Destiny #ที่รัก

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Destiny #ที่รัก

 เวฆิณทร์ x เหนือกาล

คนพี่ : 

ความรักมันไม่มีจริงในโลกทุกวันนี้แม่งมีแต่เรื่องผลประโยชน์ทั้งนั้น

คนน้อง : 

ที่สุดแล้วก็ไม่มีใครอยากรับผิดชอบทั้งตอนเกิดและตอนตายไม่ได้ต่างกัน

* - * - * - *

..แค่เกริ่นๆ..

“เจอกันวันอาทิตย์”

“พรุ่งนี้วันหยุดทำไมไม่รอกลับเช้าวะ นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะเว้ย”

“พูดเหมือนครั้งแรก กูก็กลับแบบนี้ทุกอาทิตย์ปะ”

“พูดยากนะมึงเนี่ย”

“ไม่มีอะไรหรอกน่า... มึงเข้าบ้านเหอะถึงแล้วกูไลน์บอก”

“อือขับรถดีๆ”

“รู้แล้ว”

ร่างท้วมทำได้เพียงส่ายหน้าระอาให้กับความดื้อรั้นของเพื่อนสนิท นัยต์ตาสีเข้มทอดมองตามดวงไฟท้ายของเวฟร้อยยี่สิบห้าที่พึ่งขับพ้นซอยออกไปอย่างนึกเป็นห่วง แม้เหตุการณ์เช่นนี้มีให้เห็นทุกคืนวันศุกร์แต่ความรู้สึกภายในใจกลับวูบโหวงอย่างไรชอบกล

คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง...

มืออวบผลักรั้วให้เปิดออกเตรียมเดินเข้าบ้านหลังยืนนิ่งคิดนานกว่าห้านาที แต่ก้าวขาได้เพียงสองก้าวเสียงแห่งความสูญเสียก็ดังแทรกเข้ามาโสตประสาท

โคร้ม!!!...

พัทยา >>> ในเวลาเดียวกัน

“ฮึก…”

ยานอนหลับชนิดรุนแรงกว่ายี่สิบเม็ดถูกกอบใส่ปากโดยเจ้าของใบหน้าเปื้อนน้ำตา ก่อนที่น้ำอึกใหญ่จะถูกใช้เป็นตัวไล่ของที่ว่าให้ไหลลงคอไปอย่างยากลำบาก นัยน์ตาแดงเศร้าบวมช้ำจ้องมองเศษซากโทรศัพท์ที่เขาเป็นคนปาแตกผ่านม่านน้ำตา ภาพความทรงจำมากมายหลั่งไหลเข้ามาตอกย้ำให้เจ็บช้ำซ้ำลึกกว่าเดิม คำรักแสนหวาน ทุกการกระทำที่เหมือนรักใคร่ แท้จริงแล้วมันคือคำลวงจอมปลอมจากคนชั่วสารเลว

เขามันโง่...

โง่อย่างไม่น่าให้อภัย...

แล้วเสี้ยววินาทีสุดท้ายของชีวิตมาถึง เวลาที่ความเจ็บปวดทั้งหมดหลุดลอย....

  *-*-*-*

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ ตัวละคร สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เนื้อหาบางช่วงบางตอนไม่เหมาะสมเกี่ยวกับพฤติกรรมการทำร้ายตัวเองจนถึงแก่ชีวิต ผู้แต่งไม่ได้เจตนาให้มีการลอกเลียนแบบแต่อย่างใด มีคำหยาบคายพอได้เป็นอรรถรส โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเพื่อความบันเทิง

Destiny #ที่รัก

ฝากด้วยจร้า...