ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic:Gundam Seed Destiny]

    ลำดับตอนที่ #8 : Phase 8

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 51


       ในที่สุดเราก็เรียนเรียนที่แล้วเมื่อวัน  เล่นเอาตื่นแทบไม่ไว้ เราขอลงตอนไว้ก่อนเดี๋ยวมาลงเรื่องให้

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    Phase 8 PRINCE AND ANGEL

     

    วันรุ่งขึ้น

     

    ที่ปี 5 ห้องS

     

    อาจารย์มูเดินเข้ามาในห้องอย่างร่าเริงผิดจากทุกครั้ง

     

    "เอาๆพวกเธอนั่งที่ได้แล้ว"อาจารย์มูบอก นักเรียนในห้องจึงรีบนั่งที่

     

    "อาจารย์มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ ดูมีความสุขอย่างนี้"นักเรียนชายในห้องคนหนึ่งถามขึ้น ซึ่งใบหน้าของมูยิ้มแฉ่ม

     

    "พวกเธออยากรู้ใช่ไหม"อาจารย์มูถาม นักเรียนในห้องพยักหน้า

     

    "ในห้องของเรามีคนที่ได้ คะแนนเต็มของการสอบซึ่งทำให้ครูประทับใจมากเลย"อาจารย์มูตอบ

     

    "หา! "ทุกคนในห้องร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกัน

     

    "เอ้าพวกเธอไม่รู้เหรอ"อาจารย์มูถาม

     

    "แล้วใครละ"ทุกคนในห้องถาม

     

    "คนที่ได้คือ  คิระและคางาริ"อาจารย์มูตอบยิ้มไปให้ทั้ง 2คน  ทุกคนในห้องต่างหันไปมอง เพื่อนทั้งสองคนในห้อง ซึ่งดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะไม่ตื่นเต้นกับเรื่องพวกนี้เท่าไร คิระมองออกไปยังหน้าต่างข้างนอกห้องที่ดูเหมือนจะน่าสนใจกว่าในห้องเรียน ส่วนคางาริก็นั่งเท้าคางจะหลับไม่หลับแหล่ไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย ทำเอาทุกคนในห้องงงว่าทั้ง2คนทำอีท่าไหนถึงได้คะแนนเต็ม

     

    "ท่านผู้อำนวยการ จึงให้ห้องของเราได้ไปเที่ยวทะเลเป็นกรณีพิเศษ"มูอธิบายเพิ่มขึ้นมา ทำให้นักเรียนในห้องหูผึ่งขึ้น

     

    "แล้วเมื่อไรค่ะ"นักเรียนอีกคนในห้องถาม

     

    "ตอนนี้ท่านกำลังตัดสินใจอยู่แต่อีกไม่นานก็คงรู้"อาจารย์มูบอก และเริ่มการสอน

     

    "เอาละวันนี้ก็มีแค่นี้"อาจารย์มูพูดและปิดหนังสือ

     

    เฮ้ วันอาทิตย์นี้ไปเที่ยวกันที่เมืองเถอะอิซ๊าคบอก

     

    ดีเหมือนกันเห็นที่เมืองมีเกมออกใหม่เพียบเลยดีอัคก้าบอก

     

    ฉันไปด้วยมีลี่รีบยกมือขึ้นมา

     

    เอางี้ พอเล่นเกมเสร็จ ไปซื้อชุดว่ายน้ำกันแล้วไปกินเค้กต่อดีไหมชิโฮะเสนอขึ้นมา

     

    ตกลง ชินกับสเตล่าละไปด้วยกันไหมมีลี่หันไปถาม

     

    .....เจ๋ง ได้เห็นพวกสาวๆลองชุดว่ายน้ำ......อิซ๊าคกับดีอัคก้าคิดขึ้นมาอย่างสนุก

     

    ไปครับ/ค่ะชินกับสเตล่าตอบพร้อมกัน

     

