คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Phase 11
Phase 11 ความทรงจำกับสัญญาและเด็กปริศนา
ตอนกลางคืน
ยามค่ำคืนของแสงจันทร์และสายลมที่พัดมาอย่างเบาบางอย่างเย็นสบาย นักเรียนทั้งหมดในโรงเรียนต่างนอนหลับฝันดีถายในห้อง เพื่อวันพรุ่งนี้
ห้องของลักซ์และสเตล่า
"อืมที่นี้มันที่ไหนกัน"ลักซ์มองไปรอบๆที่ตอนนี้เป็นข้างในรถม้าที่กำลังเดินทางไปยังที่ไหนสักแห่งหนึ่ง
"อะตัวเรานี้ งั้นนั้นอัสรัน"ลักซ์มองที่เด็กน้อยผมชมพูที่นอนบกตักของผู้หญิงคนหนึ่งโดยที่เด็กชายผมน้ำเงินนอนอยู่ด้วย
"หึ ทั้ง2คนหลับไปแล้วนะสิ รีนัวร์"ชายคนหนึ่งในรถม้าบอก เมื่อเห็นเด็กทั้ง2คนนั่งบนตักของภรรยา
"ค่ะ ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังเล่นอยู่เลย"สาวในรถม้าบอก
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าเด็กๆก็งี้ละ เป็นไรแพรกทริกห่วงลูกชายของตัวเองหรือไง"ชายอีกคนบอก
"นายหมายความว่าไง ซีเกล"แพรกทริกถาม
"พอเถอะค่ะทั้ง 2คนเดี๋ยวพวกเด็กๆตื่นกันพอดี"รีนัวร์บอก
รถม้าได้หยุดที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งทุกคนในรถต่างลงมา
"เด็กๆจะไปวิ่งเล่นก็ไปได้นะแต่อย่ากลับมามืดละ"แพรกทริกบอก
"ครับ/ค่ะ"อัสรันและลักซ์ตอบ ทั้ง 2คนได้วิ่งเล่นกันไปจนถึงทุ่งหญ้า ขณะที่ทั้ง 2คนกำลังวิ่งเล่นอยู่นั้น
"ระ...ระวัง"มีเสียงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น
อัสรันและลักซ์หันไปมองพบเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังถะไหลมาพร้อมกันแผ่นกระดานบางอย่าง อัสรันและลักซ์จึงหลบไปข้างๆแล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นไปชนกับต้นไม้ อัสรันและลักซ์จึงวิ่งมาดู
"อูย เจ็บ"เด็กผู้หญิงจับที่หัวของตน
"ไม่เป็นไรใช่ไหมค่ะ"ลักซ์ถามเด็กผู้หญิง
"ไม่เป็นไร แล้วพวกเธอละ"เด็กผู้หญิงถาม
"เอานี้"อัสรันเอาแผ่นกระดานมาให้
"ขอบใจ"เด็กผู้หญิงบอกพร้อมกับดูที่แผ่นกระดานของตน
"แผ่นกระดานของเธอนี้เแปลกดีนะ"อัสรันบอก
"จริงด้วยไม่มีล้อ"ลักซ์บอก
"ก็ฉันกับน้องชายช่วยกันสร้างขึ้นมานี้ แล้วพวกเธอเป็นใครนะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย"เด็กผู้หญิงบอก
