ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic:Gundam Seed Destiny]

    ลำดับตอนที่ #4 : Phase 4

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 51


    PHASE 4 การต่อสู่ครั้งแรก

    ณ โรงอาหารของโรงเรียนที่ในตอนี้เป็นเวลาพักกลางวันของนักเรียนทุกคน

    " โธ่เว๊ย น่าโมโห "อิซ๊าคพูดขึ้นมาที่โต๊ะ ด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูงปรี๊ดจนจะไปมีเรื่องกันคนอื่นระหว่างที่มาหลายครั้งแล้ว จนเพื่อนๆแทนจะหมดแรงไปกับหมอนี้


    " จริงด้วยดันพูดว่า ไม่อยากเป็นเพื่อนกับพวกนาย "ดีอัคก้าทำท่าเลียนแบบ


    " แต่บางที่พวกเขาอาจจะมีเหตุผลก็ได้นะค่ะ "ลักซ์พูดขึ้นมา ทำให้ทุกคนในโต๊ะหันไปมอง


    " แล้วพวกนั้นมีเหตุผลอะไรละ "ชิโฮะถามลักซ์ ที่มีท่าทีลังเลเล็กน้อย


    " ฉันก็ไม่ทราบค่ะแต่พวกเขาต้องมีเหตุผลแน่ๆ "ลักซ์ยืนยันคำเดิม


    " จ้าๆ "ชิโฮะตอบ


    " เฮ้พวกไม่ได้ยินที่พวกเราพูดหรือไง "เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ทุกคนในโรงอาหารหันไปมอง ที่มีของเสียงดัง


    " อะ คุณคิระกับคุณคางารินี้ครับ " ชินเอะพูดขึ้นมา เมื่อเห็นคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวปัญหา


    " จริงด้วยค่ะ พวกผู้ชายกลุ่มนั้นเป็นกลุ่มที่เป็นแฟนคลับของมิอานี้ค่ะ "สเตล่าพูดต่อพร้อมกับชี้ไป ยังโต๊ะตัวปัญหาที่มีชายหลายคนยืนล้อมรอบ


    " อะไรนะ! แฟนคลับของมิอา "ทุกคนพูดขึ้นมาพร้อมกันอย่างตกใจ


    " ค่ะ "สเตล่าตอบ


    " ยัยมิอาคิดจะทำร้ายคางาริเลยเหรอ "มีลี่พูดขึ้นมา  เมื่อเห็นการแก้แค้นของมิอาในวันเปิดเทอมวันแรก


    " สงสัยว่าจะใช่แน่ "อัสรันบอก


    " เราต้องไปช่วย 2 คนนั้น "อัสรันรีบลุกขึ้นจากโต๊ะ


    " เฮ้ อัสรันเดี๋ยว " อิซ๊าคกับดีอัคก้ารีบจับมือของอัสรันแล้วดึงลงมานั่ง
    " ทำไมละ " อัสรันถามเพื่อนทั้ง 2 คน


    " นายลองคิดดู ถ้าเจ้าพวกนั้นถูกทำร้าย ตอนนั้นพวกเราก็เข้าไปช่วยเสร็จ " อิซ๊าคอธิบายให้ทุกคนฟัง


    " พวกนั้นก็อยากมาเป็นเพื่อนกับพวกเรา "ดีอัคก้าอธิบายต่อ
    " เป็นความคิดที่ชั่วจังเลยนะ พวกนาย "มีลี่พูดประชด

    " แต่ก็เป็นความคิดที่ดีเหมือนกัน "ชิโฮะเห็นด้วย

    " ใช้ได้นี้ วันๆคิดแต่เรื่องไม่เป็นเรื่อง มีวันนี้ละที่นายมีความคิดดีๆ "มีลี่บอก

    " โธ่มีลี่นี้จะชมหรือประชดกันแน่ "ดีอัคก้าถามแฟนสาว

    " ไม่บอกย่ะ "มีลี่ตอบ

    " แล้วพวกเขาจะอยากให้ช่วยจริงหรอครับ "ชินถามขึ้นมาอย่างกังวล เพราะในตอนที่ทั้งสองคนแนะนำตัวทำเอาตัวเขาเองรู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ได้

    " หมายความว่าไงหรอชิน "สเตล่าถามขึ้นมาอย่างสงสัย

    " ก็ดูที่ คุณคิระกับคุณคางาริสิ "ชินชี้ไปที่โต๊ะของคิระกัยคางาริ

    " เฮ้ไม่ได้ยินที่พวกเราพูดหรือไง "ชายคนแรกถามขึ้นอีกครั้ง

    " แล้วพวกนายเป็นเจ้าของโต๊ะหรือไง "คิระถามขึ้นมาด้วยอาการที่ไม่ทุกข์ร้อน

    " ใช่โต๊ะที่นี้เป็นของส่วนรวมไม่ใช้ของส่วนตัว "คางาริพูดเสริมด้วยอาการเช่นเดียวกันคิระ