    แล้วนายละ อัสรัน ลักซ์อิซ๊าคถามเพื่อนอีก 2คน แล้วเห็นทัน 2คนนั่งหม่อลอยไม่ฟังที่พูด

     

    เอ้ อัสรัน ลักซ์ดีอัคก้าโบกมือที่ข้างหน้าของทั้ง 2คน

     

    สงสัยไม่ได้ยินนะครับชินบอกเมื่อดูอาการ

     

    “”ฉันเองชิโฮะตบมือที่ข้างหน้าของทั้ง 2 แล้วทั้ง 2ก็ยังไม่รู้สึกตัว

     

    ไม่ได้ผลแหะชิโฮะพูดอย่างเซ็ง

     

    คุณอัสรัน คุณลักซ์ อาจารย์มูเรียกค่ะสเตล่าแกล้งบอก

     

    ครับ/ค่ะทั้ง 2รีบตอบ ทำให้พวกอิซ๊าคขำออกมา อัสรันและลักซ์งงว่าทำไมไม่เห็นอาจารย์มู

     

    อะ เอ้า อาจารย์มูละอัสรันถาม

     

    อาจารย์เขาไปตั้งนานแล้วอิซ๊าคตอบพร้อมกับตบไหล่เพื่อน

     

    ไงพวกนายมาแกล้งกันละอัสรันถาม

     

    ก็พวกนายเป็นอะไรไปละเหม่อเชียว เรียกแล้วไม่ตอบดีอัคก้าถาม ซึ่งงงกันท่าทีของเพื่อนในวันนี้

     

    ก็ไม่มีอะไรนี้ นะ/ค่ะอัสรันกับลักซ์ตอบพร้อมกันอย่างรีบร้อน

     

    แน่นะว่าเมื่อวานไม่มีอะไรมีลี่กับชิโฮะถามและมองอย่างไม่เชื่อ

     

    ก็ได้ก็ได้ ฉันไปเห็นนางฟ้าเมื่อวานมานะอัสรันตอบ

     

    ส่วนฉันก็ไปเห็นเจ้าชายมาค่ะลักซ์บอกต่อ

     

    นางฟ้า? เจ้าชาย?”เพื่อนในกลุ่มงง

     

    เมื่อคืน ฉันนอนไม่ค่อยหลับ ก็เลยเดินไปที่หน้าผา ฉันได้เห็นหญิงสาวคนนึง ผมของเธอนะสีเหลืองเหมือนกับคางาริ แต่เสียดายที่ฉันไม่เห็นหน้าตาของเธอ พอดีเมื่อคืนพระจันทร์ก็เต็มดวงแสงของพระจันทร์มันส่องมาที่เธอทำให้ผมของเธอส่องประกาย มันสวยงามมากฉันไม่เคยเห็นผมใครสวยเท่านี้มาก่อน มันทำให้ฉันหลงรักเธอตั้งแต่เสี้ยววินาทีนั้น ฉันว่าเธอคงรู้สึกว่าฉันมองอยู่เธอจึงกระโดดลงไปข้างล่าง พอฉันวิ่งเข้าได้ดูปรากฏว่าหายไป

     

    ว้าว   ความรักยามค่ำคืนของชายหนุ่มกับสาวปริศนา"มีลี่บอก

     

    "เดี๋ยวมีลี่ ฉันยังไม่ได้บอกว่าเขาชอบฉันเลย เขาแค่หนีไปเท่านั้น"อัสรันรีบบอก

     

    แล้วที่เมื่อกี้บอกว่าหลงรักตั้งแต่เสี้ยววินาทีนั้นละ หมายความว่าไงอิซ๊าคถามขึ้นอย่างสนุกไม่ได้

     

    "แต่ฉันว่าหล่อนทำให้นายรักได้นี้คงสวยแน่ๆ"ดีอัคก้าบอก

     

    "ทำไมนายพูดงี้"อัสรันถาม

     