"ฉันอัสรัน ส่วนคนนี้ลักซ์เป็นญาติกันฉันเอง พอดีพวกเรามาเที่ยวที่หมู่บ้านนี้นะ"อัสรันบอก
"ไม่น่าละคนจากเมืองอื่นนี้เอง"เด็กผู้หญิงบอก ขณะที่ทั้ง 3คนกำลังพูดคุยกันอยู่
"เฮ้ไม่เป็นไรใช่ไหม"เสียงของเด็กผู้ชายพูดขึ้น พร้อมกับถะไหลลงมาพร้อมกับแผ่นกระดานมายังอัสรัน
"น้องชาย"เด็กผู้หญิงวิ่งไปหาเด็กผู้ชาย
"บอกแล้วไงว่าอย่าเร็วนัก ตัวเองยังบังคับไม่เก่ง"เด็กชายเขกหัวของเด็กผู้หญิง
"อะ อ่อขอโทษนะนะทีขัด"ลักซ์พูดขึ่น
"พวกเธอคือ.."เด็กชายมองที่อัสรันและลักซ์
"เขาชื่อ อัสรันส่วนคนนี้ลักซ์ พวกเขามาจากเมืองอื่นนะ"เด็กหญิงบอก
"แล้วพวกนายไม่เป็นไรใช่ไหม"เด็กชายถาม
"พวกเราไม่เป็นไรค่ะ"ลักซ์บอกแล้วยิ้มให้
"ดีแล้วละแต่ต้องขอโทษจริงๆนะ"เด็กชายบอก
"พวกเราไม่ถือความหรอก"อัสรันบอก
"กระดานนี้นายเป็นคนสร้างหรอ"อัสรันถามขึ้น
"อืม เอาจะลองเล่นดูไหมละ"เด็กชายบอกพร้อมกับยื่นแผ่นกระดานให้
"ได้จริงหรอ"อัสรันถาม เด็กชายจึงพยักหน้า
"ลักซ์มาเล่นด้วยกันสิ"อัสรันบอกกับลักซ์
"ฉันว่าไม่ดีกว่าค่ะ"ลักซ์ตอบ
"ไม่เป็นไรหรอก"เด็กหญิงบอก
"แต่.."ลักซ์ทำท่าทุละทุเล
"ไม่เป็นไรหรอก"เด็กชายบอกและยิ้มให้ลักซ์ ลักซ์จึงเล่นแผ่นกระดานด้วย ทั้ง 4คนเล่นอย่างสนุกสนานจนไปถึงตอนเย็น
"พวกเราไปก่อนละ"เด็กชายบอก แล้วขึ้นแผ่นกระดานไป
"งั้นพวกเราเองก็กลับกันเถอะค่ะ"ลักซ์บอก
"งั้นพรุ่งนี้เจอกัน"เด็กหญิงบอกและขึ้นกระดานตามพี่ชายไป
"บายบาย"อัสรันโบกมือลา อัสรันและลักซ์จึงวิ่งกันกลับ
"ไงทั้ง 2คนสนุกไหม"ซีเกลถาม
"ครับ/ค่ะ"อัสรันและลักซ์ตอบอย่างยิ้มแย้ม
"คงไปเจออะไรที่สนุกมาละสิ"แพรกทริกบอก เด็กทั้ง 2คนได้แต่ยิ้ม
วันรุ่งขึ้น
อัสรันและลักซ์รีบออกจากบ้านพักไปที่ทุ่งหญ้า
"สวัสดี"เด็กหญิงทักขึ้น
"พวกนายมากันเร็วจัง"อัสรันบอก
"ก็บ้านของพวกเราอยู่ไกลนี้"เด็กหญิงบอก
"สวัสดีค่ะ"ลักซ์ทักบ้าง
"อืม"เด็กชายบอก
"แล้ววันนี้จะเล่นอะไรกันดีละ"เด็กชายถาม
"เล่นปีนต้นไม้กันมีไหม"เด็กหญิงบอก
"ไม่เอาดีกว่าเอางี้ไหมพวกเรา เด็กผู้หญิงไปเก็บดอกไม้ส่วนพวกเรา 2คนไปหาอย่างอื่นมาเล่นก็แล้วกัน"เด็กชายเสนอ แล้วทั้ง 4คนแยกกันไปเล่น ทางด้านเด็กผู้ชาย
"นายหาอะไรอยู่นะ"อัสรันถามขึ้นขณะที่มองเด็กชายหาบางสิ่งอยู่
