คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Phase2
PHASE 2 วันแห่งความวุ่นวาย
ณ โรงเรียน SEED วันแรกของการเปิดเทอมในทุกปี มีทั้งนักเรียนเก่าที่เรียนอยู่แล้ว รวมทั้งนักเรียนใหม่ที่เป็นรุ่นน้องต่างกำลังเดินมาที่บอร์ดของโรงเรียนที่ตั้งอยู่รอบลานน้ำพุ เพื่อดูว่าตนเองอยู่ห้องอะไร โดยมีทั้งหมด 6 ชั้นปี แต่ละปีจะมีห้อง S,A,B,C,D โดยห้อง S เป็นห้องที่เก่งที่สุด ในห้องจะมีนักเรียนประมาณ 50 คน ซึ่งในแต่ละปีมีคนได้เลื่อนชั้นบางเหลือลดชั้นลงตามผลการเรียนที่ได้ หอพักของนักเรียนแยกออกเป็นฝั่งชายและหญิง ห้องนอนห้องหนึ่งอยู่กันได้ 2 คน (ชายรวมกับชาย หญิงอยู่กับหญิง) ชุดของนักเรียนชายจะเป็นเสื้อเชิดแขนยาวสีขาว ผูกเนกไทสีฟ้า กางเกงขายาวสีดำ สวมเสื้อแขนยาวสีน้ำเงินที่ขอบแขนเป็นเส้นสีเหลือง ส่วนของนักเรียนหญิงเสื้อจะเป็นเหมือนนักเรียนชายทุกประการ กระโปรงอยู่เหนือเข่า
แซ่ด แซ่ด
“พวกนายนี้มากันชักช้าจริง” เสียงของมีลี่เอ่ยว่า เพื่อน2คนที่มาช้ายิ่งตอนนี้มีนักเรียนเยอะมากอยู่ที่ลานน้ำพุ
“ขอโทษจ๊ะ มีลี่จ๊า”ดีอัคก้ารีบขอโทษมีลี่เป็นการใหญ่
“ก็เจ้าอิซ๊าคมันดันลืมตั้งนาฬิกาปลุกนะ”ดีอัคก้าพูดแก้ตัวโยนความผิดไปให้เพื่อนที่มาด้วยกัน
“เฮ้! ทำไมพูดงี้ฟ่ะเจ้าดีอัคก้า”อิซ๊าคตะโกนถาม
“แล้วมันไม่จริงหรือไง”ดีอัคก้าตะโกนกลับ ทั้งๆที่ความจริงก็ผิดด้วยกันทั้งสองคนจากการโยนหน้าที่คนตั้งนาฬิกาปลุกไปไปมามากัน
“พอได้แล้วทั้ง 2 คน คนอื่นเขามองมาทางกันหมดแล้ว”ชิโฮะกับมีลี่รีบห้ามโดยที่ทั้ง5คนคือ มีลี่ ชิโฮะ ดีอัคก้า อิซ๊าคและลักซ์เป็นเป่าสายตาของทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องรวมถึงนักเรียนเข้าใหม่ทั้งหลาย
“ขอโทษครับ”อิซ๊าคกับดีอัคก้าขอโทษพร้อมกันเพราะไม่อยากทำให้สองสาวโกรธในวันแรกของเทอม
“งั้นพวกเราไปดูที่บอร์ดกันเถอะ”อัสรันพูดขึ้นหลังจากดูมาพักใหญ่แล้ว
ที่บอร์ดมากมายถูกตั้งไว้รอบลานน้ำพุเพื่อให้ดูได้สะดวก
แซ่ด แซ่ด แซ่ด
“เจอแล้วค่ะ เจอแล้ว”เสียงของสเตล่าดังขึ้นมาจากกลุ่มคนที่บอร์ดแล้วพยายามมุดออกมาจากกลุ่มนักเรียนมากมาย
“ผมก็เจอแล้วครับ”ชินพูดขึ้นต่อจากสเตล่า
“แฮ่ก แฮ่ก”สเตล่ากับชินหอบหลังจากที่พยายามออกจากกลุ่มคน
“ชิน สเตล่า เป็นไงบ้างละ”อัสรันถามออกมา
“พวกเราทั้ง 8 คน อยู่ห้อง S ครับ/ค่ะ”ชินกับสเตล่าพูดพร้อมกัน
“ถามจริง ทำไม นายกับสเตล่าถึงต้องไปด้วยกันละ”มีลี่ถามขึ้นมาอย่างสงสัย พวกอิซ๊าคมองไปที่ ชินกับสเตล่า
