คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : Phase 34
Phase 34
ที่ห้องพยาบาลในโรงเรียน ภายในห้องที่ได้คนอยู่2คน โดยคนหนึ่งนอนอยู่ที่เตียงที่ท้องได้พันผ้าไว้แต่ยังคงมีเลือดไหลออกมาอยู่เลื่อยๆ ส่วนอีกคนนั้นได้แต่นั่งอยู่ข้างๆโดยที่ไม่ลุกไปไหนส่วนชุดที่ใส่นั้นยังคงเป็นชุดของเมื่อคืนที่เต็มไปด้วยเลือด
“ไม่ไปพักสักหน่อยจะดีหรอ”ชายผู้เข้ามาใหม่ถาม หญิงสาวที่นั่งอยู่แต่กลับไม่มีการตอบอะไร
“อย่าฟืนมากเกินไปละ”ชายหนุ่มบอกก่อนที่จะออกไปจากห้อง
“คิระ คุณต้องไม่เป็นไรค่ะ”ลักซ์จับมือของคิระที่นอนไม่ได้สติไว้
“อัสรัน”มีคนๆหนึ่งเรียกชายหนุ่มที่พึ่งออกมาจากห้องพยาบาล
“คางาริ”อัสรันเดินไปหาคางาริ
“อาการ คิระเป็นไงบ้าง”คางาริถามแต่อัสรันกลับไม่ตอบอะไร
“บ้าที่สุด”คางาริหันไปชกกำแพงที่อยู่ข้างๆตัวเอง
“คางาริมันไม่ได้เป็นความผิดของเธอนะ”อัสรันบอก
“เป็นสิ ทำไมกัน ทำไมต้องเป็นคิระ ทำไมไม่เป็นฉันแทน”คางาริโทษตัวเองและเริ่มชกไปที่กำแพงเลื่อยๆจนได้มีเลือดไหลออกมาจากหมัด
“หยุดนะ”อัสรันรีบจับมือของคางาริไว้ก่อนที่มันจะพังไปซะก่อนกับการระบายของคางาริ
“บ้าที่สุด บ้าที่สุด”คางาริบอกพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“.............”อัสรันไม่มีคำพูดอะไรที่จะบอกคางาริได้ จึงดึงคางาริมาสบที่อกของตัวเอง
“คิระฟื้นขึ้นมาเถอะค่ะ คุณไม่ใช้คนที่จะยอมแพ้กับเรื่องแค่นี้ไม่ใช่หรือค่ะ”ลักซ์บอก
..............ผู้มีสายเลือดของพวกเราเอ่ย................
‘ใครนะ’
...............เวลาใกล้เข้ามาแล้ว...............
‘ใครกันนะ’
................นี้จะเป็นการทดสอบว่าเจ้าจะมีคุณสมบัติไหม และผู้ที่จะทดสอบคือตัวของเจ้าเอง................
................เรารอเจ้าอยู่...............
‘เดี๋ยวอย่าพึ่งไป’
“เดี๋ยวอย่าพึ่งไป”คางาริบอก อัสรันรีบหันไปมองคางาริ
“เป็นอะไรไปนะ”อัสรันถามเมื่อเห็นคางาริบอกขึ้น
“เปล่าฉันไม่เป็นไร แล้วฉันมาอยู่ที่ห้องพยาบาลที่งั้นไง”คางาริถามหลังจากจำอะไรก่อนหน้านี้ไม่ได้
“ก็ตอนที่เธอโทษตัวเองแล้วชกที่กำแพงนะอยู่ดีๆเธอก็วูบไปซะเฉยๆเลยนะ ฉันก็ต้องแบกเธอมานี้ละ”อัสรันบอกแล้วพันผ้าที่มือของคางาริข้างที่ชกกำแพง
“เอาละเสร็จแล้ว”อัสรันบอกเมื่อผันเสร็จ
