ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การ่วมมือกันของมิตรสหาย
เมื่อฝนหยุพร้อมฟ้าที่เปิว้า มายาและนเรศไ้ลับมาสู่ห้อที่แสนสบสุ "๊อๆ" เสียเาะประูาฝั่ร้าม
"นเรศ มึหายไปไหนว่ะ" เสียภพธรรมะโนออมาอีฝั่ " เอี๊ย" เสียเปิประูที่นเรศเปิให้ับภพธรรม "มึหายไปไหนมาว่ะเนีย"
เสียโวเวโวยวาย หลัาที่นเรศเปิประู
ให้ับภพธรรม
"นั้นใรว่ะ" ภพธรรมพู้วยน้ำเสียสสัย พร้อมับส่สายา สสัยับหิสาวที่อยู่ับนเรศ " นี้มายา มายานี้ภพธรรม"
มายามอภพธรรม้วยสีหน้านิ่เย นเรศรีบระาแนภพธรรมพร้อมระิบ้าหูว่า
"เี๋ยวูอธิบายให้มึฟัทีหลั" ภพธรรมพยัหน้าทั้ๆที่สีหน้าำลัสื่อถึวามสสัยอยู่ ภพธรรม เินมารเียและำลัะนั้ลเียแ่มืออภพธรรม ำลัะโน ถุที่ใส่อไม้ปาริา.... "เพี๊ย" เสียเถาวัลย์ที่ออมาาระถา้นไม้ ที่นเรศเลี้ยอยู่ ภพธรรมทำสีหน้าใสุี " เ้าำลัะแะ้ออไม้ศัิ์สิทธิ์ " มายาเทาสะเอวพร้อมทำหน้าึั แ่ใบหน้าึัยัแสถึวามนุ่มนวลอแววา สีฟ้าที่อ่อนโยน
นเรศรีบระาแนภพธรรมออาห้อ
"นี้มันอะไรว่ะเนีย ูไม่เยเห็นอะไรแบบนี้มา่อนเลย" ภพธรรมทำสีหน้าวิัวลเพราะว่านเอไม่เยเห็นอะไรแบบนี้มา่อน
"มึั้สิ่อน มึั้สิแล้วูะอธิบายให้มึฟั" นเรศเอาสอมือประบไหล่ภพธรรมเพื่อปลอบประโลมและเรียสิเพื่อนที่ำลัลัวอยู่
ในะที่นเรศำลัอธิบายให้ภพธรรมถึเรื่อราว่าๆที่นเอพบเอมา มายาที่อยู่ในห้อในสัมผัสไ้ถึพลัออไม้ปาริา
ที่ำลัลล มายาึมอถุอไม้ปาริาและมอ้วยสีหน้าวิัวล "ปั!!" เสียเปิประูเสียัที่ออมาา้านนอ "มายาันะร่วมเินทาไปับเธอ้วยเพราะ็อเอร์วสุธร็เหมือนพ่ออผมเหมือนันเพราะถ้าไม่มีเ้า็ไม่มีผมในวันนี้" ในระหว่าที่ภพธรรมำลัพูถึ็อเอร์วสุธร ภาพในหัวที่ำลัสื่อถึเ็น้อยนหนึ่ที่ยาน ที่ไ้รับวาม่วยเหลือา็อเอร์วสุธร
"นเรศ มึหายไปไหนว่ะ" เสียภพธรรมะโนออมาอีฝั่ " เอี๊ย" เสียเปิประูที่นเรศเปิให้ับภพธรรม "มึหายไปไหนมาว่ะเนีย"
เสียโวเวโวยวาย หลัาที่นเรศเปิประู
ให้ับภพธรรม
"นั้นใรว่ะ" ภพธรรมพู้วยน้ำเสียสสัย พร้อมับส่สายา สสัยับหิสาวที่อยู่ับนเรศ " นี้มายา มายานี้ภพธรรม"
มายามอภพธรรม้วยสีหน้านิ่เย นเรศรีบระาแนภพธรรมพร้อมระิบ้าหูว่า
"เี๋ยวูอธิบายให้มึฟัทีหลั" ภพธรรมพยัหน้าทั้ๆที่สีหน้าำลัสื่อถึวามสสัยอยู่ ภพธรรม เินมารเียและำลัะนั้ลเียแ่มืออภพธรรม ำลัะโน ถุที่ใส่อไม้ปาริา.... "เพี๊ย" เสียเถาวัลย์ที่ออมาาระถา้นไม้ ที่นเรศเลี้ยอยู่ ภพธรรมทำสีหน้าใสุี " เ้าำลัะแะ้ออไม้ศัิ์สิทธิ์ " มายาเทาสะเอวพร้อมทำหน้าึั แ่ใบหน้าึัยัแสถึวามนุ่มนวลอแววา สีฟ้าที่อ่อนโยน
นเรศรีบระาแนภพธรรมออาห้อ
"นี้มันอะไรว่ะเนีย ูไม่เยเห็นอะไรแบบนี้มา่อนเลย" ภพธรรมทำสีหน้าวิัวลเพราะว่านเอไม่เยเห็นอะไรแบบนี้มา่อน
"มึั้สิ่อน มึั้สิแล้วูะอธิบายให้มึฟั" นเรศเอาสอมือประบไหล่ภพธรรมเพื่อปลอบประโลมและเรียสิเพื่อนที่ำลัลัวอยู่
ในะที่นเรศำลัอธิบายให้ภพธรรมถึเรื่อราว่าๆที่นเอพบเอมา มายาที่อยู่ในห้อในสัมผัสไ้ถึพลัออไม้ปาริา
ที่ำลัลล มายาึมอถุอไม้ปาริาและมอ้วยสีหน้าวิัวล "ปั!!" เสียเปิประูเสียัที่ออมาา้านนอ "มายาันะร่วมเินทาไปับเธอ้วยเพราะ็อเอร์วสุธร็เหมือนพ่ออผมเหมือนันเพราะถ้าไม่มีเ้า็ไม่มีผมในวันนี้" ในระหว่าที่ภพธรรมำลัพูถึ็อเอร์วสุธร ภาพในหัวที่ำลัสื่อถึเ็น้อยนหนึ่ที่ยาน ที่ไ้รับวาม่วยเหลือา็อเอร์วสุธร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น