บารามอส ตอน คุมตัวนักโทษแห่งเดมอส

ลำดับตอนที่ #8 : 007 แดนนักโทษ

                        “หาว”เสียงหาวออกจากปากของ พวกชาวป้อมอัศวินที่ห้องแต่เช้า เพราะอีกไม่นานก็จะถึงดินแดนนักโทษแล้ว จึงต้องจัดเตรียมของให้พร้อมกันอีกครั้ง เพราะถึงมารู้กันว่า ต้องเดินด้วยเท้าเข้าไปเท่านั้น ทำให้หลายๆคนที่คิดว่าจะได้เดินทางแบบสบายๆในครั้งนี้ฝันสลายไปตามๆกันเลยทีเดียว

                “รุ่นพี่ครับ เอารถม้าไปด้วยไม่ได้จริงๆ หรอครับ”ครี๊ดถามรุ่นพี่ลอเรนต์

                “จริงๆซิ เมื่อวานก็อ่านกฎบ้าๆนั้นไปแล้วไม่ใช่หรือไง”ลอเรนต์เตือนความทรงจำให้ ‘ไม่รับผิดชอบเรื่องทรัพย์สินใดๆก็ตามที่ท่านนำติดตัวเข้าไป’

                “พนักงานภายในนะไม่ได้มี วิชาการต่อสู้เลย”ลอเรนต์ย่ำให้ฟัง หลังจากที่รู้เมื่อเช้าที่พนักงานที่มาด้วยนั้น ต่อสู้ไม่เป็นเลย ถ้าพาไปด้วยมีหวังจะต้องดูแลคนเพิ่มขึ้นมาอีก จึงจำเป็นที่จะต้องให้มาถึงแค่หน้าด่านแล้วกลับไปเดมอสทันที ไม่ต้องให้อยู่รอ เพราะไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการคุมตัวนักโทษ

                “น่าเสียดายอะ”ครี๊ดบ่นอย่างเบาๆไม่ให้รุ่นพี่ได้ยินไม่อย่างนั้นมีดบินจะมาหา

                “ทุกคนพร้อมกับแล้วใช่ไหมครับ”วิกเตอร์ตะโกนถามให้ทุกคนได้ยิน ทุกคนต่างพยักหน้าเท่านั้น ทุกคนต่างลงมาจากรถม้าเมื่อจอดสนิทแล้ว สิ่งแรกที่ทุกคนเห็นเหมือนกันก็คือ ประตูบานใหญ่มากๆซึ่งมีขนาดประตูขนาดเล็กลงมากว่านี้ซ้อนทับอยู่ประมาณ 5 ชั้น มีชายแก่คนหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าประตูเพียงลำพัง

                “ไง ตาแก่”วูฟทักทายเป็นคนแรก ส่วนวิกเตอร์และลูซิน่าเพียงแค่โค้งศรีษะเท่านั้น

                “เด็กนิสัยเสีย มาอีกทำไม หือ ครั้งก่อนที่เข้าไปไม่สมใจหรอไง”ชายแก่ถามดูแล้ยังเน้นคำว่า ไม่สมใจอีกด้วย

                “ไม่ใช่ มาคุมตัวนักโทษ”ลูซิน่าเป็นคำตอบแทน ซึ่งมันแปลกสำหรับคนอื่นที่จะเห็นตอบคำถามอย่างนี้

                “คุมตัวได้แปลกดี เอเดนและเดมอส”ชายแก่เน้นคำอีก มองดูหน้าของทุกคน แล้วหยิบสมุดเก่าๆเล่มหนึ่งออกมา เริ่มจดบางอย่างพร้อมกัพึมพำออกมาโดยที่ไม่มีใครได้ยิน “เอเดน 25 เดมอส 3 และเปลวไฟอีก 1”

                “เฮ้ย ตาแก่นักโทษมาแล้ว”เสียงหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมกับช้างขนาดใหญ่ตัวหนึ่งเดินมาหยุดที่หน้าประตู ด้านหลังของมันมีเสียงโวยวายดังขึ้นมามากมายหลายเสียง ทุกตนต่างมองดูช้างที่ขนาดใหญ่เท่าๆกับช้างของแอรีสเลย

                “เร็วเหมือนเดิม”ชายแก่พูดออกมาหลังจากที่จดเสร็จแล้ว

                “ชิ เจอตัวอันตรายซะได้”วูฟเบ้หน้า ส่วนอีก2คนระวังตัวมากขึ้น ชายคนหนึ่งกระโดดลงมาจากหัวช้าง ทำเอาแต่ละคนตัวสั่นสะท้านกันไปตามๆกัน เพราะชายคนนั้นมีความสูงใหญ่มากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งที่ถูกปล่อยออกมาเป็นรังสีการฆ่าที่มีมากมาย