“ขอบใจ”คางาริบอกแล้วมองที่มือของตัวเอง แล้วทั้งอัสรันและคางาริรู้สึกง่วงขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุจนหลับไป ส่วนทางลักซ์ที่เฝ้าคิระเองก็หลับไปด้วยไม่ทราบสาเหตุเช่นกัน แล้วได้มีคนปรากฏตัวที่ห้องพยายาม 2คนมาอุ้มคิระและคางาริไปและทิ้งจดหมายฉบับหนึ่งให้อัสรันและลักซ์
“อะ อูยมึนหัวจัง”ลักซ์ตื้นขึ้นมาพบว่า คิระที่นอนอยู่ไม่อยู่แล้วกลับมีจดหมายอยู่แทน ลักซ์หยิบจดหมายขึ้นมาอ่าน
ถ้าอยากได้คนที่รักคืน ให้มาที่เมืองร้างเฮลิโอโพลิส จงมาเพียงคนเดียวไม่อย่างั้นจะไม่ได้เจอคนที่รักอีกตลอดกาล
...คิระ คราวนี้ฉันจะต้องช่วยคุณให้ได้...ลักซ์รีบวิ่งออกจากห้องพยาบาลไปตามสถานที่ที่อยู่บนจดหมาย
เมืองร้างเฮลิโอโพลิส
ลักซ์ที่ได้มาตามจดหมายมองดูสภาพของเมืองที่ถูกทำลายที่มีแต่ตึกที่พังมากมาย
“อะ”ลักซ์รู้สึกเหมือนว่ามีใครจับตาดูที่ตัวเองอยู่ จึงมองไปรอบๆแต่ก็ไม่มีใคร
“ลักซ์”มีคนเรียกลักซ์และเดินออกมาจากซากตึก
“อัสรัน”ลักซ์ตกใจมากที่เห็นอัสรันมาอยู่ที่นี้
“ทำไมมาอยู่ที่นี้ได้ละ”ทั้ง2ถามออกมาพร้อมกัน
“คิระถูกจับตัวมา”
“คางาริถูกจับตัวมา” ทั้ง2คนตอบพร้อมกับ ขณะที่ทั้ง2ยังคงมองหน้ากันได้มีลำแสงพุ่งมาที่ทั้ง2คน
“หลบเร็ว”ทั้ง2คนบอกพร้อมกันอีกครั้งก่อนที่จะกระโดดหลบลำแสง
“ฮ่า ฮ่า ฮ่าไม่คิดว่าพวกแกจะมาหาที่ตาย”เสียงหัวเราะอย่างสะใจบอกพร้อมกับมาปรากฏตัวของคนๆหนึ่ง
“แกเมื่อตอนนั้น”อัสรันนึกหน้าของคนที่ยิงลำแสงออกได้ นั้นก็คือออลก้าคนที่ตัวเองและลักซ์เคยสู้ด้วยที่งานโรงเรียนและเกือบที่รอดถ้าไม่ได้คิระและคางาริช่วยไว้
“ในเมื่อรนหาที่ตายก็ตายซะเถอะ”ออลก้าลิงสำแสงเป็นชุดใส่อัสรันและลักซ์ แต่กลับถูกป้องกันได้หมด
“คู่ต่อสู้ของคุณคือฉัน”ลักซ์บอก
“สาวน้อยในตอนนั้นนี้เอง”ออลก้ายิ้มออกมา
“มังกรวารี”ลักซ์โจมตีด้วยเวทไม่รอช้า มังกรน้ำพุ่งเข้าไปหาออลก้า
“ยังอ่อนน่า”ออลก้ายิงลำแสงไปที่มังกรน้ำ แต่กลับปรากฏว่ามังกรน้ำกลับไม่ถูกทำลายแต่ที่ถูกทำลายไปเป็นลำแสงของตัวเอง
“อย่ามาบ้าๆนะเฟ้ย คนอย่างฉันจะมาตายง่ายๆได้ไง”ออลก้าบอกก่อนที่จะยิงลำแสงเป็นครั้งสุดท้ายและโดนมังกรน้ำกินไป ลำแสงที่ถูกยิงออกมานั้นพุ่งตรงไปที่ลักซ์
“ลักซ์”อัสรันตะโกนเรียกลักซ์ที่โดนลำแสงเข้าไปเต็มๆ
