คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Phase 5
PHASE 5 ค่ำคืน
ห้องคอมพิวเตอร์
"ว่าไงมีลี่ ชิโฮะเจอยัง"อัสรันถามขึ้นมา
"นี้อัสรันพวกเรา 2 คนไม่ใช้เครื่องจักรนะยะ"มีลี่บอกอย่างอารมย์เสียนิดๆ
"ใช่อย่างที่มีลี่พูดนะ"ชิโฮะช่วยเสริม
"อัสรันทำไมนายถึงอยากรู้ประวัติของ 2 คนนั้ด้วยวะ"อิซ๊าคถามออกมาอย่างเซ็ง
"จริงด้วยครับ คุณอัสรันอยากรู้ไปทำไมครับ"ชินถามขึ้นมาอีกคน
"ก็ไม่รู้สิ"อัสรันตอบแล้วเอามือไปจับที่หัว
"เฮ้ พวกมาดูนี้สิ"ดีอัคก้าเรียกขึ้นมาที่มีลี่นั่งอยู่
"พวกนายดูเองละกัน"มีลี่บอกแล้วหันหน้าจอคอมให้ดู
"ของฉันก็เหมือนกัน"ชิโฮะพูดต่อ
"นี้มัน? หมายความว่าไง"อัสรันถามอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย
"ก็อย่างที่พวกนายเห็นนั้นละ"มีลี่บอก
"แล้วลองให้วิธีอื่นหรือยัง"อิซ๊าคถามแทนอัสรัน
"ลองแล้วแต่ก็ทำไม่ได้เลย"ชิโฮะบอกกับคู่หมันของตน
"แล้วตกลงนี้ คุณคิระกับคุณคางาริเป็นใครกันแน่ค่ะ"สเตล่าถามขึ้น
"เพราะอยากรู้นะสิถึงมาหาประวัติของ 2 คนนั้น"อัสรันบอก
อัสรันมองไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ขึ้นประวัติของคิระแต่หน้าจอกับทุกล็อคไว้หลายชั้น
ขณะที่พวกอัสรันกำลังปรึกษากันได้ มีคน 2 คนฟังการสนทนาที่พวกอัสรันพูดกันอยู่แล้วหายตัวไป
หอพัก
ห้องของคิระกับคางาริ
ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า เอี๊ยด
"คางาริฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว"คิระออกมาจากห้องนำบอกกับคางาริแต่ไม่มีเสียงตอบอะไรกลับมา คิระจึงเดินมาดูพบคางาริกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง
"คางาริเป็นอะไรหรือเปล่า"คิระถามด้วยความเป็นห่วงต่างจากตอนที่อยู่โรงเรียน
"ฉันไม่เป็นไรหรอก คิระ"คางาริตอบแล้วยิ้มออกมา
"เฮ้งั้นไปอาบน้ำให้สบายซะ"คิระยิ้มพร้อมกับลูบหัวคางาริ
"อืม"คางาริวิ่งไปอาบน้ำ
30นาทีผ่านไป
"เฮ้ออาบน้ำแล้วรู้สึกสบายดีจริงๆ"คางาริบอกพูดออกมาด้วยใบหน้สที่ยิ้มแย้ม
"ไงสบายขึ้นแล้วใช่ไหม"คิระถามคางาริพร้อมกับดูข้อมูลบางอย่างอยู่
"อืมแล้วคิระดูอะไรอยู่นะ"คางาริถามขึ้นมา
"ก็ดูขอมูลของเจ้าพวกนี้อยู่นะสิ"คิระบอกแล้วให้คางาริดู
"จะดูอีกทำไมละ ก็ดูมารอบหนึ่งแล้วไม่ใช่หรอ”คางาริออกมาด้วยความสงสัยพร้อมกับดูข้อมูลของพวกอัสรันไปด้วย
"ก็ดูเผื่อๆไว้นะ"คิระตอบแล้วเก็บข้อมูลไป
"นี้คิระ"คางาริเรียก
"ทำไมหรอคางาริ"คิระถามออกมาพร้อมกับเดินไปดื่มน้ำ
"ก็กำลังคิดอยู่ว่าทำไมพวกเราถึงต้องสวมสร้อยคอพวกนี้อยู่ตลอดเวลานะ"คางาริกับคิระแล้วกำสร้อยคอรูปหินสีชมพู
“ฉันก็ไม่รู้หรอกแต่มันต้องสำคัญแน่นอน ไม่งั้นเขาคงไม่บอกให้สวมสร้อยพวกนี้หรอก"คิระบอกกับคางาริ
"นั่นสิ"คางาริยิ้มรับ