    "ถามจริง นายเคยคิดอะไรกับพวกผู้หญิงเลยหรือไง"อิซ๊าคถาม

     

    "ไม่เคย"อัสรันตอบอย่างนิ่ง ทำให้ทุกคนเงียบไป

     

    "แต่ลักษณะที่คุณอัสรันบอกนี้ น่าจะเป็นคุณคางาริได้ไหมค่ะ"สเตล่าถามขึ้น

     

    "ฉันว่าไม่มีทาง"ทั้งหมดประสานเสียง

     

    "ทำไมละค่ะ"สเตล่าถามอีก

     

    "เอาเป็นว่าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่"ทั้งหมดประสานเสียงอีกครั้ง

     

    "แล้วคุณลักซ์ละครับ"ชินถาม

     

    "เมื่อวานตอนเย็น ฉันเดินผ่านสวนหลังโรงเรียนนะจ๊ะ"ลักซ์บอก

     

    "แล้วไงต่อค่ะ"สเตล่าถามต่อ

    "
    แล้วสังเกตเห็นว่ามีอะไรผิดปกติจากทุกวัน"ลักซ์อธิบายทีละนิด

    "
    ลักซ์ ฉันว่าเธอเล่าเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องถามมาก"มีลี่บอก

    "
    ได้ค่ะ ฉันสังเกตเห็นว่าไม่มีพวกสัตว์เดินอยู่ในป่าเหมือนทุกวัน ฉันก็เลยเดินเข้าไปในสวนหลัง

    โรงเรียนเพื่อที่จะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"ลักซ์เล่าให้ฟัง

    "
    เข้าไปในป่าหลังโรงเรียน"มีลี่พูดออกมาอย่างตกใจกับความใจกล้าของเพื่อนสาวคนนี้

    "
    เธอไม่กลัวหรือไง"ชิโฮะรีบถามและมีอาการกลัวนิดๆ

    "
    ไม่นี้ค่ะ พวกคุณชิโฮะถามทำไมค่ะ"ลักซ์ถามแทน

    "
    เปล่าไม่มีอะไร"ชิโฮะและมีลี่รีบตอบ


    ...
    มีใครเค้ากล้าเข้าไปอย่างเธอละ...เนื่องจากที่ไม่มีนักเรียนคนใดกล้าเข้าไปเพราะมีข่าวลือถึงเรื่องประหลาดภายในป่า

    "
    ฉันเล่าต่อเลยนะค่ะ"ลักซ์บอก ทุกคนพยักหน้า

    "
    ระหว่างที่เดินอยู่นั้น ฉันได้เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่เลยกะจะเดินไปถาม ฉันก็เลยเห็นสัตว์ที่อยู่ในสวน

    นั่งอยู่รอบๆชายคนนั้น ฉันเลยยืนดูอยู่สักพัก ชายคนนั้นยิ้มออกมาแล้วฉันก็รู้สึกตื่นเต้นมากเลย

    ค่ะ"ลักซ์บอกแล้วหน้าแดงออกมา ทำให้ทุกคนมองลักซ์

    "
    แล้วเธอเดินเข้าไปหาหมอนั้นเปล่า"ดีอัคก้าถาม

    "
    กำลังจะเดินไปค่ะ แต่..."ลักซ์หยุดพูด

    "
    แต่อะไร"อิซ๊าครีบถาม

    "
    แต่อยู่ดีๆก็มีลมพัดมาอย่างแรง เลยทำให้ไม่รู้ว่าเขาหายไปไง"ลักซ์บอก

    "
    แล้วเธอเห็นหน้าหรือเปล่า"ชิโฮะถาม ลักซ์ส่ายหน้า

    "
    ว้าแย่จัง"ทุกคนพูดออกมาอย่างเสียคาย

    ลักซ์มองไปยังคิระกับคางาริที่ยืนคุยกันอยู่ จึงอยากชวนให้ไปเที่ยวด้วยพวกอัสรันเห็นด้วย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×