“คือว่า.....”ชินกับสเตล่ามองหน้ากันแต่ก็ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของผู้พิพากษาอย่างไรดี
“คือว่า อะไร”พวกอิซ๊าคถามพร้อมกัน เหลือแต่ลักซ์ที่ทำหน้ากลุ้มใจให้กับจำเลยทั้ง 2คนที่ถูกทนายถามถึง 4คนแถม4 คนนี้ยังเป็นประเภทไม่ปล่อยง่ายๆอีกด้วย
ขณะที่ทุกคนรอคำตอบจากปากทั้งสองของชินกับสเตล่า ก็มีเสียงดนตรีบรรเลงขึ้นมาได้ยินไปทั่วทั้งโรงเรียน เหล่านักเรียนทั้งหลายต่างฟังดนตรีบรรเลงเพลง แม้แต่พวกอัสรันยังรู้สึกถึงเพลงที่ฟังอยู่ต่างก็ชื่นชมคนที่เล่นเพลงออกมาได้สุดยอดขนาดนี้ ขณะเดียวกันที่ห้องดนตรีที่ไม่ค่อยมีคนมาใช้ มีคนอยู่ 2 คน กำลังบรรเลงเพลง ด้วย ไวโอลินและเซโลว ด้วยใบหน้าที่เศร้า ทั้งที่เพลงเป็นแบบมีความสุข หลังจากที่บรรเลงไปได้ 5-10 นาที ทั้ง 2 คนจึงหยุดบรรเลงพร้อมกันวางเครื่องดนตรีไว้ที่เดิม แล้วหายตัวไปเมื่อมีสายลมพัดเข้ามาในห้อง
ปี 5 ห้อง S
“อัสรันขา”เสียงของสาวผมสีแดงเพลิงดังขึ้นที่โต๊ะที่อัสรันพึ่งได้นั่ง
“อัสรัน”เสียงของสาวผมชมพูติดกิ๊บดาวเรียก แล้วเดินมาที่โต๊ะอัสรันทั้งสองคน
“อัสรัน ฉันขอนั่งข้างๆ เธอนะ”เสียงสาวแดงเพลิงพูดขึ้นทันที
“ไม่ได้ ไม่ได้ ฉันจะนั่งข้างๆอัสรันเอง”เสียงสาวผมชมพูกิ๊บดาวพูดขัดอย่างไม่รีรอ
“ฉันบอกว่าฉันจะนั่งข้างๆอัสรันเองไง ยัยมิอา”สาวผมแดงเพลิงพูดใส่สาวผมชมพูติดกิ๊บดาว
“ไม่ได้ ไงไงฉันก็จะนั่งข้างๆอัสรัน ยัยลูน่ามาเรีย”มิอาสวนกลับ คนในห้องต่างถอนหายใจทันทีเมื่อ2สาวเริ่มกันอีกแล้ว
“เฮ้อ มีมวยคู่เอกให้ดูตั้งแต่วันแรกเลยว่ะ”อิซ๊าคพูดกับดีอัคก้าที่นั่งข้างๆอย่างเซ็ง
“นั่นสิไอ้อัสรันมันแย่สุดว่ะ”ดีอัคก้าพูดประชด
“คุณอัสรัน เขาเป็นที่นิยมเยอะนี้ครับ ตั้งแต่เข้ามาที่โรงเรียน”ชินพูดต่อเพราะรู้ถึงเหตุผลซึ่งคนอื่นเองก็เข้าใจดี
“พวกนายนี้จะไม่ช่วยเพื่อนเลยหรือไง”ชิโฮะพูดขัด เมื่อชายหนุ่มทั้งสามคนไม่มีท่าทีที่จะลุก
“นั้นสิ ชิโฮะไม่รู้ว่าพวกผู้ชายคิดอะไรกันแน่”มีลี่พูดเสริม
“ฉันก็คิดเหมือน คุณมีลี่กับคุณชิโฮะนะค่ะ”สเตล่าพูด
“แต่ฉันว่าพวกเรารีบนั่งที่กันเถอะค่ะ อาจารย์น่าจะมาแล้วนะค่ะ”ลักซ์พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ตามเอกลักษณ์ของตัวเอง ที่มีเพื่อนในห้องต่างเข้ามาทักทาย
“เอาๆ พวกเธอนั่งที่ได้แล้ว ตอนนี้มันชั่วโมงโฮมรูมแล้วนะ”เสียงของชายอายุ 28 ปีพูดหลังจากที่เข้ามาดูในห้องว่านั่งเรียบร้อยหรือยัง
“ครับ/ค่ะ”
แล้วนักเรียนทั้งหมดจึงรีบนั่งที่ โดยเฉพาะมิอากับลูน่าที่นั่งเบียดกันให้ได้นั่งข้างๆอัสรัน
