Chess

ลำดับตอนที่ #4 : กระดานที่ 3 : พบปะ

กระดานที่ 3

   "การ... แข่งขัน...?"

   เซราห์ทวนคำของเนียร์ระหว่างกินข้าวช่วงพักกลางวัน วันนี้อากาศดี ท้องฟ้าโล่งโปร่งสบาย เหมือนเนียร์ที่ดูสดชื่นเป็นพิเศษ

   "ใช่แล้ว~ การแข่งขัน" เนียร์ลุกขึ้นยืน "เป็นการแข่งขันเพื่อขึ้นเป็นระดับพิเศษของเหล่าผู้เชื่อมต่อ ซึ่งสี่ปีมีหนึ่งครั้งและจัดขึ้นทั่วโลก!!" เธอพูดเสียงดัง ทำเอาคนที่ผ่านไปมาแถวสวนหย่อมหันมามอง

   "ทะ... ทั่วโลกเลยหรอ... งะ... งั้นก็ต้องยิ่งใหญ่มากน่ะสิ แล้วฉันจะแข่งไหวหรอ..."

   "ก็ จะแข่งได้ ต้องเป็น Steel Linker ขึ้นไปเท่านั้นน่ะ" พอลบอก

   "อ้าว! ถ้าอย่างนั้นฉันก็แข่งไม่ได้สิ!" เซราห์เผลออุทานอย่างเสียดายออกมา "ฉันยังเป็น Starter อยู่เลย..."

   เซราห์หน้าหงอ แต่เพื่อนทั้งสองกลับยิ้มกว้าง

   "เมื่อเช้าฉันลองไปเช็คระดับของพวกเราดู ตอนนี้เธอน่ะ เป็น Silver Linker แล้วนะ" เนียร์ยิ้ม

   "ฉันเองก็เป็น Gold Linker แล้ว เพราะเมื่อวานชนะคุณอนาสได้น่ะ เพราะไพ่ The Tower แท้ๆเลย" พอลว่า เชสของเขาเป็นเชสที่ใช้ความสามารถแบบสุ่มจากไพ่ทาร๊อต และ The Tower คือการทำลายหมากในรัศมีสามช่องรอบตัว "ส่วนเนียร์ก็แพ้ยับเยิน ตอนนี้ก็เลยคงไว้ที่ Gold Linker เหมือนเดิม"

   ความจริงที่พูดไป ทำให้คนพูดโดนล็อคคอ...

   "แล้วทำไมฉันระดับขึ้นตั้งหลายระดับอย่างนี้ละ!" เซราห์ตกใจกับระดับของตัวเองและตกใจการจู่โจมที่เร็วขึ้นของเนียร์ เธอพยายามแงะอ้อมแขนมารร้ายออกจากพอลตามหน้าที่ประจำ

   "ก็แหม~ เธอน่ะ เล่นชนะคุณเนลระดับ Silver Chess Master ได้นี่จ๊ะ มันก็ต้องขึ้นเยอะสิ"เนียร์ปล่อยพอลเป็นอิสระแล้วเปลี่ยนมาตระครุบเซราห์แทน

   "อ๋าย~ นี่รู้ไหมว่าตอนนี้มีคนจับตาดูพวกเราแค่ไหน พอลชนะอนาส เธอชนะคุณเนล รู้หรือเปล่าว่าตอนเข้าไปดูระดับน่ะนะ มีคนมารุมล้อมเรามากแค่ไหน~!" เนียร์วี้ดว้ายเป็นการใหญ่

   "ฉันก็แค่ฟลุ๊คเท่านั้นเอง... ก็ตอนนั้นเนลเค้ามัวแต่แนะนำฉันต่างหากละเลยไม่ได้ดูหมากของตัวเอง"

   "เธอนี่ไม่รู้อะไร ดวงก็ถือเป็นฝีมืออย่างหนึ่งนะ ดูอย่างพอลสิ ยังฟลุ๊คชนะเลย" เนียร์แอบเน้นคำว่าฟลุ๊คเป็นพิเศษ

