นิยาย Dek-D
อ่านแบบไม่มีโฆษณาที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
32
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
32
หมวด : สะท้อนสังคม
อัปเดตล่าสุด : 8 ก.พ. 68 / 09:10 น.
เรื่องสั้น ตอนเดียวจบ เรื่องราว ประสบการณ์ อาชญากรรม บทเรียนชีวิต เงิน ปัญหาสังคม เรื่องเล่าOc คำบอกเล่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เรื่องราวนี้เกิดมาจากประสบการณ์ตัวไรต์เตอร์เอง ถ้าผิดพลาดประการ์ใดขออภัยนะที่นี้ด้วย หวังว่าเรื่องราาวนี้จะเป็นการบันทึกว่าครั้งหนึ่งเราโง่แค่ไหนที่ถูกหลอก บันทึกแบบนิยายเพื่อเตือนทั้งตัวเองและคนที่อ่านมานะคะให้เคสเราเป็นอุทาหรสอนใจนะคะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ใลามหานร เมือหลวที่เริรุ่เรือท่ามลาหมอวันเทาและผู้นเินไปมา ในที่พัแฟลแห่หนึ่ในเมือหลวหิสาวนหนึ่ำลัะหาานลอ 1 เือน หลัไม่มีานทำ เธอบมาแล้วสอปีแ่มีที่ทำานแ่รั้เียว เธอถูออมาเพราะไม่มีวามสามารถมาพอ เธอรู้สึเว้ว้าและพยายามทำใให้สบว่าหาาน่อ วันแล้ว วันเล่าไม่มีใรรับานเธอ เธอนนั้นพูไม่เ่ พูเร็วเินไปรวมทั้วามรู้สึื่นเ้นและัวลลอเวลา เธออยารู้ว่าทำไม ทำไมีวิเธอไม่มีโอาส เธอนอนในแฟลยิ้มแย้ม เธอเลยพยายามหาานใหม่เินเ็บอเธอหมไปแล้ว เราพยายามเินทา้วยเินพ่อที่เธออและหาานทำเรื่อยๆ ยัไม่ใรเรีย เรื่อยๆ ยิ่ไม่มีใรรับำลัใหหาย เริ่มมีวามัวลทับเธอในหัวใเธอ เธอเริ่มปลีัวาเพื่อนเพราะสนใหาาน่อนหรือสนใัวเอ
“เรา้อพยายามสิ…เพื่อให้มีานทำ……"
เธอเยเียนนิยายออนไลน์แ่้วยเพราะสนใารเรียนพันิยายาไปยาวนาน มีบ้าที่เธอเรียโรเรื่อใหม่แ่้อเรียมยาวนานส่วน่วนั้นยัมีานทำอยู่เธอเลยไปทำานาน่อนแ่อนนี้หัวใที่มีวามหวัำลัถูวามันที่มอไม่เห็นพ่อแม่ไม่ไ้ันเธอ แ่เธอันัวเอเธอเินทาไปัมภาพพร้อมทิ้ัวนอนทุวันและพยายามเล่นเมแ่เธอรู้ว่ามันเริ่มน่าเบื่อ เธอพยายามุยับเพื่อนๆอเธอแ่เธอลับปรีัวเอโยไม่รู้ัว ใน้นเือน่อมาเธอถูน้อร้อนลวระหว่าทำอาหารทำให้เธอเ็บปวว่าะหายเป็นอาทิย์ เธอพยายามหาานนอสาย พยายามหาานและพยายามทุอย่า หาานเพื่อประสบารเพิ่ม แ่ไม่ไ้เลย เธอูอื้ออา เธอูเิ้า และไม่ล้าพูเพราะเธอพูไม่เ่ แน่นอนเธอยัม่มีประสบา์ทำานมาเลย เธอเริ่มสิ้นหวั สิ้นหวัสุี….เธอนเธอไ้านใหม่ให้ทสอบานภายในเือนนี้
“ในที่สุ็มีวามหวั…..วามหวัเล็น้อย็ี”
เธอีในนอนลิ้บนเีย เธอไุ้ยลับเพื่อนและรอบรัว แ่ระหว่ารอเธอเธอไม่อยาเสียเวลาเธอะ้อเรียมวามพร้อม เะธสูหายใเ้าลึและพูึ้นมา
“เอาละหาานพาร์มไทม์มาทำละัน ระหว่ารอเริ่มเทสาน”
