คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
บทนำ
นับตั้งแต่ครั้งอดีตตะกาล ที่ไหนมีแสงสว่างย่อมมีความมืดอยู่ด้วย เหล่ามนุษย์ สัตว์ มอนสเตอร์และมังกรที่ได้ชื่อว่าแข็งแกร่งที่สุดใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน จนกระทั้งได้มีมังกรนอกคอกตัวหนึ่งที่ตั้งการที่จะทำลายโลกแห่งนี้จึงได้ขอพลังแห่งความมืด จึงทำให้มันมีพลังมากมายกว่ามังกรด้วยกัน และมันก็เริ่มทำลายทุกสิ่งไม่เว้นแต่มังกรด้วยกันเอง ทำให้มนุษย์ สัตว์ มอนสเตอร์และมังกร ร่วมมือกันสู่กับมังกรแห่งความมืด ในสงครามครั้งนั้นจึงเรียกได้ว่าเป็น มหาสงครามที่มีการตายเป็นจำนวนมาก สุดท้ายมังกรแห่งความมืดก็พ่ายแพ้และถูกสะกดไว้ แต่ก่อนที่มังกรแห่งความมืดจะถูกสะกด มันได้แยกวิญญาณส่วนหนึ่งไว้เพื่อรอเวลาที่ตื่นขึ้นมาทำลายล้างอีกครั้ง
PHASE 1 จุดเริ่มต้น
ณ ป่าแห่งหนึ่ง ขณะที่ฝนกำลังตกลงมา
“แฮ่ก แฮ่ก” หญิงสาวคนหนึ่งวิ่งหนีกลุ่มคนโดยที่แขนทั้งสองมีเด็กทารกแรกเกิด 2 คน
“อย่าให้หนีไปได้”เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น
หญิงสาววิ่งไปจนถึงหน้าผาที่ลึก เมื่อหญิงสาวตั้งใจวิ่งที่จะวิ่งกลับไปทางเดิม แต่ไม่ทันเสียแล้วกลุ่มคนที่ตามมายืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาว ทำให้หญิงสาวหมดทางหนี หญิงสาวกอดเด็กทารกไว้แน่นขึ้น
“ส่งเด็ก 2 คนนั้นมาซะ” ชายคนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น
“ไม่” หญิงสาวตอบปฏิเสธ
“บอกให้ส่งเด็กพวกนั้นมาไงเล่า” ชายคนเดิมพูดอีก
“ไม่ เด็กพวกก็มีชีวิตเหมือนกัน ไม่ใช่สิ่งของ” หญิงสาวพูดขึ้นและมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตา
“นี่ ยังไม่เข้าใจอีกหรอ ถ้าเธอไม่ส่งเด็กพวกนี้ให้พวกเรา มันจะมาทำลายพวกเรา”ชายคนเดิมพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น
“แต่ว่า......”หญิงสาวชะงักไป
“งั้นคงต้องใช้กำลังแย่งมาสินะ”พอพูดจบ ลูกน้องเข้าวิ่งเข้าไปแย่งเด็ก
ก่อนที่ลูกน้องพวกนั้นเข้ามาใกล้ หญิงสาวจึงตัดสินใจกระโดดลงไปที่หน้าผาข้างล่างซึ่งเป็นหุบเหวลึก พร้อมกับเด็กทารกทั้ง 2 คน ถูกกระแสน้ำดูดกลืนไป
17ปีผ่านไป
ณ โรงเรียน SEED ที่มีชื่อ โดยที่โรงเรียนที่ใหญ่ที่สุดในทุกโรงเรียนโดยมีอาคารเรียนถึง 25 อาคาร หอพักสำหรับนักเรียนถึง 10 อาคาร หอพักสำหรับอาจารย์ 5 อาคาร โรงยิม 3 สนามฟุตบอล 2 โดยหลังโรงเรียนมีสวนกว้างประมาณ 2ไร่ เป็นสวนที่พวกสัตว์ป่าอาศัยอยู่(ไม่รู้เอาเงินมาจากไหนนี้-_-) ที่ใจกลางของโรงเรียนเป็นที่ให้นักเรียนนั่งพักผ่อน นักเรียนส่วนมากที่อยู่ที่นี้เป็นพวกมีกระตังหรือไม่ก็ต้องสอบให้เข้า ผู้อำนวยการของโรงเรียนชื่อว่า ซีเกล ไคลน์
ในเมืองที่สามารถเดินทางมาได้ด้วยการเดินเพียง 20นาที
"เอ้ารีบตามมาเร็วๆเข้าสิ"เสียงของสาวผมส้มพูด
"ใช่รีบตามมาเร็วเดียวก็ทิ้งหรอก"สาวผมน้ำตาลพูดเสริม
"ฉันว่าเราไม่ใช้งานพวกเขาหนักไป หรอค่ะ"สาวผมชมพูถาม
"ฉันก็ว่างั้นนะคะ"สาวผมเหลืองพูดต่อ