   "สรุป พวกเราเข้าร่วมนะ" เด็กสาวยิ้ม มองเพื่อนๆทั้งสอง

   "แต่นี่ก็ใกล้สอบแล้วนะ อีกไม่กี่วันนี้เอง..." เซราห์บอก แต่เพื่อนสาวก็ยังยิ้มแฉ่ง

   "นี่ๆ การแข่งขันเนี่ย มันไม่ได้รับสมัครปุ๊บแล้วแข่งปั๊บเลยนะจ๊ะ ในเมื่อเป็นการแข่งใหญ่ ช่วงรับสมุครก็ต้องยาวนานไปด้วย คงไม่ตรงกับวันสอบพวกเราหรอก"

   "ตกลงแข่งนะ"  เนียร์ย้ำอีกครั้ง ไม่ได้ชวน แต่เป็นการบังคับ...

   พอลส่ายหน้าระอา... เซราห์ยิ้ม~

   "เอาสิ!"

---------- ~ Chess ~ ----------

   ช่วงสอบปลายภาค เหล่าผู้เชื่อมต่อหายไปจากโดมเป็นจำนวนมากด้วยเหตุผลทางการศึกษา ทำให้ช่วงนี้พวกพอมีอายุทั้งหลายต่างจับกลุ่มปั้มระดับกันสนุกสนาน บ้างก็หาเด็กที่สอบเสร็จแล้วแกล้งบ้าง (หรือไม่ก็โดนแกล้งเสียเอง) บางก็ถกกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อย แต่ที่เห็นจะคุยกันมากที่สุดก็คือเรื่องการแข่งขันกับความสามารถของทีมชั้นนำ

   
   "…เขาว่าตอนนี้ที่จีนมีทีมนรกที่พัฒนาจาก Starter มาเป็น Ruler ได้โดยใช้เวลาแค่สี่เดือนเองด้วลละ!"

   "แกก็ว่าไป บ้าหรือเปล่า Ruler นะเว้ย ไม่ใช่ Linker สี่เดือนเป็นเนี่ย"

   "แต่ก็ว่าไม่ได้นะ พวกหน้าใหม่เก่งออก ทางอินเดียกับญี่ปุ่นก็มีทีม Ruler เก่งๆเป็นร้อย แถมบางประเทศอย่างพม่าอย่างไทยทีม Chess master เก่งๆก็เคยมาสู้ที่นี่บ่อยๆฝีมือก็ได้เห็นกันมาแล้ว"

   "ใช่ จะว่าไป พวกเราเองก็มีนะเด็กใหม่น่าจับตามองเหมือนกันนะ คนที่ได้หมากรุกนั้นไง"

   "เออจริง... ใช่ ฉันได้ข่าวมาว่าชนะคุณเนเรสมาแล้วด้วย แถมเพื่อนๆของเด็กใหม่มีคนนึงชนะอนาสได้ด้วยละ"

   "ปีนี้ประมาทไม่ได้เลยสินะ"

   
   เสียงพูดคุยดังไปเรื่อยเปื่อยสบายๆกับเครื่องดื่มมากมายบนโต๊ะ ที่มุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมประจำในส่วนตกแต่งเลียนแบบธรรมชาติ อนาสตาเซีย เอสรัสซิลนั่งทำบททดสอบของโรงเรียนกวดวิชาอยู่โดยมีริชาร์ด ลีคอยให้คำแนะนำอยู่ห่างๆ จนเมื่อนักรบน่าเกรงขาม (แต่ตัวเล็ก) ของลีเดินวนรอบโต๊ะเป็นรอบที่ยี่สิบ หัวหน้าทีมเนเรส รามีอาก็มานั่งที่โต๊ะพร้อมกาแฟเย็นกับเค้กเช่นเดิม

   "ขยันจังนะเราน่ะ" เนลยิ้มให้อนาสที่กำลังขมักเขม่นทำแบบบทสอบ เธอเงยหน้าขึ้นมาค่อมหัวทักทายแล้วกลับไปทำต่อ "สวัสดีตอนเย็นค่ะ คุณลี"

   "สวัสดี" ลีตอบกลับมาเรียบๆเช่นเดิม แล้วจ้องแบบฝึกหัดเขียนผิดเขียนถูกของเพื่อนร่วมทีมต่อ