“ฉันไม่เป็นไร”ลักซ์บอกเมื่อข้างหน้าของลักซ์มาคทาลอยอยู่ ซึ่งดูเหมือนว่ามันปกป้องลักซ์ก่อนที่ลำแสงจะโดนตัว
...คทา ในความฝัน...อัสรันมองไปที่คทาเมื่อมันเป็นแบบเดียวกับที่เขาฝันถึง
“ลักซ์เธอมีเจ้านี้ได้ไง”อัสรันถามขึ้น
“ฉันเคยฝันเห็นมันมาก่อน”ลักซ์บอกและยื่นมือไปจับคทา หัวคทาที่มีลูกแก้วได้ส่องแสงออกมาพร้อมกับเสื้อคลุมสีขาวที่คลุมตัวของลักซ์ตั้งแต่หัวจนถึงพื้นหรือจะพูดง่ายๆเท่าความสูงของเจ้าตัว
“อย่างกับนักเวทขาว”อัสรันบอกออกมาเมื่อมองดูลักซ์
“ยอดเยี่ยมมาก”เสียงของคำชมพร้อมกับเสียงตบมือ
“ใคร”อัสรันและลักซ์หันไปมองคนที่ชม ซึ่งคนที่ชมนั้นคือคนที่บอกว่าตัวเองเป็นสมุนมือขวาของครูเซ่
“คิระกับคางาริอยู่ไหน”ลักซ์ถาม
“ฉันไม่รู้สักหน่อยว่าเด็ก2คนนั้นอยู่ไหน”อัสราเอลบอก
“อย่ามาโกหก ถ้าไม่ใช่พวกแกแล้วใครละ”อัสรันถาม
“ไอ้เด็กปากไม่สิ้นน้ำนม”อัสราเอลพุ่งเข้าไปฟันอัสรัน อัสรันรีบเรียกดาบออกตัวเองมาป้องกัน
“ยังอ่อนไป”อัสราเอลบอกอัสรันและฟันที่อัสรันอีกครั้ง
เพล้ง
“แย่แล้ว”อัสรันรีบกระโดดถอยออกมาจากอัสราเอลเมื่อดาบของตัวเองหักไปซะแล้ว
“ตายซะเถอะ”อัสราเอลพุ่งเข้าไปหาอัสรันอีกครั้งหวังฆ่า
“โธ่เว้ย ใครจะมาตายที่นี้กัน”อัสรันตะโกนออกมาและใช้ดาบที่หักสู่กับอัสราเอลก่อนที่ดาบของทั้ง2ฝ่ายจะปะทะกันดาบของอัสรันได้ส่องแสงขึ้น
“แสงนี้มันอะไรกัน”อัสราเอลแสบตากับดาบของอัสรันที่ส่องแสงออกมาจึงทำให้โดนดาบของอัสรันฝ่าครึ่งร่าง
“อัสรัน”ลักซ์วิ่งมาดูอัสรัน
“เจ้าหมอนั้นละ”อัสรันถามถึงอัสรันเอล ลักซ์ชี้ให้อัสรันดูร่างของอัสราเอลที่ถูกฝ่าครึ่งตายอยู่ที่พื้นก่อนที่จะกับมาดาบที่ดาบของตัวเองที่เปลี่ยนไปเป็นดาบ2ปลาย ขณะที่อัสรันมองดูดาบของตัวเองอยู่นั้นได้มีลูกไฟพุ่งผ่านอัสรันและลักซ์ไป
“อ๊าก”เสียงร้องดังขึ้นจากด้านหลังของทั้ง2 อัสรันและลักซ์รีบหันกลับไปมองพบร่างของอัสราเอลครึ่งหนึ่งถูกไฟเผา
“ตายซะเถอะ”ร่างอีกครึ่งหนึ่งได้พุ่งเข้าหาลักซ์ กลับมีสายฟ้าฟาดลงมาที่ร่างนั้นจนสลายไป
“ใครนะ”อัสรันหันไปมองยังที่มีของลูกไฟ มีคนอยู่บนซากตึก2คน ด้านหลังของคน2คนนั้นมีคิระและคางาริถูกมัดกลับไม้กางเขน คนที่จับคิระและคางาริยิ้มออกมาก่อนที่จะกระโดดลงมายืนอยู่ที่พื้น คนทั้ง2คนพุ่งเข้าหาอัสรันและลักซ์
ความคิดเห็น