คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Phase 15
PHASE 15 ชายหาด
"ว้าว! ทะเลจ้าพี่มาแล้ว"ดีอัคก้ารีบวิ่งไปที่ทะเลโดยไม่รอให้อาจารย์มูอนุณาติ
"ดีอัคก้า อาจารย์มูยังไม่ปล่อยเลยนะ"มีลี่ตะโกนบอกแต่ดูเหมือนว่าดีอัคก้าจะไม่ได้ยินเลย
"พวกเธอลงไปเล่นที่ทะเลได้"อาจารย์มูบอก นักเรียนทั้งหมดจึงลงไปเล่นน้ำทะเลมีบางส่วนยังอยู่ที่ชายหาด
"จริงๆเลยฉัน ไม่รู้ทำไมถึงยอมตกลงเป็นแฟนหมอนั่น"มีลี่บอกเพื่อนอย่างกลุ้มใจว่าตัวเองเลือกผิดไปหรือเปล่า
"เอาน่ามีลี่"ชิโฮะปลอบเพื่อน
"ชิโฮะ มีลี่ไปเล่นทะเลกันเถอะน่า"อิซ๊าคบอก ทั้ง 3คนจึงไปเล่นน้ำทะเล
"ทะเลสวยนะชิน"สเตล่าบอกชินอย่างยิ้มแย้ม
"จริงด้วย ทะเลนี้สวยแต่มันเองก็ทำให้คนสวยไปด้วย"ชินบอกออกมา
"ช...ชิน พูดอะไรก็ไม่รู้"สเตล่าหน้าแดงออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของชินและผลักชินลงทะเล
"หวาาาาาา"
"ชินฉันขอโทษ"สเตล่ารีบขอโทษ
"นี้แน่"ชินดึงตัวของสเตล่าลงมาด้วย
"ชินทำอะไรนะ"สเตล่าถามชินซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ตัวเปียกน้ำ
"ก็ทำคืนไง"ชินตอบแล้วสาดน้ำใส่สเตล่า สเตล่าก็สาดน้ำคืนไปเหมือนกัน
"ว๊าย"
"สเตล่าระวัง"ชินรีบจับตัวของสเตล่าไว้
"ม...ไม่...ไม่เป็นไรนะ"ชินถามกับหน้าที่แดง
"อ..อืม"สเตล่าบอกชิน
"ส..สเตล่า...คือ.....คือว่า....คือว่าฉัน"ชินเขยือบริมฝีปากไปอยู่ข้างๆหูของสเตล่า สเตล่าตั้งใจฟังอย่างเต็มที่
"ฉ...ฉัน...ระ....ร...."ชินได้รู้สึกถึงบางคนที่มองตัวเองอยู่และหยุดริมฝีปาก
"ฮั่นแน่เจ้าชินอวดดีฉันยังไม่เคยทำอย่างนั้นกับชิโฮะเลยนะ"อิซ๊าคพูดขัดจังหวะ
"หนอยบังอาจเกินหน้าพวกฉันไปแล้ว"ดีอัคก้าเสริมอิซ๊าคพร้อมกับตาที่ลุกเป็นไฟ ชินยิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อย
"ผมเก่งกว่าคุณอิซีาคกับคุณ
“หนอบเจ้าชิน”อิซ๊าคดีอัคก้าระเบิดวิ่งไล่ขย่ำชินรอบชายชาด
“มีลี่ ฉันว่าเธอพูดถูกนะพวกเราไม่น่าเป็นแฟนกับพวกนั้นเลย”ชิโฮะพูดพลางชี้ไปยังอิซ๊าคที่เป็นคู่หมั้นที่วิ่งไล่ขย่ำชิน
“แต่สเตล่า เมื่อก็เจ้าชินพูดอะไรหรอ”มีลี่รีบถามผู้ที่เป็นเป่าหมายในการเขียนข่าว