"ฮึ"คิระขำออกมานิดๆ
"คิระ ขำอะไรของนาย"คางาริถามออกมาอย่างสงสัย
"ก็ คางารินะสิ"คิระพูดออกมาและขำต่อไป
"แล้วฉันทำไมละ"คางาริถามออกมาอย่างสงสัยมากขึ้น คิระจึงพยายามที่จะหยุดหัวเราะและตั้งสติก่อนที่จะบอก
"ตอนที่อยู่โรงเรียนนะสิ ทำท่าเย็นชาต่างกับตอนอยู่กับฉัน"คิระบอกกับคางาริหลังจากหยุดขำแล้ว
"เอ้าคิระพูดงี้ได้ไงกัน คิระเองก็ทำด้วยไม่ใช้หรือไงกัน”คางาริบอกอย่างอารมณ์เสียนิดๆ
"จริงด้วยสิถ้าพวกเราเป็นเพื่อนกับเจ้าพวกนั้น พวกนั้นอาจมีอันตรายได้"คิระพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เครียด
"ค..คิระ ฉันขอโทษฉันไม่ตั้งใจที่จะพูดนะ"คางาริบอกกับคิระพร้อมกับจะร้องไห้
"ไม่เป็นไรคางาริไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก"คิระปลอบคางาริและลูบหัวของคางาริ
"แน่นะคิระ"คางาริถามขึ้นเพื่อความแน่ใจ
"อืม แน่ใจ”
“ความจริงเมื่อเช้า ตอนอยู่ในห้องนายไม่จำเป็นต้องมาช่วยฉันเลยนี้”คางาริบอกขึ้นเมื่อนึกถึงเมื่อเช้า
“ไม่ได้ช่วย แต่ยังไม่อยากให้มีคนหัวหลุดจากคอ”คิระตอบ คางาริเซ็งทันที
“ นอนได้แล้วละนี้ก็มืดแล้ว"คิระบอกพร้อมกับได้มีนกหุ่นยนตร์บินเข้ามาทางประตู
"โทรี่"นกหุ่นยนตร์ได้ร้องออกมาและเกะไหล่คิระ
"โทรี่ไปไหนมาล่ะ"คางาริถามขึ้นนกหุ่นยนตร์
"โทรี่ โทรี่"มันได้แต่ร้องออกมา
"เอาๆนอนได้แล้ว โทรี่มานี้จะไม่นอนหรือไง"คิระตัดบท
"แฮ่ แฮ่เปล่า"คางาริบอก
"ราตรีสวัสดิ"คิระและคางาริพูดพร้อมกันแล้วนอน โทรี่บินไปปิดไฟ
ห้องของ อิซ๊าคกับดีอัคก้า
"ย๊าก ตาย"อิซ๊าคตะโกนออกมา
"ไม่มีทาง นายนั้นละที่จะตาย"ดีอัคก้าตอบกลับ
"ฮ้า ฉันชนะ"อิซ๊าคตะโกนกลับด้วยความสะใจ
"หนอย อิซ๊าคมาเจอกันอีกรอบดิ"ดีอัคก้าเป็นฝ่ายท้าอิซ๊าคแทน
แล้ว 2 ตัวนี้ก็เล่นเกมต่อไป
ห้องของ ชิโฮะกับมีลี่
"มีลี่ ยังพิมพ์ไม่เสร็จอีกหรอ"ชิโฮะถามถึงเพื่อนสาว
"อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้วละ"มีลี่บอกกับชิโฮะพร้อมพิมพ์อย่างรีบเร่ง
"อย่าหักโหมมากละ คุณประธานขมรมหนังสือพิมพ์โรงเรียน"ชิโฮะพูดแล้วไปนอน
ห้องของอัสรันกับชิน
ชินกำลังคุยโทรศัพท์อยู่
"ครับแม่แล้วมายุละครับ"ชินถามผู้เปฌนแม่
"มายุหรอจ๊ะตอนนี้นอนไปล่ะ"แ ม่ ขอ งชิ นตอ บ
"หรือครับงั้นฝากความคิดถึงมายุด้วยนะครับ"ชินพูดกับแม่เสร็จก็ปิดโทรศัพท์
"ชินคุยเสร็จแล้วหรอ"อัสรันถามชิน
"ครับ"ชินตอบพร้อมกับเดินไปที่เตียง
"นอนกันได้แล้ว"อัสรันบอกพร้อมกับปิดไฟ
ห้องของลักซ์กับสเตล่า
"เฮ่โล่ เฮ่โล่"เสียงแหลมของเจ้าลูกบอลสีชมพู
"พิ้งจัง นอนได้แล้วจ๊ะสเตล่ากับฉันจะนอนแล้ว"ลักซ์บอกกับลูกบอลสีชมพู
"คุณ
"จ๊ะ"ลักซ์ เดินไปที่เตียงของตน สเตล่าจึงปิดไฟและเดินไปที่เตียงของตนเองเช่นกัน แล้วทั้ง 2 ก็หลับ
ความคิดเห็น