คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : Phase 30
Phase 30 1,000ปีก่อน
“ที่นี้มันที่ไหนกัน”อัสรันมองไปรอบๆที่มีแต่ความมืด...แปลกแฮะเราจำว่าหลับไปแล้วนี้ อืมมมมมมมมมมมมม! นี้ต้องเป็นความฝันแน่ตื่นไปแล้วอัสรัน...อัสรันหยิกแขนตัวเองให้ตื่นจาความฝันแต่กลับไม่มีผล
“ก๊าซซซซซซซซซซซ”มีเสียงบางอย่างร้องออกมาจากด้านหลังของอัสรัน พร้อมกับภาพหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่กำลังลุกไหม้ทั้งหมู่บ้าน
“รีบหนีเร็ว”คนในหมู่บ้านตะโกนพร้อมกับวิ่งหนีด้วยความหวาดกลัว
“ทุกคนใจเย็นก่อน”อัสรันบอกแต่คนในหมู่บ้านกลับวิ่งทะลุผ่านตัวเองไป
“นี้มันอะไรกัน”อัสรันตะโกนเพื่อที่น่าจะมีใครสักคนได้ยิน
“ก๊าซซซซซซซซซซซ”มีเสียงร้องพร้อมกับบางสิ่งบินทะลุร่างของอัสรัน มันมีร่างที่ใหญ่เท่ากันฟรีด้อมและคุซานางิ แต่ปีกของมันเป็นสีดำสีแห่งรัตติกาล มันได้ยิงลำแสงไปที่หมู่บ้านจนเกิดแสงสว่างไปทั่ว
“นี้ท่านหมายความว่าไง”เสียงหนึ่งถามขึ้นพร้อมกับภาพที่ปรากฏเป็นห้องๆหนึ่งแทนที่หมู่บ้าน ซึ่งบรรยากาศภายในตึงเครียดมากมีคนอยู่ภายในห้อง 4คน
“มันเป็นอย่างที่ท่านได้ยินไปนั้นละ”เสียงของชายแก่ที่นั่งอยู่บอก ถึงเสียงจะเรียบง่ายแล้วดูมีพลัง
“นี้ท่านจะบ้าหรือไงที่จะให้คนของเราไปสู่กับเจ้าสิ่งนั้น ท่านจะให้พวกเขาตายเปล่าหรอไม่มีอาวุธอะไรทำอะไรเจ้านั้นได้เลย ทั้งดาบ หอก แม้กระทั้งจอมเวท”ชายที่พูดนึกถึงภาพเหตุการณ์ที่ตัวเองเห็นมากับตา
“ท่านนายพลฟังที่ท่านปู่พูดให้เสร็จก่อน”ชายที่ยืนอยู่หลังผ้าม่านบอก
“พวกท่านมันก็ดีแต่พูดทั้งๆที่ตัวเองหลบอยู่แต่ในปราสาท”นายพลบอกแล้วเดินออกจากห้องโดยไม่ฟังอะไรอีก
“ช่างเป็นคนที่ไม่ยอมใครจริงๆ”หญิงสาวที่อยู่ในห้องบอกซึ่งผ้าม่านได้บังหน้าไว้
“มันช่วยไม่ได้เขาเสียคนของเขาไปมาก ถ้าเป็นคนอื่นสติแตกไปแล้วละ”ชายหนุ่มผู้อยู่หลังผ้าม่านบอก
“สงครามย่อมเปลี่ยนคนได้ คนที่เข็มแข็งก็ยังสามารถกลายเป็นคนอ่อนแอได้เมื่อต้องเจอกลับสิ่งที่แข็งแกร่งกว่า มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมัน”ชายแก่บอกอย่างกังวล
“ท่านปู่พวกเราทั้ง 2คนจะไปสู่กันมันเอง”ทั้งชายหนุ่มและหญิงสาวบอก ชายแก่หันไปมอง
“หลานข้า พวกเจ้าจะไปสู่ลำพังแค่ 2คนไม่ได้อีกอย่างอาวุธพวกนั้นยังสร้างไม่เสร็จอีกด้วย ถึงสร้างเสร็จก็ยังไม่สามารถบอกได้จริงๆว่ามันจะได้ผล”