   "คนน้อยเหมือนเดิมเลยนะ ช่วงนี้ พวกเด็กๆสอบกันสินะ"

   "ก็ใช่" ลีพึมพำตอบกลับ "เรื่องหลังวันนั้นเป็นอย่างไรบ้าง" เขาถามเนล อนาสหยุดเขียนแล้วเงยหน้าขึ้นอีกคน

   "ก็เป็นไปตามนั้น เขาคนนั้นได้เห็นแล้วละ ขอบคุณมากเลยนะคะคุณลี"

   "ไม่เป็นไร"

   "อ้อ! แล้ววันนี้ เรามีแขกมานั่งร่วมโต๊ะด้วยนะ" เนลเสริมเล็กน้อย จนอนาสต้องถาม "ใครหรอ?"

   "ก็คนที่ชอบบินไปบินมาผจญภัยระหว่างประเทศบ่อยๆไงละ" เนลบอก แล้วอนาสก็ยืดตัวตรง

   "เควินหรอคะ!"


   "เรียกผมหรอ?"

   เสียงทักทายอย่างอารมณ์ดีจากด้านหลังอนาสเล่นเอาสาวน้อยสะดุ้งโหย่งหันขวับมาเอาปากกาชี้หน้าจนเกือบทิ่มตาเด็กหนุ่มตาตี่เจ้าของน้ำเสียงอารมณ์ดี

   "คะ... เควิน..." ขากรรไกรของอนาสกระทบกัน มือไม้สั่น ควันออกหูเล็กน้อย

   "แหะๆ ยังจำผมได้สินะคุณอนาส~" เควินยิ้มร่าเริงถอดหมวดแก๊ปออกปล่อยผมสีแดงยาวระบ่าออกมา แล้วไถลไปหาเนลก่อนที่อนาสจะหายสั่นแล้วเกิดอยากเอาปากกาจิ้มตาเขาขึ้นมา "สวัสดีครับคุณลี สวัสดีครับพี่เนเรส~"

   "จ้า สวัสดี" เนลทักตอบ ลียกมือรับ "นั่งสิ"

   "ขอบคุณครับ" หนุ่มน้อยทั้งตัวแหมะบนเก้าอี้ข้างเนลแล้วเอาเค้กของคนข้างๆมากินเฉย

   "สะ... เสียมารยาท..." อนาสพูดตะกุกตะกัก แต่คนโดนว่าก็ยังเฉยเป็นเรื่องปกติ

   "เดินทางเหนื่อยไหม" เนลถาม

   "ก็ไม่เหนื่อยครับ สบายๆ ผมชอบเดินทางอยู่แล้ว" เควินโยนชิ้นสุดท้ายเข้าปากแล้วดันจานไปชนบททดสอบอนาสโดยไม่ตั้งใจ "แล้วก็ เพราะเป็นเรื่องเชสด้วยเลยยิ่งไม่เหนื่อยเข้าไปใหญ่" เด็กหนุ่มเอานิ้วปาดเค้กป้ายโต๊ะ ในอนาสสถบเบาๆอย่างลืมตัว

   "ยังเรื่อยๆตรงๆไม่เปลี่ยนเลยนะ" เนลยิ้ม "แล้วได้ดูการแข่งไหม?"

   "ดูแล้วละครับ ผมว่าพี่เนลอ่อนข้อให้เกินไปแล้วก็มัวแต่แนะนำเขาจน..."

   "คะ – เควิน! เธอ..."

