ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Phase 10
Phase 10 Compepition
โรงยิม
ปรี้ด
"เอาเลยตรงนั้นละ"
ตึก
"กรี๊ด"
"เอาคู่ของ คิระ ยามาโตะ กับ อัสรัน ซาล่าออกมาได้แล้ว"เสียงของอาจารย์ แอนดริว์ วอร์เฟล
คิระกับอัสรันจึงลงมาที่สนามโดยคิระใส่เสื้อสตั๊กสีแดง
"อัสรัน เธอเป็นฝ่ายบุก"อาจารย์แอนดริว์บอก
ปรี้ด!
"เอาละนะ คิระ"อัสรันบอกกับคิระและวิ่งพุ่งเข้าไปหาคิระและหักเลี้ยวหลบคิระ โดยที่คิระปล่อยให้อัสรันผ่านง่ายๆ แล้วตั้งท่าชู้ต
"อัสรันข้างหน้า"เสียงของอิซ๊าคบอกขึ้น อัสัรนจึงหันไปมองพบคิระอยู่ด้านหน้า อัสรันจึงรีบชู๊ตลูกแต่ไม่เข้า คิระจึงได้ลูกและวิ่งไปยังฝั่งตรงข้าม อัสรันรีบวิ่งตามไปแต่ไม่ทันคิระชู้ตลูกลงไป
ปรี้ด!
"เอาละวันนี้พอกันแต่นี้ พวกผู้ชาเลิกได้ ส่วนพวกผู้หญิงมาซ่อมกันได้แล้ว"อาจารย์แอนดริว์บอก นักเรียชายจึงแยกย้ายกันไป อัสรันเดินมาที่คิระที่ยืนพิงกำแพงไม่สนใจใคร
"คิระ ฉันมีเรื่องที่อยากจะถามนายหน่อย"อัสรันบอกกับคิระ
"ฉันไม่มีอะไรที่จะตอบนาย"คิระบอก
...อัสรันใจเย็นไว้..."ไงๆก็ช่วยฟังหน่อยจะได้ไหม"อัสรันถามอีกครั้ง คิระเงียบไม่พูดอะไร
"คือ ตอนที่นายวิ่งขึ้นมาดักหน้าฉันไว้นะนายทำได้งั้นไง”อัสรันถาม
“นายอยากรู้ไปทำไม”คิระถาม
“ความเร็วขนาดนั้นนะไม่มีใครทำได้หรอก”อัสรันบอก คิระมองที่อัสรัน
“งั้นนายจะบอกว่าความเร็วขนาดนั้นเป็นของสัตว์หรือไง”คิระถาม อัสรันสะดุ้งขึ้นมา
“คือว่า...”อัสรันเงียบไป
“ถ้าฉันบอกว่า ฉันกับคางาริต่างจากพวกนายละ”คิระบอก
“ระ..เรื่องนั้น”อัสรันมองไปที่คิระ
“กรี๊ด”
ปรี้ด!
ที่สนามเสียงของนักเรียนหญิงดังขึ้น นักเรียนชายจึงเดินกันไปดู อัสรันเองก็เดินไปดูที่สนามด้วยเช่นกัน
“คางาริสุดยอกเลย”มีลี่ตะโกนขึ้น
“มีอะไรกันหรอพวกสาวๆ”ดีอัคก้าถาม
“ไม่เห็นหรือไงก็กำลังดูคางาริเล่นอยู่นะสิ”มีลี่บอก
“แล้วคางาริทำไม”อิซ๊าคถาม
“กรี๊ด”
เสียงของนักเรียนหญิงกรี๊ดอีกครั้ง พวกอัสรันดึงหันไปมองดูที่สนามซึ่งตอนนี้ คางาริวิ่งหลบผ่านคนที่สกัดไว้อย่างรวดเร็วจนไม่มีใครตามทัน คางาริหันไปเห็นอัสรันที่มองอย่างไม่กระพริบตาแต่ทำเป็นไม่สนใจและกระโดดชู๊ต ภาพที่อัสรันเห็นคือ ภาพนางฟ้าที่เห็นเมื่อคืนนั้นซ่อนทับกับคางาริอย่างไม่มีผิด
...คางาริ เธอคือนางฟ้าในตอนนั้นหรอ...
