Light and Dark onling(รับสมัครตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #5 : 01 กลับสู่โลกนั้นอีกครั้ง

ตึก ตึก ตึก เสียงผู้คนเดินตามทางหนึ่งในนั้นมีเด็กหนุมสวมหมวกสีแดงเดินตามทางอยู่เขาเดินออกมาเพื่อมาซื้อของเพือนำไปทาน

เป็นมื้อเช้าและก็ไปมี่ๆหนึงต่อระหว่างเดินเขาก็เหลือบไปเห็นโฆษณาเกมที่ดังอยู่ในตอนนี้ Llight and Dark onling "จงมาสัมผัสในโลกที่มีอิสระในทุกสิง สามารถทำเรื่องที่อย่ากทำ ต่อสู่กับมอสเตอร์ ร่วมมือเครียดันเจียนตามเกาะทั้ง8มาสิโลกแห่งนี้กำลังรอคุณอยู"

พอโฆษณาจบลงเด็กหนุมก็พูดเบาๆว่า

"ไรสาระโลกแบบนั้นนะไม่สมควรมีจะดีกว่า"

        หลังจากเด็กหนุมพูดจบเขาก็เดินเข้าร้านสะดวกซื้อเขาก็เดินไปหยิบข้าวกล่องและไปจ่ายตังที่เค่าเตอร์พอจ่างตังเสร็จแล้วตัวเขาก็ออกแล้วเดินไปที่ป้ายรถเมย์

พอรถเมย์มาเขาก็ขึ้นและเขาก็เอาหูฟังเปิดฟังเพลงของ ไซอนจิ อุทาอุ ซึ่งเป็นไอดอลที่ดังอยู่ในตอนนี้แล้วเขาก็กินข้าวกล่องพร้อมฟังเพลง พอเขากินเสร็จก็ถึงที่หมายที่เขาต้องการพอเขาลงหน้าทางเข้าเขียนว่า สุสานทาโอนิ

ใช้แล้วที่ๆเขาจะมาคือสุสานเขามาเพื่อเยี่ยมคนสัำคัญที่ปกป้องเขาไว้ด้วยชีวิต บนป้ายหลุมศพเขียชื่อของคนๆนั้นไว้เขาชื่อ ยามาตะ เซย์

เขาคนนั้นเป็นเหมือนพี่ชายของเด็กหนุ่ม สอนอะไรต่างๆนาๆให้กับเขา

"ผมมาเยี่ยมแล้วนะครับ รุ่นพี่"

เด็กหนุมพูดกับหลุมศพแล้วก็พูดต่อ

"ตั้งแต่วันนั้นก็ผ่านมา3แล้วสินะครับ "

ใช้แล้วเขาตายเมื่อ3ปีก่อน

"ขอโทษนะครับหลังจากงานศพผมก็ไม่ได้มาเลยเนื่องจากผมต้องไปอยู่ที่อืน"

หลังจากที่รุ่นพี่เขาตายเด็กหนุมก็ถูกครอบครัว

ให้ไปอยู่ที่บ้านเกิดของเขา ฮอกไกโด ตอนนั้นเขาช็อกมากที่เสียรุ่นพีของเขาไปจากตอนแรกที่เขาเป็นคนร่าเริงตอนนี้เขากลับเป็นคนเย็นชาสายตาหมดอาลัย

"ถึงมันจะผ่านไปนานมากแล้วก็เถอะ ผมก็ยังทำใจไม่ได้ที่จะกลับไปโลกนั้นอีกครังเพราะผมและโลกนนั้นที่เป็นสาเหตุให้รุ่นพี่ต้องตาย"

       ใช้แล้วละรุ่นพี่ของเขาไม่ได้ตายในโลกจริงแต่ตายในเกมมีสาเหตุคือตอนนั้นเขาและรุ่นพีแล้วก็เพื่อนของรุ่นพี่อีกคนหนึ่งได้ไปทดสอบระบบของเกมๆหนึงซึ่งคนที่พัฒณาเกมก็คือรุ่นพี่กับเพื่อนอีก4คนเป็นระบบแบบใหม่ทีNPCมีสตินึกคิดเป็นของตัวเองได้ตัวเขานั้นดีใจมากที่จะได้ทดสอบระบบนี้ใช้เวลาทดสอบ1อาทิตย์ พอถึงวันสุดท้ายของการทดสอบก็เกิดเหตุการบ่างอย่างมีนไปแฮ็กระบบทำให้มอนเตอร์ในนั้นค้มคลั้งและถ้าตายในนี้ก็จะตายในโลกจริงด้วยเพราะคนที่แฮ็กได้ปล่อยคลืนไฟฟ้าแรงสูงเข้าสู่สมองเข้าสู้ผู้และคนๆที่แฮ็กก็อยู่ในเกมด้วยตัวเด็กหนุมในตอนนั้นเขากำลังสู้กับคนที่แฮ็กระบบอยู่เพราะเจ้านั้นมันดันกลายเป็นบอสใหญ่ของเกมทำไมเด็กหนุมถึงสู่คนเดียวนะหรอเพราะเขานั้นดันไปจ๊ะเอ๊กับเจ้านั้นพอดีแต่พอมันใกล่จะแพ้มันก็เรียกมอสเตอร์มาอีกตอนนั้นแหละเป็นตอนที่เขาไม่มีวันลืมเด็กหนุมกำลังจะจัดการมอสเตอร์เจ้านั้นก็โจมตีเขาแต่มันไม่ได้โดนเขารุ่นพี่เขาเป็นบังไวให้แล้วพ่อรุ่นพีสลายไปเขาก็ใช้ดาบฟันเจ้านั้นต่อพอออกมาโลกจริงได้เขาก็เห็นรุ่นพี่กับเพื่อนอีก4คนตายเพราะสู้กับมอสเตอร์ที่แข็งแกร่งจนตัวเองตาย

"ถ้าตอนนั้นผมไม่ประมาณรุ่นพี่ก็...."