    " หนอยแก "ชายคนแรกโกรธมาก จึงสัดหมัดใส่คิระ แต่คิระกลับหลบได้อย่างสบาย

    " เฮ้ถ้าอยากต่อสู้ก็ไปที่สนาม"คิระพูดขึ้น

    คิระลุกขึ้น แล้วเดินออกจากโรงอาหารไปที่สนามหน้า พร้อมกับคางาริและกลุ่มชายที่มาหาเรื่องก็เดินตามไป นักเรียนทุกคนในโรงอาหารจึงรีบตามไปดู พวกอัสรันจึงเดินตามไปด้วยเช่นกัน

    ณ ที่สนามหน้า

    "พวกนายอยากเรื่องใช่ไหม "คิระพูดขึ้นพร้อมกันถอดเสื้อโค้ชที่สวมอยู่และเนกไทฝากไว้ที่คางาริ
    " เข้ามา " คิระกระดิกนิ้วมือขึ้นมาเป็นการท้าทายให้บุกเข้ามา


    " อวดเก่งดีนี้ จะอัดให้ปางตายเลย"ชายคนแรกวิ่งเข้าไปชกคิระ

    แต่คิระกลับจับทุ่มแล้วใช้สันมือตีไปที่ต้นคอ ทำให้ชายคนแรกหมดสติไป พวกอัสรันที่ดูอยู่ต่างตกตะลึงกับการที่คิระทุ่มชายที่มีร่างใหญ่กว่าตนได้ เมื่อพวกเพื่อนของชายที่สลบไปเห็นจึงวิ่งเข้าไปสู้กับคิระทั้งหมด (มีทั้งหมด 25 คน ) คางาริที่ยืนดูคิระสู้อยู่ได้เห็นมีชายคนหนึ่งถือมีดไว้แล้วเดินไปข้างหลังคิระ คางาริจึงทิ้งเสื้อโค้ชและเนกไทของคิระไว้ที่พื้น (ไม่สนใจของใหม่เลยพี่เทพ)

    " คิระ ก้มลง "คางาริตะโกนบอกสัญญาณขึ้นมา

    คิระจึงก้มลงคางาริกระโดดเตะข้ามคิระไปหาชายที่มือมีดแล้วกระโดดถอยหลังกลับไปหาคิระ

    "คิดไงมาช่วย"คิระถามฝาแฝด

     

     "ก็พอดีมีพวกใช้วิธีลอบกัดนี้"คางาริบอกแล้วให้คิระมองไปที่ด้านหลัง

    "งั้นขอบใจนะ "คิระพูดพร้อมกับสัดชายคนที่ 5 เสร็จ

    "ไม่เป็นไร แต่จัดการพวกนี้ให้เสร็จเถอะ ฉันเริ่มเบื่อขึ้นมาจนอยากกลับห้องพักแล้ว"คางาริบอก

    " อืมได้"คิระตอบ
    แล้วคิระกับคางาริก็จัดการกลุ่มชายที่มีหาเรื่องเสร็จทุกคน พวกนักเรียนที่มาดูต่างตกตะลึงกับความสามารถของคิระกับคางาริที่จัดการได้อย่างสบาย พวกอัสรันเองก็ยังอึ่งอยู่เช่นกัน

    "ไงจะหาเรื่องอีกไหม"คิระเดินไปถามอย่างเย็นชา

    "ไม่ละ ไม่เอา"

    "จะบอกอะไรให้นะ ถ้าคิดว่าคำตามคำสั่งที่มิอาพูดแล้ว เขาจะมาสนใจนะคิดผิดแล้ว"คิระบอก

    "หมายความว่าไง"ชายคนหนึ่งในกลุ่มถาม

    "มันก็หมายความว่า เจ้าตัวคิดว่าพวกนายตามอย่างกับสัตว์เลี้ยง"คิระอธิบาย

    " แกจะบอกว่ามิอาให้พวกเราอย่างสัตว์เลี้ยงงั้นหรอ"ชายอีกคนถาม

    "แล้วแต่ที่นายจะคิดละกัน"คางาริตอบแทนคิระ

    คิระกับคางาริจึงเดินไปเอาเสื้อโค้ชและเนกไทที่วางอยู่ที่พื้นแล้วเดินจากไป นักเรียนที่มาดูต่างแยกย้ายกัน พวกอัสรันก็เดินไปที่ห้องคอมพิวเตอร์

    ห้องคอมพิวเตอร์

    แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก
    ภายในห้องมีพวกอัสรันอยู่ซึ่งกำลังหาบางสิ่งอยู่

    "เป็นไงมีลี่"อัสรันถาม

    "รออีกนิด กำลังหาอยู่"มีลี่ตอบ

    "แล้วชิโฮะละ"อัสรันถาม

    "จวนแล้วละ"ชิโฮะตอบอย่างไม่มองอัสรัน

    "ทำไมต้องการข้อมูลของพวกนั้นนะครับ"ชินถามออกมาทำให้ทุกคนหันไปมองอัสรัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×