บารามอส ตอน คุมตัวนักโทษแห่งเดมอส

ลำดับตอนที่ #14 : 013 ทะเลทรายมรณะ

กลับมาแล้ว หลังจากที่หายไปนานมากสำหรับผู้อ่านทุกคน เนื่องจากในช่วงนี้เรียนหนักมากทำให้ไม่มีเวลาที่จะเขียนเรื่องนี้เท่าไหร่นัก ขอโทษด้วยจริงๆ
============================================================================================

กรร

เสียงร้องเพื่อปลุกให้ทุกคนที่นอนอยู่ สะดุ้งตื่นกันจนหัวของแต่ละคนนั้นชนกับใครบ้างก็ไม่รู้ แต่ก็มีเสียงร้องอูยกันไประยะจนสามารถบอกได้ว่าเจ็บกันหลายคน

“ถึงแล้วหรอ”วีช่าเอ่ยถาม มิราจที่กำลังหัวเราะอยู่เรียบหยุดหัวเราะทันที

“ย ยังแต่มีอะไรให้ดูก่อน”มิราจบอก ทุกคนที่หายเจ็บหัวกันแล้วนั้นพึ่งจะได้สังเกตุว่ามีมันยังมืดอยู่เลย ทำเอาแต่ละคนอยากที่จะนอนต่ออีก

“ไว้ถึงแล้ว ค่อยเรียกละกัน”ครี๊ดบอกแล้วจะล้มตัวลงไปนอนต่อแต่ก็เรียบลุกขึ้นมาทันทีเมื่อมิราจขู่ออกมา

“ใครนอนต่อ จะปล่อยไว้ที่นี้ให้เป็นอาหารสัตว์อสูร” ทุกคนเลยมองกันเป็นยังทิศที่มิราจมองอยู่ สิ่งที่ทุกคนเห็นนคือความมืดจนกระทั้งมีแสงอาทิตย์เริ่มฉายแสงขึ้นมา ตามด้วยภาพที่ทุกคนจะต้องจดจำกันตลอดไปให้หัวใจ มันคือภาพของผืนป่าที่มีขนาดกว้างใหญ่ที่ไม่อาจจะรู้ได้ มีสัตว์อสูรมากมายไปเริ่มตื่นจากการนอนมารับแสงอาทิตย์ตอนนี้

“เอาละที่จะให้ดูนะมีเพียงเท่านี้ ใครจะนอนต่อก็เชื่อนะ”มิราจเมื่อให้ทุกคนได้เห็นสิ่งที่อยากดูก็ตบหัวของทีช่า เป็นการบอกว่าให้เดินทางต่อทันที แล้วดูเหมือนว่าจะไม่มีใครที่จะนอนกันต่อแล้ว ทุกคนจึงนั่งกันอยู่นิ่งๆจนกระทั้งไปถึงประตูกั้นระหว่างทางไปยังด่านที่3 ซึ่งที่ประตูนั้นมีคนยืนรออยู่นั้นแล้ว

“ถึงแล้วละ มีคนมารอรับซะด้วย”มิราจบอกและยิ้มอย่างสุดปากให้ทุกคนได้เห็นฟันที่เรียงกันอย่างสวยงามซี่งดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะดูแลเป็นอย่างดี ทุกคนค่อยๆลงมาจนครบทุกคนแล้ว

ผู้คุมด่านที่3 ก็เดินเข้ามา ซึ่งเป็นการแต่งตัวที่แปลกอยู่เหมือนกันที่ผู้คุมคนนี้จะคลุมผ้าปิดบังตัวทั้งหมดเหลืออยู่ก็จะมีเพียงดวงตาเท่านั้น เป็นดวงตาสีดำสนิทเหมือนดั่งท้องฟ้ายามค่ำคืน ก่อนที่ใครจะได้พูดอะไรนั้นวิกเตอร์เป็นคนแรกที่เดินเข้าไปหาทันที ทั้งสองคนพูดคุยบ้างอย่างกันอย่างเบาๆที่ได้ยินกันแค่ 2คน ซึ่งบรรยากาศในตอนแรกก็ดูเหมือนว่าจะปกติดี แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรบรรยากาศเปลี่ยนกลายเป็นแบบหวานแววซะแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครที่จะกล้าจะพูดขัดบรรยากาศอย่างนี้ซักเท่าไหร่

“โอ๊ย มดจะต่ายไปทั้งตัวแล้วคู่นั้นนะ หยุดได้แล้วเฟ้ย”เป็นมิราจที่กล้าที่จะพูดขัดจังหวะของคู่ที่คล้าๆกับคู่รัก

“อย่าพูดอะไร เข้าใจผิดจะได้ไหม”คู่รักในสายตาของคนอื่นนั้นพูดขึ้นมาพร้อมกัน คนที่ปิดบังใบหน้าของตัวเองอยู่นั้นก็ดึงผ้าที่คลุมหน้าของออก เป็นหญิงสาวอายุประมาณ 20ปีผมสีน้ำเงินเข้มจยเหมือยกับเป็นสีดำ คล้ายกับดวงตา ริมฝีปากเม้นตรงเดินออกมาอยู่ด้านหน้าพร้อมกับแนะนำตัวเอง

“จีน ชินก้า เฟอจาร์ล ผู้คุมด่านที่3 ทะเลทรายมรณะขอต้อนรับทุกท่าน”