“ป...เปล่า..เปล่าค่ะ”สเตล่ารีบปฏิเสธอย่างรวดเร็วแล้วนึกถึงคำพูดที่ชินพูดออกมาถึงแม้ว่ามันจะไม่จบก็ตาม
“ฮั่นแน่หน้าแดงขึ้นมาเชียว”ชิโฮะพูดถึงหน้าของสเตล่าที่แดง
“ฉ..ฉันไปเดินที่อื่นดีกว่า”สเตล่ารีบเดินออกจากมีลี่และชิโฮะก่อนที่จะถูกถามอีก มีลี่และชิโฮะได้แต่ยิ้มออกมาพร้อมกับดูแฟนของตนเองยังวิ่งไล่ขย่ำชินต่อไป
อัสรันเดินที่หาดพร้อมกับมองหาคนบางคนอยู่ ขณะที่เหล่านักเรียนหญิงต่างจ้องมองตัวเองตาเป็นมัน
“เฮ้อ ยัยนั้นอยู่ไหนเนี้ย”อัสรันพึมพำออกมาขณะที่มองหาคางาริต่อไป
...กะจะขอโทษเรื่องที่ทำไมเมื่อวานซะหน่อย…
เมื่อวานหลังจากที่ฝนตกลงมาถึง 3ชั่วโมงติดต่อกัน อัสรันและพวกอิซ๊าคต่างนั่งดูฝนที่ตกลงมาอย่างเซ็งสุดๆ จนประตูบ้านพักได้เปิดออกพร้อมกับร่างของชายหนุ่มและหญิงสาวที่ร่างกายเต็มไปด้วยฝน ชายหนุ่มได้พยุงร่างของฝาแฝดเข้ามาในบ้าน มีลี่จึงได้รีบไปเอาเช็ดตัวมาให้คางาริและคิระที่เปียกฝนไปทั้งตัว สเตล่าได้ให้นมอุ่นๆแก่ทั้ง 2คน อัสรันสังเกตเห็นสายตาที่คิระมองมาที่ตัวเองเป็นตัวสายตาที่เย็นชา จนรู้สึกเย็นวูบขึ้นมา ไม่มีการพูดคุยอะไรขึ้น ลักซ์กลับมาที่บ้านพักเป็นคนสุดท้าย คิระและคางาริจึงขอแยกตัวไปพักผ่อนก่อนคนอื่นทั้งๆที่ยังเป็นตอนบ่ายอยู่
กลับมาที่ปัจจุบัน
อัสรันยังคงเดินหาคางาริต่อไปและมองเห็นคนกำลังมุงดูบางสิ่งอยู่
“เฮ้ น้องสาวมาเป็นแฟนพี่ไหมจ๊ะ”ชายร่างยักษ์ผิวเข้มถามกับสาวน้อย แล้วจู่ๆชายร่างยักษ์ได้ลงไปฟุบที่พื้น อัสรันรีบเบียดคนเข้าไปดู พบกับคางาริในชุดว่ายน้ำสีเขียวอ่อน เกลาผมไว้ด้านหลังและไม่เห็นว่าคิระอยู่ด้วย อัสรันจึงรีบดึงตัวคางาริออกมาจากฝูงคนที่มุงดู
“นายจะพาฉันไหน”คางริปัดมืออัสรันที่เดินมาถึงบริเวณหาดที่ไม่มีคนอยู่
“ฉันขอโทษที่ทำกลับเธอเมื่อวานนะ”อัสรันรีบก้มขอโทษคางาริทันที
“นายมีเรื่องที่จะพูดแค่นี้ใช่ไหม”คางาริถาม อัสรันมองที่คางาริ คางาริหันหลังกลับและทำท่าจะเดินให้ห่างจากอัสรัน อัสรันรีบจับมือของคางาริและดึงเข้ามากอดไว้
“ปล่อย”คางาริพูดพร้อมกับพยายามขัดขืน อัสรันกับกอดแน่ขึ้น