                “พอได้แล้ว ซี”ชายแก่พูดออกมาพร้อมกับรังสีการฆ่าที่พุ่งออกมามากกว่ามากมาย ทำให้รังสีหายไปในพริบตาที่รังสีทั้งสองฝ่ายปะทะกัน แล้วพูดต่อสั้นๆ “คุมตัวนักโทษ”

                “ออ รู้แล้ว เปิดประตูซะที”ชายชื่อซียอมปล่อยผ่านไป ชายแก่เดินไปหยุดที่หน้าประตูใหญ่ มือทั้งสองวางไว้ที่ประตู แล้วเริ่มออกแรงผลักประตูเข้าไปด้านใน ทำเอาทุกคนต่างตกตะลึงกับแรงของชายแก่ ที่จะมองดูจากภายนอกไม่ได้  ประตูบานแรกเปิดออกได้ประมาณครึ่งทาง ประตูบานที่สองเปิดออกตามมา ตามด้วยบานที่สาม บานที่สี่และบานที่ห้าที่เป็นบานสุดท้าย จนประตูทุกบานเปิดอ้าออกจนสุด

                “เฮ่อ เมื่อไหร่จะได้ เปลี่ยนคนนะ”ชายแก่บ่นออกมาแล้วทุบที่หลังตัวเองเบาๆ

                “พวกแกนะอย่างยืนขวางทาง”ซีตะโกนลงมาจากหัวช้าง ที่ไม่รู้ว่าขึ้นไปเมื่อไหร่ ช้างเริ่มขยับเดินเข้าไปข้างใน ไม่รอให้ใครต้องมาสั่ง แต่ละคนรีบวิ่งออกมาจากจุดที่ยืน

                เมื่อช้างเคลื่อนที่แล้ว สิ่งที่เห็นต่อมาคือ กรงขังขนาดใหญ่ ข้างในนั้นมีคนอยู่หลายคนซึ่งพอมองหน้าดู พวกเจ้าชายโรเวนก็จำกันได้ทันที เพราะใบหน้าของแต่ละคนเป็นพวกที่มีประกาศจับจากดินแดนต่างๆ

                “ซี เป็นรองผู้คุม ครับ ส่วนชายแก่ท่านนี้ คือ....”วิกเตอร์กำลังจะเอ่ยนามออกมาแต่อยู่ดีๆเสียงกลับไม่ออกมา ทำไมได้แค่ขยับปากเท่านั้น ส่วนชายแก่เพียงแค่ส่ายหน้าไปมาเท่านั้น

                “รีบเข้าไปกันเถอะ”ลูซิน่าเอ่ยขึ้นมา เมื่อกรงขังที่มีนักโทษอยู่นั้นเข้ามาข้างในกันแล้ว เหลือเพียงพวกเธอ ทุกคนเลยเดินเข้าไปข้างในกันทันที เมื่อคนได้เข้าไปข้างในกันหมดแล้ว ประตูก็เริ่มปิดด้วยตัวของมันเอง ชายแก่มองดูประตูไปเลื่อยๆจนกระทั้งปิดสนิด

                “เปลวไฟแห่งชีวิตที่แสนสำคัญ ทุกวินาทีมีค้ามากมายนัก จะรักษาไว้ได้หรือไม่นั้นอยู่ที่พวกเจ้าละ จะดับหรือจะยังคงอยู่ เด็กคนนั้นย่อมรู้อยู่แก่ใจ แต่ปู่คนนี้ขอให้เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป”

                “สวัสดี ผู้อยากลองของ”เสียงของผู้คุมประตูบานแรกของดินแดนกล่าวขึ้น

                “เขาบอก ลองของใช่ไหม”ครี๊ดหันไปกระซิบถามซิบิลที่อยู่ด้านหลัง ซึ่งซีบิลพยักหน้าเบาๆเท่านั้น วิกเตอร์ยื่นแผ่นเอกสารที่ทุกคนในคณะต่างเซ็นชื่อเมื่อคืนเรียบร้อยแล้ว ยื่นให้กับผู้คุมประตูบานแรกผู้คุมมองดูเอกสารทุกแผ่นอย่างรวดเร็ว

                “เอกสารเรียบร้อย เชิญ”ผู้คุมเปิดประตูให้พวกเขาทั้งหมดเดินเข้าไป แนวหน้าก็ไม่ใช้ใครที่ไหน วิกเตอร์ วูฟและลูซิน่าเดินเข้ามาทันที ตามด้วยพวกรุ่นพี่ และชั้นปี3

ด่านแรก นรกแดง