คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Phase 28
Phase 28 การกลับมา
คางาริตวัดดาบไปยังอัสรัน
“หยุดนะคางาริ”อัสรันห้ามคางาริแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีประโยคว่าเสียงของอัสรันไม่สามารถเข้าถึงคางาริได้
“หยุดเถอะฉันไม่อยากทำร้ายเธอนะ”อัสรันพยายามบอกต่อไป
“ถึงจะพยายามไงๆก็ไม่มีประโยชน์”ครูเซ่บอกด้วยความสะใจ
เพล้ง
ตึก
โดมกระจกได้แตกพร้อมกับร่างของคนๆหนึ่งที่กระโดดลงมาขวางทางของอัสรันและคางาริ คางาริกลับไม่สนใจเพราะคิดที่จะจัดการคนตรงหน้าเท่านั้น
“ระวัง”ลักซ์รีบกางม่านขึ้นมาป้องกันแต่กับถูกคางาริทำลายได้อย่างง่ายดาย
“หยุดนะ”อัสรันตะโกนขึ้น รอบตัวของคางาริได้มีเส้นบางอย่างกักตัวของคางาริไว้ คางาริพยายามดิ้นให้หลุดจากเส้นนั้นแต่กลับเป็นไปว่าเส้นนั้นกลับไม่ขาดและยิ่งลัดคางาริมากขึ้น คนที่พึ่งมาถึงได้ยืนมือจับที่หน้าผากของคางาริ คางาริไปสลบไป
“ทำอะไรนะ”อัสรันรีบมาดูคางาริ คนที่พึ่งมาถึงหันไปมองที่ครูเซ่พร้อมกับพลังเวทที่ไหลออกมาจากที่ละน้อยค่อยๆมากขึ้นไปอีก
“ฮึ”ครูเซ่ยิ้มและปล่อยพลังเวทออกมาเช่นกัน พลังเวทของทั้ง2ฝ่ายได้ปะทะกันจนเกิดไอน้ำขึ้น
...พลังเวททำไมถึงมากขนาดนี้...อัสรันมองดูพลังเวทที่มหาศาลของทั้ง2คน
...ถ้าเป็นอย่างนี้ทุกคนแย่แน่...ลักซ์ร่ายเวทป้องกันขึ้นมาป้องกันทุกคน
“จัดการพวกเกะกะก่อนเลยนะกัน”ครูเซ่บอกพร้อมกับยกมือไปทางลักซ์ได้มีไฟสีดำพุ่งไป
...กันไม่ได้...ลักซ์รู้ถึงพลังของฝ่ายตรงข้าม คนที่พึ่งมาถึงปรากฏตัวขวานเพลิงสีดำโดยการสะบัดผ้าคลุมเพียงเล็กน้อย เพลิงสีดำได้หายไปอย่างง่ายดาย
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”ครูเซ่หัวเราะขึ้น
“ยอดเยี่ยมไม่นึกเลยว่าจะมีใครทำลายเวทที่มาจากความมืดได้”ครูเซ่ชม คนที่พึ่งมาถึงมองไปที่ลักซ์ที่อยู่ด้านพลัง ลักซ์เองก็มองเช่นกันทำไมรู้สึกบางอย่างจากคนนี้ ลักซ์สังเกตเห็นดวงตาของคนนี้ที่เป็นสีม่วงเป็นดวงตาที่เคยเห็นมาก่อนแต่ไม่รู้ว่าที่ไหน ทั้ง2คนสบตากันครู่นึง คนนั้นหันกลับไปที่ครูเซ่และพุ่งเข้าหาครูเซ่
“ฮ่าห์”ครูเซ่ตวัดดาบใส่ คนนั้นใช้มือเปล่ารับดาบไว้พร้อมกับชกไปที่หน้าของครูเซ่
“อั่ก”ครูเซ่ไอออกมาและมองดูเลือดที่ไหลออกมาจากปาก
“ไม่นึกเลยว่าจะมีใครที่นี้ทำให้บาดเจ็บได้สงสัยว่าจะประเมินที่นี้ต่ำไปงั้นข้าถอยก่อนก็ได้”ครูเซ่หายไปพร้อมกับความมืดที่มาและเหล่าสัตว์ประหลาดที่มาด้วยก็หายไปเช่นกัน
“ขอบคุณมากนะค่ะที่ช่วยพวกเราไว้”ลักซ์กล่าวขอบคุณและวิ่งไปดูอาการของคางาริ ส่วนคนนั้นๆได้ดูที่พวกอิซ๊าคพร้อมกับรักษาไปด้วย