เธอหาานพาร์ทไทมเธอพยายามหานมาเอหาานในอินเอร์เน็ทำานที่บ้านพาร์มไทมเธอเยทำานที่บ้านนี้ หาานทำเอาเินเล็น้อยๆ่อน เธอเอโพสหาาน ไม่มีมิ และมีโพสานเ็มไปหม แ่ไม่รู้เลยว่านี้ือหายนะที่มาเยือนเธอ เธอหาานามโเียลหา หาานนไปเอรับแอมินไม่ำเป็น้อมีประสบาร์เรารับพาร์ไทม์้วยมีารสอน้วย เราเลยหาานมาแอเ้าแอปื่อัทัไปมาหาแทแอมิน
“สวัสี่ะพี่รับสมัรานหรือเปล่า่ะ”//หิสาว
“สวัสี่ะ พี่แอมินนะะ ” //แอมิน
“เเอออธิบายสั้นๆ เี่ยวับารสร้ารายไ้อทาเรา ใหุ้เ้าใ่อนนะะ"//แอมิน
“ ลัษะานะเป็นารยืนยันสิน้า อทาร้าน้า็อปปี้่าๆ ที่อยู่ในแอพหรือเว็บนะะ ัวเอเเ่ยืนยันสิน้าผ่านแพลฟอร์มอทาเราเพื่อที่รับรายารที่ลู้าสั่ผ่านมือถือเท่านั้นเอนะะ ”
เราไม่ไ้ิอะไรนึว่าแนะนำานเยๆ
" านอเราเี่ยวับารารเพิ่มยอารหมุนเวียน ยอสั่ื้อให้ับทาร้าน้า่าๆ ที่อยู่ในเว็บหรือแบรน์
และอื่น ๆ ที่ร่วมรายารับเรานะะ" //แอมินพิมมาแบบนั้น
“พอรู้ัไหม่ะ”//เธอรู้ัอยู่แล้ว
“รู้ั่ะ” เธออบ
“านะเป็นารยืนยันสิน้า เพื่อัพพอร์ร้าน้า่าๆในแอป ลี้ ี้ นะะเราะมีแอปพิเั่น ให้ัวเอเ้าไปทำาร เพื่อเพิ่มยอายให้แ่แอพื้อายออนไลน์ให้มียอายเพิ่มึ้นนะะ”
เธอยัไม่รู้สึอะไรเพราะวามอยาไ้เินแ่นั้น
“ ส่วนรายไ้อัวเอ็ือ ่าอมมิั่นาที่ัวเอไ้ยืนยันสิน้าทาแอปร้าน้า่าๆนะะ”
“รับรายารรายายที่ลู้าสั่ผ่านมือถือ พอเ้าใบ้า่ะ” //ัวเธอถาม
“่อนอื่นลทะเบียนบัีทำานอุ เพื่อที่ะเอาไว้ใ้ทำานและรับ่าอมมิั่น่อนนะะ”
“ลิ๊ที่ลิ์ ลทะเบียน - XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX” //แอมิน
เธอยัไม่รู้ัวเพราะเธออยารู้ว่าทำานยัไ
แอนมินสอนพร้อมส่รูปวิธีลทะเบียน
"ั้ื่อเป็นัวภาษาอัฤษสั้นๆเพิ่มัวเล 2-3ัว ส่วนรหัสเิ่อล่าสุรอ UENLM5 นะะ " แอมิน
“ลทะเบียนเสร็แล้ว แ้ื่อที่สมัรให้แอไ้เลย่ะ ” แอมิน
“ลทะเบียนแล้ว่ะ”
เธอยัไม่รู้ัวว่าวามหวัอมปลอมะมอบวามหวัที่หอมหวานและสุใราวับน้ำผึ้ที่มียาพิษ่อนลึลไปในนั้น
“ โอเ่ะ.ัวเอลทะเบียนผ่านแล้วนะะ ” แอมมิน
"่อไปลื่อเ้าใ้หน้าแรนะะ เ้าไ้แล้ว แปหน้าอส่ให้แอไ้เลย่ะ"
เธอทำามโยไม่รู้ัวไมรู้ัวเลยว่าเธอะโนน้ำหวาน่อนพิษไปแล้ว
“่อนเริ่มานแออี้แ้่อนนะะ”
“ ัวเอ้อสำรอเินในบัี 100 บาท ่อนนะะ ไว้ใ้ในารยืนยันสิน้า เินะอยู่ใน ระบบบัีอัวเอนะะ” แอมิน
เธอิ้วเล็น้อย แ่อ่าน่อไป
“ หลัยืนยันสิน้าเสร็สิ้น ัวเอสามารถถอนเินทุนืนออไป พร้อมับ่าอมมิั่นที่ไ้รับเลย่ะ ารฝานี้เป็นารสำรอเินนะะไม่ไ้เสีย่ะเสร็แล้วสามารถถอนไ้เลย่ะ านเราเป็นานริๆ่ะ ไ้เินริๆ สำรอแ่ 100 ่ะไม่มีเพิ่ม สามารถถอนไ้ 150-2,000 บาท และะไ้รับเพิ่มึ้นเรื่อยๆนะะ"
