บันทึกของเด็กชาย ไร้เพื่อน

ลำดับตอนที่ #1 : ย้ายบ้านตามครอบครัว

            \"สวัสดีครับผมเป็นเด็กผู้ชายรูปร่างหน้าตา ก็ใช้ไม่ได้เรื่อง หัวโต ตัวผอม แถมยังมีความคิดที่งี่เง่าอีกว่าพ่อ/แม่ไม่เคยรักผมเลย นี่คง



ไม่คิดอะไรที่ดีกว่านี้แล้วแหละครับ เพราะผมมีบ้านหลังใหญ่ มีสุนัขตัวโปรด มีเกมส์คอมพิวเตอร์ มีรถบังคับ แต่ผมไม่มีอยู่อย่างเดียว



ครับ  \"เพื่อน\" ผมไม่เคยมีเลยคำนี้ แต่มันทำให้ผมรู้สึก อ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก ทุกครั้งที่ผมมองออกไปนอกหน้าต่างผมจะเห็น เด็กกลุ่มนึง



นั่งเล่น ดินทราย ก่อปราสาท อย่างสนุกแต่ผมไม่เคยเลยสักครั้ง นี่ผมอาจจะต้องทนกับความอ้างว้าง ไปถึงไหนกันนะ เฮ้ย...\" เสียงที่ท้อแท้ของเด็กชายจากตระกูลมั่งคั่ง คนนึงพูด



+และในเวลาเดียวกันนั้น+



           \" หนิง นนท์ ตื่นได้แล้วนะลูกเดี๋ยวเราย้ายไม่ทันนะ \"



  เดี๋ยวมาอัพต่อนะ