“นี้ฉันอยู่ที่ไหน”คางาริเอ่ยถามเป็นอย่างแรกหลังจากที่ฟื้นแล้ว
“ที่ลานเต้นรำของโรงเรียนค่ะ”ลักซ์ตอบคำถามของคางาริ
“คางาริไม่เป็นไรมากใช่ไหม”อัสรันถามเพื่อความแน่ใจ
“อืม”คางาริมองไปรอบๆ
“คู่นี้ชักจะสวีทขึ้นมาแล้วแฮะ”อิซ๊าคบอก
“อย่างกับคู่รัก”ชิโฮะเสริม
“ฮ่า ฮ่า”ทุกคนหัวเราะออกมาแต่บางเบาเพื่อไม่ให้คางาริได้ยิน ลักซ์วิ่งไปหาคนที่ยืนอยู่
“มีอะไรครับ”ชินถามถึงสถานการณ์ในตอนนี้
“คุณชื่ออะไรค่ะ”ลักซ์ถาม
“ใครกันค่ะ”สเตล่าถาม
โทรี่ โทรี่
โทรี่ได้บินอยู่เหนือพวกลักซ์ก่อนที่จะบินลงมาเกาะที่ไหล่ของคนนั้น
“ฝีมือยังอ่อนเหมือนเดิมน่าผิดหวังจริงแฮะเรานึกว่าตอนกลับมาฝีมือจะดีขึ้นอีก”คนที่มาช่วยไว้บอกอย่างเสียดาย
“โดยเฉพาะคางาริ ตกไปเยอะเลย”
“นายไม่ต้องมาพูดดีเลย ตัวเองน่าจะรีบกลับมาช่วยไหนพึ่งกลับมาเอาตอนนี้”คางาริถามคืน
“นี้ฉันรีบกลับมาให้เร็วที่สุดแล้วนะ แถมยังไม่ได้นอนเลย”คนที่ช่วยบอกเหตุผล
“แล้วไปโผล่ที่ไหนมาละ”คางาริถาม
“แถวทะเลทรายเดินมาโคตรร้อน”ชายที่ช่วยบอกและถอดผ้าที่คลุมตัวอยู่ออกมา ทำให้เห็นเครื่องแบบโรงเรียนSEEDและดึงผ้าที่คลุมหน้าออกให้เห็น
“คิระ”ทุกคนประสานเป็นเสียงเดียวกัน
“ไง”คิระทักทายอย่างสั้น
“แกหายไปไหนมาฟ่ะ”ดีอัคก้าและอิซ๊าคขยี่ผมคิระ
“ก็บอกแล้วไงว่าทะเลทราย”
“นี่พวกเรานึกว่านายตายไปแล้วนะ”
“ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อ”
...คนนี้เหรอคิระ...ลักซ์มองคิระไม่กระพริบตา
“ฉันกลับมาแล้ว”คิระบอกกับลักซ์
“แต่ฉันไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับคุณเลย”ลักซ์บอกอย่างเสียใจ
“ไม่เป็นไร”คิระกอดลักซ์ได้มีแสงสว่างออกมาจากไม้กางเขนที่ลักซ์สวมอยู่
“ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะ”ลักซ์บอกหลังจากที่ได้ความทรงจำทั้งหมดกลับมาแล้ว
“เป็นอะไรไปนะคางาริ”อัสรันถาม
“ไม่มีอะไรนี้”คางาริรีบบอกโดยไม่สบตาอัสรัน
“จะร้องไห้ออกมาก็ไม่มาใครว่านะ”อัสรันยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ คางาริยอมรับผ้าเช็ดหน้ามา คิระได้กางวงเวทคลุมทั้งโรงเรียนเพื่อที่จะรักษาทุกคนในครั้งเดียวจนทุกคนหายบาดเจ็บ
บ้านตระกูลซาล่า ห้องรับแขก
“ขอบคุณจริงๆที่ทุกคนมา”แพททริกบอกกับแขกทั้ง 4คน
“มีเรื่องอะไรด่วนงั้นหรอที่เรียกพวกเรามา”แขกคนหนึ่งถาม
“เป็นคำถามที่ดีมาก ผู้แทนอาสึกะ”แพททริกบอก
“เมื่อวาน Justiceได้มีปฏิกิริยาขึ้นมา”คำพูดของแพททริกทำให้แขกทั้ง4คนตกใจมาก
“ไม่น่าเชื่อว่า 1ใน7อาวุธในตำนานจะมีปฏิกิริยาขึ้นมา”ชายคนที่สองพูดพร้อมกับคิดอย่างหนัก
playSound(); showPoll();
ความคิดเห็น