"หาหนอนไปแกล้งพวกเด็กผู้หญิงไง"เด็กชายตอบพร้อมกับหาหนอนต่อ
"งั้นฉันขอบ้าง"อัสรันรีบบอกพร้อมกับช่วยหา
หาด้านเด็กผู้หญิงทั้ง 2คนกำลังดูดอกไม้กันอย่างสนุกสนาน พวกเด็กผู้ชายจึงค่อยๆเดินเข้ามาหาอย่างช้าๆ
"เอ้า ปีนต้นไม้กันมาแล้วหรอ"เด็กหญิงถาม
"แล้วใครชนะค่ะ"ลักซ์ถามบ้าง
"ต้องเป็นฉันอยู่แล้ว"เด็กชายบอก
"ใครว่าฉันต่างหาก"อัสรันเถียง
"เอ้าน่าทั้ง 2คนพอเถอะ"เด็กหญิงรีบห้าม
"อะ จริงสิมีของจะให้ด้วย"เด็กชายบอก
"อะไรหรอ"เด็กหญิงถาม เด็กชายกับอัสรันหยิบหนอนออกมาจากกระเป๋ากางเกง
"ว้าย"ลักซ์และเด็กหญิงร้องขึ้นมา อัสรันและเด็กชายขำไปกับพื้น
"พะ...พวกนาย"เด็กหญิงกำมือแล้วมีไฟลุกขึ้นมา
"จะ...ใจเย็นก่อน"เด็กชายรีบบอกจนเหงื่อแตก
"ไม่ใจเย็นแล้ว"เด็กหญิงบอกเสร็จแล้วปาลูกบอลไฟใส่อัสรันและเด็กชาย
"เกือบไป"เด็กชายถอนหายใจพร้อมกับมีกำแพงน้ำมากันลูกบอลไฟไว้
"ว้าว พวกนายใช้เวทได้ด้วยหรอ"อัสรันถามอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นเวท
"อืมใช้ได้แต่ไม่เก่งมากนะ"เด็กชายบอก
"พวกเราสอนให้เอาไหม"เด็กหญิงถาม อัสรันและลักซ์รับพยักหน้า แล้วเด็กทั้ง 2คนได้ฝึกการใช้เวทให้แก่อัสรันและลักซ์ในพื้นฐานเบื้องต้น
ตอนเย็น
"พอกันแค่นี้ก่อนดีกว่าไหม"เด็กชายถาม
"ดีเหมือนกัน"อัสรันบอก
"พระอาทิตย์ตอนเย็นนี้สวยจังนะค่ะ"ลักซ์พูดเมื่อมองพระอาทิตย์ยามเย็น
"นี้พี่ชายพา 2คนนั้นไปดูพระอาทิตย์ที่นั้นดีไหม"เด็กหญิงกระวิบถาม
"ดีเหมือนกัน"เด็กชายบอกแล้วใช้ผ้ามาปิดตาของอัสรันและลักซ์ไว้ 2พี่น้องได้จูงมือของอัสรันและลักซ์พาไปที่ต้นไม้ใหญ่
"พวกนายจะพาพวกเราไปไหนนะ"อัสรันถาม
"เอาเถอะน่าจวนถึงแล้ว"เด็กหญิงบอก
"เอาผ้าปิดตาออกได้แล้วละ"เด็กชายบอก อัสรันและลักซ์จึงเอาผ้าปิดตาออก โดยสิ่งที่เห็นคือทั้ง 4คนกำลังยืนอยู่ที่ยอดต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุด
"สวยจังเลยนะค่ะอยากมาดูอีกจังเลย”ลักซ์บอก
“แต่เสียดายนะที่พรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว”อัสรันบอก
“เอางี้ละกัน สัญญากันนะว่าจะกลับมาดูพระอาทิตย์ตกกันอีกครั้ง”เด็กหญิงบอกพร้อมกับยกนิ้วก้อยขึ้นมา
“สัญญา”แล้วทั้ง 4คนได้เกี่ยวก้อยกัน
ความคิดเห็น