“มันเป็นสิ่งเดียวที่ทั้งข้าและท่านพี่สามารถทำได้”ชายหนุ่มพยายามบอก
“อีกอย่างอาวุธก็ได้สร้างเสร็จแล้วแต่มันจะได้ผลหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับตัวของอาวุธและคนที่จะมาเป็นเจ้าของเท่านั้น”หญิงสาวเสริม
“แล้วพวกนั้นละ”
“พวกเราทั้ง2 จะไปพูดเอง เพราะตอนนี้พลังของพวกนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็น”ชายหนุ่มบอก ชายแก่ได้ถอดหายใจ
“นี้อาจจะเป็นการต่อสู่ที่สูญเสียมากที่สุดก็เป็นไปได้ รวมทั้งเป็นการล้มสลายของพวกเรา”
“ท่านปู่เป็นไปได้พวกเราก็อยากให้มันจนในยุคนี้ เพื่อที่ยุคต่อไปจะต้องไม่มีสงครามที่สูญเสียเหมือนกับตอนนี้ มันเป็นชะตากรรมของพวกเราที่มีสายเลือดของมังกรที่ต้องทำอยู่แล้ว”หญิงสาวบอกเพราะรู้ถึงชะตาที่ต้องทำ
“เราเองก็หวังว่านั้นยุคต่อจากนี้ไปจะไม่มีสงครามขึ้นมาอีก ให้มันจบยังยุคนี้”ชายหนุ่มบอกถึงความหวัง พร้อมกับภาพได้เปลี่ยนไปอีกครั้งซึ่งภาพในครั้งนี้เป็นที่ สนามรบที่ตอนนี้จากศพของมนุษย์ สัตว์ประหลาดและมังกรนอนตายมากมายโดยเฉพาะมังกร
“ก๊าซซซซซซซซซซซ”เสียงร้องดังขึ้น อัสรันหันไปมองที่มาของเสียงนั้นเป็นมังกรสีดำ
“อย่าพึ่งยอมแพ้”เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับสำแสงจำนวนมากออกมาจากปากกระบอกปืนที่ลอยอยู่ข้างๆตัวของชายคนนั้นถึง 11อัน พร้อมกับมังกรถึง 5ตัวรวมใจกันยิงสำแสงไปที่มังกรดำ
“โอ้ว”มีคนกระโดดลงมาจากบนฟ้าพร้อมกับฟันดาบไปที่มังกรดำเป็นลอยแผลยาว
”ก๊าซ”มังกรดำพ่นไฟดำไปยังชาย 2คนที่อยู่ด้านล่าง ได้มีน้ำแข็งมาปกป้องชายทั้ง 2คนไว้
“ไม่เป็นไรนะ”นักเวทขาวถามกับชายที่ถือดาบใหญ่ยาวและชายที่มีปืน 11อันลอยอยู่ข้างๆ
“แค่ฝุ่นจับ”ชายที่ถือดาบใหญ่บอกและมีรอยยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“มีเวลามากนั้นก็ช่วยกันก่อนจะได้ไหม”ชายที่มีปืน 11อันถามพร้อมกับยิงปืนทั้ง 11อันอย่างไม่หยุดหย่อนไปที่มังกรดำ
“2คนนั้นมาช้าจริงแฮะ”นักรบดาบใหญ่บอก
“เดี๋ยว 2คนนั้นต้องมาอยู่แล้ว”หญิงสาวที่ถือดาบ 2ปลายบอกพร้อมกับกระโดดหลบจากหางที่ฟาดมา มังกรดำยิงสำแสงไปที่ผู้ที่อยู่ข้างล่างทั้ง 4คน
“นี้ก็ไม่ใช้เวลาที่จะมาพูดคุยกันซักหน่อย”ลำแสงที่ยิงมาได้ถูกแยกออกเป็น2ส่วนพร้อมกับการปรากฏตัวของหญิงสาวที่ถือดาบ 2มือ