“อะ มิอากับลูน่าช่วยไปนั่งที่โต๊ะอื่นแทนก็แล้วกันนะ”ชายอายุ 28 พูดเมื่อมองเห็นสองสาวนั่งเบียดเสียดกัน
“หา! ทำไมนะค่ะอาจารย์มู ลาฟาก้า”ทั้ง 2 สาวพูดถามพร้อมกัน
“เอาเถอะ ทำตามที่ครูบอกละกัน”มูบอก
“ค่ะ” แล้วทั้ง 2 คนจึงลุกไปนั่งที่โต๊ะอื่นแทนแต่ก็ไม่ยอมแพ้ที่จะนั่งข้างๆอัสรัน ถึงแม้จะดีนักเรียนใหม่เข้ามา
“อาจารย์ค่ะจะมีนักเรียนมาใหม่หรอค่ะ”มีลี่ยกมือขึ้นถามทันทีเพื่อยืนยันข่าวที่ได้มา
“ก็ทำนองนั้นละ”
“เอาพวกเธอ เข้ามาเร็ว”มูพูดขึ้นแล้วหันไปที่ประตู แต่กลับไม่มีคนเดินเข้ามา
“นักเรียน ครูขอเวลาไปตามก่อนนะ”แล้วมูจึงรีบวิ่งออกไปจากห้อง
“นี้พวก คิดว่านักเรียนคราวนี้เป็น หญิงหรือชาย”อิซ๊าคหันหลังไปถามพวกมีลี่ที่อยู่ด้านหลัง
“ชั้นว่าเป็น หญิง”ชิโฮะ,มีลี่ และสเตล่าคิดเหมือนกัน
“ผมว่าเป็นชายครับ”ชินบอก
“เฮ้ทำไมไม่ถามฉันบ้างละเฟ้ย”ดีอัคก้าถามอย่างโมโห
“เพราะ พวกฉันรู้ว่าแกจะตอบอะไร”อิซ๊าคพูดประชด
“เชอะ”ดีอัคก้าทำท่าหงุดหงิด
“แล้วคุณลักซ์ละค่ะ”สเตล่าถาม
“ฉันว่าน่าจะเป็นทั้งชายและหญิงนะค่ะ”ลักซ์ตอบ
“ทำไมเธอคิดอย่างนั้นละ”มีลี่กับชิโฮะถามพร้อมกัน
“สงสัยคงเป็นลางสังหรนะค่ะ”ลักซ์ตอบออกมาและยิ้มให้
“แต่ลางสังหรณ์ของเธอนะแม่นนะ”มีลี่บอก
“แล้วนายละอัสรัน”อิซ๊าคหันกลับไปถาม
“ฉันก็ไม่รู้สิ”อัสรันตอบแบบนิ่งๆ
ในเวลาเดียวกันที่ระเบียนทางเดิน
“เฮ้ย ห้องนั้นมันอยู่ไหนนี้”เสียงของชายผมน้ำตาลดังขึ้นเมื่อยังหาห้องเรียนไม่เจอสักที
“จริงด้วย อาคารนี้ก็กว้างชะมัด”เสียงของสาวผมเหลืองพูดออกมาอย่างเบื่อๆ
“งั้นก็รีบๆหาเข้าเถอะ”
ในขณะที่นักเรียนใหม่ทั้ง 2 คน กำลังเดินหาห้องเรียนอยู่ได้เห็น กลุ่มนักเรียนสาวจึงเดินเข้าไปถาม
“เอ่อ ขอโทษนะพวกเธอรู้ไหมว่า ปี 5 ห้อง S อยู่ไหน”ชายผมน้ำตาลถาม
“อะ ค่ะ”กลุ่มนักเรียนสาวบอกพร้อมกันอย่างตกใจ เมื่อมองใบหน้าของคนที่ถาม
“ตรงไปสุดทางนี้ แล้วเลี้ยวซ้าย นะค่ะ”นักเรียนหญิงคนหนึ่งในกลุ่มบอก
“ขอบใจมากนะ”ชายผมน้ำตาลพูดขอบคุณ
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“รีบไปกันเถอะน่า”สาวผมเหลืองพูดสอดขึ้น เมื่อมองเห็นสายตาที่มองมาที่ชายหนุ่มแล้วเบื่อขึ้นมาทันที
“ อืม”ชายผมน้ำตาลตอบ แล้วทั้ง 2 คนก็เดินจากกลุ่มนักเรียนหญิง แต่กลุ่มนักเรียนหญิงยังคงมองด้วยความ
เคลื้อม
“หล่ออย่างกับเจ้าชาย”เพื่อนของกลุ่มบอกซึ่งทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
“เท่ารุ่นพี่อัสรันเลยละ”เพื่อนคนเดิมบอกต่อ ซึ่งทุกคนในกลุ่มยังคงพยักหน้าเห็นด้วย
ความคิดเห็น