   "นี่... อนาส" เนลปราม อนาสขมวดคิ้วแน่น ตัวสั่นหงึกๆ แต่เควินยังยิ้ม

   "เรื่องเชสน่ะ ผมตรงๆอยู่แล้ว พี่ก็น่าจะรู้" เควินว่า ท่าทางไม่ได้สนใจเท่าไหร่ "แต่ผมก็แอบผิดหวังนิดๆ คิดว่าจะมีอะไรตื่นเต้นสักหน่อย แต่กลับไม่มีอะไรเลย"

   อนาสตัวสั่นหงึกๆยิ่งกว่าเดิม เป็นอาการโกรธที่ไม่ได้น่ากลัวเอาเสียเลย

   "แต่ก็คงต้องจับตาดูต่อไปละนะ" เขาว่า "พี่คงรู้แล้วนะครับ... อย่างน้อยก็น่าจะผ่านหูคนในนี้บ้างถึงแต่ละประเทศที่เด่นๆในช่วงนี้"

   "อืม พัฒนาเร็วนะ เด็กๆน่ะ"

   "ใช่ เร็วมากๆเลยละครับ" เควินเน้นก่อนจะลุกขึ้นยืน

   "แล้วก็... อำนาจของราชา – ไม่สิ อำนาจของพวกเราจะหมดเมื่อการแข่งขันจริงเริ่มขึ้น ผมหวังว่าพวกของเราจะระวังตัวเรื่อง 'ผนึก' เอาไว้…"

   "ไม่ให้เรื่องนั่นเกิด..." เควินมองด้วยสีหน้าจริงจังกับทั้งโต๊ะ...

   อนาสหยุดสั่นครู่หนึ่ง ลีถอนหายใจยาว และเนลยกกาแฟจิบเล็กน้อย

   "พี่เป็น 'Bishop' นี่นา..."

   เนลพูดโดยไม่สบตา แต่ก็พอใจผู้ฟังนัก
   
   "พบกันสองสัปดาห์หน้าครับ" เควินยิ้ม โบกมือลา
   
   "ฝากสวัสดีลูนาร์กับเกรซด้วยนะ~" เนลตะโกนตาม ก่อนที่เขาจะวิ่งหายไป...


   "ถึงจะกวนแต่ก็ยังดี..." ลีพูดขึ้นลอยๆ

   "เถียงไม่ออกค่ะ..." อนาสถอนหายใจ พอเควินไปเธอเหมือนจะโล่งใจขึ้นเป็นสิบเท่า "แต่ที่หมอนั้นพูด... สองสัปดาห์หน้า...." อนาสลากเสียงแล้วเหลือบตามองเพื่อนร่วมทีม...

   "เจอกันพรุ่งนี้นะ!!" เนลพูดก่อนที่ทุกคนจะแยกยายกันไปก่อนกำหนด...

---------- ~ Chess ~ ----------

   "อ๋า... สอบเสร็จแล้ว..." เซราห์โยนตัวเองลงบนเตียงหลังอาบน้ำเสร็จ การต่อสู้กับข้อสอบช่างสาหัสนัก สภาพสมองของเด็กสาวเลยล้าสุดขีดจนเกือบจะหลับทันที...

   "ท่านเซราห์! ท่านเซราห์!"

   "หือ...? ว้าย!!!"

   ตุบ!!!! – หมอบข้ามกระทบหน้าภูติหูตูบจนหงายท้อง...

   "อะ... ขะ – ขอโทษค่ะ!!" เซราห์รีบลงไปช่วยภูติสุนัข การตอบสนองของเธอยังไวเหมือนเดิมแม้ว่ามันจะหลบก็ยังหลบไม่พ้น... "ขอโทษนะคะ... ฉันไม่ได้ตั้งใจ..."

   "อา... มะ – ไม่เป็นไรครับ..." เจ้าภูติลูบหัวปอยๆ "คุณเซราห์ครับ มีจดหมายถึงคุณครับ" ภูติตูบว่าแล้วยื่นจดหมายให้

   "หลังตอบเสร็จแล้ว ให้นำไปใส่ตู้ไปรษณีย์นะครับ" มันบอกก่อนจะหายตัวไป...

   เซราห์หันกลับมามองจดหมาย จดหมายสีดำสลักตัวอักษรสีทองวิจิตรเอาไว้เป็นชื่อของเธอ

   "อะไรนะ..." เด็กสาวแกะซองอย่างเบามือ เทแผ่นกระดาษหอมสีดำข้างในออกมาอ่านตัวหนังสือสีขาว

คุณจะร่วมเข้าการแข่งขันเชสหรือไม่?

เข้าร่วม            ไม่เข้าร่วม