คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความมืดอันหนาวเหน็บ
๋อม!!!!!
'่วย้วย! ่วย้วย!' ร่าเล็ะเียะายเพื่อึ้นสู่เหนือน่านน้ำแ่ลับมิ่ลสู่วามมืมิเรื่อยๆ วามหนาวเย็นเ้ามารอบลุมทั่วอาาเรอบ้านนหนาวเหน็บไปถึั้วหัวใ
'นี่ันำลัะายหรอไม่นะันยัไม่แ่านยัไม่ไ้ทำอะไรอีั้หลายอย่าะายอนนี้ไม่ไ้ ใร็ไ้่วย้วย! ่วย้วย!'
แสสว่าเหนือน่านน้ำสุท้ายถูลืนหายไปพร้อมับสิที่มิ่สู่วามมื
แสันทร์ทราเลือนราระทบผิวายบุรุษรูปร่าสูโปร่นั่ิบายามเย็น เรียวายาวพานานับพื้นอี้าันึ้นเป็นที่รอแนอุ้มือหนาำรอบอาไว้อย่าหมิ่นเหม่
"มาแล้วอรับุาย" บุรุษผู้มาใหม่โ้ำนับอย่าน้อบน้อมรอรับำสั่าร่อไป
"เ้า้าไปสอเ่อนะไห่หานเ้า็รู้ว่า้าไม่อบรออะไรนานๆ"
"อประทานโทษอรับระหว่าทาเวียนเิปัหาเล็น้อยแ่้าน้อยัารเรียบร้อยแล้วอรับ" บ่าวรับใ้นสนิทรีบอประทานโทษในานที่ผิ่อเวลาที่เ้านายสั่ารไว้
"้าะูสิน้าที่เ้าไปรับมาว่าพอะประวิโทษให้เ้าไ้หรือไม่" ปาเรียวยยิ้มมุมปาวาแ้วาสลัรูปหส์ไว้บนโ๊ะเลี่ยมทออย่าประี
'หลี่เหว่ยเิ' ลุึ้นยืนเ็มวามสูหมุนเรือนายในุผ้าแพรสีาวผืนบาๆห่อหุ้มหมิ่นเหม่เปิผิวายเป็นลอนเนื้อสวยามนยาะละสายา สอเท้าหนา้าวเินอย่ามั่นผ่านหน้าบ่าวรับใ้นสนิทเ้าหาสาวามที่ยืน้มหน้าอย่าล้าๆลัวๆ
"หึหึ" เรียวนิ้วแร่วัเยามนให้แหนเยหน้าึ้นมาสบสายามุพามัุรา ร่าอรรสั่นเทา้วยวามหวาลัวเพียแ่ไ้สบประสานสายาับ 'ุายปีศา' ที่ผู้น่านานนามให้วาสวยสั่นระริ้วยวามหวัหวั่น
"ลัวรึ?" เหว่ยเิเ้าไประิบ้าหูเล็ เสียเยือเย็นราวน้ำแ็ทำบรรยาาศรอบัวสาวน้อยผู้เราะห์ร้ายที่ถูายทอมาเย็นยะเยือนร่าสั่นเร็ เหื่อเม็เล็ผุึมามไรผมสอมืออบุมันแน่น
"หึหึ" เาผละออห่ายิ้มร้ายปราึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา วามเียบเยือเย็นยิ่รู้สึสนุยามเห็นวามลัวปราเ่นัในวาเหยื่อ เหว่ยเิ้าวถอยห่าออาหิสาวสอมือล้าายยามเ้าอปล่อยแรลแล้วหันหลัลับ
"พาไปห้อรับรอ ้าอยาลอออเ้าสัหน่อย"
ความคิดเห็น