ปรี้ด!
“เอาละเลิกได้แล้ว”อาจารย์แอนดริว์บอก
ทุกคนในห้องต่างวิ่งเข้ามาหาคางาริ
“คางาริทำได้งั้นไงนะ”
“สุดยอดเลยคางาริ”
“สอนพวกเราบ้างสิ”
“คางาริเจ๋งมากเลย”
นักเรียนในห้องต่างชมเชยคางาริ ทำให้ลูน่าไม่พอใจและสังเกตเห็นอัสรันที่มองคางาริอย่างเดียว ลูน่าจึงปาบอลอย่างสุดแรงใส่คางาริ คางาริรับลูกบอลได้อย่างง่ายดายและไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา
"ไงแม่สาวสุดฮอด"ลูน่าพูดประชด
"มีอะไร"คางาริถาม
"มาแข่งกัน ถ้าใครแพ้ต้องห้ามให้อัสรันเห็นหน้าอีก"ลูน่าบอก นักเรียนในห้องต่างเริ่มพูด
"โทษที ฉันไม่สน"คางาริตอบปฏิเสธทันที
"ทำไม"ลูน่าถาม
"ฉันไม่สนใจหมอนั่นหรอก"คางาริบอกเห็นเหตุและเดินออกจากกลุ่มนักเรียนในห้อง
"หนอยหรือว่าเธอกลัวแพ้ฉัน"ลูน่าพูดออกมาเพื่อยุคางาริ แต่คางาริกลับไม่มีท่าทีอะไร
"เธอกับน้องชายของเธอนะมันพวกขี้ขลาด"ลูน่าตะโกนออกมา คางาริหยุดเดินและมองที่ลูน่า
"เธอจะว่าฉันอะไรก็ตามฉันไม่ว่าแต่ที่พูดว่าคิระขี้ขลาดนะฉันไม่ยกโทษให้เด็จขาด"คางาริบอกมองกันมองไปที่ลูน่าอย่างโกรธ ลูน่ายิ้มออกมา
"งั้นมาแข่งกัน"ลูน่าบอก แล้วทั้ง2คนเดินไปที่สนาม
"บอกข้อตกลงในการแข่งครั้งนี้มา"คางาริบอก
"ใครชู๊ตลูกลงก่อน 5ลูกชนะ"ลูน่าบอก
แล้วทั้ง 2 คนเริ่มการแข่งกัน หลังจากนั้น 5 นาที
"แฮ่ก แฮ่ก ฉันแพ้งั้นหรอ"ลูน่าพูดออกมากับอาการหอบสุดๆ
"พอแล้วใช่ไหม"คางาริถาม ลูน่าไม่ตอบอะไรแต่มองคางาริอย่างแค้นใจ
"ทีหลังอย่ามาว่าคิระเด็จขาด"คางาริบอกแล้วตวัดสายตามองอัสรันแว่บนึงอย่างเศร้าและเดินจากไป แต่มีการแถมท้ายให้ คางาริชูดลูกลงห่วงโดยไม่หันกลับไปมองเลย
‘นักเรียนชั้นปี5 ทั้งหมดโปรดทราบจากการประชุมของผู้บริหารโรงเรียนได้ลงมัดติให้ นักเรียนชั้นปี 5 ไปเที่ยวทะเลที่เมือง L4 เมนเดล เป็นเวลา 3วัน 3คืน หลังจากประกาศจบขอให้นักเรียนชั้นปี 5 ไปจัดกระเป๋าด้วย’
"เฮ้ฮฮฮฮฮฮฮ"
"พวกเรารีบไปจัดของกันเถอะ"มีลี่บอก
"อืม "พวกอัสรันเดินกลับไปที่หอ ไม่มีใครได้สังเกตุเห็นใบหน้าของสองฝาแฝดที่กำลังเจ็บปวดเลย
...ทำไมต้องเป็นที่นั้นด้วย...คิระและคางาริคิดออกมาเหมือนกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น