"ไม่เป็นไรหรอก ลักซ์ สเตล่า"สาวผมส้มและผมน้ำตาลพูดพร้อมกัน
"แต่ว่า คุณมีลี่ คุณชิโฮะ ค่ะ”ลักซ์มองไปยังด้านหลัง
มีผู้ชายอยู่ 4 คน ถือถุงและกล่องเป็นจำนวนมาก ชายผิวแทนกับชายผมขาวถือกล่องมากจนทำให้มองไม่เห็นหน้าขอผู้ถือกล่องทั้ง2 ส่วนอีก 2 คนเป็นชายผมน้ำเงินดวงตามรกตและชายผมดำดวงตาทับทิมสีแดงกำลังหิ้วถุงเป็นจำนวนมากเช่นกัน
“ทำไมพวกเราถึงต้องมาหิ้วถุงกันด้วยเนี้ย”ชายผมน้ำเงินถามกับ เพื่อนผมดำ
“ผมก็ว่างั้นละครับ คุณอัสรัน”ชายผมดำตอบ
“งั้นพวกนายไปนั่งพักกันที่ร้านขายน้ำก่อนละกัน”มี่ลี่พูดและชี้ไปที่ร้านตรงหน้า
“พวกเราไปกันเถอะ” แล้วชายหนุ่มทั้ง 4 คนจึงเดินไปนั่งพักที่ร้าน
“ฉันถามจริงเถอะ อิซ้าค ดีอัคก้า”อัสรันที่นั่งพักหันหน้าไปถามเพื่อนอีก 2 คน
“ อะไร?”ชายผิวแทนและชายผมขาวทำหน้าอย่าสงสัย
“ไม่ต้องมาทำ งง ก็เรื่องที่พวกนายทั้ง 2คน ให้ชั้นกับชินกับแบกของ” อัสรันพูดขึ้นมาอย่างโกรธ
“โถ่คิดว่าเรื่องอะไร อัสรัน”ดีอัคก้าพูดมาอย่างสบายใจ
“แล้วนายจะให้พวกสาวๆเดินถือของเองหรือไง”อิซ้าคถามอย่างเจ้าเหล่ ทำให้อัสรันตอบไม่ถูก
ชินเห็นท่าที่ของอัสรันจึงขำออกมานิดและอาสาที่จะไปซื้อน้ำมาให้ แล้วพวกกลุ้มของสาว 4 คนก็เดินมาสมทบ
แล้วพวกอัสรันก็พูดคุยรอ ชินกับสเตล่า แล้วลักซ์ได้มองไปยังโต๊ะข้างๆที่มีคน 2 คนนั่งอยู่
คนแรกเป็นชายอายุราวๆพวกอัสรันผมสีน้ำตาลใส่แว่นกันแดด เสื้อสีขาวคอเสื้อเปิดถึงอก ใส่กางเกงยีนสีน้ำเงิน นั่งอ่านหนังสืออยู่ โดยที่คอสวมสร้อยรูปไม้กางเขน
คนที่สองเป็นหญิงอายุคงรุ่นคราวเดียวเช่นกันกำลังดูดน้ำ ผมสีเหลืองส่องกระทบกับแสง รูปร่างดีมากๆพอๆกับนางแบบหรือไม่ก็สวยกว่า เสื้อไร้แขนสีเขียวแก่ กางเกงสีดำขายาว ผ้าพันคอสีเทาและยังสวมใส่สร้อยหินสีชมพู มีแว่นกันแดดสีดำบังดวงตาไว้
ขณะที่ลักซ์มองทั้ง 2 คนอยู่นั้น
“ล...ลั...ลัก....ลักซ์”ชิโฮะเรียกลักซ์
“มะ...มีอะไรหรอค่ะ”ลักซ์หันไปถามชิโฮะ
“นี้เธอไม่ได้ฟังที่พวกเราพูดกันเลยหรือไง”มีลี่เป็นฝ่ายถาม
“แล้วคุณมีลี่พูดเรื่องอะไรกันหรอค่ะ”ลักซ์ยิ้มออกมา มีลี่ถอดหายใจแล้วเริ่มใหม่อีกครั้ง
“ก็เรื่องที่ปีนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามาเห็นว่าสุดยอดเลยก็ได้”มีลี่อธิบาย
“แล้วมันเป็นงั้นไงหรอครับ”ชินถามขึ้นมาหลังจากที่ไปซื้อน้ำกลับมากลับสเตล่า
“จากที่ฉันแอบดูผลคะแนนในปีนี้ มีคนได้คะแนนเต็มอยู่ 2คน แถมน่าประหลาดสุดๆอีกอย่างเกี่ยวกับคน2คนที่สอบได้เต็มครั้งนี้ด้วย”
“อย่างไร อย่างไร”ทุกคนถามอย่างลุ้นๆ
“2คนนี้ที่สอบเข้ามานะ ข้อสอบเป็นของปี5 ไม่รู้แปลกบ้างหรือไง”
“นั้นสิแปลกจริงๆด้วยแฮะ”ชิโฮะเห็นด้วย ทุกคนเองก็คิดเหมือนชิโฮะ เหลือแต่ลักซ์เท่านั้นที่หันกลับไปมองโต๊ะข้างๆ แต่ก็กลับไม่พบ 2คนที่นั่งซะแล้ว
“เป็นที่น่าเบื่อไม่ใช่เล่นเลย”เสียงบ่นๆออกมา
“ช่วยไม่ได้ทนเอาหน่วย”อีกเสียงบอกอย่างไม่สนใจ
“จะให้ทนถึงเมื่อไร”เสียงที่บ่นถาม
“จนกว่าฝั่งนั้นจะเริ่ม”เสียงบอกที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ทำให้ฝ่ายที่ถามถอนหายใจ
ความคิดเห็น