"ัวเอพร้อมไหม่ะ” แอมมิพิมพร์เร็วมาแ่เธอิว่ามีฟัั้นพูและแปลออมาเป็นเียนละมั่
เธออบพร้อมในแท
แอนมินนนั้นส่รูปภาพแ่ละนว่าไ้เินริๆ เธอรู้สึเหมือนวามโลภ่อยๆบบัสายาเธอราวับ้อารให้ภาพนั้นทำให้เธอวาใว่าไม่ใ่มิ เธอลัถูวามโลบัาม้วยัวเธอเอ เธอำลัไ้เินพอหาไ้ไม่้อายพ่ออีแ่เธอรู้สิ่นี้ลามาเี่ยว้วย…อีไม่นาน
“ัวเอลอหาู่อนนะะ” แอมิน
“านนี้ใ้เวลาทำไม่นาน่ะัวเอยิ่ทำมา็ไ้มา ระับ็เพิ่มมาึ้น และ่าอมมิั่น็ไ้มาึ้นอี้วย่ะ ”แอมิน
“ านนี้ใ้เวลาทำไม่นาน่ะัวเอยิ่ทำมา็ไ้มา ระับ็เพิ่มมาึ้น และ่าอมมิั่น็ไ้มาึ้นอี้วย่ะ 10-15นาทีัวเอ็ไ้ถอนแล้วนะะ และสามารถทำไ้เรื่อยๆ สำรอัวเอไม่ไ้เสียนะะสำรอัวเอะถอนพร้อม่าอมเลยนะะ พร้อมเมื่อไหร่ แล้วแ้แอมาใหม่นะะ "
เธอใหู้รีวิว ทีี่มีนไ้รายไ้ หลัร้อย
เธอหยุสัพั เราพอมีเินเ็บอยู่
“พี่่ะหนูพร้อมแล้ว่ะ้อทำอย่าไรบ้า่ะพี่”
“โอเ่ะ.” แอมิน
“่อนอื่นเราฝาสำรอ 100 บาท่อนนะะ ”
เธอ้วยถูวามโลภรอบำไปแล้ว เธอไร้สิ เธอถึนาอยืมเพื่อให้รายไ้แ่อนนี้…เธอเสียรึ่หมือนเธอรู้สึแย่แล้ว….อนนี้เธอรู้สึผิมา แม้เธอบอว่าใ้แอมมินนัน้น็อบ้วยวาาเธอะทำทาร้านเสียหายและหลัานั้นเธอพึ่รู้ัวแล้ว…มันทำให้ทุอย่าพัทลายที่เธอหยุัวเอ่วสุท้าย่อนะเสียเยอะไปว่านี้ เธอเห็นว่ามันสายไปแล้วแ่พ่อแม่ เพื่อนอยโทร้วยวามเป็นห่ว เธออยาอโทษที่ทำให้ทุนเือร้านีที่เธอทำเรื่อไว้ลาึนี้และะหาาน่อไป
“เราทำอะไรลไป…”
“นี้มันแย่เินไป”
“หนูอโทษ”
“หนูทำพ่อแม่เหนื่อยอีแล้ว”
“ลู..ที่หลัวรมีสินะ มีอะไรโทรหาแม่นะ ลูอบเียบแบบนี้ไ แม่เาใว่าลูพยายาม”
“น้อพี่ ไม่มีานไหน้อโอน่อนนะ พี่โนมาแล้ว ที่หลัมีอะไรปรึษาพี่่อน อย่าเียบ”
เราไ้ยินเสียโทราพ่อ แม่ พี่าย พี่สาว เพื่อนโทรใาัเือนและปลอบเา บทเรียนนี้ราาแพ้นเธอมอโลนี้ไม่เหมือนเิมเลย
“มันเป็นัวามหวัอันลวาและนั้นทำให้เินาละลายหายสลายลอาล”
เธอะเอาเรื่อถึที่สุ แ้วามอายับัีแล้วรีบำเนินีนี้ให้ถึที่สุและทิ้้อวามที่ไม่ไ้ส่ถึพวหาินแบบนี้
"อให้พี่ๆทั้หลายที่อยู่เบื้อหลัทั้หมนะะใ้ีวิทุ์ทรมานลอาล เินทอไหลัน้ำาานโนหลอ หาินไม่ึ้น หาินบนทุ์อผู้น มีวามสุนะสิพี่ หลอเินหนูอี อให้ไม่วามสุในเินที่ไ้นะะ มิ า ี พ ในราบแอมินผู้น่าลั บารั้ีวิมีแ่วามทุ์ีว่าแ่ให้สิ้นีพนะะ"
ผลงานอื่นๆ ของ missRoula ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ missRoula
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น