ตัวเด็กหนุมนั้นที่ผ่านมาเขาได้แต่โทษตัวเอง

ที่เป็นสาเหตุให้รุ่นพี่ตายถึงเขาฆ่าคนๆนั้นไปแล้วมันก็ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างเขาเลยตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปโลกนั้นอีกเลยและพอเยี่ยมเสร็จเขาก็กลับบ้านใช้เวลาไม่นานเขาก็มาถึงบ้านของเขาเองบ้านของเด็กหนุมนั้นเป็นห้องเช่าธรรมดาทั่วไป

แบบเป็นห้องนั่งเล้น ห้องนอน และห้องน้ำ พอเขากลับมาบ้านก็มีโทรศัพดังขึนมาแต่เขาก็รู้อยู่ว่าใคร

“ฮะโหล พี่อรุณหรอ มีอะไรละครับ

เด็กหนุมพูดกับคนอีกคนที่เขานั้บถือและเขาคนนี้ก็ยังเป็นคนที่อยู่ในการทดสอบด้วย

“คือฉันอย่ากจะชวนนายเล่นเกมนั้นนะเกมใหม่ที่พึ้งดังในตอนนี้"

คนทีโทรมาบอกเหตุผลที่โทรมาหาเด็กหนุม

“พี่ก็น่าจะรู้นี้ว่าผมจะไม่กลับไปโลกนั้นอีกแล้ว”

เด็กพูดบอกกลับไป

“ก็จริงฉันรู้ถึงเหตุผลแต่มันที่ฉันบอกนายเกียวกับเรื่องเกมนายลองไปเปิดคอมและเข้าไปในเว็ปเกมดูสินายก็จะรู้เอง”

อรุณบอกให้เด็กหนุมเปิดคอมและให้เข้าเว็ปเกมตัวเด็กหนุมก็ยังงงว่าทำไมแต่ตัวเด็กหนุมก็ทำตามที่พี่ชายอีกคนบอกเปิดคอมและเข้าเว็ปเกมนั้นเองพอเด็กหนุมเห็นก็ตกใจและะก็บแกกับอรุณต่อว่า

“พี่อรุณนี่มัน “

เด็กหนุมตกใจพร้อกับถามอรุณ

“ตอนแรกฉันก็ตกใจเหมือนกันที่คนๆที่ตายไปแล้วไปโผลอยู่ในเกมได้ไง”

อรุณเขาพูดออกมา

“พี่พอติดต่อผู้พัฒณาเกมได้ไหม”

เด็กหนุมถามถึงคนที่พัฒณาเกม

“ขอโทษที่นะเรื่องนี้ฉันก็ไมรู้เหมือนกันนะ แล้วนายจะเอายังไงละเข้าไปสู่โลกนั้นอีกครั้งหรือให้ฉันสืบให้”

อรุณถามว่าเด็กหนุมจะเอายังไง

“ถ้าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับพวกรุ่นพีหรือหมอนั้นผมขอจัดการเอง”

เด็กหนุมบอกว่าเขาจะหาคำตอบเอง

“ฉันว่าแล้วว่านายต้องตอบแบบนี้ฉันส่งเกมไปให้แล้วนะนายก็อัพโหลดลงบนเครื่องเล่นเกมได้เลยและขอให้โชคดีละฮิคารุ”

อรุณบอกลาเด็กหนุมก่อนที่จะวางสายไป หลังจากอรุณวางสายเขาก็อัพโหลกเกมลงบนเครื่องเล่นเกม ซึ่งลักษณะของมันเป็นเหมือแว่น(ก็อามิลสเฟรียในSAOนะแหล่)

พออัพโหลดเสร็จตัวเด็กหนุม ก็คิดในใจว่า

‘รอก่อนนะครับผมกำลังจะไปหา ที่รุ่นพี่พูดว่าเอาไว้เจอกันใหม่ก็แบบนี้เองสินะครับ’

เขาคิดในใจพร้อมกับนอนลงบนเตียงและพูดว่า

“ฉันจะกลับไปแล้วนะโลกที่ฉันชอบ”

       ในใจลึกๆของเขาก็ชอบโลกใบนั้นอยู่เหมือนกันหลังจากรุ่นพี่เขาตายไปเขาก็ได้สร้างกำแพงขึนมาปิดตัวเองระหว่างโลกนั้นกับตัวเขาแต่ตอนนี้กำแพงได้ถูกทำลายโดยสิงที่คิดว่า คนๆนั้นอาจมีชิวิตอยู่ก็ได้

“จไปละนะสู่การผจญภัยอีกครั้ง สเปส โอเพ้น"

ในเกมนี้มีสิงต่างรอเด็กหนุมอยู่เขาพร้อมแล้วที่จะจับดาบบุกตะลุยอีกครั้งเขาจะไขปริศนาสิงที่ตัวเองสงสัยได้ไหมต้องคอยดู

อ่าาาาากว่าจะพิมเสร็จรอไปสองวัน ถึงขั้นต้องโหลด เวิด ลงในโทรศัพเพราะเขียนในแอ็บไม่ค่อยโอเคสักเท่าไหรนั้กแล้ววอีกอย่ากเปิดมาก็…

ให้คนอ่านคิดเอาเองละกันบายนอนดีกว่ามันอาจจะสั่นไปหน่อยแตในเวิด4หน้าเลย