“ไม่ ฉันไม่ปล่อยให้เธอหนีฉันไปอีกแล้ว”อัสรันบอกแล้วมองที่คางาริอีกครั้ง คางาริและก็มองอัสรันเช่นกัน
“ฉันบอกว่าให้ปล่อย”คางาริตะโกนใส่อัสรัน
“ไม่”อัสรันตอบ
“ได้ ถ้าเจ็บตัวก็อย่างมาโทษละกัน”คางาริพูดเสร็จได้พึมพำบางอย่างออกมาที่มือขวาของคางาริได้หส่องแสงสีขาวออกมาคางาริวางที่อกของอัสรัน อัสรันถูกแสงสีขาวกระแทกออกจากคางาริแล้วหมดสติไปคางาริพูดบางอย่างข้างๆอัสรันและเดินจากไป
ทางลักซ์ที่ว่ายน้ำอยู่ในทะเล
“คุณคิระ”ลักซ์เห็นคิระนั่งอยู่ที่โขดหินจึงว่ายน้ำไปหา
“ว๊าย”ลักซ์ร้องขึ้นเมื่อมีบางอย่างจับขาเธอไว้และดึงลงไปในทะเล
“ช...ช่วยด้วย”ลักซ์พยายามส่งเสียงให้คิระได้ยินแต่ดูเหมือนว่าคิระจะไม่ได้ยิน
...ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที...ลักซ์ส่งกระแสจิตไปเพื่อที่ใครจะได้ยิน
“ห่ะ”คิระรู้สึกถึงกระแสจิตของบางคนที่ขอความช่วยเหลือ จึงกระโดดลงไปในทะเล ได้เห็นลักซ์จึงสัตว์ประหลาดดึงขาของเธออยู่ คิระจึงว่ายน้ำเข้าไปช่วย สัตว์ประหลาดเห็นคิระจึงโจมตีคิระ มือของคิระได้มีแสงออกมาและปรากฏดาบเล่มหนึ่งออกมา คิระหลบจากการโจมตีของสัตว์ประหลาด และยิงพลังเวทใส่จึงทำให้เห็นร่างของสัตว์ประหลาด
…ซีกอนเวอร์...คิระมองดูที่สัตว์ประหลาด
ซีกอนเวอร์โจมตีใส่คิระอีกครั้ง คิระจึงได้แต่หลบและหาวิธีช่วยลักซ์ คิระจึงฟันไปที่หางของซีกอนเวอร์ที่ลัดขาของลักซ์อยู่
คิระพุ่งไปที่ซีกอนอย่างรวดเร็วและฟันอย่างไม่รอช้า รับร่างของลักซ์มาได้ซึ่งตอนนี้สีหน้าของลักซ์ดูไม่ดี คิระจึงให้อากาศผ่านทางปาก ซีกอนเห็นโอกาสจึงโจมตีคิระอีกครั้ง คิระจึงได้รับการโจมตีของซีกอนตรงๆทำให้บาดเจ็บเล็กน้อยที่ข้างๆเอว ซีกอนโจมตีอีกครั้งได้มีสัตว์บางอย่างโผล่ออกมาจากด้านหลังของคิระและโจมตีใส่ซีกอน ซีกอนจึงว่ายน้ำหนีไป คิระมองดูที่สัตว์ข้างหลัง สัตว์ตัวนั้นจึงหายไป
...ลักซ์ ทนหน่อยนะ...คิระรีบว่ายขึ้นไปบนผิวน้ำ
“ลักซ์อยู่ไหน ลักซ์”อาจารย์มูและนักเรียนทุกคนต่างตะโกนเรียกลักซื
อัสรันที่หมดสติอยู่ที่หาด ฟื้นขึ้นมาเดินไปหาอิซ๊าคที่ตะโกนเรียนลักซ์และถาม
“ลักซ์ หายตัวไป!”อัสรันพูดอย่างตกใจ
ความคิดเห็น