่อนะหยิบโทรศัพท์มือถือออมา้นหาำว่า ‘อิมฮยอนอ’
ผลาร้นหาปรารูปภาพอัวผมเอในีวิที่แล้วที่มีอเบมาศประับไว้
ราวับว่านี่ไม่ใ่เรื่อริ แ่นั่นเป็น้อเท็ริที่ยืนยันว่าอิมฮยอนอึ่เป็นัวริอผมนั้นไ้ายไปแล้วอย่าแน่นอน
ราบใที่นี่เป็นเรื่อริ สิ่ที่ผม้อทำ็ือารัสินใให้เ็า
ทำไมเรื่อแบบนี้ถึเิึ้นับผม ทำไมถึ้อเป็นผม้วย?
แ่ไม่ว่าะพยายามิหาำอบเท่าไหร่ ผม็ยัไม่รู้ำอบอยู่ี
สิ่ที่ผมทำไ้ในอนนี้็ือ...ารวิเราะห์ูว่าผมสามารถทำอะไรไ้บ้า
่อนอื่น...
ผม้อเ้าเรียนลาสารเ้นเพื่อเพิ่มทัษะารเ้นให้ับนเอ รวมไปถึเรื่อารแสบนเวที แล้ว็่วยนาอนอูลน้ำหนั
นี่ือเป้าหมายระยะสั้นอผม
นอานี้ ผม็วรศึษาอุสาหรรมวารบันเทิ โยเพาะนัร้อไออล ให้เ้าใอย่าลึึ้
ผมะวิเราะห์ลาอุสาหรรมบันเทิเหมือนับที่วิเราะห์อุสาหรรมอาหารอนที่สร้าบริษัทโยอฟู้ึ้นมา
ารวิเราะห์ลาและวาแผนลยุทธ์ือวามำนาพิเศษอผมในานะนัธุริ
เรียบร้อย เมื่อมีแผนารแบบนี้ ผม็ำเป็น้อนอนแล้วริ ๆ
ผมไ้ยินเสียลื่นทะเลัลอยมาไม่ไล
ร่าายอผม่อย ๆ มลไปใ้น้ำ ผมรู้สึไ้ถึแรมหาศาลที่บีบอัร่าายอนเอ ราวับว่าผมะหายใไม่อออี่อไป
แ่อนนี้ผมยัมีีวิอยู่
ถึผมะ้อมาอยู่ในร่าอนอื่น แ่อย่าน้อยผม็ยัโีที่มีีวิอยู่ในโลแห่วามริเ่นนี้
ผมไม่อยาะล้มเหลวอีแล้ว ผมไม่อยาะผิพลา
ในัหวะที่ผมำมือเป็นหมัแน่น สิอผม็พร่าเลือน แล้วผม็หลับไปในที่สุ
ความคิดเห็น