”ตัวเองมาช้ายังพูดดีอีก”คนทั้ง 4คนบอกพร้อมกับ หญิงสาวที่พึ่งมาถึงหรี่ตาลงเล็กน้อย มาช้านิดเดียวทำเป็นบ่นเมื่อกี้ที่ช่วยนี้คิดผิดใช่ไหม
...Strike กับ Strike Rouge...อัสรันเบิกตามองไปที่อาวุธของหญิงที่พึ่งมาจับอยู่ที่มือทั้ง 2ข้าง
“ถ่วงเวลาไปก่อนละกัน”นักดาบสาว 2มือบอก
“ได้”ทั้ง 4คนตอบ พร้อมกับเปิดฉากต่อสู่กับมังกรดำอีกครั้ง
...ทำไมกันทั้งๆรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางสู้ได้ ทำไมยังต้องต่อสู้อีก...อัสรันมองดูการต่อสู้ที่เสียเปรียบสุดพร้อมกับนึกถามและอยากถามแต่กลับไม่สามารถถามได้
“ก๊าซซซซซซซซซซ”มังกรดำอ้าปากที่จะยิงลำแสงแต่กลับมีลำแสง 2ลำแสงพุ่งไปที่มังกรดำ พร้อมกับการปรากฏตัวของที่มีของลำแสงเมื่อกี้จากมังกร 2ตัวที่บนหัวของมังกร2ตัวนั้นมีคนยืนอยู่มังกรที่พึ่งมาถึงได้บินไปยังมังกรดำพร้อมกับแสงสว่างจ้าไปทั่วทุกทิศ
‘จงรับไปซะจากนี้ไปเจ้าเป็นเจ้าของ Infinite และJustice’สาวผู้ครอบครองดาบ2ปลายบอก ดาบ2ปลายได้แยกออกเป็น2ชิ้นเป็นลูกกลมๆสีขาวเข้าไปในร่างของอัสรัน
“อะ”อัสรันสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน แสงของพระอาทิตย์ที่ขึ้นมาส่องมายังที่ตาทำให้แสบตาเป็นอย่างมากจึงเอามือมาบังไว้
“ความฝันบ้าบออะไรกันฟ่ะ”อัสรันพึมพำออกมา ไอ้ความฝันที่เห็นนี้อย่างกับความจริงที่เกิดขึ้นอย่างนั้นละ...ใครกันแน่นะผู้หญิงคนนั้นแถมสีตาดันเหมือนเราอีก แล้วยัง2คนนั้นที่อยู่บนหัวมังกร 2ตัวนั้นทำไมดูคุ้นๆจังเหมือนเคยเจอกันมาก่อนอย่างนั้นละ...
“โอ๊ยทำไมมันถึงมีแต่เรื่องไม่เข้าเข้าฟ่ะ”อัสรันขยี้หัวตัวเองหลังจากมีเรื่องให้คิดมากมาย...คนอื่นๆคงไม่เป็นไรนะ...
ทางด้านคิระกับคางาริ
ร่างของคิระค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงมาเป็นท่านั่ง....ความฝันนั้นอีกแล้วอย่างนั้นหรอ...คิระนึกถึงความฝันที่ฝันไป
“คิระ”คางาริที่พึ่งจะตื่นขึ้นเรียก คิระหันไปมองคางาริ
“นาย...”
“เธอเองก็เหมือนกันใช่ไหม”คิระถาม คางาริพยักหน้า
“อดีตเมื่อ 1,000ปีก่อนจะกลับมาอีกครั้ง เวลาที่หยุดไปกำลังจะเดินอีกครั้ง มหาสงครามในตอนนั้นจะกลับมา”คิระเอ่ยต่อเมื่อรู้แล้วว่าข้างหน้าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
“ถึงตอนนั้นต้องให้ 2ตัวร่วมจริงๆสินะ”คางาริบอก
“อืมเป็นทางเดียวที่อาจจะช่วยหมอนั้นได้ Strike Freedomกับอะคาสึกิเท่านั้น”
ความคิดเห็น